“De verzelfstandiging van Vlaanderen stuit op allerhande grote belangen die in dit land aan de macht zijn en die macht niet vrijwillig zullen prijsgeven.”
De herwonnen arrogantie van de traditionele partijen
Karel De Gucht en slechte manieren
02-08-2012
De Goednieuwsshow van De Standaard
Vandaag in de pers:
De Franse bank BNP Paribas heeft in het tweede kwartaal de winst fors zien dalen door de moeizame economische omstandigheden. BNP Paribas boekte een winst van 1,85 miljard euro, een afname van ruim 13 procent ten opzichte van dezelfde periode een jaar geleden. Analisten hadden een lagere winst verwacht, nl. van gemiddeld een winst van 1,65 miljard euro.
Voor wie een artikel niet leest kan de titel die er boven staat soms zeer misleidend zijn.
Op de website van Het Laatste Nieuws luidt de realistische en logische titel boven dit nieuws:
BNP Paribas ziet winst fors dalen
Bij de zelfverklaarde kwaliteitskrant De Standaard wordt dat:
Winst BNP Paribas hoger dan verwacht
Deze krant wil ongetwijfeld de Goednieuwsshow van deze regering een duwtje in de rug geven.
t Is inderdaad maar hoe je het bekijkt. Misschien bekijken enkel de verzuurden de wereld op een iets meer realistische manier.
Vrijlating Michèle Martin: traditionele partijen in de fout
Federale ministers van Justitie
1995-1998 1999-2003 2003-2007
2008-2011
2011-
De wet op de vervroegde invrijheidsstelling - tot 1998 ook wet-Lejeune genoemd - voorziet voor gedetineerden de mogelijkheid om na een derde van de uitgesproken celstraf onder voorwaarden vrij te komen. Het huidige systeem van voorwaardelijke invrijheidstelling dateert van 1998 en is een uitloper van de affaire-Dutroux. Het oude systeem ging terug op een wet van 31 mei 1888, de 'wet-Lejeune'.
Het ongenoegen en de emoties van de voorbije dagen over de mogelijke vervroegde invrijheidsstelling van Michèle Martin zijn terecht groot en begrijpelijk. De verantwoordelijken die deze mogelijkheid bieden zijn echter niet Michèle Martin zelf, niet de strafinrichting of de uitvoeringsrechtbank. Met de vinger moet enkel en alleen worden gewezen naar de politici van de traditionele partijen die het de voorbije decennia voor het zeggen hadden. Het is door hun non- of wanbeleid ondermeer inzake justitie dat zware criminelen vandaag nog steeds vervroegd kunnen vrijkomen nadat ze een derde van hun straf hebben uitgezeten.
Trouwens, de verstrenging die het regeerakkoord voorziet zou slechts in bepaalde gevallen gelden. Namelijk enkel voor zeer zware misdrijven - die de dood tot gevolg hebben en die leiden tot een veroordeling van dertig jaar of levenslang - zou in de toekomst pas na het uitzitten van de helft van de straf volledige vrijstelling kunnen. Bij recidive zou dat drie vierde worden.
Net zomin als men de immigrant kan verwijten te profiteren van de voordelen diehet Belgische sociale systeem hem biedt, zo ook kan men het niet aan Martin verwijten dat zij mogelijks vervroegd zal vrijkomen. We leven nu eenmaal in een rechtstaat en de wet is de wet. Ik hoor hoor het u al zeggen: als de wet of zelfs de grondwet in de weg staat voor deze regering dan weet deze laatste daar wel even een mouw aan te passen in de mate het haar goed uitkomt. Inderdaad. Maar dat is een heel ander verhaal dat echter ook - en terecht - heel wat frustratie creëert bij de burger. Maar ook hier gaat de politiek in de fout in plaats van het goede voorbeeld te geven.
Addertje
Hieronder de verantwoordelijke regeringen en ministers sedert 1995:
1995-1998 Stefaan De Clerck (CVP) - regering Dehaene II)
1998-1999 Tony Van Parys (CVP) - regering Dehaene II)<
1999-2003 Marc Verwilghen (VLD) regering Verhofstadt I
2003-2007 Laurette Onkelinx (PS) - regering Verhofstadt II
2007-2008 Jo Vandeurzen (CD&V) - regering Verhofstadt III
2008-2011 Stefaan De Clerck (CD&V) - regering Leterme I, Van Rompuy I en Leterme II
In beeld een van de hoofdthema's van het VRT-journaal gisteravond. Dat men het met de politieke verslaggeving niet nauw neemt bij de VRT dat wisten we al. Nu blijkbaar ook met de taal. Het beterT er niet op...
Griekenland en het falen van de (Europese) politiek
Klik op het beeld
Terzake gisteravond. Een boeiende discussie tussen Johan Van Overtveldt (Hoofdredacteur van Trends en Knack) en Ivo Belet (CD&V en Europees parlementslid) over de situatie van Griekenland. Maar tegelijk ook weinig bemoedigend te oordelen aan het bevattingsvermogen van sommige politici
De politicus gaat volledig de mist in. Als Ivo Belet representatief is voor de politici die vandaag het Europees beleid voeren en voor de manier waarop de problemen worden geminimaliseerd dan staan ons nog heel moeilijke tijden te wachten. En niet enkel voor Griekenland. Belet steekt zijn kop in het zand en zit volop in de ontkenningsfase. Een pijnlijke vertoning en vooral weinig hoopvol.
Een deskundige Johan Van Overtveldt is een stuk realistischer. Al sedert 2010 pleit hij voor een uitstap uit de euro door Griekenland. De redenen licht hij toe in het interview. Hij legt ook concreet uit volgens welk scenario Griekenland, in het slechtste geval, de euro zou verlaten. Het klassieke scenario is het vrijdagavond-scenario. En dat volgens Van Overtveldt met de dag realistischer wordt
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Tags:Johan Van Overtveldt, Knack, Trends, Ivo Belet, Addertje, CD&V, Terzake, Griekenland, euro
23-07-2012
Immigratiebeleid regering: Waar zijn we in godsnaam mee bezig ?
