Het schoolteam heeft vanaf september 1968 steeds het been  stijf gehouden tegenover de I.M. Het begon al met het kuisen van de klaslokalen. Het Schepencollege stond erop dat de kinderen en de leerkrachten maar zelf de school moesten onderhouden. Wekenlang bleven de klaslokalen ongekuist, tot eindelijk het gemeentebestuur gemeentewerkman René op pad stuurde om de lokalen en de speelplaats een grondige beurt te geven. Pas maanden later werd een "kuisvrouw" aangesteld met een wekelijkse opdracht van een zestal uren. Ondertussen was het leerkrachtenteam uitgebreid met een leraar niet-confessionele zedenleer -"een doorn in het oog van sommigen" en een lerares manuele expressie. Daardoor kwamen er twee leergroepen bij. Maar waar die geplaatst? De lerares zedenleer heeft nog in de schoolgang cursus gegeven. Dat was niet vol te houden. Iemand van de I.M.  had de idee uit te wijken naar de woning van Georges Verhellen en wetende dat vrouwe Anna een goed jonk was werd de zitplaats (het salonnetje) dé uitverkoren plaats om de les niet-confessionele zedenleer te laten doorgaan.  Kosten van verlichting, verwarming en "ambras" zouden vergoed worden. Die mensen wachten echter nog steeds op hun geld ! Om te voorzien in eigen beheer werd in november 1974 de eerste manillenkaarting ingericht. Een groot deel van de opbrengst ging naar educatieve activiteiten maar o.a. ook naar de betaling voor de middagbewaking. De school kon zich voortaan vrijer ontwikkelen. Een van de eerste zaken die werden aangekocht was een frigo, tafelmodel. Toen dit langs de pers om aan de oren kwam van de schepen van onderwijs J.R. was deze niet te spreken.

't Was niet al ellende dat de klok sloeg. Het schoolteam en de ouders beleefden ook heerlijke momenten. Het kleuteraantal groeide gestadig zodat op 2 oktober 1981 een tweede kleuterklas kon worden opgericht. Weer een groot probleem. Plaatsgebrek. Dankzij een grote inzet groeide, tot spijt voor wie 't benijdt!,  het aantal leerlingen jaar na jaar aan. Het ontbrak de school aan infrastructuur; geen stromend water, geen telefoon, er was plaatsgebrek, de verwarming deed het niet bij hevige vorst (de mazout stolde in de leidingen)  bovendien verkommerde het gebouw. Er vielen stukken plaaster naar beneden in een klaslokaal. Een klapvenster viel beneden op 20 cm van een leerling. Bij een bezoek van de hoofdinspecteur Van Istendael werd het schoolgebouw omzeggens afgekeurd. De inspecteur stuurde het schoolhoofd met een brief naar de burgemeester waarop werd medegedeeld dat de school haar subsidies zou verliezen indien er geen verbeteringswerken zouden worden uitgevoerd. Het laconieke antwoord van burgemeester Hubeau was: "Ze kunnen ons toch niets doen zolang als wij met plannen bezig zijn!" Welke plannen dat waren weten we nog niet.

Vanaf de jaren 1973 groeide het besef dat het schoolteam het niet  alleen zou halen. Dus werd er een beroep gedaan op de ouders. Dát waren immers de kiezers. Een ouderraad werd opgericht in 1972. Doel: druk te zetten op de I.M. De ouders streden voor een volwaardig onderwijs in hun eigen dorp. In die periode werd er ook contact opgenomen met de toenmalige voorzitter van de CVP, Henri Gottigny, om zijn CVP- groep in de gemeenteraad op andere gedachten te brengen. Hij verzekerde ons daarover te praten want zo zei hij: "Een goed gemeentelijk onderwijs is de vlag van de gemeente!" Aldus de woorden van een ex-schepen van onderwijs in Ganshoren. Achteraf gezien hebben zijn wijze woorden niet te veel indruk gemaakt op zijn discipelen.

