Naar jaarlijkse traditie is dit weekend voor ons de opening van het IML-wandelseizoen. Dag 1 gekozen voor de lange afstand welke ons van Blankenberge naar Zeebrugge bracht langs een vernieuwd wandelpad. Met een passage langs de jachthaven en het Seafront wandelden wij richting Heist waar we onze eerste stop hadden op de dijk. Na de stop verlieten we de kustlijn en trokken we het binnenland in richting Ramskapelle, waar we een rust hadden aan het Canadees Freedom Museum.Eens Ramskapelle uit ging het naar Dudzele waar een volgende stop ons opwachtte. Lissewege was het volgend doel op onze tocht, alwaar we van de gelegenheid gebruik maakten om een lekkere worst te verorberen. Het einde komt stilaan in zicht, nog even Uitkerke doorkruisen waar het kinderdorp was gelegen, om dan weer op de grote markt van Blankenberge aan te komen. Buiten de wind 's morgens was het een aangename wandeldag. Na een goede nachtrust en flink ontbijt was het tijd om dag 2 aan te vatten. Vandaag kozen wij voor de 24 wat bij aankomst 28,8 km bleek te zijn. Via de jachthaven van Blankenberge ging het langs het strand naar Wenduine en verder naar De Haan. Hier verlieten we het strand om langs de Duinbossen naar Zuienkerke te wandelen. Van hieruit ging het dan alweer naar Uitkerke om dan weer richting Blankenberge te stappen. Vandaag ging het meerendeel over trage wegen en dit met een aangenaam wandelweertje. Tijd voor de eindcontrole en het in ontvangst nemen van onze stempels. Nadien de traditionele caféverbroederingen en het etentje bij Exotique, een lekkere Thai. Weer een zeer geslaagd wandelweekendje achter de rug, wat me wel een paar wandelschoenen gekost heeft. en nu dus aftellen naar volgend weekend waar we zullen deelnemen aan de IML van Wellingborough te Engeland.
Belofte maakt schuld; enkele maanden geleden hadden wij aan Lieven beloofd om eens deel te nemen aan één van hun tochten en vandaag trokken we dus richting Dendermonde naar het H. Maagdcollege voor een wandeling van om en bij de 30 km.. Deze afstand bracht ons via de Noordlaan naar de Scheldedijk waar we de Schelde overstaken aan de tijsluis. We trokken langs de Schelde, via de Notendijk en Maaiwegel naar de aansluiting met de 16km om samen de rustpost te Appels te bereiken. Na de eerste versnapering was de mist opgetrokken en ging het onder een zonnetje richting Schoonaarde langs Schelde en spoorweg. In Oudegem wachtte ons een tweede halte waar we genoten van een lekker soepje. Vlak na het vertrek kwamen we langs appartementsgebouwen die rijkelijk versierd waren met Suske en Wiske figuren. Hier doorkruisten we het plaatselijk park en ging het via veld- en verharde wegen, langs een stukje van de Dender richting Boonwijt. De laatste rust voor we weer richting Dendermonde trokken en dit via visvijvers, Bastion VIII en de plaatselijke bibliotheek. Het was een zeer aangename wandeling en voor mij een leuke verrassing onderweg met de Vandersteenhelden.
Omdat we een weekend rust genomen hadden met wandelen hebben we van de gelegenheid gebruik gemaakt om eens een bezoekje te brengen aan Kim en Sven te Sint-Amands. Maar er was eerst nog een tussenstop voorzien te Puurs. In de bibliotheek aldaar kon je je strips laten schatten en was Luc Morjaeu, tekenaar van Suske en Wiske, aanwezig om een tekening in één van je albums te plaatsen. Dus een gelegenheid voor mij om mijn andere hobby, strips verzamelen: in het bijzonder Suske en Wiske, wat kleur te geven.Ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om enkele foto's te nemen van het stripstraatje (Luc Morjaeustraatje). Bedankt Luc voor de mooie tekeningen.
