Een geschenk van het geheim opgedragen aan iemand heel speciaal. Het geheim naar jou ...
Vandaag is het begin van mijn nieuw leven . Ik herbegin ... Alle goeie dingen komen naar me toe ... . Ik ben dankbaar dat ik leef
Ik zie schoonheid rondom mij Ik leef met passie en een doel Ik neem tijdom te lachen en tespelen ... elke dag . Ik ben wakker, vol energie en oooh zo levendig
Ik focus me op alle goeie dingen in het leven en zeg dank je wel voor deze. Ik ben in vrede en één met alles... Ik voel de Liefde, de vreugde , de overvloed ...
Ik ben vrij om mezelf te zijn Ik ben magnifiek in een menselijke vorm Ik ben de perfectie van het leven... ! Ik ben dankbaar mezelf te mogen zijn...
De waarheid ligt niet besloten in woorden, in kennis. Woorden zijn afbeeldingen van de werkelijkheid. Woorden zijn op zich leeg. Het zijn afspraken, codes, meer niet. Men kan het woord Boterham niet opeten. Het woord Waarheid kan men niet ervaren. De waarheid is Zijn. Zijn is altijd NU, nooit gisteren, nooit morgen. Zijn heeft niets met denken, met herinneringen, met verwachtingen te maken. Het denken heef geen plaats in het Nu, al vindt het wel plaats in het Nu... Maar de realisatie vindt altijd plaats nadat datgene heeft plaatsgevonden waar het denken op reageert.
Dit geldt dus ook voor je 'persoon', die uit denken, herinneringen en verwachtingen bestaat.
In het Nu is alleen Zijn, dat is geen eigenschap van jou, maar dat is het wezen van je bestaan. Woorden, overtuigingen en opvattingen kunnen je er naar niet toe leiden. Daarom is er geen weten en niets om te weten. De conclusie is dus : "Ik weet niets!". Wanneer dit besef werkelijk tot in de diepste diepten doorbreekt zal het denken stilvallen en zal de waarheid als vanzelf aanwezig zijn. Hoop je....maar kan je dat moment intentioneel beïnvloeden?
Het dilemma is het tegelijkertijd bestaan van persoon en de Bron.
Die zijn niet uit elkaar te halen. Je hebt geen weet van de bron wanneer er geen Bewustzijn is en de Bron heeft geen weet van de wereld en zijn eigen mogelijkheden zonder gemanifesteerde actiehelden in een duale omgeving. De persoon kan de Bron niet manipuleren, maar de Bron die alles heeft veroorzaakt moet toch wel een zekere invloed hebben, al is dat in tijd niet zichtbaar. Maar die intelligentie is alleen Nu werkbaar.
Wij kunnen misschien ook het tijdstip van het begin van de ontmantelende zoektocht niet bepalen. Dat overkomt ons. Daarom kunnen wij ook geen trucjes toepassen om het moment van ontmanteling sneller naar ons toe te halen. We weten niet of wij er aan toe zijn en hoe wij het moeten doen. Want het 'wij' is het geziene. Mijn en jullie 'ik-ken" zijn geen onafhankelijk opererende eenheden. Wij zijn als tv'sdie zonder programma's, en zonder elektriciteit niet kunnen bestaan.En dan heeft de tv zichzelf ook nog niet eens gemaakt!
Je kan gewoon niets doen..........Ik of iemand anders kan je niet redden, maar een ander kan ook geen redding afdwingen. Trouwens wie zit waar????? Dan wil de persoon dat wat gebeurt naar zijn hand zetten. Je kan alleen maar meegaan in de stroom, doen wat gedaan moet worden, je impulsen volgen, niets nalaten wat in je leeft en bij dat alles kristalhelder aanwezig zijn. Alleen maar kijken. Alleen maar helder alles zien wat zich in jouw territorium af speelt. Het is dus misschien alleen je eigen houding die je kan beïnvloeden. Maar de geneigdheid daartoe heeft ook weer een voorland......
Mystiek is het ervaren van een werkelijkheid die uitstijgt boven alles wat een mens kan vatten.Er is moeilijk een taal voor te vinden.Anderzijds is de hele mens erbij betrokken.
Hoe geestelijk mystiek ook is, ze is tegelijkertijd zeer lichamelijk.
Men kan een God horen, zien, ruiken, smaken, voelen met vijf 'geestelijke zintuigen' die overeenkomen met de vijf lichamelijke, zoals mystieken veelvuldig gezegd hebben.
Door dit aspect van de mystieke ervaring is er een taal mogelijk die door kunstenaars gemakkelijk in beeld kon worden gebracht en door 'het volk' gemakkelijk begrepen.
Veel volksdevoties, veel thema's van de religieuze iconografie in Oost en West, veel liturgische feesten vinden hun oorsprong in geschriften van mystieken.
In zijn 'Belijdenissen' geeft Augustinus aan hoe de zintuigen God niet en tegelijkertijd wel ervaren:
Als ik u liefheb, wat heb ik dan lief?
Niet de schoonheid van een fysiek lichaam, niet de aantrekkelijkheid van een jaargetijde, niet de straling van het licht waarvan onze ogen zoveel houden, niet de bekoorlijke melodieën van allerlei gezangen, niet de zoete geur van bloemen of parfums of specerijen, geen manna of honing, geen ledematen die om fysieke omhelzing vragen.
Als ik mijn God liefheb, is het niet dat wat ik liefheb.
Toch heb ik een soort licht lief, een soort geluid, een soort geur, een soort voedsel, een soort omhelzing.
Als ik mijn God liefheb - licht, geluid, parfum, voedsel en omhelzing van mijn innerlijke mens - schijnt een licht in mijn ziel, weerklinkt er een melodie waarop de tijd geen vat heeft, verspreidt zich een geur die geen wind kan verjagen, is er een smaak die door het eten niet afneemt, en een omhelzing die niet wordt afgebroken door verzadiging
Als ik mijn God liefheb, is het dat wat ik liefheb.
Het gaat hier om symbolen.
Echter geen uitgedachte symbolen, zoals de vlag symbool is voor een land.
Het zintuiglijk waarnemen van God is anders dan het zintuiglijk waarnemen van een medemens, toch zijn beide met elkaar te vergelijken omdat bij beide het lichaam meespreekt
In de helft van vorige eeuw ontdekten de wetenschappers zoiets als het I.Q. Daar het intellect altijd belangrijker werd, werd ook de hoogte van het I.Q steeds belangrijker, terwijl het intellect zich toch onderscheidt van intelligentie.
Als tegenreactie werd rond de eeuwwisseling het lichaam steeds belangrijker, ook het lichaam moet naar perfectie en liefst zo lang mogelijk. Een kleine tien jaar geleden ontdekte de westerse wetenschap het E.Q. De gevoelens en emoties werden plotseling ook belangrijk voor het optimaal functioneren van de (werkende) mens. Zo wordt de hedendaagse mens : de homo economicus afrekend op zijn I.Q en E.Q en ook hoe hij of zij er uitziet. Het denken en de gevoelens kunnen ons voor de gek houden. Het enige wat als het ware niet kan liegen is het lichaam. Het lichaam vertaald altijd wie je bent en hoe je bent.
Het lichaam, het denken met zijn mentale werking en de gevoelens zijn allen aspecten van onze persoonlijkheid. Doch er is meer. Het bewustzijn kan deze waarnemen... dus er bestaat zoiets als het B.Q.; B.Q. : de mate waarin je bewust bent of niet.- Wanneer zijn wij ons zelf ? Hoe denken of voelen wij ons zelf te zijn ... ? Stil staan bij bewustzijn kan ons veel inzicht geven. Wie is diegene die het zelf waarneemt en stelt : ik was helemaal mij zelf ? Ben jij er ook twee ?
Was je daarvoor toen je volgens je zelf niet je zelf was: de buurvrouw, een acteur ? De ontwikkeling van het bewustzijn heeft voor de meeste mensen de verlichting niet of nauwelijks gevolgd; daardoor zijn er momenteel zo velen in identiteitscrisis en onrust; door de strijd om het zelf - je zelf. De eeuwige zoektocht naar: wie ben ik en hoe ben ik. Zijn wij wel diegene die wij zeggen dat wij zijn ? Hoe komt dat wij zo vaak horen : ik was / ben mij zelf ....? De tijd is rijp om ons bewust bezig te houden met bewustzijn.
wrok, haat en verdriet koesteren. Ik zeg niet wrok, haat en verdriet hébben, want die zijn heel normaal voor mensen. Als je echter zulke gevoelens koestert, dat wil zeggen: er alsmaar mee bezig bent en zoekt naar oorzaken bij anderen en alles uitbouwt tot gigantische afmetingen in je lijf en leven, dan is dat slecht voor jou en voor iedereen waar je mee in aanraking komt. In het bijzonder voor degene die alles te maken heeft met jouw wrok, haat, verdriet. Je doet er het omgekeerde mee van wat je zou moeten doen
álle verslavingen, waarbij ik aanteken dat je aan alle bovenstaande gevoelens verslaafd kan zijn, zelfs aan nodeloze schuldgevoelens, moederen en idealen: die lijken gemakkelijker dan nadenken over eigen lijf en leven.