Ontstaan van de ouderraad in 1976 en zijn werking

Daar onze inrichtende macht, in casus het gemeentebestuur, niet al te zeer inschikkelijk was om de noden van hun school op te lossen werd na rijp beraad tussen het schoolteam en ouders beslist een ouderraad op te richten. Begin jaren 70 was een ouderraad reeds volop in opgang in vele Nederlandse basisscholen.

Op woensdag 19 mei om 19u45 werden de ouders uitgenodigd om aanwezig te zijn op een vergadering met als doel een ouderraad op te richten. Na een inleidend gesprek door de heer Eugeen Verhellen assistent RUG, lic. Psychologie en pedagogische wetenschappen werd o.a. bepaald op 26 mei 1976 over te gaan tot de verkiezing van de leden van de ouderraad. Het werden Moreau M., Ovaere G., Schiettecatte A., Smeets P., Spileers R. Vandenabeele Her., Van Hoecke M., Verplancken A. en Ysebaert M.. Deze negen ouders verkozen nadien de heer Marcel Moreau tot voorzitter. Deze nam zijn functie heel ernstig, voegde de daad bij het woord en klaagde in een aangetekend schrijven aan de inrichtende macht op 14 juni de grootste pijnpunten aan o.a. de onvoorstelbare toestand van de toiletten. Op 1 juni vertrok een schrijven naar Herman De Croo, Minister van Nationale Opvoeding waarin de ouderraad aanklaagde dat het gemeentebestuur van Nukerke geen enkel initiatief nam om de materiële toestand van de school te verbeteren. Op 8 juni ontving de voorzitter een schrijven van de minister waarin hij schreef :"Ik vraag aanstonds aan mijn diensten na te zien hoe het verslag van onze inspectie hieromtrent is. In de mate van de mogelijkheden en op basis van de inspanningen die de inrichtende macht zich ter zake zal willen getroosten, volg ik het geheel van uw bemerkingen met bijzondere aandacht.

Op 26 oktober ontving de ouderraad nogmaals een schrijven van de minister waarin werd medegedeeld dat door de inspectie werd vastgesteld dat “de toiletten verbeterd werden tijdens het schoolverlof 1976. Verder meldt de brief dat de inspectie bij het Gemeentebestuur meermaals heeft aangedrongen om de toestand te verbeteren. Het gemeentebestuur werd verder aangemaand al het nodige te doen om de materiële inrichting van haar school, inzonderheid van de toiletten, volledig in orde te brengen zodat de veiligheid en de gezondheid van de leerlingen niet in gevaar zouden gebracht worden. Inmiddels wens ik mijn waardering uit te drukken voor de inspanningen die U en het Oudercomité zich ten bate van de gemeentelijke school getroost hebben.

Al dat schrijven én de aanmaning van een (liberale) minister viel natuurlijk niet in goede aarde bij de cvp-meerderheid.

Op 20 oktober schrijft Minister De Croo volgende nota naar de Directeur-Generaal van het bestuur ven het Basisonderwijs.  Overeenkomstig Uw in rubriek gemelde nota gelieve het U de gemeente uit te nodigen om de materiële toestand van de school, inzonderheid van de toiletten, volledig in orde te brengen zodat deze voldoet aan de voorwaarden inzake hygiëne en bewoonbaarheid.(zie art.24 § 2-6° van de wet van 29.5.1959)

De ouderraad van de schoolgemeenschap had niet vermoed dat het al zijn energie zou moeten steken in vervelende onderhandelingen met de gemeente en haar pedagogisch opdracht maar de tweede plaats kwam . Toch werden alle hens aan dek gezet om haar rol goed te vervullen.  Vooral nu mocht de moed niet worden opgegeven aangezien de school de aandacht kreeg van de hogere overheid.

