|
Veel mensen worden blij als het warmer wordt, de zon gaat schijnen en de bomen en bloemen in bloei staan. Maar voor anderen is dit juist een tijd van niezen, snotteren en tranende ogen. Ze krijgen last van hooikoorts.
Hooikoorts is een allergie voor pollen. Dat zijn voortplantingscellen van grassen, planten en bomen. Het zijn superkleine stuifmeelkorreltjes die met de wind meedrijven en zich zo over vele kilometers verspreiden. Als deze pollen terechtkomen op je neusslijmvlies, je oogbollen of in je luchtwegen, reageert je afweersysteem daarop door een stof te produceren die de pollen tegenwerkt: IgE. Deze IgE zet zich vast op de mestcellen. Dit zijn cellen die stoffen bevatten die gevaarlijke indringers onschadelijk kunnen maken, zoals histamine.
Als er nieuwe pollen op het slijmvlies komen, laat de IgE de mestcel los om de indringers aan te vallen. Daardoor scheurt de wand van de mestcel, en komt de histamine vrij. Histamine zorgt er voor dat onze bloedvaten gaan verwijden, waardoor de slijmvliezen ontstoken raken. Dit veroorzaakt hooikoortsverschijnselen.
Symptomen
Hooikoorts lijkt op een verkoudheid. Typische symptomen zijn neus- en oogklachten en benauwdheid:
- Jeukende, branderige ogen, die voortdurend tranen (de pollen komen ook in je ogen terecht, dus komt ook daar histamine vrij)
- Rode en gezwollen oogleden
- Een loopneus, die overgaat in een verstopte neus.
- Niesbuien
- Een koortsig, moe gevoel
- Benauwdheid
- Soms hoesten en een pijnlijke keel
- Een jeukend verhemelte
Erfelijk bepaald
Of je hooikoorts krijgt of niet, is onder meer erfelijk bepaald. Als één van je ouders hooikoorts heeft, heb je dertig procent kans om het ook te krijgen. Als allebei je ouders hooikoorts hebben, dan heb jij zelf vijftig procent kans om het te krijgen.
Overigens kan hooikoorts op elke leeftijd ontstaan. Je slijmvlies raakt in de loop der jaren steeds gevoeliger, tot de maat vol is en er allergische reacties ontstaan.
Hooi? Koorts?
Hooikoorts heeft vreemd genoeg niets te maken met koorts of hooi. De naam is in 1928 bedacht door een Engelse arts, John Bostock. Het viel hem op dat de aandoening, waar hij zelf veel last van had, altijd in de hooitijd optrad. Omdat hij zich ook koortsig voelde, noemde hij het hooikoorts. De medische term voor hooikoorts is pollinose.
**********
|