Na enkele jaren proberen deel te nemen aan deze tocht, maar steeds bezet zijnde was het dit jaar dan zover. Gelukkig dat we van de partij waren want dit was de allerlaatste maal dat deze georganiseerd werd. Vroeg uit de veren, om iets na 7 van start te gaan. Het eerste deel stuurde ons richting Mollem waar we na een 8-tal km verrast werden door een vliegende controle. Hier snel een glasje water en een banaan en dan weer op pad voor een 4-tal km dat ons in het café Pandoerken bracht. Hier kregen we een chocoldesuikerwafel en de tijd om het overtollige vocht te lozen. Tijd voor de volgende 11 km naar Bosbeek waar we in "Taverne De Volle Pot" onze tweede controlestempel in ontvangst mochten nemen. Nog een 9 km voor we halverwege onze wandeling zaten. Deze controlepost was de gemeentelijke feestzaal te Hamme waar je je bagage kon ophalen. De volgende 7 km bracht ons via de Nationale Plantentuin van Meise, naar het centrum waar we in "'t Moment" onze stempel kregen. De volgende 6 km ging richting Brussegem-Ossel waar we onderweg mochten profiteren van het privé-domein het Hagenkasteel en onderweg zicht op het Atomium. 45 km hadden we dan op onze teller staan. Het volgende traject ging door een ander prachtig privé-domein, namelijk het kasteel van Wolvendael. Deze 2 domeinen worden slechts één maal per jaar opengesteld voor de wandelaars. Na 54 km kwamen we dan toe aan het gemeentecentrum - bibliotheek van Brussegem voor onze laatste controlestempel, ondertussen hadden we ook een tweede vliegende controle achter de rug. Nog een kleine 6 km wachtte ons voor het bekomen van diploma en T-Shirt. Moe en voldaan hebben we dit dan ook met plezier in ontvangst genomen. Ik heb dan nog eens dubbel genoten van de gratis Duvel, daar Anita geen bier drinkt, waarvoor mijn dank. Dit was trouwens niet het enige biertje dat we gratis aangeboden kregen, in het gemeentecentrum stond er een kriek Mort Subite alsook een rijsttaartje klaar. Als fotograaf wil ik mij excuseren maar had mijn toestel verkeerd ingesteld en daardoor zijn de foto's minder geslaagd. De tocht was landelijk en golvend met vooral veldwegen. Jammer dat het de laatste maal was want deze wandeling is een perfecte voorbereiding op de Dodentocht.
Daar we stilaan moeten denken aan het opbouwen van onze kilometers ter voorbereiding van de Dodentocht hebben we besloten om net als vorig jaar deel te nemen aan de Mars van het 11de Linie. Om 6.30 uur brachtten de bussen ons vanuit Hasselt naar de start te Leopoldsburg, Kwartier Generaal-majoor Libbrecht. Een collega wou ook eens proeven van het wandelen en stond erop om net zoals wij de 43 km te trotseren. Om 7.30 uur bevonden we ons op weg door het militair domein met een eerste stop na een goede 1O km. So far So good, na de nodige ravitaillering was het maar een kleine 6 km tot aan de volgende halte. Hier genoten wij van lekker militair soepje. Nu was de keuze aan onze onervaren stapper om voor de 33 of verder te gaan op de 43. Hij koos resoluut om met ons verder in zee te gaan. Weer verder dan maar naar rustpost 3. Hier stond onze teller op ongeveer 23 km afgelegd. Hier kreeg onze compagnon de laatste kans om zich af te splitsen. Maar hij volharde in de boosheid. Op voor de volgende 6 km waar ons een hard gekookt eitje wachtte. Wat verderop hebben we een tussenstop ingelast op het domein Bovy, waar Sven van een ijsje genoot als afkoeling. Van hier werd het voor onze medestappers niet alleen een hard gekookt eitje maar ook een noot om te kraken. Met nog een 10 tal kilometers voor de boeg viel het tempo danig weg zodat we aan de laatste tussenstop als laatste de bevoorrading bereikte. De laatste 5 en dan was het eind in zicht, sportschool te Hasselt. Door de omstandigheden was het een relatief zware tocht. Nu een dagje rust en dan gaan we naar Merchtem waar we zullen deelnemen aan de allerlaatste, Internationale 60 km van Merchtem. Langs deze weg willen wij, Anita & Ludo jullie al een zalig paasfeest wensen.