Tussendoor hadden de leden van de ouderraad de handen vol met het opstellen van haar statuten, het mede organiseren van de jaarlijkse kaarting in november, helpen bij het sinterklaasfeest of bij de leeruitstappen. Tot de jaren 85 was de jaarlijkse schoolreis van eind juni een grootse bedoening. Leerlingen, leerkrachten, schoolhoofd, ouders, grootouders trokken er op uit. Was dat in de jaren 68-70 met één bus, al gauw werden dat er 2 en was de schoolreis een aangename én leerrijke dag voor de hele schoolgemeenschap. Zulke gebeurtenissen staken een hart onder de soms strakke riem.

Op de ouderraad van 9 maart 1977 werd de Schepen van Onderwijs uitgenodigd. Het enige punt op de dagorde was “de verbeteringswerken aan de school. Het verslag meldt “een vergadering welke volgende positieve punten gaf: nieuwe ramen, verbouwingswerken eetzaal, centrale verwarming, nieuwe aansluiting toiletten, toilet voor kleuters.

De vergaderingen  van 5 oktober en 19 oktober 1977 werden resp. gewijd aan de organisatie van de kaarting en aan de verkiezing van een nieuwe ouderraad.

Op woensdag 16 november 1977 organiseerde de voorzitter in afspraak met de hoofdonderwijzer een leeruitstap naar de suikerfabriek in Frasnes (Sucrerie de Frasnes-les-Buissenal).

Over de titel schoolhoofd. De verslaggever meldde toen nog hoofdonderwijzer, ook schoolhoofd werd veel gebruikt. Na verloop van jaren werd de algemene aanspraaktitel directeur. Eind 1900 was dat nog oppermeester.

Nog over leeruitstappen: wie herinnert zich nog het bezoek aan de Melkerij van Horekebeke, aan de Centrale te Ruien, aan de Melkinrichting in Kruishoutem, aan de toneeluitvoering in de Beursschouwburg in Brussel (18 mei 1977), aan de Straalbronnen, aan de Brouwerij Roman, aan de Efteling. Het was nog de tijd dat de inrichtende macht geen heil zag in het bekostigen van de zwemlessen voor de leerlingen van de gemeenteschool. Dan maar met eigen middelen verder roeien want ondertussen was er een schoolkas waaruit zorgvuldig werd geput. Om een idee te geven; de kaarting van 18 november 1978 bracht netto 28 200,5 Bfr op. Een busrit naar het zwembad kostte de school toen 300 Bfr en het inkomgeld voor het gebruik van het zwembad bedroeg 10 Bfr per kind. Dankzij de schoolkas bezat de school  een zekere vrijheid en kon zich verder zelfstanden ontplooien.

De ouderraad van woensdag 18 januari 1978 handelde o.a. over lessen "Vernieuwde wiskunde voor de ouders" en over lessen seksuele opvoeding. (Ja, toen moesten de ouders daartoe nog hun toestemming geven)

Een van de hoogtepunten voor de school was de uitstap met 2 volle bussen naar de Efteling op 1 mei 1979. Bewijs van goede sfeer en verstandhouding tussen ouders en schoolteam.

Tijdens de ouderraad van 28 februari 1979 werd in het kader van "Het jaar van het Kind" een sportraad opgericht en werd de schepen van onderwijs verwacht om uitleg te geven over de stand van zaken betreffende de verbeteringswerken. De schepen stuurde echter zijn kat, zo meldt het verslag, en na een telefoontje van het schoolhoofd naar de schepen bleek dat deze plots wegens beroepsreden niet aanwezig kon zijn.

Nochtans lag er weer een belangrijke vraag op tafel. Namelijk, wegens het feit dat de speelplaats een hellend vlak was en ongeschikt was om veilig aan sport te doen, stelden de ouders en het schoolteam voor om de boomgaard achter het schoolgebouw in te palmen om het als sportterrein te kunnen inrichten. Er moest eerst worden uitgevist of de boomgaard bij de school of bij het schoolhuis hoorde. Het schoolhoofd kon meedelen dat na lang aandringen er eindelijk een zandbankje werd aangelegd op het grasveldje vóór de kleuterklas. De paar schommeltjes op dat pleintje had de school zelf bekostigd. De toestellen werden geplaatst door het schoolhoofd. Ja, zo ging dat toen nog.

