Een geschenk van het geheim opgedragen aan iemand heel speciaal. Het geheim naar jou ...
Vandaag is het begin van mijn nieuw leven . Ik herbegin ... Alle goeie dingen komen naar me toe ... . Ik ben dankbaar dat ik leef
Ik zie schoonheid rondom mij Ik leef met passie en een doel Ik neem tijdom te lachen en tespelen ... elke dag . Ik ben wakker, vol energie en oooh zo levendig
Ik focus me op alle goeie dingen in het leven en zeg dank je wel voor deze. Ik ben in vrede en één met alles... Ik voel de Liefde, de vreugde , de overvloed ...
Ik ben vrij om mezelf te zijn Ik ben magnifiek in een menselijke vorm Ik ben de perfectie van het leven... ! Ik ben dankbaar mezelf te mogen zijn...
Neutraal staan tegenover iets of iemand is aanvaarden wat iets of iemand is en dat het er is. Het betekent dat we niets proberen te veranderen aan de situatie of persoon. Eigenlijk zouden we kunnen zeggen dat we 'geen kleur toekennen' aan het onderwerp van onze aandacht. We observeren het en laten het voor onze ogen zijn eigen kleuren ontwikkelen. Net als een foto in ontwikkelvloeistof.
Voor ons is het heel moeilijk om neutraal (objectief) te zijn. We hebben eigenlijk altijd wel een beeld (of mening) van iets of iemand. Maar wat blijkt dat vaak anders te zijn als we er meer over te weten komen. "Onbekend maakt ongeliefd" is een bekend gezegde. Want hoe kun je van iets of iemand houden als je niet eens weet wat of wie het/hij is? En hoe kun je een hekel aan iemand hebben die je niet kent?
Voorbeeld
Jaren geleden besefte ik tijdens het kijken naar een spelletje op TV dat ik altijd een voorkeur had voor een van de kandidaten. Ik wilde dat hij of zij won. Ik begon me af te vragen waarom ik dat deed. Ik kende ze geen van allen en toch was een van hen mijn favoriet.
Ik ontdekte dat ik de persoon van mijn voorkeur aardig vond. En natuurlijk gunde ik die persoon de hoofdprijs! Na deze ontdekking ben ik anders gaan kijken naar de mensen in spelletjes. Ik zag dat ze allemaal meededen om een geluksgevoel te ervaren. Waarom zou ik dat de een wel gunnen en de ander niet ?
Conch is eigenlijk een verzamelnaam voor alle éénkleppige schelpen die de vorm hebben van een slakkenhuis zoals de wulk en de noordhoorn. De schelp heeft sinds mensenheugenis een grote rol gespeeld in verschillende religies wereldwijd. Zij werd ingezet als offervat,maar vooral gebruikt als blaasinstrument. Hiertoe wordt de tip van de schelp afgezaagd zodat er een opening ontstaat ter grootte van een muntstukje. Het eerste gedeelte van de spiraal wat direct voor de opening zit wordt weggehakt met behulp van een beiteltje en een hamer. De randen worden glad gevijld en van de ronde opening wordt een mondstuk gevormd. Om geluid uit de schelp te krijgen moet ze minimaal 15 tot 20 centimeter groot zijn. Je bespeelt de schelp zoals een trompet. In sommige culturen word het mondstuk van een ander materiaal gemaakt en aan de schelp bevestigd. De Conch wordt in het algemeen gebruikt om het geven van een signaal. Dit kan de start van een ceremonie of offerande betreffen, maar ze is ook gebruikt als misthoorn.
Het geluid van de Conch wordt in India geassocieerd met AUM, de eerste klank van creatie. Ze behoort aan Vishnu, het beschermende aspect van god. Er wordt gezegd dat het geluid al het kwade verdrijft, natuurrampen voorkomt en giftige beesten weg jaagt. In de mythologische verhalen van India heeft elke veldheer zijn eigen Conch en gaf het een naam. De Conch werd geblazen om de start van de oorlog tegen het kwade te symboliseren. Het geluid zou de belofte bevatten van voorspoed en geluk en het staat voor lessen van Buddha die net als het geluid in alle richtingen wordt verspreid.