Deze wandeltocht had als startplaats het MPI De Mast in Kasterlee. Vandaag was het zonder onze "Catkiller" maar met een extra tweevoeter, de Sven. Het eerste deel was een lus van 5,3 km waarbij je langs de Kabouterberg, het Engels kerkhof en de Keesesmolen wandelde. Helaas stond de molen, die afkomstig is uit Antwerpen waar hij rond 1650 werd gebouwd, nog in zijn nakie voor de nodige herstellingswerken. Na de rust ging het richting de gehuchten Lage- en Hoge Rielen waar op een bepaald ogenblik de ganse straat een gouden huwelijksverjaardag vierde. Jammer waren wij niet bij de genodigden, dus maar verder naar de rustpost. Na de rust ging het verder langs de Rielenkapel en kwamen alle afstanden samen om naar de rustpost in Goor te wandelen. Waar we buiten in het zonnetje genoten van onze frisdrank. Nu restte ons nog de mooie omgeving van het Provinciaal Domein en de Hoge mouw om weer te keren naar de startplaats.
Na een afwezigheid van 3 weken gingen we voor een test van de achillespees naar Gooik waar De Heidetochten hun jaarlijkse Camtocht inrichtten. Samen met een verkouden Anita en onze Lois kozen wij voor de 21 km. Tijdens deze wandeltocht konden wij genieten van het golvende Pajottenland. Groene plekjes en landelijke gebieden vormden de hoofdbestanddelen. Het eerste deel van de wandeling bracht ons langs OLV-Lombeek, zo verder naar ’t Nelleken waar we genoten van onze eerste rust. Na de nodige verfrissing ging het naar Sint-Gertrudis-Pede en dit over wegeltjes, veldwegen en rustige binnenwegen zodat wij optimaal konden genieten van het agrarisch landschap doorspekt met kleine eilandjes natuur- en bosgebieden en kabbelende beekjes. Nu nog een 8 km tot aan de startzaal in het centrum van Gooik.
Na enkele weken pijn in de achillespees ben ik toch maar eens op bezoek gegaan bij de sportarts. Blijkt dat ik met een zware ontstekking zit, dus nu pillen slikken, kiné en 3 weken rust. Hopelijk mogen wij jullie hier binnen enkele weken weer aantreffen.
Vandaag is de keuze gevallen op Borsbeke, één van de acht deelgemeenten van Herzele en voor ons nog onbekend terrein. Na de nodige formaliteiten wandelden wij langs landelijke wegen naar Vlekkem met nog een lus naar Vlierzele voor de 26 km tocht. Het eerste deel lag er op sommige plaatsen modderig bij door de afgelopen regendagen. Niet aan te doen we moesten erdoor, gelukkig wachtte ons wat verder een hartversterkende attentie voor elke wandelaar, een glaasje jenever naar aanleiding van het 40-jarig clubbestaan. In Vlekkem was onze eerste rust. Na een lekkere koffie vervolgden wij onze weg richting Vlierzele en dit over verharde wegen. Wij mochtten hier samen met de 30 km-stappers een lus maken om dan weer in het schooltje aan te komen. Via een slingerend tegelpad door de velden ging het weer richting startzaal waar je kon genieten van rijstpap, witte en zwarte pensen. Het was weer een mooie lentewandeldag en wij zijn blij kennis te hebben gemaakt met deze streek.
Na Heverlee in 2013 trekken we dit jaar naar de Nationale Wandeldag van Horizon Opwijk. Startplaats is het VKO. Afgesproken met collega Marc en zijn echtgenot Yvette rond 8.30 uur, deze hadden trouwens voor lekkere koffiekoeken gezorgd als ontbijt. Daarna was het tijd om het parcours van de 25 km te bewandelen. Aan de start mochten we eerst het charter van veilig wandelen ondertekenen en in ruil kreeg ieder een button. Het eerste gedeelte van de tocht gaat tot Droeshout, en dit vooral langs veldwegeltjes. We lopen langs de Koutermolen tot aan de Sint-Pieterskerk en zo door naar Krokegem waar de eerste rustpost zich bevind en dit na ongeveer 7,6 km. Wij wandelen verder en komen over de terreinen van de politie, waar zich nog een toren van het Belgisch leger staat. We stappen verder door de, op sommige plaatsen, “vettige velden” met diverse mooie panorama’s. Onze volgende halte situeert zich in het café “Drie voor 1 Frank”. Nu wandelen we stilaan weer naar onze vertrekplaats te Opwijk, waar we het park nog doorkruisen. Toen we de zaal betraden was er een gezellige sfeer. Wat ons ook verwonderde was dat er hier nog veel leven is in de beken. Het was weer een geslaagde Nationale Wandeldag en zeker met het mooi wandelweer.