Op 28 juni nam de voorzitter van de ouderraad afscheid van de school. Dit gebeurde in een aangename natte sfeer, als je begrijpt wat ik bedoel. In het dagboek van de ouderraad schreef Marcel Moreau het volgende mooi verslag. Het lijkt wel een hommage aan de school.

Werking gedurende de drie voorbije jaren.

De Ouderraad werd gesticht op 26 maart 1976. Na drie jaar kan worden gesproken van zeer positieve resultaten, van een nauwe samenwerking met de leerkrachten en van een zekere positieve weerslag tot ver buiten de grenzen (van de gemeente, sic). Onze gemeenteschool is nu gekend. Van de Heer Vanderlinden , Schepen van Onderwijs, mag worden gezegd dat hij nauw samenwerkte met de leerkrachten en de ouderraad. Dankzij een goede samenwerking tussen deze drie organen mag worden gesproken van een echte bloei van deze school. Er is nog veel te doen ! Samen met de leerkrachten kan de ouderraad er voor zorgen dat de school tot een modelschool groeit. De ouderraad kan er toe bijdragen dat dit doel wordt bereikt.

Tijdens deze bijeenkomst werd de datum van de kaarting vastgelegd op 17 november 1979 en met een streefdoel om  2000 kaarten aan 10fr aan de man de brengen.

Ouderraad van 30 oktober 1979. Een nieuwe ploeg start met als voorzitter Dany Provost onder het motto: Wij hopen met onze nieuwe ploeg evenveel prestaties te kunnen leveren als onze voorgangers. Het steeds weerkerend punt op de dagorde is de hygiëne (toiletten). Na veel beloftes schijnt er niets of weinig gerealiseerd. Hierop wordt terug gekomen en we zullen niet nalaten voldoende hardnekkigheid aan de dag te leggen om tot een billijke oplossing te komen.

Tijdens de vergadering van 11 december 1979 werden volgende punten behandeld: balans kaarting met netto-inkomen van 29 423,25 Bfr, leeruitstappen en nabespreking van de beperkte bijeenkomst met de leerkrachten en schoolhoofd, vertegenwoordigers van de ouders, schepen Vanderlinden en de uitgenodigde gast Urbain Heysse pastoor te Nukerke.

Onderwerp: tweestrijd tussen de twee scholen en de rol van de pastoor die een bedenkelijke rol speelde. Een debat met ouders, leerkrachten én Urbain Heysse over de onenigheid tussen het schoolhoofd en de pastoor (die een politieke rol speelde).

De schepen werd herinnerd aan zijn belofte de sanitaire uitrusting op te nemen in het budget van 1981 en dit voor te leggen aan het schepencollege.

Ouderraad van woensdag 23 april 1980 met gesprek over leeruitstap naar de drukkerij in Nukerke en een bezoek aan het museum/archief, de materiële toestand van de school, parking vóór de school.

Knelpunt. De afdeling Maarke-Kerkem en Etikhove tellen minder leerlingen zodat in september a.s. een klas minder kan worden gesubsidieerd. De bloeiende afdeling Nukerke zou zo een klastitularis, de jongste in de rij, kwijt spelen. Dat zou een ware ramp voor de Nukerkse school zijn. De schepen van onderwijs werd op de vergadering uitgenodigd. Er zou gezocht worden om een uitzondering op de regel aan te vragen aan het Ministerie van Nationale Opvoeding. De technische uitleg door de schepen gaf eigenlijk niet veel licht in de zaak. Na het inwinnen van info bij de bevoegde instanties zou na 16 april meer klaarheid brengen. En nu maar duimen! Er werd nogmaals beloofd iets te doen aan de toestand van de toiletten.