De spiraal in de schelp staat voor het oneindige heelal. Schelpen met een rechtsdraaiende spiraal zijn het meest heilig daar ze de beweging van de zon, maan, planeten en sterren lang de hemel symboliseren. Ze staat voor het scheppende en beschermende. De schelp met een linksdraaiende spiraal behoort aan Shiva, welke vernietiging en transformatie symboliseert. Water wat uit de Conch geschonken wordt is heilig en geliefd bij alle goden. De gene die ritueel gewassen is met het water uit de Conch is het waardig om in alle heilige bronnen van het land te baden. Doordat Vishnu in de schelp woont, is er bescherming op de plek waar de schelp zich bevind. Het is de reden waarom de rituele Conch nooit op ongewijde grond ligt maar op een speciale houder staat.
In Tibet werd ze vooral in gezet als vat voor ritueel water en oliën. Tegenwoordig doet ze vooral dienst om de gelovigen bijeen te roepen voor een ceremonie. De Griekse god Triton blies de Conch om stormen op te roepen of ze juist te beteugelen. De schelp werd geacht occulte krachten te bezitten en zelfs stenen die de vorm hadden van deze schelp werden als magisch beschouwd. De indianen van Amerika gebruikten de Conch als muziekinstrument, om uit te drinken, als gereedschap om iets te kerven, en als sieraad. Daarbij stond het zeediertje wat in de schelp leeft vaak op het menu.
De Hawaiianen bliezen de ceremoniële Conch voor de Menehune, kleine mythologische figuren die als goden worden beschouwd. Maar de Pu zoals deze Conch genoemd wordt nu vooral gebruikt bij officiële openingen. De Azteken zette de Conch in bij het aanroepen van de vier windstreken en om de regengod Tlaloc aan te roepen. Het wordt wel gezegd dat hun god Quetzalquatl leven creëerde met behulp van een Conch. In de gebieden van de Maya werd de Conch geassocieerd met de onderwereld en blies men de schelp om in contact te komen met hun voorouders.
Het oer geluid van de Conch geeft het gevoel als iets uit een ver verleden. Als je naar de bouw van de schelp kijkt kan je begrijpen waarom. Immers, de lucht wordt ingeblazen op de plek waar het zeediertje begon te groeien en gaat door de spiraal naar het jongste gedeelte van de schelp. Het geluid reist van het verleden naar het heden. De diepe vibraties zouden helende eigenschappen hebben op de chakras en doordat het blazen van de Conch de nodige longcapaciteit vereist heeft het een gunstige invloed op de ademhaling
Verlangen en angst zijn emoties. We kunnen ze vaak letterlijk voelen in ons lichaam. We voelen een 'rilling van afkeer' of een 'rilling van genot' door ons heen gaan, afhankelijk van het object (mens, situatie of voorwerp) waar we mee worden geconfronteerd. Ons denken plakt er het etiket 'dit wil ik niet' (lelijke kleur) of 'dit wil ik wel' (mooie kleur) op. De wens achter deze etiketten is altijd dat we gelukkig willen zijn.
En we denken dat we dat bereiken door te verwerven wat we willen en te verwerpen wat we niet willen. Er is maar één uitweg uit dit 'rad van lijden': zowel onze mooie als onze angstige verwachtingen loslaten. En dat wil zeggen onze wensen en angsten loslaten. Deze oplossing voor het probleem wordt niet direct met open armen door ons ontvangen. Onze angsten loslaten, o.k., dat willen we allemaal wel. Maar onze verlangens?! 'Waar hoop is, is leven' is een gezegde dat we allemaal kennen. En toch is dit precies wat we moeten doen om niet langer te lijden. Laten we even terug gaan naar onze wens om gelukkig te zijn, want die ligt immers aan de basis van onze gevoelens van afkeer en hebzucht. Ieder mens wil gelukkig zijn, dit is iets wat we allemaal gemeen hebben. Alleen de gewenste objecten (waarvan we denken dat ze ons geluk zullen brengen) en de ongewenste objecten (waarvan we denken dat ze ons geluk belemmeren) verschillen.