Voor onze vijfde tocht van de "Trofee Harten Vijf" moesten we richting Linkhout. Vroeg uit de veren want het was tevens het Trip-Trap Clubfeest. Gestart om 6.15 uur in de parochiezaal richting Zelem. Deels door het Heesbos en andere natuurgebieden. Tijd voor onze eerste controlestempel en dan naar Schaffen. Tweede stempel is binnen, dus tijd voor een plaatselijke lus en stempel nummer drie. Verder naar Zelk waar we onderweg het Webbekomsbroek passeerden. Net als in Schaffen mochten we na de stempel ook hier een lus stappen om dan weer te keren naar Zelem. Laatste controlestempel en hop naar Linkhout waar we op het einde nog een stukje langs de boorden van het Schulensmeer wandelden. Nu nog de nodige formaliteiten afhandelen en onze T-Shirt in ontvangst nemen, een snelle verfrissing en dan huiswaarts. Nu snel douchen want om 18.00 begon ons clubfeest te Oplinter.
Het deelnemersaantal en Trip-Trappers hierboven vermeld is over de 2 dagen. Zaterdag waren er 506 wandelaars en 5 Trip-Trappers, op zondag 1154 stappers met 3 Trip-Trappers in hun midden. We vertrokken vanuit het Sint-Franciskuscollege te Berkenbos en opteerde voor de 21 km + de 3 km van de mijnterril. We stappen naar de ingang van het natuurgebied van het Terril bij de wijk Lindeman. Vanaf de ingang van de Terril kunnen de wandelaars op eigen initiatief en eigen verantwoordelijkheid de Terril - wandeling doen, je volgt dan de pijlen van Natuur en Bos. De terril of steenstorten van de vroegere Limburgse mijnen halen al vlug een hoogte van 80 m ten opzichte van de omgeving. Boven hadden we een mooi panoramisch zicht van de omgeving en de omliggende dorpen. Eens weer beneden mochtten we weer de vertrouwde pijlen volgen die ons naar de eerste rustpost brachten en dit via de bossen van Halheide. Hier maken we een lus richting Koerselskapelleke. Na de controle wandelen we terug via het historische domein van Zoldermijn naar de startplaats te Berkenbos.
Met vertrek vanuit zaal Roosenberg aan het Zoet Water te Heverlee vatten we de 22 km wandeling aan. Met een aangenaam lentezonnetje ging het direct naar het Kouterbos en door het gebied Doode Bemde. Met het nodige ploeterwerk ging het richting Neerijse om dan door het natuurgebied Broek aan onze eerste rust aan te komen. Na de rust wachtte ons hier een lus van om en bij de 7 km dat ons doorheen het Grootbroek Natuurreservaat bracht en zo langs Pêcrot weer naar de controlepost. Nu restte ons nog de laatste 7 km naar de aankomst. Deze ging via St.-Joris-Weert waar we De Kluis passeerden. Het oorspronkelijke boswachtershuisje werd uitgebreid met een jeugdverblijf in de vorm van een Brabantse vierkantshoeve, gelegen in het Meerdaalwoud-Heverleebos. Eens we de kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Steenbergen bereikte zagen we de aankomst liggen. Het was weer een mooie natuurwandeling die door het vele ploeteren vandaag onze kuiten goed heeft getest.
