Brrrr....'t is bijna zover ...
Morgen na de middag vertrek ik naar het ziekenhuis en dinsdag na de middag wordt er geopereerd.
Hoe het zal gebeuren weet ik nog niet, want de dokter ging me dat pas morgen laten weten.
Hij moest zelf nog bestuderen of de cyste via een kijkoperatie kan verwijderd worden of via een traditionele incisie.
De voorbije week hebben kinderen, familie en vrienden er alles aan gedaan om mijn gedachten wat te verzetten.
Woensdag waren alle kinderen, schoonkinderen en kleinkinderen hier bij ons voor het laatste avondmaal.
Donderdag hadden broer 2 en schoonzus ons en onze beste vrienden uitgenodigd voor een laatste avondmaal.
Vrijdag zijn we met broer 1 en schoonzus bij de Chinees een laatste avondmaal gaan eten en nu is mijn pijp uit.
Enfin, mijn pijp was al uit de vorige avonden en ik ben elke avond als een blok in't slaap gevallen.
Eén ding staat vast: ik zal zeker niet vermagerd zijn! :-)
Donderdag namiddag ben ik met Mr. Silver enkele nieuwe nachtjaponnetjes gaan kopen en een nieuwe kamerjas. (kwestie van een beetje deftig en proper te zijn, want ge weet nooit wie ge tegenkomt nietwaar?)
Sloefjes neem ik niet mee, geef mij maar mijn oude vertrouwde Crockskes!
Gisterenavond kwam een heel lieve vriendin ook nog even op bezoek om mij een zilveren klavertje vier te brengen. "Een beetje extra geluk kan nooit kwaad" zei ze. :-) en gelijk heeft ze.
Mr. Silver verdrijft de tijd door in de tuin te werken en vandaag is hij ons zwembad winterklaar aan het maken.
Bezige handen zetten zijn verstand op nul.
Ik heb altijd maar zin om te slapen.... misschien dat ik mijn overijverige bezorgde hersenen slechts op die manier onder bedwang kan houden want ik zit wel een beetje met de 'poepers'... vooral omdat ik totaal geen idee heb wat me te wachten staat. Misschien gelukkig maar nietwaar?!
Ik wou toch hier op mijn blogje ook nog even afscheid nemen van mijn lieve lezers, want morgen zal er weinig tijd zijn om te schrijven vrees ik. Bedankt voor al jullie lieve wensen en bemoedigende woorden.
Zodra mogelijk zal ik terug op mijn blogje proberen te schrijven. Ik neem mijn laptop mee naar het ziekenhuis want daar is Internet verbinding.
En nu: nu ga ik een lekker warm badje nemen en mijn spannend boek van Dagliesh verder lezen. Buiten schijnt er wel een mooi zonnetje, maar ik vind het toch maar aan de frisse kant en zo'n warm bad werkt ook heel relaxerend.
Hopelijk tot binnenkort!
Zij die weldra een stukje van haar interieur gaat missen groet u .... :-)
|