Verhoudingen tussen gevoelens en Gevoel !!!
Eigenlijk is dit al een bekend stukje! Want de tegenstellingen tussen de twee begrippen lijken verdacht veel op die tussen het eerste en tweede inzicht en die tussen aanpraten en bewustmaken...:
natuurwetten horen bij het Gevoel terwijl gevoelens er dwars tegenin gaan:
over het Gevoel kan dan ook niet gediscussieerd worden. Gevoelens echter veranderen zowel persoonlijk als wereldwijd met de dag. Daar móét over gediscussieerd worden
het Gevoel geldt altijd en voor alles en iedereen, terwijl gevoelens tijdelijk en sterk veranderlijk zijn;
het Gevoel kent geen kuddegeest, geen sekseverschillen, geen macht, geen afhankelijkheid van economie. Maar gevoelens komen vooral voort uit de voorprogrammering van mannen en vrouwen: emotionele verkniptheid van mensen en die emotionele verkniptheid wordt weer gebruikt tegen die mensen in.
een kenmerk van gevoelens, niet van het Gevoel dus, is: je kan ze niet wegredeneren, maar je moet ze in plaats van ze te gebruiken, met een ander gevoel onderdrukken. Dat is dan een sterker, negatief genoemd rotgevoel, of met een sterker, lekker, positief genoemd onderdrukken.
Ik heb de verhoudingen tussen het eerste en tweede inzicht inderdaad overgenomen voor het Gevoel en gevoelens. Het lijkt allemaal op elkaar FRACTAL! Dat kan je zelf onderzoeken... Want dit rijtje is voor veel begrippen te hanteren! Dat is eigenlijk ook Chaos! Misschien kan dit verschijnsel de verhoudingenwet genoemd worden….
Het is nooit de bedoeling geweest dat we pas gelukkig zou den zijn als alle huidige wereldproblemen opgelost waren. Is het nodig te wachten met genieten totdat de wereld in volmaakte harmonie verkeert of totdat wijzelf perfect zijn in alles wat we doen?
Ligt het geheim van gelukkig zijn niet precies in het kunnen genieten van het ‘op weg zijn’ in plaats van enkel in het ‘arriveren’ ?Hebben onze spanningen, angsten, zorgen en al onze irritaties een einde gemaakt aan onze problemen of de problemen van anderen ?Is een hoofd vol zorgen een oplossing voor morgen ?
Aanvaarding brengt ons in ‘no time’ in het NU, bij onze eigen Kern van zorgeloosheid !Het prachtige van aanvaarding is dat er energie wordt vrijgemaakt om te kunnen waarderen wat we hebben, en ons niet blind te staren op wat we missen.
We zijn niet geschapen om onszelf zo weinig te laten genieten. Het ego leeft in het spanningsveld tussen ‘teveel van dit’ en ‘te weinig van dat’. Vanuit die houding onderneemt het verwoede pogingen om zich enerzijds los te wringen uit alles wat ‘storend’ is en anderzijds is het begerig op zoek naar alles wat het denkt te missen.
Met deze houding vecht het ego een titanenstrijd !
Denken we werkelijk dat we het geluk moeten ‘verdienen’, dat we een gevoel van tevredenheid, voldoening of innerlijke rust kunnen ‘bereiken’ ?Velen gaan ervan uit dat ze pas gelukkig kunnenzijn als ze een bepaald doel bereikt hebben, als hun relatie met anderen perfect verloopt, als ze spiritueel ‘verlicht’ zijn, als ze eerstalles bezitten wat hen tot een maatschappelijk of spiritueel ‘geslaagd’ mens maakt ?
Telkens we denken dat we het geluk moeten bereiken,blijft het ons steeds een stapje voor...
Waarom is dit zo ?
Omdat, als we het geluk ergens projecteren in de toekomst, we ervan overtuigd zijn dat we :hetzij NU ietste weinig hebben (liefde, zekerheid, gezondheid, geld, ....) ;
hetzij NU iets te veel hebben (lasten, zorgen, een vervelende partner, overgewicht, …)
Vanuit deze innerlijke onvrede wordt onze dwingende begeerte aangewakkerd naar externe bevrediging en/of bevrijding.Dit kost zoveel energie dat we onszelf erin verliezen…
Zijn we op zoek naarwaardering van anderen, en sloven we onszelf uit om zoveel mogelijk bij anderen in de gunst te komen of hen tevreden te stellen, zoek dan eens het antwoord op de volgende vragen :Voel ik mezelf niet minderwaardig en ben ik eigenlijk wel overtuigd van mijn eigen unieke waarde
Vind ik mezelf wel goed genoeg ?
Moet ik mijn ‘ingeboren goedheid’ werkelijk verdienen door te leven naar andermans maatstaven of verwachtingen ?Zijn we op zoek naar zekerheid of veiligheid, en bouwen we ons leven op maatschappelijke structuren, status en/of ideaalbeelden, laten we onszelf dan eens afvragen :Hoe onzeker voel ik mij indien mijn omgeving mijn zekerheid niet langer garandeert ?
Voel ik me werkelijk veilig op aarde of leef ik met diepe bestaansangsten ? In hoeverre moeten anderen mijn innerlijke twijfel compenseren en mijn leegte opvullen ? Moet ik mezelf nog steeds blijven verbergen achter ‘maskers’ om een afwijzing te vermijden?
Het is je wellicht duidelijk geworden dat niemand buiten ons Zelf onze veiligheid of bestaanszekerheid kan garanderen ...Zullen we eerst dan gelukkig zijn als we een streefdoel in ons leven bereikt hebben ?
Wellicht ervaren we tijdelijk euforie, maar al snel wordt de euforie vervangen door vanzelfsprekendheid en gewenning ...Dan krijgen we alweer dat knagende gevoel dat er ons nog iets ontbreekt, dat nog iets anders ons wat completer of gelukkiger kan maken.
Wanneer denkt men dan ooit het verzadigingspunt te bereiken?
Indien we pas gemoedrust kennen als alle streefdoelen bereikt zijn of als ons wereldje precies aan onze verwachtingen beantwoord, komen we zelfs met een eeuwigheid nooit toe …
Men kan nooit gelukkig ‘worden’, men kan het slechts ‘zijn’ !
Geluk is niet het eindresultaat van een streefdoel, maar is de vreugde van de reis, het plezier van het onderweg zijn.Het is het genieten van de schoonheid van elk ‘tussenstation’ op weg naar onze bestemming.
Als we er werkelijk voor kiezen om gelukkig (geliefd) te zijn - ongeacht de omstandigheden, kan niets of niemand ons uit dat gevoel halen.
Maar als we ervoor kiezen ongelukkig (ongeliefd) te zijn, is elke kleinste ontgoocheling op onze weg of iedere fout die wij of een ander maken, een rechtvaardiging om ongelukkig te blijven !
Laten we beseffen hoe gezegend we zijn, hier op aarde, nu op dit moment in de tijd.
Wie zich echt rijk wil voelen, zou eens al die dingen moeten tellen die met geld niet te koop zijn.
Aanvaarden opent de poort naar dankbaarheid. Dankbaarheid is de volheid van het Moment voelen in ons hart.
Neutraal staan tegenover iets of iemand is aanvaarden wat iets of iemand is en dat het er is. Het betekent dat we niets proberen te veranderen aan de situatie of persoon. Eigenlijk zouden we kunnen zeggen dat we 'geen kleur toekennen' aan het onderwerp van onze aandacht. We observeren het en laten het voor onze ogen zijn eigen kleuren ontwikkelen. Net als een foto in ontwikkelvloeistof.
Voor ons is het heel moeilijk om neutraal (objectief) te zijn. We hebben eigenlijk altijd wel een beeld (of mening) van iets of iemand. Maar wat blijkt dat vaak anders te zijn als we er meer over te weten komen. "Onbekend maakt ongeliefd" is een bekend gezegde. Want hoe kun je van iets of iemand houden als je niet eens weet wat of wie het/hij is? En hoe kun je een hekel aan iemand hebben die je niet kent?
Voorbeeld
Jaren geleden besefte ik tijdens het kijken naar een spelletje op TV dat ik altijd een voorkeur had voor een van de kandidaten. Ik wilde dat hij of zij won. Ik begon me af te vragen waarom ik dat deed. Ik kende ze geen van allen en toch was een van hen mijn favoriet.
Ik ontdekte dat ik de persoon van mijn voorkeur aardig vond. En natuurlijk gunde ik die persoon de hoofdprijs! Na deze ontdekking ben ik anders gaan kijken naar de mensen in spelletjes. Ik zag dat ze allemaal meededen om een geluksgevoel te ervaren. Waarom zou ik dat de een wel gunnen en de ander niet ?