Samen met onze Lois vertrokken naar Beverlo waar we vandaag de Winterwandeling zouden doen. We hadden ook nog gezelschap van Sven die zo stilaan begint voorbereidingen te treffen voor zijn 1ste Dodentocht. Met vertrek in het parochiaal-centrum De Schans vatten we de 21 km-tocht aan. Na een paar straatjes bevonden we ons onmiddellijk in het groen, namelijk de bossen van het Binneveld en langs de oude spoorlijn. Dit bracht ons tot aan de controlepost, in de kantine van voetbalclub FC Geneberg. Hier mochten we een lus maken, via de Lourdesgrot van Ham, door de bossen van Gerhees en Immert. We passeerden ook het zwembad, De Merel, waar Ludo vroeger met het Baljon Bevrijding ging zwemmen, om zo weer te keren naar de controle. Nu ging het langs velden naar de bossen van De Zeventig Zillen. Nog even een mooie B&B passeren, Het Kasteeltje om dan weer aan te komen in Beverlo. Vandaag was het een 95% natuurwandeling, dus was voor ons extra genieten.
Voor deze wandeltocht, genaamd naar een icoon uit de wandelsport en stadsgenoot, mochten wij niet op het appel ontbreken. Dus samen met Lois naar Schaffen, de Gildezaal, waar we ons inschreven voor de 21 km. Via de dorpskern, over het Wad ging het richting Hezerheide. Langs het Zwart Water en de dreef van het Lo Bos kwamen we op onze eerste rustpost te Zelem aan. Hier werd ons een lus van om en bij de 8 km onder de voeten geschoven welke ons langs de Hoeve Oude Pastorij bracht, deze hoeve is beter gekend als de Donkelhoeve, de boerderij van boer Coene uit "de Witte van Zichem". Na een tweede rust te Zelem keerden we via Leunen en Hezerheide weer naar de aankomst. Niet lang blijven hangen want er stond nog wat anders op ons avondprogramma.
Aangetrokken door de foto's die we op het internet vonden, besloten we voor onze eerste wandeling richting Namen te rijden. Daar we dachten dat het meer een stadswandeling zou worden, hebben we onze Lois thuis gelaten en geopteerd voor de langste afstand, 30 km. Met vertrek vanuit zaal Arsenal, gebouwd in 1692 door Vauban, ooit wapenentrepot, paardenstallen van het leger en kazerne van de Rijkswacht ging het begin langs de Maas. Na een eerste stop kregen we het gevoel dat het geen vlakke wandeling zou worden. Buiten onze verwachting kregen we verschillende stukken natuur onder de voeten geschoven. Een tweede rust genoten we te Malonne, waar we tevens een lus van om en bij de 8,5 km maakten. Denk dat we we alle in- en uitvalswegen hebben gedaan. Na de derde rust (welverdiende) ging het wederom richting Namen waar we op 2,5 km van het einde nog een rust hadden in de hotelschool alvorens de citadel van Namen te betreden. Hier had je de keuze om de gewone wandelweg te volgen of de ondergrondse gangen. Wij kozen voor deze laatste. Nadien zakten we af naar het eindpunt. Het was een mooie tocht die meer dan onze gedachten inloste. Een wandeltocht om zeker nog eens terug te doen ondanks het "bergachtige" Namen.
Vorig jaar 'verkenden' we Leuven in de kerstsfeer, dit jaar kozen we voor Brugge, daar we het IJssculpturenfesival wilden zien (een eerste kennismaking voor ons beiden). Zonder Lois, maar met Marc, Ludo's collega en zijn echtgenote Yvette, met de trein voor een dagtripje Brugge. Bij aankomst bleek het al een drukte van jewelste, we waren blijkbaar niet alleen om Brugge die Scone te zien. Het eerste gedeelte van onze 20 km tocht speelde zich voornamelijk af aan de buitenste rand van de stad. Smalle straatjes, gezellige hoekjes en zelfs verschillende molens. Het tweede gedeelte voltrok zich in de binnenstad, waarbij we de kerstmarkten letterlijk moesten volgen. Natuurlijk konden we aan het hamburgerkraam niet voorbij lopen en Ludo heeft de lekkerste worst ooit geproefd. Aan de bootvaart op de reien hebben we ons maar niet gewaagd, we waren zo al nat en koud genoeg. (wind en buien waren ook van de partij en deden hun best om onze dag in het water te laten vallen).Na de wandeling even getwijfeld of we het festival zouden bezoeken : vooreerst waren er lange wachtrijen en ten tweede waren onze broeken vrij nat, zodat we eventueel bij de vriestemperatuur binnen gemakkelijk mee als standbeeld zouden kunnen dienen. Uiteindelijk toch besloten te gaan en zie, de files aan de ingang waren op dat moment opgelost en we mochten dadelijk binnen met onze broeken die ondertussen, bij het genot van een lekkere Brugse Zot opgedroogd waren. We hebben het ons niet beklaagd, het festival, ofschoon duur en klein uitvallend, was prachtig. Kortom, een geslaagde dagje uit, ondanks het rottige weer.