Theo Francken (N-VA)
De N-VA stelde vandaag 'de
migratiebarometer' voor. Bij die gelegenheid gaf Theo Francken (N-VA-Kamerlid) op
Radio 1 in De Ochtend toelichting bij het migratiebeleid (of beter gezegd het
gebrek daaraan) van de regering. Enkele maanden geleden had ik het genoegen een
interessante debatavond bij te wonen over het migratiebeleid met Francken als
spreker. Hieronder alvast enkele uittreksels uit het interview van deze morgen en waar
hij de vinger op de wonde legt.
Het schoentje knelt vooral inzake
regularisatie. Ik heb zelf in 2010 de eer en het genoegen gehad om met de PS te
onderhandelen gedurende maanden over migratie en ik kan u zeggen, dat is het
meest heilige huisje van de PS en het CDH. Zij willen dus niet dat er aan de
regularisatie iets wijzigt.
Wat is juist het probleem ? Nergens anders
in de wereld worden er zoveel illegalen geregulariseerd. Daardoor vertrekken de
mensen niet naar het land van herkomst als ze uitgeprocedeerd zijn maar kiezen
ze voor de illegaliteit. De optie van de illegaliteit is veel te aantrekkelijk
in België. Men kiest om hier te blijven ook al is men uitgeprocedeerd. Ook al
heeft men geen verblijfsrecht meer in België. Toch verkiest men om onder te
duiken omdat men weet dat men na een aantal jaren toch papieren krijgt van de
Belgische staat.
En dit is helemaal niet waartegen deze regering
tracht op te treden. De regering heeft een regeerakkoord gemaakt en over de
regularisatie staat niets in.Omdat iedereen weet dat dat net het meest
gevoelige punt is voor onder andere de PS. De regularisatie wordt niet
gewijzigd, daar zal de regering niet tegen optreden. In tegendeel, in 2009 is
er opnieuw een collectieve regularisatie geweest. Wij doen om de 10 jaar een
collectief generale pardon (in 1999 en in 2009) zoals men dat in het
Nederlands zegt. Maar daarnaast doen wij daar nog dubbel bovenop. Elk jaar regulariseren
we 10.000 tot 12.000 illegalen en die krijgen permanent verblijfsrecht in
België. Dat doet geen enkel ander land. En daar wordt niets aan veranderd of
gewijzigd. En het enige wat er gebeurt
is dat Magge De Block en deze regering op ons aandringen er heeft voor gekozen
om een strenge filter te zetten op de medische regularisatie.
Melchior Wathelet (CDH), de voorganger van Maggie
de Block als staatssecretaris van Migratie, zei: Ik geef geen papieren aan
illegale criminelen. En dan blijkt dat het gaat over honderden gevallen !
Verkrachters, poging tot moord, zware diefstallen, inbraak. Die mensen heeft
Wathelet de afgelopen jaren geregulariseerd. Mevrouw De Block kan die
verblijfspapieren terug intrekken. De papieren voor illegalen zijn immers geen
recht voor de illegalen maar een gunst. Waar zijn we in godsnaam mee bezig. Geen
enkel europees land doet dat.
Probleem van werkloosheid bij migranten: als
de poort zodanig openstaat, als je zoveel zwakkere profielen hebt van migranten
(passieve migranten) en dus geen arbeidsmigranten, dan krijg je natuurlijk
problemen op de arbeidsmarkt. Dank krijg je die mensen moeilijk aan de slag.
Daar is natuurlijk ook een probleem van discriminatie en van opleiding. Maar we
moeten veel selectiever zijn aan de poort.
De inburgeringprojecten o.a. in Antwerpen
zijn heel doeltreffend (opleiding, taalopleiding, ). Er zijn dus ook heel wat allochtonen
die willen aan de slag gaan en die iets willen bijdragen aan ons economisch
weefsel. Die een goeie toekomst willen uitbouwen voor hen en voor hun gezin. Zo
zouden er veel meer moeten zijn. Het is dus niet alleen een negatief verhaal.
Eindelijk staat het immigratieprobleem in
het centrum van het maatschappelijk debat in Vlaanderen wat de verdienste is
van de N-VA. Als je nu zegt ik ben niet akkoord met de migratie, ik vind ze te
laks, dan ben je niet meer direcht in dat exteem-rechts verdomhoekje dan kun
je dat op een volwassen manier zeggen met respect voor ieders mening.
Naar aanleiding van de Nationale feestdag en het
feit dat het beter gaat met ons land gaat Wouter Beke (CD&V-voorzitter )
aan de Federale regering voorstellen om voortaan het VRT-nieuws in te leiden
met de Brabançonne. Tegelijkertijd zouden de beelden van de Belgische vlag
worden ondertiteld met de tekst van het volkslied. Weliswaar enkel in het
Frans. Dit verklaarde Beke op de vooravond van 21 juli. Koning Albert is alvast in zijn nopjes.
Steven Vanackere heeft alvast laten weten laaiend
enthousiast te zijn over het voorstel en dat hij het in de ministerraad zal
verdedigen. Hoewel de VRT afhangt van de Vlaamse regering willen Beke en Van
Ackere het voorstel toch voorleggen aan de voltallige Belgische regering. Zo
kunnen ook de collegas onder de taalgrens zich erover uitspreken. De
Franstaligen kunnen immers ook aanspraak maken op de Brabançonne en desnoods
hun veto stellen.
