Het is mijn traditie geworden deze tocht.  De gezelligheid en de ontmoetingen.  Het belooft  een "warme"dag  zoals de meteorologen hem betitelen  te weten 12 a 13 grdn.   Zon later op de morgen wordt ook voorzegd.  Inderdaad herfst of lenteachtige temperaturen.  De voorbije nacht maar ook op mijn weg naar de bus, miezert het flink, en noodt me de paraplu op te steken.  Verbazing aan het busstation, een aardig groepje als wandelaars uitgedoste , rugzakken o.a. hebben hetzelfde reisdoel.  In afwachting van de bus kletsen we wat af.   Inzender op Beneluxwandelen Roland Weijers tekent ook present.  Moeten alert zijn op het busnummer, wat twee weken terug veranderd is.  Andere diensten en nummers en routes.  Ontmoet wandelaars uit Breda en het verre westen des lands als verstkomenden.  Wisselen onderweg de laatste wandelnieuwtjes uit in de ruimste zin.  De bus haltert  vlak aan de voordeur van c.z. De Dommelstroom.  Komen een zaal in waar het levendig druk is. Hennie uit Heerlen heeft haar knutselwaar  weer uitgestald, terwijl hare Theo, zijn voeten teistert op modderige wegen.  Inschrijven, handjes schudden, korte begroetingen en ik ga op weg met een Bredase mede buspassagiere.  We horen kerstklokken luiden en tegenover de startplaats waar zich ook de kerk bevindt is een kerststal  deels  met levende have die al vroeg  kraamvisite  krijgt.  De  kersverse ouders laten het zich overkomen en verroeren geen vin, bij het bezoek van wandelaars en kerkgangers.    We lopen even wat straten om in de buitengebieden te geraken.  Gaan even door agrarisch gebied een buitenwegje van de bebouwing, om een verhard wegje van grind en modder te begaan.  Komen we aan de Valentinuskapel, wat toehoort aan dorpje Riethoven verderop.  Bij  georganiseerde bedevaarten naar deze kapel komen alleenstaanden bidden om hier eventueel hun levenspartner  te ontmoeten en dat schijnt wonderwel te lukken.  Zal vast rond valentijnsdag me een drukte geven.  We gaan over riviertje De Keersop die vlak langs deze kapel stroomt over, en gaan recht tegenover een klappoort in die ons doet slingeren over smal verhard pad, door weidegebieden en wat wilde groeisels, en her en der een zitbank.  Tamelijk vochtig pad wel.  Na weer een hekwerk door, kunnen we onze schoenen schoonstampen op asfalt.  De Riethovense kerk blijft in het vizier, soms keren we de rug toe maar dan toch na een bocht is ze daar weer.  Een snelstromende beek overgaand, en de nodige paden door, een autoweg over krijgen we toch nog even voornoemd dorp wat straten te gaan, om weer akkergebied te doen.  Parkoersman moet er op bedacht zijn geweest dat we winterse omstandigheden zouden kunnen treffen. Paadjes en wegjes wisselen af.  Een rotonde kruisend met  onoverzichtelijke verhoogde aarden cirkel, laat het verkeer ons beleefd en medelevend voor gaan, waarbij ik een saluerend gebaar maak als dank.  Mogen landerigheid verruilen met bosstukjes om via een oude beukenlaan rechttoe op een sportpark te gaan.  De ruimte ons toebedeeld, is erg klein en krap, maar anderen zoeken buiten het terras op in de winterzon, die ons vanaf de start  twee k.m. gaans plots gunstig gestemd  is.  De temperaturen lopen snel op en zowaar ik krijg het warm.  Binnen komende slaan de brillen aan, en poetsen ze de glazen droog.  We bekomen middels een bon bij inschrijving een kop heerlijke erwtensoep.  Neem nog een koffie na maar blijf maar niet lang zitten na mijn zetelverovering, dus herneem mijn wandelgang het beukenlaantje uitgaand, de ruimten weer in.  Asfaltwegje op om na een honderdtal meters een metalen poort in te mogen, privégebied en door bospartijtjes dwars over een veld te gaan . Een manege langsheen, en wat geknuffel met rijpaarden en ook pony's.   Mijn wandelpartner was na de sportparkrust verontschuldigd en zelf op stap  verder gegaan.  Vrijheid , blijheid toch.   Krijg nu een hele reeks paden door afwisselend velden en bos te gaan met alom houtopslag van uitdunning bos.  De route-omschrijving is dermate nauwkeurig dat zelfs lantaarnpalen nummers vermeld zijn, wandelknooppuntpaalnummers, woord voor scrabbelaars{!}   Mijn routepijlen nummers veranderen en gaan zakken naar nummer 60, omdat andere kortere afstanden erbij komen en zo ook voor de lange afstanders.  Tweede rustpost is voorzien in een scoutinghome, ook hier veel buitenhangers genietend van de zon.  Erg druk binnen en weer een plaatsje veroverd toch.  Sfeervol met kerstversieringen en enigzins in de donkerte.   Het is er bloedwarm binnen.   Ventilatie is als er nu en dan binnenkomen of vertrekken.   Na deze post  gaan we bos uit en een fietspad op met smal asfaltwegje erlangs, om verderop toch weer erg vochtige paden te gaan bewandelen.  Vlaamse deelnemers zijn ook weer opvallend aanwezig, merk ik bij mijn passages.   Krijgen het zoveelste modderbad voor de kiezen raken aan smalle brug een plank breed, de keersop over, even vochtig paadje en dan dalletje in langs een zomaar voetbalveldje.  We hadden onderweg al diverse moeilijke doorgangen vanwege onvoorziene modderbaden en plassen.  Een poortje door houtwal doorheen belanden we in een groenige woonwijk.  Hoewel druk bebouwd erg rustige straten.  Het was even goed lezen op beschrijving want de afslagen volgden snel op nu, voet en fietspaden zus en zo door. De pijlen hadden een schutkleur door bevestigingen op ijzeren palen van verkeersborden en straatnamenborden, en plots steekt daar de torenspits vanaf de startplaats boven de daken uit, en weten we daar het einde der tocht.  Draai nog de laatste straathoek om en wordt verblind door de laagstaande zon.  In de zaal na afmelding doet good/old Frans zijn opwachting.  Hij kan niet meer meelopen maar heeft tientallen jaren zo zeker een halve eeuw, vele klassiekers , meerdaagse tochten en lange afstandstochten in binnen en buitenland op zijn palmares bijgeschreven.  Heeft veel om terug te zien.  Aan tafel bijgeschoven  wordt nog even bijgepraat over wandelzaken en zo meer, en dan spoed ik me naar de bus welke op zondagen uursdiensten rijdt, te lange wachttijd voor een onrustige wandelaar dus, moet ik me verontschuldigen.  Over de tocht mag gezegd: Echt de Voetjes weer, met zorg parkoersen omschreven en bepijld, aktieve gezellige gastvrije verzorgingsploeg.  Komend jaar viert deze club hun 25 jarig bestaan.  Hun site, genaamd { wsv?} Voetje voor voetje vertelt ons alles omtrent hun jaarlijkse wandelingen en andere activiteiten.  U geachte lezers/ lezeressen wens ik al het goede en wenselijke voor het nieuwe wandeljaar. Succesvol 2017!!  In alle opzichten, en vooral een uitmuntende gezondheid.   Tot volgend keer:               Peter Heesakkers