Vergadering van 25 september 1980

Op 22 september kregen de ouders volgende mededeling:

Beste Ouders,

Sinds geruime tijd doen allerhanden ongegronde, misplaatste en soms kwaadwillige geruchten de ronde over het wel en wee van onze gemeenteschool. Het is onze plicht klaarheid te brengen in deze toestand. Daartoe nodigen wij ALLE ouders uit op een uitzonderlijke informatievergadering op donderdag 25 september om 17u30 stipt. Wij dringen aan op een GROTE OPKOMST: het gaat tenslotte over belangrijke functies, nl. de opvoeding en het onderwijs van onze eigen kinderen in een eigen gemeenteschool.

Namens de ouderraad en de leerkrachten van de school.

Er werd door het schoolhoofd verslag uitgebracht over de vergadering die blijkbaar bij hoogdringendheid werd gepland door (weten wij niet) in het gemeentehuis te Etikhove op 16 september in aanwezigheid van de E.H. R. Windey, hoofdinspecteur van het katholiek onderwijs. Er was sprake van overname van de gemeentescholen aan de Vrije school. Na deze ontstellende voorstellen werden de leden (12 in aantal) van de ouderraad verkozen.

Nadien ging de vergadering door en werden allerlei voorstellen naar voor gebracht.  Ten gevolge van de bekende feiten werden de ouders uitgenodigd tot het voorstellen van acties. Volgende initiatieven zullen worden uitgewerkt: beleggen van een vergadering met de school van Etikhove, een petitie, een onderhoud met het schepencollege. De algemene indruk was vrij positief. Voortaan zouden de leden van de ouderraad een verslag ontvangen van elke vergadering.

Vergadering op 3 oktober in de gemeenteschool te Etikhove.

Die avond werden het schoolhoofd van Nukerke, Hedwig Vandenabeele, samen met de voorzitter van de ouderraad , Dany Provost, uitgenodigd op de start van de ouderraad voor de school te Etikhove. Ideeën werden uitgewisseld, besluiten medegedeeld en werd besproken welke actie er zouden gevoerd worden. Er werd besloten een brief te sturen naar het schepencollege. Er leek een goede samenwerking tussen beide scholen in 't verschiet. De gemeenteschool van Ethikove, die niet over een kleuterafdeling beschikte, kan geen toekomst meer hebben vanaf het ogenblik dat de vrije katholieke school van Ethikove eenzijdig een jarenlange overeenkomst verbrak.

Het werd 1 september 1976. Wegens verhuis van het schoolhoofd kwam  het schoolhuis vrij. En wat denk je? Ruimte voor de schooluitbreiding? Jawel!? Het bestuur verhuurde de woning onder de neus van de schoolgemeenschap aan een inwoner die zijn kinderen naar de vrije school stuurde. Zuivere provocatie! Toen het gezin in 1987 verhuisde werd het schoolhuis na veel poespas eindelijk ter beschikking gesteld  van de school . Zo werd de grote slaapkamer vooraan het klaslokaal van de derde graad terwijl de 2^de kleuterklas in de vroegere woonkamer onderricht kreeg. Wat een luxe... een klaslokaal van 3 op 4 ! Ondertussen bleef het bestuur hardnekkig weigeren te investeren in HUN school. Hun leidmotief bleef: eerder vroeg dan laat verdwijnt die school toch!

Een jaar na de fusie van de 3 gemeentescholen kregen ook de  kinderen  van de  Gemeenteschool te Nukerke het recht op een schoolbus. De leerlingen van de vrije school werden vervoerd met particuliere wagens. Op de smalle Nukerkse wegen gebeurde het al eens dat zo'n particuliere wagen midden op de weg bleef staan om zo de doorgang van de bus te verhinderen. Daarbij klonk al eens verbaal geweld vanwege de buschauffeur. Zo te zien geen stichtende voorbeelden in aanwezigheid van kinderen. Of niet soms?