Met dit voorstel ijvert Beke er voor dat de
Vlamingen zich beter zouden integreren en dat heel Vlaanderen een open en warme
plek is voor elke inwoner vooral voor de Franstaligen - waar we ons voortaan,
nog meer dan vroeger, kunnen toeleggen op de echte zorgen van iedere inwoner.
Hij benadrukt echter dat één ding vanaf nu klaar en duidelijk is voor iedereen:
Halle-Vilvoorde is Vlaams en blijft Vlaams.
BREAKING NEWS: Prins Filip: Eindelijk een nieuwe regering !
Filip MET baard Filip ZONDER baard
Herinner u dat de Waalse acteur Benoît
Poelvoorde, vooral bekend voor zijn rol in 'C'est arrivé près de chez vous', in
januari 2011 de Belgische mannen opriep om hun baard te laten groeien tot ons
land een nieuwe regering had. Hij was de impasse meer dan beu. Zijn
Belgicistisch initiatief had maar een beperkt succes. In april 2011 was er nog
lang geen nieuwe regering maar waren de meeste baarden alweer afgeschoren.
Inclusief die van Poelvoorde.
Een opvallende baard die echter tot deze
week stand hield is die van Prins Filip. Nu blijkt echter dat tot voor enkele dagen Filip niet op de hoogte was van het feit dat er inmiddels een nieuwe belgische regering is aangetreden. Het is niet geweten of Koning Albert deze
niet onbelangrijke informatie voor de prins heeft achtergehouden. Bovendien
vertoeft Filip vaak in het buitenland.
Met de ondertekening deze week van het
BHV-akkoord werd deze blunder eindelijk rechtgezet. En zie, Filip zijn baard is
verdwenen want het koninkrijk heeft eindelijk een nieuwe regering! Premier Elio
Di Rupo is zeer verheugd met deze rechtzetting en durft te hopen dat ook
Mathilde in de vreugde deelt. Prins Laurent heeft naar verluidt nooit geweten
dat de regering in 2010 is gevallen. Albert heeft er echter voor gekozen geen
slapende honden wakker te maken. Kortom, eind goed, al goed.
U mag er van denken wat u wil, maar soms
heeft Rik Torfs (CD&V) een heldere ingeving en getuigt hij van
gezond verstand (eerder uitzonderlijk binnen zijn partij) en een zeker rechtvaardigheidsgevoel
(onbestaande binnen zijn partij).
De regering besliste immers vandaag over
zwaardere straffen voor homofoob geweld. Dit gebeurt net een dag nadat een
nieuw geval van dergelijke agressie bekend werd.
Op twitter noemt Rik Torfs dit 'steekvlampolitiek'. Hij schrijft ook: 'Opeens zijn zwaardere
straffen voor homofoob geweld nodig. Ondertussen worden uitgesproken straffen
niet uitgevoerd.'
Leuke oefening: de berichten die op de website van respectievelijk CD&V en N-VA verschenen over de splitsing van BHV even naast (in dit geval onder) elkaar zetten.
In het bericht van CD&V wordt met geen woord gerept over de inhoud van het akkoord. Daarover is het « silence total ». Vooral een vaag en omfloerst bericht. Bovendien wordt er vooral in gezegd wat er niet in het akkoord staat. Eigenaardige manier van communiceren. Wat zou daar de bedoeling van zijn ? De kiezer vooral dom houden... ?
In het bericht van N-VA daarentegen wordt gefocust op de Vlaamse toegevingen die in het akkoord vervat zijn.
Een buitenstaander die beide berichten leest vraagt zich af of het hier telkens over hetzelfde akkoord gaat Oordeelt u zelf.
CD&V
t Is Gesplitst !
Na meer dan 50 jaar is het zover. BHV is gesplitst. De kiezel is uit de schoen. CD&V is trots en tevreden. Want wij hebben woord gehouden. We hebben onze nek uitgestoken.
In juli 2011 koos CD&V resoluut voor een onderhandelde oplossing. En we hebben resultaat geboekt. Vandaag is er de splitsing. Een propere splitsing. Dat zeggen velen met ons. We voeren hiermee het Vlaamse regeerakkoord uit, en de vijf Vlaamse resoluties uit 1999.
Franstaligen uit Brussel kunnen niet langer kandidaat zijn in Brussel én in Halle-Vilvoorde. En de jarenlange tegeneisen van de Franstaligen zijn afgeblokt. Er komt geen uitbreiding van Brussel. Er komen geen inschrijvingsrechten voor Franstaligen. De taalgrens en de taalwetgeving worden niet gewijzigd en er kunnen geen Franstalige instellingen komen.
En laat ons niet vergeten dat ook het gerechtelijk arrondissement gesplitst is. Halle-Vilvoorde krijgt een veiligheidsbeleid op maat van de regio onder leiding van Vlaamse magistraten.
Net als heel Vlaanderen wil Halle-Vilvoorde een open en warme plek zijn voor elke inwoner, waar we ons voortaan, nog meer dan vroeger, kunnen toeleggen op de echte zorgen van iedere inwoner. Maar één ding is vanaf nu klaar en duidelijk voor iedereen. Halle-Vilvoorde is Vlaams en blijft Vlaams.
N-VA
BHV: meer Vlaams geld, meer Franstalige priviliges, meer problemen!
De prijs die CD&V, Open Vld, sp.a en Groen betaald hebben voor de splitsing van BHV is enorm hoog. Maar liefst 16 wetten waren er nodig om alle toegevingen aan de Franstaligen om te zetten. Ze worden bovendien gebetonneerd in de grondwet. Dat zegt veel over de blijdschap van de Franstaligen. De zes faciliteitengemeenten komen helemaal in de Brusselse invloedssfeer, de Franstaligen krijgen in Vlaams-Brabant nog meer privileges en de Vlamingen krijgen in Brussel nog minder rechten. Het gerechtelijk arrondissement wordt helemaal niet gesplitst en er komen zelfs Franstalige magistraten in Halle-Vilvoorde. De Vlamingen mogen 1 miljard euro extra betalen voor Brussel zonder dat het hervormd wordt. De communautaire conflicten in Brussel en de Vlaamse rand worden niet weggewerkt met dit akkoord. Het draagt immers de kiemen van toekomstige conflicten in zich. Deze oplossing is voor de Vlamingen erger dan de kwaal.
