Ik ben Anne
Ik ben een vrouw en woon in Chania, Kreta (Griekenland) en mijn beroep is gids.
Ik ben geboren op 09/11/1960 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: koken, lezen en wandelen.
Voor "Amaltheia", een vereniging actief rond duurzaam toerisme op Kreta, geef ik als vrijwilligster kookworkshops.
amaltheia
Kreta anders Ontdek Kreta eens totaal anders ... met de bus, per fiets, of gewoon te voet. Geniet samen met de locale bevolking van een goed glas wijn, ontdek Kreta culinair tijdens kookworkshops, wandel en dans de sterren van de hemel. Kortom, ontdek het authentieke Kreta en geniet ervan. Auteur van de blog is Anne. Zij werkt tijdens de zomermaanden als (natuur-)gids op het eiland. Zij is tevens vrijwillig lesgever en gids voor "Amaltheia", een vereniging actief rond duurzaam toerisme. Haar persoonlijke visie op leven, werken en koken op Kreta kan je lezen in "De keuken van Amaltheia" via http://creta-amaltheia.blogspot.com
23-07-2006
All inclusive: topformule of valstrik?
De kranten staan er vol van: de Belgische toerist kiest steeds vaker voor de all inclusiveformule. All inclusive als een nieuwe "cornucopia", een hoorn des overvloeds die zich vult met wat je maar wenst. Is de formule echt zo voordelig, of ligt er ergens een addertje onder het gras? Uit ervaring weet ik (ik werkte 5 jaar als hostess op Kreta) dat all inclusiveformules zelden de kwaliteit bieden die beloofd wordt. De hotelier is verplicht om quasi 24 uur op 24 uur onbeperkt maaltijden, snacks, ijsjes en drank te verstrekken voor ongeveer dezelfde prijs als een half board. Om toch nog een minimale winst te behalen is de hotelier dan ook verplicht om de qualiteit (drastisch) te beperken. De voorgeschotelde maaltijden zijn een stuk minder van kwaliteit, de wijnen zijn vaak amper te drinken, de cocktails zoete-licht alcoholische siropen, aangelengd met water. In het beste geval merkt de klant er niet zoveel van, omdat hij/zij geen basis heeft om te vergelijken. Indien het hotel zowel all inclusive als half board aanbiedt, zijn de verschillen tussen beide formules soms schrijnend. Als hostess kreeg ik geregeld opmerkingen over de flagrante verschillen tussen wat de all inclusiveklanten voorgeschoteld kregen en de anderen. Met andere woorden: de all inclusiveformule ontpopt zich tot een regelrecht "kleren van de keizer"-verhaal. Indien de toerist bedrogen wil worden (verblind door de belofte dat zij - sorry voor de uitdrukking - ongebreideld kunnen zuipen en vreten) dan is dat hun zaak. Erger is het voor de locale bevolking die met lede ogen de opmars van deze formule meemaakt. Taverna's en cafeetjes blijven avond na avond leeg, omdat de meeste klanten eenvoudigweg niet uit het hotel komen. Locale auto-, fiets- en brommerverhuurders zien hun inkomsten eveneens naar beneden gaan. Ook de locale gidsen (vaak Belgen die zich in het buitenland gevestigd hebben) hebben jaar na jaar minder werk. Ondanks een toename van het aantal toeristen deze zomer, komen de inkomsten voor heel wat locale agenten meer en meer uit de transfert luchthaven - hotel en terug. Algemeen wordt er geklaagd over het dalend aantal excursies die verkocht worden. All inclusiveklanten verlaten namelijk zelden hun hotel, omdat zij anders x-aantal snacks en drankjes aan hun neus voorbij laten gaan. En ... helaas moeten we vaststellen dat het niveau van de gemiddelde (ik zeg wel degelijk gemiddelde) all inclusivetoerist een stuk lager ligt dan de andere reizigers. Veel all inclusivetoeristen selecteren het hotel immers op prijs (zo laag mogelijk) en op aanbod (zo veel mogelijk), terwijl bestemming, omgeving en dergelijke een inferieure rol spelen. Zo wordt je als hostess meer dan eens geconfronteerd met klanten die nauwelijks of niet weten waar zij hun vakantie doorbrengen.Aangezien ik hier op Kreta de overgang van halfboard naar all inclusive in heel wat hotels heb meegemaakt, kan ik onmogelijk enthousiast zijn over de formule ... integendeel! Noch de toerist, noch de hotelier vaart er uiteindelijk wel bij. En de uiteindelijke gedupeerde van het verhaal is de locale bevolking die uiteindelijk niets verdient aan het volbouwen van hun streek.