Onze volgende 50-km tocht stond vandaag op het programma genoteerd, nr 4 voor de Trofee Harten Vijf. Dus ditmaal weer zonder onze trouwe viervoeter, die deze afstand een beetje boven zijn petje vindt. De tocht door De Grashoppers georganiseerd vertrok te Blauberg (Herselt). Na een kopje koffie met broodje vertrokken we vanuit de Norbertuszaal door de bossen van het domein Hertberg richting Bergom, waar we onze eerste controle hadden. Dit stuk verliep in het donker. Na de rust ging het langs de Nete en het kasteel van prins de Merode richting Zammel, waar een tweede controlepost voorzien was. Hier werd een lus gemaakt door het Zammels Broek. Na een tweede rust te Zammel, ging het weerom naar onze eerste rustpost Bergom. Vandaar ging het over de Kapittelberg en de Molenberg naar Wolfsdonk waar we een vierde controle kregen. Nu stuurden ze ons richting 'huiswaarts', Langdorp-Gijmel. Aan de Heimolen mochten we het Molenheidegebied doorkruisen om zo onze weg naar Wolfsdonk te vervolledigen. Na een vijfde stempel kregen we de laatste 8,5 km onder de voeten. Deze brachten ons via de Averbodese bossen en over de Weefberg.Daarna was het tijd voor onze eindstempel en een verdiende verfrissing. Een prachtige natuurwandeling en ook ditmaal zaten de weergoden ons mee.Op naar de laatste Harten Vijftocht, die doorgaat op 15 februari 2014.
Vandaag gekozen voor een wandeling bij collega's IML-wandelaars te Wolvertem. Vertrek was in de Gemeenschappelijke Fusieschool. Het eerste deel bracht ons via verharde wegen en het domein Neromhof naar Westrode. Hier genoten van een eerste rust om dan een lus te maken van om en bij de 6 km over Londerzeel en terug. Na een tweede maal gebruik te maken van de plaatselijke feestzaal ging het weer richting Wolvertem. Na een 6 km was er nog halte in "de Spin" om de laatste 3 km aan te vangen. Weer genoten van een rustige winterwandeling in de Brusselse rand met een talrijke opkomst, met collega wandelaars. Steeds een happy weerzien.
Een volgende Brabantse club van VWF op ons programma vandaag : de Zennetrotters van Eppegem die hun Wintertocht organiseerden. Dus wij met Lois richting Weerde vertrokken. De tocht verliep grotendeels over verharde wegen en vertrok vanuit d'Oude Scool richting Eppegem, waar we in de plaatselijke voetbalkantine van onze eerste rust mochten genieten. Hierna kregen we een lus onder de voeten van om en bij de 6 km, de tocht kreeg hier een meer landelijk karakter. Landbouw en veeteelt met de nodige gezonde boerenluchtjes. Een tweede versnapering in de voetbalkantine en wij weer op stap voor het laatste gedeelte. Ditmaal kregen we een stukje Zennedijk onder de voeten, met restanten van de Sluispoort van Weerde. Onderweg passeerden we eveneens het Rubenskasteel, een pitoresk plaatsje. Eenmaal terug in de startzaal werden we verrast op zelfgebakken wafels. Deze tocht sprak ons minder aan, daar wij natuurliefhebbers zijn en dit vandaag minder aan de bak kwam. Ook de rust- en startzaal waren niet echt voorzien op de massale belangstelling.