Soort zoekt soort, dus zeg me wie je vrienden zijn en ik zal zeggen wie jij bent. Wat je wilt zijn trek je aan. Wat je niet wilt zijn stoot je af. Daar gaat deze wet over. Wat in het innerlijk verborgen is, zal dicteren wat er aan de buitenkant te voorschijn komt. Dat heeft met onze uitstraling te maken.
Negatieve mensen trekken negatieve mensen en omstandigheden aan. En positieve mensen trekken positieve mensen en omstandigheden aan. Zie je alleen maar negatieve dingen om je heen, vraag je dan eens af of jezelf negatieve trekken hebt. Veroordeel je veel mensen, dan ben je niet blij met jezelf. Ben je extremist, dan zal je een andere extremist het licht in de ogen niet gunnen.
De buitenwereld die jij waarneemt is de spiegel van "je innerlijke zelf ". Wil je een nog betere "thermometer" voor je innerlijk? Als je het verschil tussen mijn en jouwe niet kent, waarom wordt je dan boos op anderen, die hetzelfde bij jou flikken. Als je zelf niet betrouwbaar bent, waarom dan boos zijn op onbetrouwbare vrienden. "De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet", is toch een gezegde. Of denk je dat de pot niet zwart is? De "toevalligheden" die ons overkomen zijn nooit toevallig. Dat trekken we aan, als een magneet. Je dat bewust worden is een goed begin! Deze wet, en dat geldt in meerdere of mindere mate voor alle wetten, geeft ons de kans om ons innerlijk te leren kennen. Dat kan soms frustrerend zijn, omdat ons gebeurtenissen overkomen, waarvan we dachten dat we dat station al gepasseerd waren.
Ons bewustzijn wordt dan even met beide benen op de grond gezet. Durven we open te staan voor die informatie? Innerlijke gedachten en emoties bepalen je uitstraling, bepalen wat je naar je toetrekt en afstoot. Sommige mensen leren hun innerlijk kennen door meditatie, wat de innerlijke weg wordt genoemd. Maar als je naar je omgeving kijkt dan kan je hetzelfde innerlijk veel makkelijker bloot leggen, met name die mensen aan wie we een hekel hebben kunnen ons leren wat onze eigen zwakheden zijn, je moet er wel voor open staan.
Kijk naar je omgeving en leer jezelf kennen!
Verander je omgeving en je omstandigheden door je wensen aan het universum duidelijk te maken!
Jij veroorzaakt zelf je omgeving en omstandigheden door je eigen gedachten, bewust of onbewust.
Positieve gedachten gaan samen met positieve gevoelens, negatieve gedachten met negatieve gevoelens. En wat je het meest uitzendt, komt bij je terug. Ben je vaak angstig, dan krijg je steeds daarvan de bevestiging, doordat er allerlei dingen rondom je gebeuren, die jou angstig maken. Veel mensen beseffen niet hoe vaak zij - zonder er bij na te denken - negatieve gedachten, met de bijbehorende emoties, het universum inslingeren. En je eigen gedachten scheppen - zonder dat je het beseft - jouw huidige omgeving. Als je ontevreden bent met je leven, dan zend je onbewust ontevredenheid uit en dus krijg je je omgeving en omstandigheden die jouw ontevredenheid bevestigen. De volgende keer dat je negatieve gedachten en emoties hebt is het misschien verstandig om even op je rem te trappen. Iemand haten komt als een boemerang bij jou terug.
Er zijn 3 hoofdpunten die je in de gaten moet houden:
a: Welke gedachten wil je echt waarmaken? b: Wees er van overtuigd dat het universum er nu al aan begonnen is. c: pak je kado aan wanneer het je gegeven wordt.
Een gedachte/wens uitspreken, zonder overtuiging dat het gaat gebeuren, werkt niet, je moet er in geloven. Dat is de essentie van deze wet. Dat maakt deze wet zo moeilijk. En met deze punten in je achterhoofd, kan je verder met het creëren van je eigen leven, je eigen omstandigheden.
Met zo’n voorname naam zijn de verwachtingen hoog. Zelfs Plinius was ietwat teleurgesteld bij het aangezicht van ijzerhard, en beschreef haar als “onooglijk”. Maar schijn bedriegt. Aan dit stakerige kruid werden de meest wonderbaarlijke krachten toegeschreven. In bijna alle oude religieuze culturen nam zij een voorname plaats in.
IJzerhard is met haar 30 cm hoogte onopvallend tot aan de bloeitijd. Dan verdubbelt haar lengte en bloeit in aren met lichtviolette bloemetjes van juni t/m september. Alleen aan de onderkant van het kruid zitten bladeren die min of meer ingesneden zijn. De stengels zijn wijd afstaand, vierkantig, ruw en hol. IJzerhard is stevig en taai, ook na een flinke bui staat ze nog fier overeind. Het is een overblijvend kruid wat zich makkelijk uitzaait. Ze is in heel Europa te vinden, vooral langs greppels en op ruige gronden. De Verbena officinalis heeft geen geur en smaakt bitter. De Verbena odorata groeit vooral in het zuiden van Europa. Deze variant geurt heerlijk, de smaak is aanzienlijk beter, maar is minder geneeskrachtig. De gekweekte versies (hybride) zijn voor magisch of phytotherapeutisch gebruik niet geschikt.
De botanici van de 16de eeuw verklaarden de naam ijzerhard uit het feit dat ijzer door het sap van dit kruid bijzonder goed gehard werd. Het Engelse Vervain is afgeleid van het Keltische “fer” (afdrijven) en “faen” (steen) omdat het kruid gruis uit de urinewegen zou spoelen. Voor de Druïden was zij één van de zeven heilige kruiden. (De andere waren maretak, bilzekruid, klaver, wolfsklauw, pulsatilla en sleutelbloem) Zij oogstten dit kruid alleen met de heilige sikkel, net zoals maretak. De juiste oogsttijd was als er geen zon of maan aan de hemel stond en de ster Sirius rijzende was. Honing werd geofferd op de plek van de oogst. Het kruid werd gedompeld in het water waarin werd geschouwd. Tijdens rituele ceremonies werd dit water gesprenkeld over de aanwezigen en geïnitieerden droegen kransen van ijzerhard op het hoofd.
De Romeinen gaven ijzerhard de naam Herba Sancta (heilig kruid). Koeriers te paard droegen het kruid ter bescherming tegen de vijand. Verdragen werden beklopt met een bosje ijzerhard om het meer gezag te verlenen. Met een stoffer gemaakt van dit kruid werd het altaar van Jupiter schoongeveegd om ongeluk af te weren. Ook in Griekenland gold het als een gelukskruid. Bosjes ijzerhard werden aan deurposten en in de stallen gehangen ter bescherming. In Egypte zei men dat het kruid ontsproten was uit de tranen van Isis, die huilde om haar vermoorde echtgenoot.
Tijdens de middeleeuwen bleef dit kruid erg in trek. Met het verse sap op je huid zou je onweerstaanbaar zijn voor het andere geslacht. Bruiden plukten ijzerhard voor een gelukkig huwelijk. Van het kruid zou je de meest fantastische en toekomstvoorspellende dromen krijgen. Met wat kruid in je schoen zou je niet moe worden of de verkeerde weg inslaan. Paarden liepen sneller, giftige slangen zouden niet bijten. Kinderen kregen een amulet met ijzerhard voor een “wakkere geest en goede inborst”. Het kruid werd ingezet bij koorts, mazelen, slangenbeten, pokken en de pest. De heksen droegen het als kousenband naar de sabbat. Het wordt vaak genoemd als ingrediënt van heksenzalf en voor het “brouwen” van het weer. Wat werkt voor de heks werkt ook voor ons, moeten ze gedacht hebben want het was een populair kruid om te beschermen tegen hekserij, geesten en demonen.
De medische toepassingen van ijzerhard.
Dit veelzijdige kruid is een uitstekend tonicum voor het centrale zenuwstelsel. Ze past bij mensen die overenthousiast zijn en van alles willen aanpakken. Ze moeten teveel van zichzelf en willen het allemaal alleen doen. Op de duur kan dit leiden tot nerveuze uitputting en overspannenheid. Alle klachten die uit deze situatie kunnen voortvloeien zoals stress, migraine en depressieve klachten hebben baat bij ijzerhard. De beste vorm van gebruik bij deze klachten is de Bachbloesemremedie. Voor uitwendig gebruik kun je omslagen dompelen in een aftreksel van een hand vol kruid welke 10 minuten heeft gekookt in een liter azijn. Deze omslagen kun je gebruiken bij migraine, kneuzingen, bloeduitstortingen en reumatische klachten. Het poeder helpt de pijn te verlichten. Neem 6 tot 8 mespuntjes verdeeld over de dag. Omdat de plant veel bitterstoffen bevat is het een goed kruid om de stofwisseling te versterken en de leverfunctie te stimuleren. Daar het kruid een bittere smaak heeft kun je ijzerhard hiervoor het beste gebruiken in een theemengsel met kruiden die de smaak verbeteren of als tinctuur. Als heet aftreksel bevorderd het de transpiratie waardoor het goed inzetbaar is bij griep en verkoudheid. Ook voor de mond kan ijzerhard goede dienst bewijzen. Het kruid bevat tannine welke samentrekkende eigenschappen heeft. Spoelen met een aftreksel helpt bij bloedend tandvlees, blaasjes en ontstekingen. IJzerhard is een algemeen versterkend kruid dat nieuwe energie en weerstand geeft. Maak hiertoe de medicinale wijn: Laat 60 tot 70 gram gedroogd en fijngemaakt kruid 2 weken trekken in een goede witte wijn. Na het filtreren neem je 2 a 3 glaasjes (50 ml) per dag. N.B. ijzerhard werkt stimulerend op de baarmoeder en moet dus vermeden worden tijdens de zwangerschap. Wel kan de thee worden ingezet tijdens de bevalling om deze te bevorderen en om de melkproductie op gang te brengen. Mensen met cardiale klachten dienen ijzerhard alleen te gebruiken op advies van een erkende fytotherapeut.