De turbulente jaren 80

We werden slachtoffer van ons eigen succes. De school trok meer en meer kleuters aan. Op 1 oktober 1980 werd zelfs een tweede kleuterklas opgericht. Een kleuterleidster werd aangesteld vanaf 2 oktober 1980. Een lokaal was er niet. Dus alle kleuters in één klas met 2 kleuterleidsters of met een groepje kleuters in het keukentje van nog geen 4 op 4, op grote houten zitbanken. Niet te begrijpen in de 20^ste eeuw! Na veel getalm werd het "afdak" afgesloten en werd er een primitief klaslokaal in ondergebracht. Al die voorlopige verbeteringswerken lagen niet zó maar voor de hand. De minste beslissing of zaak had veel voeten in de aarde. Neen, niet alles liep van een leien dakje. Ook in deze zaak nam het schepencollege nooit spontaan enig initiatief. Alle ideeën moesten vanuit de school komen. Ondertussen waren het schoolteam én de ouders het beu vast te stellen hoe weinig interesse het gemeentebestuur had in hun school. Daarop werd door de ouderraad beslist op 5 februari 1981, tijdens de gemeenteraad, een grote protestactie te voeren onder de CVP-slogan "Omdat mensen belangrijk zijn!" Grote paniek natuurlijk!

Enkele anekdotes .

Zaterdag 4 september 1982 beslist het schepencollege om de bus van het leerlingenvervoer die voor Nukerke rijdt vanaf 6 september niet meer tot op het dorpsplein van Etikhove te laten rijden. Reden ? De bus zou eventueel Etikhoofse kinderen meebrengen naar de gemeenteschool en dat wou men vermijden.

De  toenmalige schepen van openbare werken liet in de Zakstraat het verkeersbord (C3)  plaatsen zodat de schoolbus geen doorgang meer had en een grote omweg moest maken. Dat verkeersbord werd na protest bij het gemeentebestuur na enkele dagen weggenomen.

In de Turkyestraat woonde een huisgezin waarvan de kinderen naar de gemeenteschool gingen. Om daar te geraken moesten de kinderen de "los" nemen om tenslotte de Tenholeweg te bereiken. In natte seizoenen ploeterden de kinderen tot over hun enkels door de modder. De brave huisvader Georges trok naar burgemeester Hubeau om te vragen daar in de "los een camionske gravie te storten." De burgemeester kon dat natuurlijk niet weigeren. Maar, die gravie kwam er nooit. Op de vraag van het schoolhoofd waarom dat niet doorging antwoordde de goede burgervader: "Mijne schepen van openbare werken wil dat niet uitvoeren." "Maar daar kunt gij toch wel iets aan doen zeker?" " Ja, maar ge kunt toch niet altijd ruzie maken!" En de zaak was af. Tussen haakjes, die brave huisvader was niet bij dezelfde ziekenbond als die van de schepen.

Het moet toch wel lukken zeker dat de leerlingen van het 6^de jaar jaarlijks in de prijzen viel t.g.v. een opstelwedstrijd uitgeschreven door de NSB-Oost-Vlaanderen. Het werd gebruikelijk dat tijdens de herdenkingsviering op 11 november aan 't steen de laureaten een geschenkje ontvingen uit de handen van de voorzitter van de Nukerkse oudstrijdersbond. Na een paar jaar stak dat natuurlijk de ogen uit en was dat een héél pijnlijke doorn in het oog van de opposanten van de gemeenteschool. Het werd 11 november 1987. Van zodra de voorzitter het woord richtte tot de flinke leerlingen hadden het Nukerks cvp-gemeenteraadslid (M.B) én de vertegenwoordiger (N.V.M.) van de ouders van de vrije school het lef om aan de aanwezige kinderen van die school de richtlijn te geven uit protest deze officiële vaderlandlievende plechtigheid in groep én onder leiding van de twee eerstgenoemde te verlaten. Weliswaar een weinig stichtend voorbeeld!