Stop de Goednieuwsshow van deze intellectueel oneerlijke regering
Voor goede analyses over het economische en politieke reilen en zeilen in dit land moet de meerwaardezoeker onder meer terecht bij Knack/trends. Men vindt er alvast betere journalistiek dan de eenheidswordt die de zogenaamde kwaliteitskranten en hun andere collegas ons dagelijks voorschotelen.
Een voorbeeld van kritische journalistiek is onderstaand artikel. In tegenstelling met wat deze regering ons vandaag in de pers wil doen geloven gaat het helemaal niet beter met België. Maar de verkiezingen zijn in aantocht, weetjewel. En wie hardleers is en zich vandaag toch nog laat inpakken door deze mooipraterij zal vrees ik na 13 oktober Daan Killemaes, redactiecoördinator bij Trends en auteur van onderstaand artikel, gelijk moeten geven.
Hieronder enkele uittreksels.
Hoe langer de politici in de rentehangmat kruipen, hoe langer de crisis duurt
Ze zijn er in Frankfurt doodsbang voor, maar in België is het al zover. De regering-Di Rupo nestelt zich comfortabel in de hangmat van lage rentevoeten die de Europese Centrale Bank (ECB) onder de Europese economie heeft gespannen. Toch steekt de federale regering zich ongegeneerd de pluim van de lage rente op de hoed, klopt zich op de borst dat België een sterk land is en verdaagt structurele ingrepen naar sint-juttemis.
De begrotingscontrole werd een zomerwandeling en de uitgestelde relancestrategie is alleen bedoeld voor intern politiek gebruik. Als een vlinder die met gefladder het weer hoopt te veranderen, zo probeert de regering de Belgische economie door een bar en boos klimaat te loodsen.
Mag het iets meer zijn? Deze regering doet niet eens de moeite om een olympisch minimum te halen. Een afbrokkelende concurrentiekracht, een torenhoge belastingdruk of een onopgelost vergrijzingsvraagstuk, het is allemaal niet dringend meer. Een armtierige economische groei van 0,6 procent wordt als een gouden medaille gevierd, maar deze prestatie is voor een groot stuk te danken aan locomotief Duitsland, die de voorbije tien jaar wel zijn huiswerk maakte.
Helemaal intellectueel oneerlijk is hoe de regering de lage rente misbruikt als bewijs voor een gezond budgettair en economisch beleid.
De status van sterk land dankt België niet aan het beleid, maar aan de spaarberg van de gezinnen.
Spaarders krijgen het al hard genoeg te verduren in dit tijdperk van financiële repressie, waarbij kunstmatig lage rentevoeten de koopkracht van hun vermogen niet kunnen verdedigen. Dit is de hoogste vermogensbelasting ooit, zonder de democratische goedkeuring van ook maar één parlement. En er hangt nog een zwaard van Damocles boven de Belgische economie. Dit land heeft netto 270 miljard euro tegoed van het buitenland, en de vraag is hoeveel verlies we daar nog op lijden. Want de schuldencrisis, die is vijf jaar oud maar allesbehalve voorbij.
Reactie op Patrick Dewael: eerst eigen partij uitzuiveren !
Kan Patrick Dewael niet beginnen met zijn eigen
partij uit te zuiveren? Te beginnen met hardcore racist Guy Verhofstadt:"
De vraag is of de islam wel in overeenstemming te brengen is met de liberale
democratie en de vrijheid, de verdraagzaamheid, de verscheidenheid en het
tegensprekelijk debat zonder dewelke geen open samenleving mogelijk is"
(blz. 64 Burgermanifesten). En over de zaak-Rushdie zei hij: "Toont zij
niet aan dat de islam in wezen een intolerante en totalitaire ideologie is, die
botst met de culturele, morele en juridische voorschriften die gelden in een
open democratische samenleving?". En nog "De islam is in
werkelijkheid niet alleen een godsdienst, maar ook een ideologie, een
sociaal-politieke leer die door de overheid wordt gecontroleerd. In wezen
verschilt die toestand niet van het socialisme of het communisme dat aan de
samenleving een bepaalde morele code en een manier van leven wou
opleggen". En waarom zegt hij niets over hardcore racist Louis Tobback? :
"Asielzoekers die hier als meeuwen op een stort komen zitten omdat dat
makkelijker is dan thuis te vissen of de grond te verbouwen, dienen
systematisch te worden uitgewezen".
Ondertekening eerste luik staatshervorming met koning, maar zonder N-VA
Koning Albert II ondertekent morgen donderdag 19 juli de teksten van het eerste luik van de staatshervorming. Dat zal gepaard gaan met een plechtigheid waarop ook de pers is uitgenodigd. De N-VA gaat niet in op de uitnodiging.
De N-VA gaat niet in op de uitnodiging om de plechtige ondertekening van de teksten van het eerste luik van de staatshervormingbij te wonen, aldus Kamerlid Theo Francken. Volgens hem laat de koning zich andermaal door de traditionele partijen gebruiken. "Als hij de koning wil zijn van alle Belgen, kan hij beter boven het politieke gewoel staan in plaats van er midden in", meent Francken.