Magische eigenschappen:
Van ijzerhard wordt gezegd dat het de mensen verbindt met de goden en valt onder de invloed van Venus en het element aarde. Het is een spiritueel kruid dat gaten in de aura van de mens kan helen en werkt inspirerend bij artistiek werk. Het kan ingezet worden tijdens divinatie, seksuele magie en rituelen voor schoonheid, bescherming en reiniging. Nu volgen enkele suggesties hoe je ijzerhard magisch kunt toepassen. Schroom niet om zelf manieren te bedenken, gebruik je creativiteit en heb vertrouwen! Als je de handen wast met een aftreksel van ijzerhard kun je liefde overbrengen aan dat wat je aanraakt.
Gesprenkeld over je gezelschap maakt de sfeer blijmoedig. Offer ijzerhard in de tuin voor gezonde planten. Gedroogde bosjes in huis brengen geluk en beschermen tegen boze entiteiten. Om aan te sterken na een ziekte bind je de wortel van ijzerhard aan een witte draad. Draag het om je nek totdat je volledig hersteld bent. Om angsten te beteugelen steek je dagelijks een kaars aan welke omringt is met ijzerhard. Spreek hardop tegen de goden en godinnen en vraag om de verlossing van je angsten. Doe dit zolang dit nodig is. Voor het behoud van schoonheid en jeugdigheid ga je met volle maan naar buiten. Vul je kelk met water, ijzerhard en zout. Dompel gefossiliseerd hout in de vloeistof en haal het door de vlam van de kaars. Raak met de steen je voeten, handen, schouders en hoofd aan terwijl je om schoonheid en jeugdigheid vraagt. Herhaal dit 7 maal. Het verse sap op het lijf gesmeerd helpt je de toekomst te voorspellen en vervult je wensen. Brand ijzerhard als wierook ter bescherming.
Er is een glijdende schaal van het leren voelen, naar een proces van zelfverwerkelijking, dat uiteindelijk tot een diepgaand proces van transformatie kan leiden, wat ook wel het 'Pad naar Verlichting' genoemd wordt. Waar de overgang precies ligt, is voor elk mens verschillend. Wellicht ligt het al vast in jouw levensopdracht.
Misschien ben je er toevallig tegen aangelopen, maar wat is toeval? Het is datgene wat je toevalt, wat op je weg komt. Misschien heb je niet eens een keuze, maar wanneer je dat wel hebt, bedenk dan het volgende: het kiezen voor de WEG is geen kinderspel. Je hoeft deze weg niet op te gaan. Wanneer je echter merkt dat je dit vanuit de diepste diepten van jezelf wilt, of vanuit innerlijke aanwijzingen wel moét doen, dan is er of je het nu gelooft of niet, eenmaal begonnen, geen weg meer terug. Wanneer je vanuit een volle overtuiging "Ja!" hebt gezegd, neemt het proces zijn aanvang. Het proces kent dan een eigen dynamiek, dat sterker is dan jouw eigen wil. Wanneer je eenmaal in het in dit proces zit, is er geen weg terug meer. Jouw leven is dan blijvend veranderd.
Je moet , wil je vol kunnen houden, dan ook volgens Dürckheim aan een aantal voorwaarden voldoen:
-de nood moet hoog zijn: je moet er alles voor over hebben het pad te betreden en te vervolgen. Een beetje willen 'kicken' is onvoldoende. Het is geen hobby, maar een levensvervulling. Bedenk: het spirituele pad wordt vaak begonnen om te ontsnappen aan de harde eisen van het Leven, het Pad blijkt uiteindelijk een volkomen acceptatie van het Leven in te houden.
-je moet uithoudingsvermogen hebben: halverwege stoppen zal je jouw leven lang betreuren. Het proces kan pijnlijk zijn. Het is niet alleen leuk mediteren. De 'eigen rommel' moet eerst worden opgeruimd. De confrontatie met de eigen Grote Ontkenning ofwel de Schaduw, de eigen negativiteit is pijnlijk. Het proces van het loslaten, ofwel het 'ontschillen' is vaak niet leuk, brengt vaak veel ongemak met zich mee en is meestal van lange duur. Alles wat je daarvoor niet wilde zien, moet je nu recht in de ogen kijken. Tijdens de diepste dalen, moet het vertrouwen in de juistheid van de gekozen weg onverminderd blijven.
-je moet kiezen voor het juiste oogmerk. Niet alleen beter willen worden, of een nieuwe bodem zoeken voor succes en status, maar je ten dienste stellen van het Zijn.
-je moet kunnen zwijgen. Het proces moet in stilte geschieden. Wanneer je overal loopt te verkondigen waar je mee bezig bent en wat je daarbij meemaakt, trekt -in woorden van Dürckheim- het 'Wezen' zich geschrokken terug. Of, in meer nuchtere termen, zit je weer in jouw Ego, in je verwachtingen, in je streven naar succes, kortom in jouw denken en dus binnen tijd en ruimte.
je moet vertrouwen en geduld hebben. Verlichting is niet af te dwingen. Niets is af te dwingen. Je moet er aan toe zijn. Je moet in het Rad van Wedergeboorte voldoende ervaring hebben opgedaan, om voldoende rijp te zijn voor de volgende definitieve stap. Daarom raken sommige (niet vele) zoekers al snel verlicht en anderen (de grote meerderheid) in het geheel niet verlicht in dit leven.
Momenteel geldt de maansverduistering als een spectaculair verschijnsel in de hemel. In oudere tijden echter begreep men nog niet hoe een verduistering ontstond en konden zij niet anders besluiten dan dat hun enige bron van licht in de nacht werd opgegeten en bloed zich verspreidde over het oppervlak. Het was algemeen aangenomen dat het een slecht voorteken betrof. De Maya’s gingen zelfs zo ver dat het kwadrant wat het meest verduisterd was (vooral te zien in een gedeeltelijke verduistering) aan zou geven in welke geografische richting het meeste onheil te verwachten was. Het onheil zou het verloop van de komende gebeurtenissen veranderen en het is opmerkelijk dat dit in een aantal gevallen ook inderdaad geschiedde. Er zijn verschillende verhalen bekend waarin strijdende volkeren op basis van een maansverduistering hun strategie veranderden, aanpasten of uitstelden waardoor het verloop een onverwachte wending nam.
Columbus heeft ooit zijn kennis over de maansverduistering misbruikt om voedselvoorraden af te dwingen. Zijn schip was gestrand op Jamaica en zijn bemanning dreigde te verhongeren als hij niet snel gered zou worden. De verstandhouding met de eilandbewoners was door Columbus’ arrogante houding verslechterd en zij weigerden hem nog langer van dienst te zijn. Op zoek naar oplossingen las hij in zijn almanak dat er die nacht een maansverduistering zou plaatsvinden. Hij dreigde bij de bevolking dat God de maan op zou eten als zijn wensen niet werden ingewilligd. Tegen het einde van de eclips gaf hij aan dat God bereid was zijn straf ongedaan te maken mits zij alsnog voedsel brachten.
Ook vandaag de dag hebben de legendes over de maan nog kracht. Op verschillende continenten is het nog steeds de gewoonte herrie te maken tijdens een verduistering om dat wat de maan aanvalt weg te jagen. Wellicht meer uit traditie dan overtuiging, maar vuurwapens worden afgevuurd, deksels op elkaar geslagen, er wordt geschreeuwd of gezongen. In andere delen van de wereld wordt een verduistering nog wel gezien als een ziekte van de zon of maan. Bronnen worden afgedekt, potten en pannen omgedraaid of men sluit zich op in huis om de zieke straling te vermijden.
Leuke en vermakelijke verhalen, maar het zou te kort door de bocht zijn om de invloed van een maanverduistering ter zijde te schuiven.
In de Astrologie nemen de verduisteringen een belangrijke plaats in. Niet elke verduistering zal invloed hebben op het persoonlijke vlak, dit zal pas het geval zijn als de eclips een belangrijke graad in je horoscoop raakt. Dit geldt vooral voor conjuncties of opposities op planeten, de ascendant en Midhemel. Het gebrek aan licht maakt dat we niet zien maar voelen, een innerlijke gerichtheid, waardoor een bewustwording plaats vindt over dat waar je gebrek ervaart en de daaruit voortvloeiende behoefte. Een maansverduistering werkt vooral in op relaties. Ze zullen worden uitgedaagd waardoor er een verandering plaats zal vinden. Je krijgt de mogelijkheid om oude patronen, angsten en gewoontes aan te passen. De aard van dit proces wordt aangegeven door de betrokken planeten, huizen en tekens.