Het werd september 1984. Er waren voldoende leerlingen om een derde lagere klas op  te richten. Nu barstte de school echt uit  haar voegen. Weer bleek de school te lijden onder haar succes. Nog meer plaatsgebrek en te weinig lokalen,  een deftige refter ontbrak, middeleeuwse toiletten, geen comfort.. . Er was zelfs geen afdak voor  de 100-tal kinderen. Niemand van het gemeentebestuur die er om maalde. De oppositie sprong bij om een oplossing te zoeken. Er moest héél dringend een oplossing komen. Bijbouwen, nieuwbouw, containers, een keet. Voorlopig kwam daar niets van in huis. Ouders namen het initiatief. Iemand wist een keet te koop staan en belde er heen. Toen moet het wel eens gestoven hebben in het schepencollege want half september schoten de burgemeester Michel Langhie en de schepen van onderwijs Richard Vanderlinden uit de startblokken. Wie nam ook al weer het initiatief om bij boer Marc Devenijns te vragen of daar soms de schone plaats kon ter beschikking gesteld worden als uitwijkplaats voor de school. Uit pure compassie met de kinderen heeft Marie-Claire op 17 september vlug toegestemd. Bij een bezoek van de burgemeester en schepenen Vanderlinden en Desmet aan de “boerderijklas” op dinsdag 18 september werd de financiële en praktische kant van de zaak besproken. Om 15uur  kwam de kantonnale inspecteur poolshoogte nemen en die zelfde avond nog werd een vergadering belegd met het schepencollege en de inspectie over de aanstelling van een leerkracht én over de spoedoperatie om tot een nieuwbouw over te gaan.

Op woensdag 26 september komt de burgemeester persoonlijk met een elektricien om bijkomende verlichting te plaatsen. Verder werd besproken: de veiligheid (hoge treden aan de voordeur), verven en behangen, verwarming. Die werken zouden worden uitgevoerd met eigen personeel. Bovendien moesten nog dringend nog nieuwe stoeltjes en kasten  worden aangekocht.

Sommige kringen zagen met lede ogen aan hoe het gemeentelijk onderwijs bleef groeien en goed lag bij de bevolking. Dan maar wat  politieke onzin vertellen. De cvp-raadsleden waren plots allen onderwijsspecialisten. (Tussen haakjes, op één uitzondering na, verkozen de raadsleden én het gemeentepersoneel hun kinderen naar het katholiek onderwijs te sturen). Cvp-leden waren niet verlegen te pas en te onpas hun gemeenteschool in Nukerke in het verkeerde daglicht te stellen.Maar de schoolgemeenschap stelde zich zeer hard op. De ouderraad organiseerde zelfs een protestmeeting, voor en tijdens de gemeenteraad van februari 1981. De slogan luidde “omdat mensen belangrijk zijn”. Ondertussen ontving het bestuur een petitie met 150 handtekeningen.
 Toen vanaf 03 januari 1982 een bijzondere lerares catechese werd aangesteld was het dorp te klein om te gaan verkondigen: “Ge moet nu eens weten, ze geven zelfs geen godsdienst meer in de gemeenteschool!” Dé figuur die grotendeels verantwoordelijk was voor al die rotzooi was M. B., een oud-leerling van de gemeenteschool. “Neen, mijnheer gij en uw kompanen zullen uit ander hout moeten gesneden zijn om te school ten gronde te richten! ”Wat ook een heel pijnlijke doorn in het oog was van de tegenstaanders was het feit dat er in de school een cursus niet-confessionele zedenleer liep. Een normale cursus die op aanvraag moet ingericht worden in een school van het Officieel Neutraal Onderwijs.