Voor de een zal een gewenst object (bijvoorbeeld) een huis, een auto, een goede baan, geld of een vakantie zijn, voor de ander een relatie, een kind of goede vrienden. Wanneer we gelukkig zijn, dan voelen we ons in harmonie met ons leven en de mensen, omstandigheden en voorwerpen erin. Maar raken we een (of meerdere) van die objecten kwijt, dan stort ons geluk vaak als een kaartenhuis in elkaar. En dat gebeurt elke keer opnieuw omdat niets blijvend is.
Voorbeeld
Soms is de kwetsbaarheid van het leven ons haast te veel om te dragen. Als we kijken naar de mensen die ons dierbaar zijn, worden we soms bang om wat er met hen allemaal kan gebeuren. Vooral als we horen over het verlies of verdriet van een ander. Dan voelen we het zelf.
De hardheid van de samenleving is iets wat ons diep kan raken. Vaders die hun vrouw en kinderen vermoorden. Kinderen die worden verkracht en vermoord. Terroristen die niets ontziend hun doel willen bereiken door geweld te gebruiken. Leraren die door leerlingen worden verwond of zelfs gedood. En dat zijn maar een paar voorbeelden
Maar als we iemand zien die zichzelf inzet voor anderen, als we de pracht van de natuur zien, dan weten opnieuw : schoonheid bestaat. En kunnen we verdriet hebben om de manier waarop wij met elkaar en de natuur omgaan. Angst en hoop: beide dragen ze het besef van de kwetsbaarheid van alles in zich.
Het Helen van de energie hoe weet je dat je nood hebt aan het Helen van Energie
Eenvoudig. Het zijn UW EIGEN EMOTIES (en gedrag die door die emoties evenals ziekte wordt GEDREVEN of ziekte die door die emoties wordt VEROORZAAKT) die u de toestandvan je geest vertellen - of hoe goed functioneert uw energiesysteem.
Verstoorde emoties (spanning, droefheid, woede, zorg, woede, bezorgdheid, vrees, depressies,enz.) komen direct uit een verstoord energiesysteem.
Een gestoord energiesysteem leidt RECHTSTREEKS tot het gestoorde denken en acties en tenslotte, aan FYSIEKE ZIEKTE.
Als u gelukkig, pro-actief, positief bent, gemotiveerd en BLIJ, dan werkt uw energiesysteem en u hebt energieheling niet nodig.
Indien je het niet bent, dan HEBT u Geen CHEMISCHE MEDICIJNEN (welke in oorsprong fysisch zijn) nodig maar in plaats daarvan, hebt u het HELEN van de ENERGIE nodig
Wanneer we iets wat we willen niet hebben gekregen of hebben verloren, kunnen we verbitterd raken. En wanneer we iets wat we niet willen hebben, wel hebben, dan kunnen we ook verbitterd raken. We kunnen ook met woede of teleurstelling reageren op iets wat ons overkomt. Vaak is verbittering een fase die volgt op woede of teleurstelling. We hebben enigszins berust in wat ons is overkomen, of ontnomen. Maar accepteren kunnen we het niet echt. ..
En zo blijven we voor een korte of lange periode, of misschien zelfs ons hele leven, verbitterd. Verbittering verdwijnt pas als we echt kunnen loslaten. Teleurstelling en woede zijn de zaadjes voor verbittering. Ze bestaan in onze geest Maar vóór de teleurstelling of woede is er angst. De angst om ongelukkig te zijn. Of teleurstelling omdat we niet hebben gekregen meer wat we hadden verwacht.
Bij sommigen is het leven is niet bepaald 'van een leien dakje' verlopen. Ouders jong overleden. Scheiding van de eerste man toen de kinderen nog klein waren en een poosje in een blijf-van-mijn-lijf huis zitten. Later in het leven ging ook de tweede man weg. Een relatie met een zeer dominante man. En het verliezen van de liefde van ons leven. De combinatie van werk, opvoeding van de kinderen en het huishouden putten je soms lichamelijk en geestelijk behoorlijk uit. Dit kan leiden tot een burnout waar je een paar jaar kan mee worstelen. Ondertussen nog ziek worden? . En dan op de koop toe je salaris zien teruglopen naar de helft van wat je eerder verdiende.