De graad in de horoscoop waar de maansverduistering valt blijft tot 6 maanden gevoelig. Dit houdt in dat de effecten van de eclips zich ook wat later kunnen manifesteren, bijvoorbeeld omdat er dan een planeettransit plaats vindt over dit punt.
Magisch gezien ervaren we met een maansverduistering een micro maand. In een uur manifesteert zich de energie die normaal verspreid is over 28 dagen. Dit zou kunnen impliceren dat je een magisch doel tijdens een maansverduistering extra snelheid en kracht kunt geven. Tijdens de verduistering zien we de schaduw van de aarde, maar ook de reflectie van het licht dat de aarde ontvangt van de zon. Het correspondeert met de schaduwen in jezelf en het licht wat er op valt. Daarbij staan de zon en de maan precies tegenover elkaar als een balans met de aarde als middelpunt. Het integreren van de schaduwzijde en het hervinden van een balans zullen een transformatie genereren.
Bij de vraag 'Wie ben ik?' kan ook de vraag gesteld worden: 'Waar ben ik?'.
Waar zit ik, waar bevindt dat centrum zich, dat alle informatie bevat, waar alle beelden binnenkomen en van waaruit gehandeld wordt....door mij.
Wat op valt is dat we, van alles wat we waarnemen, alleen de buitenkant zien.
We zien b.v. een kei. Hebben we daarmee de kei te pakken? Wat is het werkelijke wezen van de kei? We zien alleen de vorm en kleur. Wij kunnen het gewicht bepalen en van chemici en geologen kunnen we vernemen waar de kei uit bestaat. Maar zien we ooit de binnenkant? Stel we hebben een kei en we willen de binnenkant leren kennen.......
We zijn desperaat. We willen nu hom of kuit. We vergeten de rel die wij straks uitlokken. We hakken met behulp van een enorme beitel de kei in tweeën. We zien nu twee stukken met breukvlakken. Die zaten eerst in de kei, maar nu zijn ze buitenkant geworden. Dat is merkwaardig.... We gaan door met hakken. Steeds meer breukvlakken, steeds meer kleine keitjes. Na enkele dagen zitten we met miljoenen brokjes, niet groter als een zandkorrel. Nog steeds staan we buiten, we zien alleen de buitenkant. En we hebben ons probleem vermeerderd. In plaats van één kei van binnen te willen zien, zitten we nu met miljoenen brokjes. Hebben die allemaal een eigen binnenkant?
We gaan door tot subatomair niveau. We blijven dingen van buiten zien, tot we niets meer kunnen zien.
We geven het op. We kijken om ons heen en realiseren ons dat we alleen de buitenkant der dingen zien. We kijken naar onze huisgenoten (buitenkant), de huisdieren (buitenkant) onze meubels (buitenkant), enzovoorts. We zien onze benen. Oh.. zit ik daar in? Of zie ik ze van een afstand? Ik zit er niet in, want ik zit hier, ergens achter mijn ogen. Maar waar zit dat? Mijn blik gaat omhoog, langs mijn lichaam langs de armen, de schouder (allemaal buitenkant) en dan naar mijn gezicht, naar het punt dat kijkt, en dan.........ja, dan.........dan kom ik in een ruimte waar geen lichaam meer is, een ruimte die gevuld wordt door dat-wat-ik-zie. Kijk ik in die ruimte, dan zie ik mijzelf niet, ik ervaar dan een vreemd gevoel. Hier ben ik, hier zie ik, hier ervaar ik, maar ik neem niets van mij waar. Maar ik zie geen buitenkant meer van mijzelf, van mijn kern. Ik ben die kern, ik ben binnengekomen.
Daar ben ik, maar ik heb daar geen eigenschappen. Ik heb daar geen vorm of kleur, geen geluid of geur. Ik ontvang daar beelden, geluiden, geuren, gevoelens. Ik neem ze waar als objecten, maar ik ben ze niet. Er is niet één punt waar ik te lokaliseren ben. Ik ben hier op dit moment, maar dat hier valt nergens vast te leggen. Ik zie nog steeds alles buiten, maar eindelijk ben ik binnen..............Hier thuisgekomen in het eeuwige Nu.
Veren hebben altijd een grote aantrekkingskracht gehad op de mens. In al haar kleuren en vormen zijn het schatten van de natuur. De veer heeft in meerdere culturen symbolische of magische waarden. Het dragen van veren gaf een bepaald aanzien of werden ingezet als spiritueel medicijn.
In het oude Egypte was de struisvogelveer een symbool voor Shu, de god van de lucht en Ma’at, de godin van de waarheid. De godin werd altijd afgebeeld met een struisvogelveer in het haar. De veer zelf was haar symbool. In de Egyptische kunst werd de veer afgebeeld in scènes die zich afspeelden in de zaal van Ma”at. Hier kwamen de overledenen om beoordeeld te worden of ze het leven na de dood waardig waren. De zetel van de ziel, het hart, werd hiertoe gewogen op een balans. Aan de ene kant het hart, aan de andere kant de struisvogelveer. Als het hart vrij zou zijn van zonden zou het lichter zijn dan de veer. Andere goden die de ceremonie bijwoonden hielden vieren in hun hand.
Het gebruik van veren is het meest bekend van de indianen. In hun optiek heeft alles op aarde een ziel. Of het nu om stenen, grond, bomen, dieren of mensen gaat, elk heeft een eigen persoonlijkheid. Het geeft hun verbondenheid met de natuur aan en zij geloven dat de lessen van het leven zijn hierin zijn af te lezen. Daar vogels in de lucht leven worden ze gezien als de verbintenis tussen hemel en aarde en als boodschapper tussen deze twee werelden. Elke soort heeft zijn eigen karakter en een eigen boodschap. Daar veren worden gezien als het “haar” van de vogel en de spirituele kracht zich volgens de indianen in het haar bevindt, geven veren spirituele kracht. De veer van de Arend is de boodschapper van het leven. De veer is wit met een zwarte top. In deze tweedeling zien zij de bron van het leven: man en vrouw, licht en donker, zomer en winter, leven en dood. De veer wordt geschonken tijdens passage riten zoals het afronden van een studie of het verkrijgen van een stamnaam. Als een Arendveer wordt gevonden wordt deze met ceremonieel opgepakt. De veer wordt dan gezien als een boodschap van de grote geest, die zich tijdens de ceremonie zal openbaren.
Het is traditioneel om boven de wieg van een baby een dromenvanger te hangen met een veer in het midden. Terwijl de baby ziet hoe de veer danst in de wind krijgt het de eerste les van het leven: De veer als symbool voor de adem, essentieel voor het leven.
In vroegere tijden werden vogels gevangen om een enkele veer te plukken. Ze gebruikten daartoe pijlen met stompe punten. Hierdoor werd de vogel tijdelijk uitgeschakeld en kon later weer zijn weg gaan. Met bloed besmeurde veren verliezen namelijk al hun kracht. Ook werden vogels wel tam gemaakt door ze te voeren.
Veren kunnen worden ingezet om je magie kracht te geven. Als symbool voor het element lucht brengen ze je de kracht van de betreffende vogel. De betekenis van een veer kun je ontdekken door de vogel die de veer heeft geschonken te bestuderen. Zijn levenswijze en karakteristieken vertellen je zijn boodschap. Als je een veer vindt is het interessant om stil te staan bij het moment; waarom vind je juist nu, op deze plek die veer? Welke boodschap kun je er in vinden?
Om je op gang te brengen volgen hier enige trefwoorden en slagzinnen die passen bij verschillende vogels.
Kip/Haan: De start van iets nieuws, antwoorden vinden die anderen niet zien, Eend: Waterenergie, door emoties heen kunnen kijken. Kalkoen: Opoffering voor een hoger doel, een geschenk oogsten. Duif: brengt vrede en liefde, begrip van zachtheid. Ekster: intelligentie. De balans tussen licht en donker, geluk Buizerd: Dood en wedergeboorte, nieuwe visie Uil: Maanmagie, wijsheid, berichtgever van het verborgene. Patrijs: Vruchtbaarheid, zelfstandig werken, vrouwelijke energie. Mus: verlangen, manifestatie van nieuwe liefde. Meeuw: De kracht van het samenzijn, bescherming. Kauw: monogamie, aanpassingsvermogen.
We kunnen zeggen dat gelijkmoedigheid de eigenschap is, een situatie of toestand in het leven met een onbevooroordeelde en dus heldere blik te bezien, omdat de wolken van hartstocht of illusie, gevormd door uitbundige vreugde of neerslachtigheid, zijn verdreven.