Dat de plechtige ondertekening in aanwezigheid van de pers geen primeur is, speelt volgens de N-VA niet mee in de beslissing om niet aanwezig te zijn. In 1994 ging het om de hernummering van de grondwet, wat politiek niet gevoelig lag. Dat kan echter niet gezegd worden over de teksten van het eerste luik van de staatshervorming, met onder meer de splitsing van BHV, de hervorming van het gerechtelijk BHV en de herfinanciering van Brussel.
Voor de N-VA gaat het om een onevenwichtige hervorming. Theo Francken wijst er voorts nog op dat de teksten goedgekeurd werden door nagenoeg alle Franstaligen, maar enkel met een zeer krappe meerderheid aan Vlaamse kant. Om die redenen kan de N-VA niet aanwezig zijn bij de ondertekening, besluit hij.
Letterlijk: 'Patrick Dewael banaliseert de nazigruwel'
'Patrick Dewael banaliseert de nazigruwel' André Gantman
'Hoewel niet zijn bedoeling, banaliseert Patrick Dewael de gruwelen van het naziregime.' André Gantman over het 'gif' van Patrick Dewael.
De grootvader van Patrick Dewael is op 3 april 1945 in Bergen Belsen vermoord en mijn grootvader aan moederzijde op 21 april 1944 in Auschwitz. Ik deel dus principieel zijn afkeer voor racisme,antisemitisme en ieder totalitarisme van rechts en van links.
Om die reden heb ik - en ontelbare anderen met mij - verontwaardigd gereageerd op de uitspraken van Karel De Gucht wanneer hij zonder enig moreel voorbehoud tijdens de uitzending van De Ochtend in september vorig jaar op radio1 sprak over de negatieve impact van de Joodse lobby op de Midden-Oostenpolitiek van de VS" en "dat dé Joden altijd gelijk hebben". Geconfronteerd met de lange resem afkeurende reacties die daarop volgde, repliceerde De Gucht kil en afstandelijk "dat hij die commotie niet begreep" ( De Standaard 18 september 2010).
Ik heb destijds niet gezegd of geschreven dat De Gucht een antisemiet is, maar dat het eeuwenoude antisemitische gif de geesten - ja zelfs die van humanisten en zelfs buiten hun weten om - kon aantasten. (Ik verwijs hiervoor naar mijn boek 'Het Gespleten Geweten,een anti antisemitisch pamflet', Pelckmans, 2011) Patrick Dewael bewaarde echter na de uitspraken van De Gucht een opvallend stilzwijgen terwijl hij nu zijn opinie van de daken schreeuwt.
De N-VA en Bart De Wever hebben zich bij het innemen van een standpunt over de voormalige Vlaams Belangers wellicht laten inspireren door de beslissing van het VLD-partijbestuur onder voorzitterschap van Karel De Gucht. Voor alle duidelijkheid: Dewael besliste samen met dat partijbestuur in 2001 al dat gewezen leden en mandatarissen van het Vlaams Blok onder bepaalde voorwaarden en na een wachttijd, tot de VLD konden toetreden. De Open VLD voegt trouwens de daden bij het woord: in Londerzeel is een voormalig Vlaams Belanger lijstrekker voor de volgende gemeenteraadsverkiezingen, idem in Lebeke waar een ex-Belanger op de zesde plaats aantreedt.
Patrick Dewael viseert duidelijk de N-VA en probeert vooral BDW te treffen, een poging die sterke gelijkenis vertoont met de acties van Olivier Maingain die trachtte Bart De Wever af te schilderen als "een negationist". Ik heb ook toen gereageerd dat het ongehoord, ja zelfs immoreel is, om de martelaars van het naziregime te misbruiken voor eigen partijpolitieke doeleinden. Daarbij komt dat door deze handelswijze Dewael de gruwelen van het naziregime banaliseert. Voor alle duidelijkheid: ik denk niet dat dit zijn bedoeling is.
Patrick Dewael zou kunnen schrijven over de talrijke humanisten (overigens niet uitsluitend mandatarissen) die de afgelopen tijd de rangen van N-VA vervoegden om samen een toekomstig en democratisch project voor Vlaanderen mogelijk te maken. Ik begrijp dat deze vaststelling voor hem pijnlijk moet zijn, maar hij zou er zijn voordeel bij halen naar zijn Vlaams fractievoorzitter Sas Van Rouveroij te luisteren die hem adviseert om zich vooral bezig te houden met de eigen geloofwaardigheid.
Het zou niet onverstandig zijn mocht Dewael tijd vinden om over de wijze woorden van de Franse grootrabbijn Gilles Bernheim te mediteren: Penser librement, cela commence par choisir ses mots, par résister aux automatismes, aux amalgames, aux syllogismes réducteurs et destructeurs.
André Gantman is advocaat, voormalig Open VLD-schepen in Antwerpen en zal bij de komende gemeeteraadsverkiezingen op de N-VA-lijst van de Scheldestad staan.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Tags:Patrick Dewael, Open VlD, André Gantman, N-VA, Bart De Wever, Sas Van Rouveroij, Addertje
17-07-2012
Brussel houdt van de motards. Of toch niet ?
Motorfietsen mogen niet meer op trottoir
parkeren
Zelf motard zijnde ben ik ontgoocheld vandaag
onderstaand bericht te moeten lezen:
De Raad van State heeft een koninklijk
besluit vernietigd dat motorfietsen toestaat op het trottoir te parkeren. Het
Brussels Gewest stapte naar de Raad omdat het KB niet genoeg rekening hield met
voetgangers.
Het KB van 11 juni 2011 laat motorfietsen
toe op het voetpad te parkeren als ze minstens 1,5 meter ruimte laten voor
voetgangers.
Het Brussels Gewest stapte naar de Raad van
State omdat het KB tot stand kwam zonder overleg met de gewesten. Het Gewest
betreurde met name dat de federale overheid zo geen rekening hield met de
initiatieven die Brussel neemt voor voetgangers.
