Ik maak me aan de vooravond op voor de Pelgrimagewandeltocht, want ik zal de volgende dag extra vroeg uit mijn bed moeten. Ik besluit uit tijdwinst voor mijn nachtrust, de wandelcolonne te ontmoeten aan de zuidelijke rand van Eindhoven. De kenner weet elk derde weekeinde van Juni trekt de karavaan uit. Van thuis uit toch nog een 4.k.m. gaans. Het is al bij al een heel gebeuren dezer dagen. De stoet vertrekt klokvast 06uur vanuit Valkenswaard, met een looporkest van een drietal harmonieën en andere muziekinstrumentliefhebbers, met achter de lange compacte rij wandelaars de reeks huifkarren. De start begint daar met klokgelui , carillionmuziek en het startende looporkest. Het klokkenspel duurt, tot de laatste deelnemer de stads/dorpsgrens verlaten heeft. De eerste stop staat op program aan een indoor sporthal, aan de rand van de stad. De organisatie houdt er een strak programma op na van doortochten door gemeenten en rusttijden. Aan de indoor sporthal ontdek ik al snel de vele vaste wandelaars en de z.g. gelegenheidslopers. Ik voeg me bij bekenden uit de wandelwereld in de rij. We trekken een merkwaardig stille stad door richting Nuenen, alwaar de eerstvolgende stop gepland is. Tref aan de straat mijn neef , die me noodt om even binnen te komen voor een pauze. Ik besef dat de tijd krap aan zal zijn, om er te verwijlen. Kort maar toch gezellig. Helaas de tijd is onverbiddelijk en ik zal weer in de benen moeten, als ik arriveer is de meute alweer met de herstart begonnen, en ik voeg me rap in. We gaan het landschap door waar Vincent van Gogh zijn schilderwerken en pentekeningen botvierde, via Gerwen {c.a.} gaat het over een breed fietspad op Lieshout aan, bekend om zijn brouwerijen, en een eertijds fameuze profwielrenner. In laatstgenoemd dorp zal de rusttijd i.p.v. een half uur nu een uur bedragen, vele niet ervaren wandelaars hebben hier extra verzorging nodig. Hierna gaat het opnieuw een landwegje in nu op weg naar Beek en Donk, een boerenlandschap, landbouw tuinbouw en veeteelt. We trekken dwars door laatste dorp en geraken dan over de brug van het Zd.Willemsvaart-kanaal en gaan over de autoweg naar Gemert opaan. Onderweg worden zijwegen afgesloten door vrijwilligers in hesjes, reflectievesten, en enige politieagenten die of per motor of terreinfietsen assisteren. Het is omkijkend een indrukwekkende colonne voor en achter me. Naar eigen peiling komen de deelnemers, naast uit de eigen omgeving uit de provincies Zd.Holland en Limburg, ook ontwaar ik Vlamingen, globaal, elke afdeling draagt hun eigen vaandel of vlag en uniform ter herkenning. Het geeft een sierlijk geheel. m.n. De stop in het centrum van Gemert is voorzien van grote toiletwagens, en tapkranen voor vers drinkwater, en ook de plaatselijke horeca pikt een behoorlijk graantje mee natuurlijk. De paarden krijgen hun voedsel vooral hooi en water. En dan worden de laatste k.m. rs ingezet, naar dorpje Handel, alwaar men het processiepark inloopt om daar met een korte dienst te eindigen. Hierna zoekt eenieder z'n verblijfplaats op in hotels , campings, boerderijschuren, bij particulieren instituten, kloosters enz. Een deel wordt opgepikt om met de auto heen en weer huiswaarts te gaan. Er is ook een categorie die maar een dag willen of kunnen meelopen door b.v. huiselijke of persoonlijke omstandigheden. De volgende dag begint met een H.Mis in het park om hierna meteen na een rondje om de kerk ter afscheid, in processie de terugreis naar Valkenswaard aan te vangen. De route gaat nu goeddeels dezelfde terug over de dorpen met her en der rustplaats, met duizendentallen lopers. In Eindhoven wordt om verkeerstechnische redenen een heel andere route genomen, veel beschaduwde groenige wegen, gaat het op weg naar Aalst- Waalre. In deze plaats is de laatste stop ingelast in en om een groot cultureel centrum, en bereid men zich voor op de laatste k.m. rs naar Valkenswaard, het is erg druk met toeschouwers tijdens de uittocht hier. De laatste vijf kilometer zetten we in. Het wordt een kaarsrechte weg. Het wordt nu allengs drukker met toeschouwers, die ons hartelijk begroeten. Vanaf de stadsgrens in Valkenwaard, staat het publiek rijendik naar richting de Markt. Het orkest speelt nu eindeloos door hun marsliederen. Het publiek onthaalt ons zeer hartelijk. De kerk aan de Markt stroomt mudvol, pelgrims staan opeen gedrukt en op de banken aldoor zingend. De kerk dreunt. Het orkest wandelt binnen en vlaggen en vaandeldragers nemen het priesterkoor in. Je krijgt de koude rillingen ervan bij het aanhoren en zien van de indrukwekkende taferelen. Er wordt ritmisch meegeklapt met de muziek. Ik zie diverse huilende gezichten om me heen. Het is heel aangrijpend om te zien. men heeft in twee dagen een afstand van 85 k.m. afgelegd, zo weet me een wandelaar met loopmeter me te vertellen. Het enthousiasme, blijheid en emoties kent geen grenzen. Ik krijg bij het aanzicht een brok in mijn keel. Enige duizenden lopers dus. Velen kunnen de kerk niet meer in en gaan of naar huis of duiken de kroegen in de buurt in, en rond de Markt. In de kerk volgt een korte dienst met toespraken en orkestmuziek, en dankzegging voor of naar de vele medewerkers als medische diensten, en allerlei hulppersoneel, de politie en andere als {verkeers}-begeleiders, enzovoorts. Het heeft absoluut iets deze dagen van samen onderweg zijn. Er groeit een enorme saamhorigheid, en vriendschap, behulpzaamheid, naar die het nodig hebben. Opnieuw blijkt, wandelen verbroedert. Het is m.n. daarom de sfeer die ook mij zo trekt. We hadden deze dagen schitterend weer, half tot zwaar bewolkt, en rondom 20 graden. En droog. Ideaal weer dus. Volgende week ga ik weer op het gewone "wandelpad". De laatste voorbereiding op de grootste Vierdaagse van Nijmegen, volgende maand, daar waar de wereld wandelt. { www.4daagse.nl }. Vierenviijftig duizend {ruim} wandelliefhebbers uit ruim 70 landen meldden zich. De organisatie staat er máár.... 46.000 toe. Ook hiervan houd ik jullie op de hoogte. Intussen groet ik jullie met Houdoe. Tot volgend keer. Peter Heesakkers