Gelijkmoedigheid is een toestand van 'vrede' (tevreden zijn). Want als we geen bezwaar meer hebben tegen de mensen, dingen en situaties in ons leven en niet oordelen, voelen we ons 'vredig'. Wie dat gevoel kent, weet dat dit een dieper gevoel is dan het genot dat onze zintuigen ons brengen. Het is het ontbreken van alle negatieve emoties zoals oordelen, verzet, woede, angst, wrok jaloezie etc. Het is open staan voor alles wat ons leven ons aanreikt.
Alles in ons leven - en ons leven zelf - is tijdelijk. Onze emoties, gedachten, gedrag maar ook onze relatie en bezittingen, komen en gaan. Als iets of iemand er is mogen we ervan genieten, mogen we er van houden. Als de stroom van het leven hen van ons af voert, kunnen we ze in vrede laten gaan. Waarom vasthouden als we weten dat we eens toch los zullen moeten laten? Want zelfs als we alles waarvan we houden, wat we fijn vinden, behouden, dan moeten we het los laten op het moment dat ons hart stopt met kloppen. Doodgaan is het ultieme loslaten. Daarom zijn de meeste van ons er zo bang voor.
Maar is het leven niet een schitterende leerschool om te oefenen? Dan zullen onze laatste dagen op deze planeet vredig zijn. Moeilijke emoties zoals angst, onzekerheid, spijt, boosheid en verbittering zullen ons dan niet belemmeren
Onze gedachten hebben altijd een 'kleur'. Een mooie of een lelijke. En soms is het etiket kleurloos (neutraal). Die kleur wordt eraan gegeven door onze emoties. We nemen onze beslissing hoe te handelen op basis van die kleur. Zelfs als we denken dat we een rationele beslissing nemen zijn het onze emoties die onze keuze bepalen. Aangezien er niemand is die geen emoties heeft, kiest iedereen op emotionele gronden.
Natuurlijk houden we onszelf regelmatig voor dat we een bewuste en weloverwogen keuze voor of tegen iets of iemand hebben gemaakt. Maar wat we dan in werkelijkheid hebben gedaan is dat we na hebben gedacht over onze emoties.
We hebben alle voor en tegen naast elkaar gezet en gekozen voor dat waarvan we denken dat het ons gelukkig zal maken. We willen geluk voor onszelf en degenen die ons dierbaar zijn. Op basis van die emotie kiezen en handelen we.
Voorbeeld
Een jongen had het in zijn jeugd moeilijk. Hij kon vreselijke driftbuien hebben. Ze kwamen voort uit zijn onmacht om uit te drukken wat hij voelde. De ouders konden het niet zo goed hanteren. Zij zagen dat hij niet gelukkig was en daar hadden ze verdriet over. Ook voelden zij zich schuldig:
Omdat zij wilden dat hij gelukkig zou zijn, probeerden ze hem te beschermen. In plaats van hem te leren voor zichzelf op te komen en zijn eigen problemen op te lossen, deden zij dat voor hem. Later zijn ze gaan inzien dat ze hem niet voor vol aanzagen. Dat ze dachten dat hij niet in staat was voor zichzelf te zorgen. Het wrange is dat hij toen hij zelfstandig ging wonen daar erg veel moeite heeft gehad. Zij hadden een totaal verkeerde keuze gemaakt die hem, vooral toen hij ouder was, bepaald niet heeft geholpen. En hij heeft bewezen dat zij ongelijk hadden: hij kan prima voor zich zelf zorgen! Zij zijn nu trots op hem!
Dikwijls verzetten we ons tegen mensen en dingen die we niet prettig vinden (die een lelijke kleur hebben). We zien niet dat we alleen maar een onplezierig gevoel bij ze hebben. We vertalen het: "Dit maakt me ongelukkig". En dus wijzen we ze af. Maar eigenlijk wijzen we ons gevoel over hen af. Om een eind te maken aan ons nare gevoel hoeven we niets anders te doen dan dat gevoel over hen veranderen. Of ze dan wel of niet lichamelijk in onze nabijheid zijn, maakt niet uit. Wanneer het onprettige gevoel verandert in een neutraal gevoel, hebben we geen last meer van ze. We voelen ons weer prettig. En misschien blijken ze heel anders te zijn dan het gevoel dat we hadden. Misschien maken ze ons zelfs wel gelukkig. Dan is ons gevoel over hen ineens en prettig gevoel.
EEN PRETTIG GEVOEL !
Soms zien we ook dat we de mensen en dingen die we prettig vinden willen krijgen en (zelfs voor altijd) behouden. We omhelzen ze. Ook hier is het niets anders dan een (prettig) gevoel dat wij vertalen als: "Dit maakt me gelukkig". We willen dat prettige gevoel altijd hebben. Maar het is ons eigen gevoel ten aanzien van die dingen en mensen. En zoals we allemaal weten kan de aantrekkelijkheid van iets of iemand zo maar verdwijnen. Kan liefde omslaan in haat. Een van de meest verlichte mensen die op deze wereld heeft gewoond, Krishnamurti, heeft eens gezegd:
"Wij hebben geen relatie met elkaar. De beelden die we van elkaar hebben, hebben een relatie met elkaar".
IN DE PRAKTIJK
Rond haar dertigste ontmoette een vrouw een man die de liefde van haar leven bleek te zijn. Haar gevoel voor hem ging alles wat ze ervoor en erna had ervaren te boven. Ze dacht dat hij haar voor altijd gelukkig zou maken. Ze wilde hem hebben! Ze zaten geestelijk op dezelfde golflengte. Ze konden over van alles praten. Maar vaak waren woorden tussen hen niet nodig. De seks met hem was geweldig, hij was teder en voerde haar naar grote hoogten. Wat kon ze nog meer wensen?
Ze hebben maar iets meer dan een jaar een relatie gehad. Door allerlei omstandigheden is het nooit meer dan dat geworden. Alhoewel hij tot op dit moment nog steeds in haar leven is (niet fysiek maar in haar hart) heeft ze zich gerealiseerd dat haar beeld van hem een droombeeld was. Waren ze daadwerkelijk samen verder gegaan dan zou dat beeld waarschijnlijk in scherven zijn gevallen. Het was niet realistisch. Of toch?
Het beeld waar Krishnamurti het over had, is het etiket dat wij op de ander hebben geplakt. Het is “Hij maakt mij gelukkig” of “Hij maakt mij ongelukkig”. Meer smaken hebben we niet! Of het zou neutraliteit moeten zijn.
Damina is een kleine struik van ongeveer 1 a 2 meter hoog. Groeit in de subtropische gebieden zoals Texas en Mexico. Zij draagt ingesneden bladeren van ongeveer 10 tot 25 cm lang welke aromatisch zijn. De kleine gele bloemen bloeien de gehele zomer waarna er kleine vruchtjes verschijnen. Ze zijn klein, ruiken zoet en hebben de smaak van vijgen. De actieve ingrediënten zitten in de blaadjes welke geoogst worden tijdens de bloei
Damiana heeft een rijke historie. De Maya’s en Azteken gebruikten haar als afrodisiaca en bij “verstoorde balansen”. Zij noemden het kruid “mizib-coc”, het wezen dat de slechte wind (astma) uit het lichaam verdrijft. Voor hen was het een van de belangrijkste geneeskruiden. Werd succesvol ingezet bij bronchiale klachten, urineweg infecties, algehele malaise en spijsverteringsproblematiek. De Mexicaanse indianen maakten er een minnedrank van of rookten de blaadjes als voorbereiding op een liefdesnacht. Het kruid werd in ceremonies verbrand om visioenen op te roepen. In Mexico is Damiana een belangrijk heelkruid gebleven. Door de historie heen is zij naast bovenstaande ook ingezet bij steriliteit, impotentie, als antidepressiva, hoofdpijn, slapeloosheid, diabetes, constipatie, menstruele problemen, de menopauze, diabetes en bedplassen. In de dertiger jaren van de vorige eeuw werd Damiana gebruikt door fokkers van paarden en koeien.
De likeur die tot op heden van Damiana wordt gemaakt is in Mexico erg populair. Damiana dankt haar naam aan de beschermheilige van de apotheken in Mexico. St. Damiana en zijn tweelingboer behandelde lepralijders tot dat zij als martelaren stierven onder het bewind van Diokletian in 303 na onze jaartelling. De eerste wetenschappelijke studies over Damiana dateren al van 100 jaar geleden. Damiana bevat 0,5 tot 0,9 % etherische olie, (welke uit meer dan 20 ! verschillende stoffen bestaat) 4% Tannine, 7% hars en 0,2 tot 0,7 % glycosiden. Uit onderzoek is gebleken dat de stoffen hun effect hebben op het centrale zenuwstelsel en de hormoonbalans. Het kruid geeft een ontspannend effect en de prikkeloverdracht tussen de zenuwcellen wordt verbeterd. Op alle hormoonproducerende klieren zoals de alvleesklier, geslachtsorganen, bijnieren en hypofyse heeft Damiana een balancerende uitwerking waardoor klachten van betreffende organen kunnen verbeteren. De etherische olie heeft antibacteriële eigenschappen en de tannine reguleert overmatige secretie. Deze eigenschappen te samen maakt dat ze ingezet kan worden als algeheel vitaliserend middel.