Nieuw gemeentebestuur vanaf 1983

De cvp verloor de volstrekte meerderheid en ging op 1 januari noodgedwongen in zee met de enige verkozen socialist Michel Langie die burgemeester werd. Zou het gemeentelijk onderwijs eindelijk de wind in de zeilen krijgen. Toen in 1983 het schoolhuis  vrij kwam  werden de ruimten  na veel overleg eindelijk aan de school ter beschikking gesteld. Zo werd de grote slaapkamer vooraan het klaslokaal van de derde graad. Wat een luxe... een lokaal van 3 op 4 ! Dit na jarenlang gepalaber, politiek gemaneuvreer en getalm van cvp-raadsleden . Er werd immers hard op de rem gestaan door sommigen. Ze waren de grote oorzaak van veel onverdraagzaamheid en afgunst t.o. de gemeentelijke basisschool. Men wilde ze laten verdwijnen,  laten overnemen, laten doodbloeden... Maar de schoolgemeenschap stelde zich zeer hard op. Men was niet bang om een protestmeeting te organiseren vlak voor en in het gemeentehuis te Etikhove. Ondertussen werden nieuwe plannen getekend voor een mogelijke nieuwbouw. De oude school werd leeggemaakt.
De 3 lagere klassen verhuisden naar de lokalen van de vorig jaar teloorgegane gemeenteschool achter het gemeentehuis. Voor de kleuters kon onze Inrichtende Macht geen betere locatie vinden dan de leegstaande,half verkommerde boerderij van A. Antrop langs de Mellinckstraat te Nukerke. Daar kregen dus een 35-tal kleuters hun eerste en zo belangrijke pedagogische opvoeding in de vroegere woonkamer van nog geen 4 op 4. Het eerste kleuterklasje zat nog meer gekneld in een slaapkamer van amper 3 op 4. In een andere slaapkamer deed dienst als refter. Verder was er een gelukkig een telefoonaansluiting, 1 toilet, een schotelhuis, een speelplaats op het neerhof geplaveid met kasseikoppen … voldoende luxe en comfort voor onze jonge Maarkedalers.   In oktober 1986, werd  gans het schoolcomplex, dat jarenlang en danig was verwaarloosd, met de grond gelijk gemaakt en vervangen door een moderne constructie. De constructeur was Bekaert Construct. De onverdraagzaamheid stak terug de kop op. Tegenwerking alom. Tegenstanders haalden de tactiek van de jaren 30 boven. Maar ze beten in 't zand.  Tenslotte werd het nieuwe project op 17 september 1988 officieel ingehuldigd door burgemeester Michel Langie, die zich  volledig had ingezet voor de verwezenlijking ervan. Een doorn in het oog van zijn coalitieleden. Het ging zelfs zo ver dat leden van het schepencollege  moeilijk deden over de procedure van de inhuldiging van de nieuwe gemeenteschool. Sommigen wilden het gebouw eerst laten inzegenen vóór de officiële inhuldiging. Niet te verwonderen dat de pers op die toestanden gretig inpikte.Ondertussen werden nieuwe plannen getekend voor een mogelijke nieuwbouw.. Daar waar andere scholen een decennia moesten wachten om subsidies te krijgen, werd het dossier van de Gemeentelijke Basisschool met voorrang behandeld. De nood was immers héél groot. Burgemeester M. Langie wist de weg te vinden via Marc Galle, Vlaams minister.  In oktober 1986, werd een begin gemaakt met de afbraak van de oude school. Er komt een volledige, nieuwe en moderne constructie. De constructeur was Bekaert Construct. Tenslotte werd het nieuwe project op 17 september 1988 officieel ingehuldigd door burgemeester Michel Langie, die zich  volledig had ingezet voor de verwezenlijking ervan. De oude school werd leeggemaakt. De 3 lagere klassen verhuisden naar de lokalen van de vorig jaar teloorgegane gemeenteschool achter het gemeentehuis. Voor de kleuters kon onze Inrichtende Macht geen betere locatie vinden dan de leegstaande,half verkommerde boerderij van Antrop langs de Mellinckstraat te Nukerke. Daar kregen dus een 35-tal kleuters hun eerste en zo belangrijke pedagogische opvoeding in de vroegere woonkamer van nog geen 4 op 4. Het eerste kleuterklasje zat nog meer gekneld in een slaapkamer van amper 3 op 4. In een andere slaapkamer deed dienst als refter. Verder was er godzijdank een telefoonaansluiting, 1 toilet, een schotelhuis, een speelplaats op het neerhof geplaveid met kasseikoppen. Zo te zien voldoende luxe en comfort voor onze jonge Maarkedalers. Geluk dat het schoolteam én de ouderraad aan één zeel bleven trekken. Van de tegenstanders kwam niet veel fraais.