Fedemot, de federatie van motorrijders,
betreurt de vernietiging en vraagt aan de federale staatssecretaris voor
Mobiliteit Melchior Wathelet (CDH) om een nieuw initiatief.
Bocht van 180 graden in asieldebat: Verkiezingsstunt van Groen ?
Meyrem
Almaci (Groen)
Groen schaart zich achter de verstrenging
van de snel Belgwet. Dat zei Kamerlid Meyrem Almaci (foto) in de Kamercommissie
Justitie. Opmerkelijk, want het was net Groen dat aan de basis lag van de
soepele snel Belgwet...
Voor Groen (toen nog Agalev) was de snel
Belgwet in 1999 een breekpunt om toe te treden tot de paarsgroene regering
Verhofstadt I. Door die migratiewet kon iedereen Belg worden zonder een
landstaal te kennen, zonder geïntegreerd te zijn in België en zonder hier zelfs
maar geweest te zijn.
Op voorstel van de meerderheidspartijen
wordt de snel Belgwet nu beduidend verstrengd en op het eerste zicht gaan de
groenen gaan daarmee akkoord. Toch heeft Almaci bedenkingen: "Het
onderdeel over het afnemen van de nationaliteit had volgens ons een apart debat
verdiend. Ook vinden wij het niet normaal dat iedereen 150 euro per procedure
moet betalen".
De groenen willen die som herleiden tot 50
euro voor wie in België geboren is en als de betrokkene Belg wordt moet die som
worden terugbetaald. Groen heeft daarom enkele amendementen ingediend. In het
verleden verklaarde Almaci te blijven strijden voor een menselijk asielbeleid
waar mensen ondersteuning moeten krijgen van de verzorgingsstaat. Verder is
Groen wel akkoord met de verstrenging.
En net dat is vreemd, omdat de
partijprogramma's van Groen op dit moment nog de voorkeur geven aan een losser
asielbeleid. Het is niet uit te sluiten dat het hier om een verkiezingsstunt
gaat.
Onder de taalgrens: Le Soir en de machtsgreep van de N-VA
Dat we Béatrice Delvaux (editorialist bij Le Soir) en Bart De Wever niet vlug samen zullen vinden in een bistro met een koffietje hadden we al gemeld (lees hier). Ook lieten wij u meegenieten van de manier waarop zij Bart de hel inprijst (lees haar vertaalde editoriaal).
Maar vandaag maakt ze het wel heel bont in haar anti-Vlaamse krant Le Soir. Zij neemt het op voor de commentatoren en politici die vandaag De Wever proberen klein te krijgen. Zij noemt hen vooral moedig en verantwoordelijk. Maar er is meer: wat deze politiek correcte Vlaamse dames en heren (nog) niet durven uitspreken zegt zij wel: zij waarschuwt zowaar voor een machtsgreep vanwege deze arrogante en gevaarlijke Calimero!
Alweer wordt gedreigd met het einde van België, chaos en een catastrofe. Op die manier sluit zij zich perfect aan bij de angstpsychose die door de politiek correcte en Belgicistische elite aan Vlaamse kant wordt gecreëerd in een poging om de populariteit van Bart De Wever en zijn partij te breken in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen (lees hier). Het is alle hens aan dek.
Kortom (en het is bijn 21 juli): L'UNION FAIT LA FORCE!
Haar column doet spontaan terugdenken aan de vergelijking die Yves Leterme (CD&V) een vijftal jaren geleden maakte tussen de RTBF en Radio Milles Collines, de Rwandese radiozender die tijdens de genocide opriep tot haat en geweld tegen de Tutsi's. Maar misschien heb ik gewoon een slecht karakter.
Hieronder een vrije vertaling van haar commentaarstuk.
Moedig en verantwoordelijk. Respect !
Béatrice Delvaux
Editorialist Le Soir, 17 juli 2012
De grondstroom die door de Vlaamse politieke wereld en politieke commentatoren trekt is indrukwekkend. Met dezelfde kracht en dezelfde overtuiging waarmee zij het immobilisme van de Franstaligen hadden aangeklaagd tegenover de Vlaamse eisen voor de splitsing van BHV en de staatshervorming, klagen zij nu de N-VA aan, de almacht van haar leider, het gevaar dat schuilt indien hij aan de macht zou komen en de opname door die partij, zonder echte filter, van leden van de extreem-rechtse partij Vlaams Belang.
Deze heren en hun politieke analisten uit het Noorden die steeds talrijker en duidelijker zijn, waarschuwen tegen een machtsgreep. Met als enig doel het einde van België. Dit project van een obsessionele en egocentrische partij als de N-VA en man, Bart De Wever, zal chaos en het verlies aan welzijn veroorzaken voor zowel het land als voor Vlaanderen.
Voor meerdere politici in Vlaanderen, zoals de socialiste Freya Vanden Bossche en de Open VLD-ers Patrick Dewael en Marleen Vanderpoorten, brengen die belangrijke leden van het Vlaamse belang niet enkel hun sympathisanten maar ook hun ideeën mee naar de N-VA.
Men zou kunnen denken dat voor deze politici de berekening hun enige drijfveer is. Doordat ze electoraal in het nauw worden gedreven door een hypermachtige Bart De Wever en zijn hyperverleiding van de Vlaamse ziel. Maar wanneer men hen leest, hen aanhoort, is dit allesbehalve het geval. Zij hebben echt angst. En zij willen ageren nu het nog kan, om de catastrofe te vermijden die zich aankondigt.
