Fietsen is al langer geen probleem meer. Zo beëindigde ik in april 2012 zonder problemen de 270 km lange Luik-Bastenaken-Luik. Geleidelijk aan ben ik terug beginnen lopen na mijn heupbreuk, tegen het advies van de artsen in. Op de 100 km in Bornem en in Torhout moest ik noodgedwongen stoppen na 50 km wegens felle pijnen in de heup, hoewel ik na 40 km nog geen ernstige klachten had. In Lissabon op 9 december liep ik een behoorlijke marathon met 3u 49'17" op een heuvelend parcours. Zes dagen later startte ik in Kampenhout, maar dat was nogal kort na de vorige. Ik behaalde 4u 02'18"", toch nog behoorlijk ondanks enkele slijke stukken. Mijn heup leverde weinig problemen op, maar in de linkerknie begon ik de pijn te voelen, een oud probleem waarmee ik al langer wat sukkel en 2 jaar voordien in Kampenhout opgaf. Morgen loop ik samen met collega's van Joggingteam Peulis de natuurmarathon van Meerssen (SM-Loop) nabij Maastricht, een mooie loop door weiden en bossen en over heuvels (o.a. de Keutenberg).Stilaan hoop ik terug in 2013 een degelijke prestatie neer te zetten op de 100 km in Torhout en Bornem (voor de 20e keer). En nog eenmaal een 24 u (boven 200 km)?
In juli, na een eerder zwak resultaat op het BK 100 km in Torhout in juni (wel Belgisch kampioen in de leeftijdsklasse 60+ maar in meer dan 10 u) werd de trainingsintensiteit opgevoerd, zowel wat lopen als fietsen betreft. Ik liep zo'n 100 km en fietste er 500 en voelde de conditie groeien in het vooruitzicht van de 100 km van Bornem en eventueel de 100 km van Hulshout een week later..Maar op 13 juni sloeg het noodlot toe. Na een fietstocht begon het licht te regenen toen ik bijna thuis was. Op het stukje kassei van mijn oprit schoof mijn koersfiets plots onderuit en ik belandde met een forse smak op de kasseien. Mijn linkerheup brak daarbij. 's Anderendaags werd ik geopereerd en werden drie lange bouten in het been gedraaid. Het herstel na dergelijke breuk is langdurig en traag. Niettegenstaande dat begon ik (zonder weten van de arts) na twee weken al te fietsen, wat zeker een risico inhield. Maar daarna voelde ik flinke verbeteringen. Na enkele weken volgde ik met een vrouwenfiets al meerdere groepen wielertoeristen, die soms vol ongeloof toekeken hoe ik met krukken op de fiets voorbijkwam. Maar wandelen bleef moeilijk. Volgens de dokter moest ik de eerste drie maanden met krukken blijven gaan. Maar na twee maanden nam ik de kuk(ken) niet meer op de fiets en bezocht de cafés mankend en af en toe steun zoekend. Bij een controle na drie maanden mocht ik kleinere stukken zonder krukken lopen, maar ik heb ze dadelijk opgeborgen. Fietsen op een vlak parcours tegen een gemiddelde van 30 km per uur is al geen probleem meer, maar bergop moet ik de collega's laten gaan. Wandelen heb ik ook al meer dan 10 km gedaan, maar met lopen moet ik nog wachten. Ik hoop eind november de trainingen te kunnen hervatten, zodat ik eind decemberheel rustig kan deelnemen aan de marathon van Kampenhout, die grotendeels op onverharde wegen doorgaat.
- Loop zoveel mogelijk op zachte ondergrond. Vermijd vooral beton en kasseien. - Start vooral niet te snel. - Wissel trage lange duurlopen af met kortere snellere trainingen. - Drink voldoende, bij warm weer ongeveer 1 liter per uur. Drink minstens voor de helft water. - Bij lange duurlopen kan je onderweg ook best iets eten. - Bij lange duurlopen en warm weer kan je best ook zout gebruiken, zeker wanneer je je suf begint te voelen.
Welkom op de blog van Alfons Vekemans als ultraloper. Je kan hier de prestaties bekijken, maar ook de toekomstige wedstrijden, tips voor ultralopers en trainingsparcours.
Welkom op de blog van Alfons Vekemans als ultraloper. Je kan hier de prestaties bekijken, maar ook de toekomstige wedstrijden, tips voor ultralopers en trainingsparcours.