Als afrodisiaca is zij omstreden. Uit het meest recente onderzoek is echter gebleken dat vooral stress gerelateerde seksuele problemen verbeteren met dit kruid.
Bij normaal gebruik is het kruid onschadelijk. Van de thee gebruik je 1 a 2 kopjes per dag. Van de tinctuur 1 ml per dag. Capsules met gemalen kruid dienen 2 x daags te worden genomen. Het effect zal na een week worden opgemerkt.
Overmatig gebruik zou leverbeschadigingen kunnen opleveren daar het kruid een stapeleffect vertoond. Ook dient men er alert op te zijn dat Damiana de ijzerresorptie vertraagd. De werking van antidiabetica, bloeddrukverlagende middelen en antidepressivica kan door Damiana worden versterkt. Gebruik tijdens de zwangerschap wordt afgeraden vanwege het stimulerende effect op de voortplantingsorganen.
Ook magisch gezien is Damiana een interessant kruid dat op allerlei manieren kan worden ingezet. Het is het aangewezen kruid bij liefdesmagie. Reserveer een vrijdag (de dag van Venus) voor jou en je geliefde en geniet van onderstaande recepten en elkaar om de passie nieuw leven in te blazen.
Damiana likeur
Ingrediënten: 25 gram Damiana, 500ml wodka, 250ml bronwater en 4 tot 8 eetlepels honing. Laat de Damiana 5 dagen in de wodka trekken. Filtreer met behulp van een koffiefilter. Zet de wodka weg en laat de zelfde kruiden nu 5 dagen in het water trekken. Filtreer opnieuw. Verwarm de wateroplossing genoeg zodat de honing oplost, de hoeveelheid honing aanpassend aan je persoonlijke smaak. Laat het geheel afkoelen en voeg de wodka toe. Gebruik 1 a 2 likeurglaasjes per dag. Na vijf dagen zal het resultaat merkbaar zijn.
Thee voor twee Ingrediënten: 1 theelepel Damiana, kamille, citroenmelisse, pepermunt en jasmijnbloesem, een mespuntje geraspte sinaasappelschil. Giet een halve liter kokend water op het kruidenmengsel en laat het 15 minuten afgedekt trekken. Zeven en heet serveren.
Het ontspannende effect en de verbeterde prikkeloverdracht in het zenuwstelsel maakt dat Damiana goed gebruikt kan worden bij meditaties, astrale reizen, het werken met dromen en divinatie. Hiervoor kun je damiana inzetten als wierook. Je kunt het kruid op een gloeiend kooltje strooien maar het is ook heel gemakkelijk om er wierookkegeltjes van te maken. Gebruik maatlepeltjes om de juiste mix te verkrijgen. Ingrediënten: 2½ theelepel tot poeder vermalen Damiana, ¼ theelepel wit sandelhout, ⅛ theelepel tragacant en 1½ theelepel water. Roer de droge ingrediënten eerst goed door. Voeg daarna het water toe totdat er een kleiachtige massa ontstaat. Rol hiervan 5 a 6 kegeltjes. Laat ze 4 dagen drogen voor gebruik. De geur is kruidig en mysterieus. Ze heeft wel wat weg van de geur van marihuana.
Damiana kan ook gerookt worden. Meng hiertoe een derde Damiana met tweederde tabak. Het effect is merkbaar na een kwartier en houd zo’n anderhalf uur aan. Voor een eenvoudig thee gebruik je een flinke theelepel kruid op een kop heet water. Geef de infusie 10 minuten de tijd om te trekken. Eventueel kan er gezoet worden met wat honing naar smaak.
Damiana wordt geassocieerd met Venus, maar ook de energie van Mercurius en Mars passen bij haar. Ze past goed in liefdesamuletten. Simpathetisch kun je haar inzetten om de werking van de kristallen bol of zwarte spiegel te versterken. Leg daar toe wat kruid op de plek waar je schouwgereedschap wordt bewaard.
Prettige gevoelens worden heel gewaardeerd en men streeft daar altijd naar. Die worden zelfs gelukkig zijn genoemd, optimisme, sterke persoonlijkheid, evenwichtig zijn, gezonde kijk op het leven, positief denken en dergelijke.
Lekkere gevoelens geven echter lang niet altijd de Waarheid aan. "Daar voel ik me lekker bij,' 'ik voel me er goed bij', ik doe wat prettig aanvoelt', zijn bedrog als ze worden veroorzaakt door sentimentaliteit, romantiek, verliefdheid in brede zin (je bent op alles verliefd waar je emotioneel afhankelijk van bent). Of als je je lekker voelt bij succes, eer, roem, voldoening, (schijn)zekerheid, tradities, idealen, wetenschap, principes enz. In wezen zijn dit allemaal afhankelijkheden, waarvan er veel voortkomen uit en ondersteund worden door de kuddegeest/groepsdwang en de emotionele beschadigingen daardoor.
Lekkere gevoelens zijn vaak zelfs géén goede gevoelens: een supporter die juicht omdat zijn club een doelpunt maakt: dat is geen goed gevoel, dat is sentimentaliteit plus kuddegeest en nog zo het één en ander. Jij hebt niets te maken met die ventjes op het veld. Jij loopt je niet uit de naad gedurende 1 1/2 uur om een bal in een net te krijgen. Maar ook is schreeuwen een therapie om vastgezette emoties los te maken en er uit te gooien. Het wordt ook vaak gezegd: 'dan kunnen ze hun frustraties eens uitschreeuwen... dan kunnen ze zich eens uiten... hun spanningen kwijt...'
De oorzaken worden daardoor echter niet duidelijk en dus niet aangepakt. Vandaar: brood en spelen. Dat houdt de mensen zoet. Overheersers van een land zullen sporten en kunst altijd stimuleren: politiek! In de VS kan je een studiebeurs krijgen als je op 'hoog' niveau een sport bedrijft! Wat heeft basketbal nu met een artsen- of advocatenstudie te maken...
Als je jarenlang traint in een of andere sport om ooit eens als nummer één op een schavotje te staan en je hebt alweer een fractie van een seconde van je eigen tijd afgeknabbeld, dan is je blijdschap groot, maar niet goed voor jou. En voor niemand is dergelijke blijdschap goed. Het is verspilde tijd en energie. Het lekkere gevoel van kunstenaars en allerlei soorten wetenschappers, idem.
Bijvoorbeeld: eens had ik mezelf getrakteerd op een abonnement voor concerten. Bij de voorlaatste uitvoering vond ik het al raar: zoveel mensen zitten gebiologeerd naar een jongetje te staren. Een jongetje dat door een tijdrovende en isolerende studie weinig aan relaties en situaties meegemaakt/verwerkt kan hebben in zijn 20-jarig leven en dus maar weinig wezenlijke uitstraling kan hebben. De luisteraars bewonderen hem echter (bewonderen is duidelijk voelbaar) en pogen geheel óp te gaan in de muziek. Bij het laatste concert dacht ik, om me heen kijkend en al die behoeftes en frustraties ziende: 'wat zoeken jullie hier, wat je zelf kan ZIJN!' Bij de pauze ben ik naar huis gegaan.
Ook was ik lange tijd weg van de Matthëus Passion van Bach. Ergens weg van zijn betekent dat je IK niet bij jezelf is: een kwalijke zaak. Ik zong uitsluitend thuis. Maar nu walg ik van de teksten: zoveel vergif! Ondersteund, versterkt door zulke prachtige, indringende muziek.
Eer, roem en succes zijn allemaal gevoelens die jou van je IK afhouden, afleiden. Je kan het zó zien: één van je talenten pomp je op tot monsterachtige afmetingen, waar je IK in verstrooid en onderdrukt wordt. Als je op het spoor komt van zulke valse gevoelens, ga je steeds meer ontdekken.
Tegenover lekkere gevoelens staat: als je echt goed bezig bent, ervaar je een diep besef, een weten van je kruin tot je tenen. Dat is veel fundamenteler dan lekkere gevoelens, omdat weten de Waarheid, de Wijsheid in zich draagt.
Dat is allemaal met opzet bedreven emotionele manipulatie. Maar ik kan beter zeggen: emotionele mishandeling!
Wie heeft er nou niet schelpen gezocht aan het strand en als kind met verwondering afgevraagd hoe het komt dat je de zee kan horen in de schelp? Schelpen zijn altijd gewaardeerd om hun schoonheid en magische krachten. Ze dienden als geld, amulet, gebruiksvoorwerp en ter versiering. Ook nu nog is de aantrekkingskracht van schelpen groot. Als verzamelobject, maar ook om de subtiele krachten die de schelpen herbergen te (her)ontdekken.
Zo beschrijft Donald Tyson een manier om met behulp van een grote schelp je helderhorendheid te ontwikkelen.