De situatie van deze partijen is zeer complex. Hun dilemma is totaal. Ofwel klagen zij niets aan en kijken zij toe hoe Bart De Wever zijn kansen onvermurwbaar blijven stijgen zonder dat de kiezer zich bewust is van de reële gevolgen indien hij aan de macht komt. Ofwel klagen zij het aan, waarschuwen ze maar riskeren zij evenzeer een verdere groei te veroorzaken van het electoraat dat door De Wever wordt opgewarmd vanuit zijn favoriete positie, deze van slachtoffer en van Calimero.
Zij hebben het risico genomen om niet te zwijgen. Het heeft zijn tijd geduurd om te begrijpen wat de Franstaligen sedert maanden aanklagen. Dat is bijkomstig. De houding van deze partijen, deze politici, deze commentatoren en deze journalisten die hun onderzoekswerk naar de N-VA doen (wat ons verheugt) ( / ) verdient respect. Het is moedig. Het is krachtig. Het is verantwoordelijk. Chapeau !
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Tags:Béatrice Delvaux, Le Soir, Bart De Wever, N-VA, Patrick Dewael, Open VLD, Addertje, RTBF, CD&V, België
Onder de taalgrens: Di Rupo en de omerta
Laurette Onkelinx (PS)
Is het u ook al opgevallen dat het vanuit Franstalige politieke hoek al maanden zo stil is richting de Vlamingen ? Sinds Onkelinx (PS) haar middenvinger heeft getoond, hebben wij haar omzeggens niet meer gehoord. Is zij haar giftige anti-Vlaamse tong verloren ? Ook Milquet (CDH en Madame "NON") is al maanden héél stil voor haar doen. Zijn zij op zoek naar de grote verzoening met de Vlamingen ?
Het valt bovendien op dat communautaire discussies - laat staan conflicten - tussen Vlamingen en Franstaligen de laatste maanden, althans “en publique”, niet te bespeuren vallen. Enkel tussen Vlamingen onderling, nl. tussen de Vlaamse minderheid in de federale regering (CD&V, Open VLD, Spa) en de oppositie (N-VA, Vlaams Belang, LDD) wordt nog communautair vuurtje gestookt. De Franstaligen hebben de buit binnen en zwijgen in alle talen. Het De Wever-bashen laten zij over aan hun Vlaamse vrienden/kameraden.
Omerta
Wat is er dan wel aan de hand ? Vanwaar deze “omerta” ?
Het heeft alles te maken met 6 december 2011. Neen, niet met Sinterklaas. Wel met de allereerste ministerraad van Premier Elio Di Rupo (PS) die op die dag plaatshad.
Di Rupo heeft op die bewuste 6e december de Franstalige regeringspartijen opgeroepen 'alles te doen' om hun Vlaamse partners 'de volgende verkiezingen te laten winnen'. Hij wil een verdere doorbraak van N-VA afblokken. En nog: “De premier vroeg ook om giftige opmerkingen achterwege te laten. 'Restons soudés', zei hij. 'Laten we de gelederen gesloten houden.(Knack.be - 26/12/2011).
Uit Di Rupo's oproep blijkt ook dat hij een verdere doorbraak van de N-VA bij de volgende verkiezingen te allen prijze wil vermijden. 'Als dit mislukt, weet ik echt niet of we ooit nog een Belgische regering kunnen vormen', zei een partijvoorzitter achteraf (Gazet van Antwerpen - 26/12/2011).
Deze “omerta” aan Franstalige kant wordt angstvallig opgevolgd en heeft dus alles te maken met de strategie om de Vlaamse kiezer niet verder in de armen van de grote vijand te jagen… de N-VA. Dus niks grote verzoening, enkel het status-quo wordt nagestreefd, ook na 2014. Maar dit kan enkel en alleen indien de Franstaligen er mede voor zorgen dat de Bekes en de De Croos van deze wereld in 2014 voldoende gewicht behouden om de huidige coalitie verder te zetten.
Vlamingen die toch verandering willen weten dus wat hen te doen staat.
Niet enkel Beke, De Croo, Dewael en C° knijpen de billen dicht op weg naar de verkiezingen. Ook en vooral Franstalig politiek België zit met een ei in de broek. Van hier tot in Tokio …
De kopstukken van CD&V slaan wild in het rond tegen De
Wever. Hiermee misachten ze een van de elementaire principes bij communicatie:
zet uw concurrent niet in het brandpunt van uw boodschap, maar spreek over
uzelf en uw sterke punten. Uithalen naar een concurrent zet hem in het centrum
van de belangstelling, en verzwakt de eigen positie. Blijkbaar is men bij
CD&V al zozeer in paniek dat ze bij de volgende verkiezingen helemaal als
irrelevant van de kaart geveegd zullen worden, dat ze niet meer weten van welk
hout pijlen maken. En blijkbaar volgt VLD hen nu in hetzelfde spoor.
Kan u zich inbeelden dat de baas van Delhaize een interview
geeft over een, tot zelfs drie bladzijden in de krant, en het bijna uitsluitend
over Colruyt heeft? Over hun politiek om altijd onder de prijs van Delhaize te
duiken, over hun rekken die goedkoper zijn, hun spaarzame koeling van hun verse
producten, in plaatst van zijn eigen positie te verklaren en aan te prijzen.
Natuurlijk zal Delhaize zoiets niet doen, een hele bladzijde indirect ter
beschikking stellen van Colruyt. Evenmin zal een baas van BMW in een interview
het overwegend over Mercedes hebben. Of neem eender welke andere
concurrentiesituatie, zoiets is het domste wat men kan doen. Een baas die dat
wel zou doen, mag meteen zijn C4 ophalen denk ik.
Niet echter CD&V. De laatste week misachte ze op een
onvoorstelbare manier een van de elementaire principes bij communicatie: zet uw
concurrent niet in het brandpunt van uw boodschap, maar spreek over uzelf en uw
sterke kanten.
