Bus en buurtbus brengen me naar Borkel. Dit is gelegen in de driehoek tussen Valkenswaard - Neerpelt-Lommel. In de zaal toert langsonder het plafond onvermoeibaar het treintje haar rondjes.  Het wordt vandaag experimenteel voor deze club een z.g. knoopppunt-palenroute.   Genummerde palen met tussendoor groene  driehoek pijlen die met de punt de looprichting aangeven.  Gaande van paalno. naar paalno.  vang bij start nog even een glimp op van Willy Timmermans gepokt en gemazeld in de snelle lange afstandlopers-wandelwereld.  Even een stuk bos door van natuurgebied malpie en dan langs een akker hier tussenin.    Het hemelzwerk is nog grijs, gesloten, en aan de grond enigszins nevelig.  Zie nog vingerhoedskruid bloeien , toch een lenteplant.   Anderzijds zie ik nu en dan boleten , en paddenstoelen als de vliegenzwam, en de bomen brengen hun eerste herfsttinten.  Ik ga langs bosrand akker door het bos weer in van laat ik het noemen malpie zuidzijde.  Konijnenholen zijn langs de paden ook te zien.  Zandweg wordt grasweg.  Ik loop door nieuw aangelegd bos en oud bos.  Dennen-appels voelen wat ongemakkelijk onder de voetzolen.   De zon breekt door en het belooft een redelijk warme herfsttocht nog.   Kom bos uit met wijds grazersgebied.  Voorzitter Joop komt tegemoet per fiets, en informeert naar bevindingen, en heeft me een poos gemist.    Knoop een vraag en antwoordspel eraan vast.   Steven recht op het kleine dorp Borkel af ,  de rustplek komt wat vroeg , en ik besluit deze te laten, om na wat bebouwing , weer het groen in te gaan.   Volgt een grasweg langs de Dommel die uit richting Neerpelt komt tegenstrooms. Zie verfstrepen van wandelrondweg Eindhoven en mogelijk Pelgrimspad. . Toucheer dan toch weer rand bouw Borkel , om dan doorgaande weg over te steken , met een kasseiweg die er erg slordig bijligt , te gaan tussen landerijen . Ontmoet nog wat Diekirch- Valkenswaard lopers van vorige maand, en kan hen nog proficiat wensen met hun volbrenging van de lange tocht.  Ik ga met Jo uit Drunen die ik inhaal door het Malpie bos en vennenpad volgen.  Gaan de open hei op langs zilverschitterende vennen in  de felle najaarszonlicht.   Het wemelt van de gagel in het moerassig gebied.  We komen op het fietspad Valkenswaard Schaft, België. Jo schiet naar hartenlust zijn natuurplaatjes.  Klimmen nu en dan wat duinen, om dan langs een pas gehooid veld te gaan , waar de groenlucht ons het natuurlijke parfum doet toekomen.  Komen aan de uitspanning van de Venbergse watermolen.  Ik houd de pauze erg kort, Jo niet en hier scheiden onze wegen. Loop route terug om na fietspad weer bos in te gaan en dan de weg Valkenswaard-Hasselt over te gaan, valt niet mee en vereist als een haas over te steken want amechtig druk v.v. verkeer.  Langs de Aertbrand gaat het linea recta op het beroemde Euro-circuit aan bekend van diverse jaarlijkse nationale en internationale races.   Een lange brede stoffige grindweg volgt langs immense parkeerplaatsen. Afslaan op asfaltweg, naar andere verbindingsweg fietspad wijst een bermbord ons van de wandelclub de juiste richting ter ondersteuning naar de  volgende knoop-punt-paal. Loop lang langsheen hekwerk van vakantiebungalowpark de Kempervennen, onder loverdak met anderzijds boerenland. T-splitsing stuurt me lange pad en weg en legt uit hoe groot vakantieterrein is die ik omheen loop.   Rechts van me landbouwmachines die hun laatste najaarswerk doen.  Een bankje noodt tot even rust en mijn proviand aan te spreken, en laat de rust van het landschap op me inwerken.  Boerenbedrijfluchten  hangen alom.  Een wandeldeelnemer-- draver, komt langsheen en verderop zal hij een markering missen, en me later opnieuw passeren.  Een donker sparbos door,  en dicht dennenbos.  Sprokkelhoutpad.  Een dubbele pijl tweekleurig vanwege twee afstanden met opschrift Avondvierdaagse lijken vergeten verwijderd te zijn.   Ik moet weer weg over naar Hasselt en ook nu weer is het gericht rennen om het vege lijf te redden om weer  z.g. 80 k.m. verkeersweg over te gaan.  Komt Ger uit Limburg zuid me achteraan gelopen en heeft nu tijd voor een praatje.  Volg ik over smal asfalt buurtschap Klein Borkel, wat lang door tussen gewassen en weiden en verspreide woningen.  Plots mag ik weer de bossen in en slinger ik over kreupelhout en bladwerk en dennennaalden tot aan ingang van vakantiepark.  Gaan opnieuw malpiebossen in en later randje heide die nu uitgebloeid lijkt, van zijn paarse gloed vorige maand. Het lijkt nu tegendraads van vanmorgen te gaan . Een omgekeerd aanzicht dus nu.  Omzeilen modderpoelen op onze weg.  Door gras erlangs te verkiezen.  Bereiken we de aankomst.  Waar Ger en ik afsluiten met een glaasje ná.  En dan; "busje komt zó". Die me een paar k.m. verderop in de lijnbus doet belanden.  Het was een op en top natuurtocht vandaag, waar de streek zich ook prima voor leent.   Het was soms lastig de bepijlde paden  tijdig te zien omdat dan weer de markering voor en vaak ook pas na de afslag in zijpaden pas stonden.

Nu zondag staat Nuenen op het program. Verwacht ik qua omgeving erg veel moois van.   Blijven wandelen , dan zien we elkaar vast ook nog wel ergens.   Houdoe!

Peter Heesakkers