Het ruisende geluid wat doet denken aan golven die zachtjes breken op een zandstrand, wordt veroorzaakt door de bloedstroom in het binnenste van je oor. Het zachte, pulserende geluid wordt gereflecteerd door de schelp. In meditatieve toestand zou je volgens Tyson fragmenten van gesprekken kunnen opvangen, zoals de wind je flarden van een gesprek doen opvangen wat verderop plaatsvindt. In het begin zullen de flarden onsamenhangend zijn. In een later stadium zou je het onderwerp kunnen volgen en in gedachten kunnen gaan mengen in het gesprek. Mensen die aanleg hebben voor deze manier van helderhoren kunnen volgens Tyson op een gegeven moment commentaar terug verwachten van één of meerdere stemmen. Er wordt aangeraden gebruik te maken van je linker oor als je rechtshandig bent en vice versa, maar het is aan jou om te ontdekken welk oor meer receptief is voor deze techniek.
Ik kan me voorstellen dat het een manier kan zijn om in contact te komen met je “innerlijke stem”. Het pulserende geluid wordt immers veroorzaakt door je eigen hartslag. Het luisteren naar je eigen ritme geeft je de kans om meer in contact te komen met je zelf.
Divineren met zeeschelpen is ontwikkeld door Shelley Hanson. Het systeem bestaat uit 200 kaarten met foto’s van schelpen. Net als met Tarot kun je een kaart kiezen of een legging doen. Ze gaat uit van het principe dat je onderbewuste je zal leiden in de keuze van een schelp die op dat moment de meest toepasselijke boodschap voor je heeft. De diepere betekenis van elke schelp haalt ze uit de manifestatie en de leefwijze van het weekdier dat de schelp behuisd. “Zie het als één van de manieren waarop moeder natuur met je communiceert” zegt ze. Als voorbeeld één van haar beschrijvingen:
De Maanslak( Polinices duplicatus) is een weekdier dat je kunt vinden op modderige stranden. Om zichzelf te verfrissen absorbeert de Maanslak water in zijn vlezige gedeelte. Zo blaast hij zichzelf zo op tot wel 4 x zijn normale grootte. Met zijn vlezige voet is hij in staat om een gat te boren in o.a. Kokkels, en ze zo op te eten. Ook gebruikt hij zijn gezwollen lichaam wel om andere zeedieren te verstikken. Om zich terug te trekken in zijn schelp moet hij zichzelf eerst ontdoen van het overtollige vocht. Daar kan hij echter niet te lang blijven want dan zal hij stikken.
Als de Maanslak op je pad komt heb je volgens Hansen de neiging om van een mug een olifant te maken. Wellicht het gevoel dat je niet gezien of gehoord wordt mits je met een overtreffende trap je verhaal doet over je miserie. Dat het werkt is duidelijk. De mensen om je heen zullen een luisterend oor bieden en je zo nodig helpen. Deze contacten zijn echter éénrichtingsverkeer. Eenmaal in rustiger vaarwater zal éénieder weer zijn eigen weg hervatten. De boodschap van de Maanslak is om ook de mooie momenten van het leven te delen. Desnoods in de overtreffende trap. Het delen van magische momenten roept wat anders op dan medelijden. Het schept vreugde en blijdschap. Het nodigt anderen uit ook hun mooie momenten te delen. Zo ontstaat er een basis waarop éénieder zich gezien en geliefd voelt en vriendschap kan ontstaan.
Neutraal staan tegenover iets of iemand is aanvaarden wat iets of iemand is en dat het er is. Het betekent dat we niets proberen te veranderen aan de situatie of persoon. Eigenlijk zouden we kunnen zeggen dat we 'geen kleur toekennen' aan het onderwerp van onze aandacht. We observeren het en laten het voor onze ogen zijn eigen kleuren ontwikkelen. Net als een foto in ontwikkelvloeistof.
Voor ons is het heel moeilijk om neutraal (objectief) te zijn. We hebben eigenlijk altijd wel een beeld (of mening) van iets of iemand. Maar wat blijkt dat vaak anders te zijn als we er meer over te weten komen. "Onbekend maakt ongeliefd" is een bekend gezegde. Want hoe kun je van iets of iemand houden als je niet eens weet wat of wie het/hij is? En hoe kun je een hekel aan iemand hebben die je niet kent?
Voorbeeld
Jaren geleden besefte ik tijdens het kijken naar een spelletje op TV dat ik altijd een voorkeur had voor een van de kandidaten. Ik wilde dat hij of zij won. Ik begon me af te vragen waarom ik dat deed. Ik kende ze geen van allen en toch was een van hen mijn favoriet.
Ik ontdekte dat ik de persoon van mijn voorkeur aardig vond. En natuurlijk gunde ik die persoon de hoofdprijs! Na deze ontdekking ben ik anders gaan kijken naar de mensen in spelletjes. Ik zag dat ze allemaal meededen om een geluksgevoel te ervaren. Waarom zou ik dat de een wel gunnen en de ander niet ?
Conch is eigenlijk een verzamelnaam voor alle éénkleppige schelpen die de vorm hebben van een slakkenhuis zoals de wulk en de noordhoorn. De schelp heeft sinds mensenheugenis een grote rol gespeeld in verschillende religies wereldwijd. Zij werd ingezet als offervat,maar vooral gebruikt als blaasinstrument. Hiertoe wordt de tip van de schelp afgezaagd zodat er een opening ontstaat ter grootte van een muntstukje. Het eerste gedeelte van de spiraal wat direct voor de opening zit wordt weggehakt met behulp van een beiteltje en een hamer. De randen worden glad gevijld en van de ronde opening wordt een mondstuk gevormd. Om geluid uit de schelp te krijgen moet ze minimaal 15 tot 20 centimeter groot zijn. Je bespeelt de schelp zoals een trompet. In sommige culturen word het mondstuk van een ander materiaal gemaakt en aan de schelp bevestigd. De Conch wordt in het algemeen gebruikt om het geven van een signaal. Dit kan de start van een ceremonie of offerande betreffen, maar ze is ook gebruikt als misthoorn.
Het geluid van de Conch wordt in India geassocieerd met AUM, de eerste klank van creatie. Ze behoort aan Vishnu, het beschermende aspect van god. Er wordt gezegd dat het geluid al het kwade verdrijft, natuurrampen voorkomt en giftige beesten weg jaagt. In de mythologische verhalen van India heeft elke veldheer zijn eigen Conch en gaf het een naam. De Conch werd geblazen om de start van de oorlog tegen het kwade te symboliseren. Het geluid zou de belofte bevatten van voorspoed en geluk en het staat voor lessen van Buddha die net als het geluid in alle richtingen wordt verspreid.
De spiraal in de schelp staat voor het oneindige heelal. Schelpen met een rechtsdraaiende spiraal zijn het meest heilig daar ze de beweging van de zon, maan, planeten en sterren lang de hemel symboliseren. Ze staat voor het scheppende en beschermende. De schelp met een linksdraaiende spiraal behoort aan Shiva, welke vernietiging en transformatie symboliseert. Water wat uit de Conch geschonken wordt is heilig en geliefd bij alle goden. De gene die ritueel gewassen is met het water uit de Conch is het waardig om in alle heilige bronnen van het land te baden. Doordat Vishnu in de schelp woont, is er bescherming op de plek waar de schelp zich bevind. Het is de reden waarom de rituele Conch nooit op ongewijde grond ligt maar op een speciale houder staat.
In Tibet werd ze vooral in gezet als vat voor ritueel water en oliën. Tegenwoordig doet ze vooral dienst om de gelovigen bijeen te roepen voor een ceremonie. De Griekse god Triton blies de Conch om stormen op te roepen of ze juist te beteugelen. De schelp werd geacht occulte krachten te bezitten en zelfs stenen die de vorm hadden van deze schelp werden als magisch beschouwd. De indianen van Amerika gebruikten de Conch als muziekinstrument, om uit te drinken, als gereedschap om iets te kerven, en als sieraad. Daarbij stond het zeediertje wat in de schelp leeft vaak op het menu.
De Hawaiianen bliezen de ceremoniële Conch voor de Menehune, kleine mythologische figuren die als goden worden beschouwd. Maar de Pu zoals deze Conch genoemd wordt nu vooral gebruikt bij officiële openingen. De Azteken zette de Conch in bij het aanroepen van de vier windstreken en om de regengod Tlaloc aan te roepen. Het wordt wel gezegd dat hun god Quetzalquatl leven creëerde met behulp van een Conch. In de gebieden van de Maya werd de Conch geassocieerd met de onderwereld en blies men de schelp om in contact te komen met hun voorouders.
Het oer geluid van de Conch geeft het gevoel als iets uit een ver verleden. Als je naar de bouw van de schelp kijkt kan je begrijpen waarom. Immers, de lucht wordt ingeblazen op de plek waar het zeediertje begon te groeien en gaat door de spiraal naar het jongste gedeelte van de schelp. Het geluid reist van het verleden naar het heden. De diepe vibraties zouden helende eigenschappen hebben op de chakras en doordat het blazen van de Conch de nodige longcapaciteit vereist heeft het een gunstige invloed op de ademhaling