Woensdag 11 juli publiceerde De Tijd een interview met Eric Van Rompuy. Titel:
De Wever bedreiging voor onze welvaart. (Te lezen op de website van Van Rompuy )
Zaterdag 14 juli deed hij het nog eens over op een volle bladzijde 31 in Le Soir, met aankondiging en
korte uittreksels op de voorpagina. Titel:Il faut démasquer De Wever .
Diezelfde dag kreeg CD&V-voorzitter Wouter Beke niet minder dan drie
bladzijden voor een interview in De Standaard, met de titel De Wever deelt
alleen muntjes met azijn uit. (Integraal lezen alleen voor abonnés. Een
deel is wel vrij toegankelijk op hun website, onder de titel 'Beke: 'N-VA heeft haar kiezers al twee keer en panne achtergelaten' )
Het was niet alleen in de titel allemaal De Wever wat de
klok sloeg. In de drie interviews gaat het bijna uitsluitend over De Wever en
de N-VA, en tussendoor ook nog af en toe over hun partij, of beter gezegd, over
de goede werking van de huidige meerderheid op het federaal niveau. Beke
eindigt zijn interview met de uitspraak: Ik verkies een CD&V-strategie
boven een anti-N-VA-strategie. Ik beschouw onze partij als de Volvo van de
Wetstraat: degelijk, duurzaam, misschien niet de meest sexy wagen, maar hij
brengt je ergens. De N-VA heeft haar kiezers al twee keer en panne gelaten.
Het is niet mijn ambitie om de tegenstander op de huid te zitten. Maar enige
correctheid van hun kant, zou aangenamer zijn.
Die uitspraak als besluit van een lang interview dat niets anders bevat dan
tekenen van een anti-N-VA-strategie, en niet veel anders dan de tegenstander op
de huid te zitten. Cd&V is duidelijk de pedalen kwijt. Het interview werd
afgenomen door Bart Brinckman en Marjan Justaert. Wellicht heeft Brinckman
behoorlijk gestuurd om Beke in de richting van een een anti-N-VA-strategie te
krijgen, want bijna alle vragen gaan over de N-VA en De Wever.
De pannes van CD&V
En à propos de kiezers en panne laten, dat is wel een
CD&V, en geen N-VA specialiteit. Even opfrissen:
CD&V is in 2007 federaal naar de verkiezingen getrokken met de belofte dat
ze niet zou toetreden tot een regering indien er in het regeerakkoord geen
duidelijke afspraken werden opgenomen over de realisatie van de Vlaamse eisen.
Een akkoord over de splitsing van het kies- en gerechtelijk arrondissement
Brussel-Halle-Vilvoorde was 'een evidente voorwaarde alvorens in een regering
te stappen'. Daarna stapte CD&V toch in de federale regering, en leverde
niet minder dan drie premiers (Leterme I, Herman Van Rompuy, Leterme II),
zonder dat er één letter van de CD&V-belofte werd uitgevoerd. Ze had niet
eens tot de overbruggingsregering van Verhofstadt III mogen toetreden als ze
haar verkiezingsbelofte wou nakomen. Hiermee verbrak ze een eerste keer haar
plechtige verkiezingseed. CD&V brak daarna in anderhalf jaar tijd nog drie
keer haar verkiezingseed. Het werd de vierde keer met Leterme II.
(Zie ook het artikel van 25.11.09: Leterme II:
CD&V-kiezer een vierde keer bedrogen )
Bij de federale verkiezingen van 2010 werd CD&V voor dit
herhaalde kiezersbedrog afgestraft met het slechtste resultaat ooit uit haar
geschiedenis. Daarna hebben ze blijkbaar nog altijd niets geleerd uit de
afstraffing van hun kiezersbedrog. In een interview in De Standaard, vrijdag 8
juli '11, zegt Wouter Beke: "Op het politiek bestuur donderdagochtend heb
ik gevraagd of er iemand denkt dat we er met de MR en zonder de N-VA wel
uitgeraken. Niemand is toen rechtgestaan. Zonder de N-VA zijn we voor het
bereiken van een tweederdemeerderheid overgeleverd aan het FDF. Ik denk niet
dat die partij ons een oplossing voor BHV zal aanbieden". Hij bleef eerst
herhalen dat er nooit sprake van kon zijn te onderhandelen zonder de N-VA. Maar
op 21 juli zat hij dan toch aan de onderhandelingstafel, zonder de N-VA.
Zogenaamd 'onder zijn voorwaarden', herhaalt hij nog eens in zijn interview in
De Standaard van vorig weekend. Maar daar klopt niets van. (Meer hierover
in het artikel 'Wouter
Beke had (gedeeltelijk) gelijk' , 25.07.11 )
Reactie van lezer Mathieu Bos op de website:
Het is armoe trof bij de klassieke tripartite CD&V, SP-A en O-Vld. Vraag
aan een ieder die wat van imago building weet heeft en die zal U zeggen dat je
niet sterker wordt door op de andere te schieten. Enkel consequent handelen en
je sterke punten uitspelen zullen op de lange termijn winstgevend zijn. Waarbij
ik niet wil zeggen dat sommige evoluties bij de N-VA me wat verontrusten.
Hiermee ben ik het nogal eens. Zie ook mijn
artikel: 'De slecht
onderbouwde en kaduke standpunten van de N-VA' , 22.03.12. 'Het
discours van de N-VA tot nu is slecht onderbouwd en nogal amateuristisch. Ook
over Europa. Het pleidooi van N-VA voor een 'sterker Europa' vind ik wat
triest, want zonder enige kritiek op het volstrekt ondemocratisch karakter van
de Europese Unie. N-VA wil zelfs een niet verkozen administratie, de Europese
Commissie, de macht geven om een afdwingbaar beleid te voeren, wat de partij
dan een 'democratisch kader' durft te noemen.'