Toch kan je niet verbitterd zijn, integendeel: je kan dankbaar zijn voor alles wat er in je leven is. En kan genieten van kleine dingen. Tijd doorbrengen met mensen die je dierbaar zijn. Schilderen en gedichten schrijven. Wandelen met de hond. Mooie boeken lezen. Er is zoveel om dankbaar voor te zijn, en vaak beseffen we dat pas als we het niet meer hebben.
Totdat we werkelijk de kwetsbaarheid van alles in ons leven beseffen zullen we steeds weer teleurgesteld zijn als we iets verliezen. Of zelfs verbitterd worden. We zullen de mensen die ons hebben verlaten of iets hebben aangedaan niet kunnen vergeven. We zullen het leven niet kunnen vergeven wat het ons - in onze ogen - heeft aangedaan.
Wat is zo Speciaal over Energie EmoTrance Healing?
In tegenstelling tot vele oudere systemen van energieheling, kwam EmoTrance NIET uit het gemompel van een brandende struik, of het communiceren van één of ander buitenaards wezen of geheimzinnige tabletten voort die niemand ooit heeft gezien.
EmoTrance is het RESULTAAT van meer dan 25 jaar waardevol onderzoek naar de echte gevolgen van de energiewerelden voor ECHTE mensen.
EmoTrance herstelt de OORZAAK en het EFFECT tussen storingen in het energiesysteem of de geest en de storingen die dit aan gedachte, actie, gedrag en GEZONDHEID - DIRECT brengt, en in de rechtstreekse ERVARING van wie in de basisenergie helende technieken in dienst neemt.
EmoTrance functioneert als HELEND systeem van de ENERGIE omdat het rechtstreeks door alle onzin van oude vrouwenverhalen gaat snijden en het HERSTELLEN van het energiesysteem werken, dat de geest van de persoon herstelt in wezen en waarbij, terug de Stroom aan het menselijke energiesysteem wordt gebracht.
Wanneer het energiesysteem opnieuw werkt, ervaren wij KRACHTIGE POSITIEVE EMOTIES als direct resultaat - vreugde, hoop, verrukking, helderheid die, zijnde krachtig en levendig.
Dit is het UITGANGSPUNT AAN het WARE in alle betekenissen van het woord HELEN, en met inbegrip van het fysieke verjongen en helen
Geluk? Wat is geluk? Veel mensen om je heen die van je houden? Veel lol kunnen trappen? 'een goede job met geweldige vooruitzichten? Je uit kunnen leven in kunst of sport? Succes hebben? Beroemd zijn? Alles hebben en kunnen kopen? Een lieve man/vrouw waar je mee gelukkig bent'? Wat is geluk?
Of is geluk juist het tegenovergestelde van deze dingen, omdat veel ervan tegen je mens zijn ingaat? Omdat veel van die dingen kleine stukjes van jou tot monsterachtige afmetingen hebben doen uitgroeien? Terwijl zo ongeveer al deze zaken ten koste van vrouwen, echtgenotes, moeders en kinderen, zwakken, zieken en belastingbetalers gaan... Is geluk juist het tegenovergestelde, omdat als je alles gaat zien door er kritisch mee om te blijven gaan, je het steeds minder nodig hebt en zelfs af gaat wijzen? De daaruit voortkomende zelfverzekerdheid, de zelfwaarde, de eigen innerlijke kracht en wijsheid voelen als onverwoestbaar en veel grootser aan dan dat twijfelachtige en zeer tijdelijke wat men geluk noemt.
Je moeder was een doodongelukkig mens. Maar wàs dat wel zo? Zoals ze daar aan tafel zat, als een veldheer zo strijdbaar, als een koningin zo zeker van haar recht, haar waarheidsliefde, haar trouw... Een rots in de branding. Met een echte trouw: die aan zichzelf èn aan ons, al wezen we dat soort trouw allemaal, eensgezind af...
Je kon die houding van haar niet uitstaan. Je was zó bang voor haar ? dat je als de dood was een kind te krijgen dat op haar zou lijken. Je had het vermoord, dacht je misschien toen. 'Voer voor psychologen?' Had je gedacht! Die psychologen mogen nu misschien langs komen en dan heb je lange tijd werk aan hen om ze een beetje bij te brengen:
waarom psychologie automatisch moest ontstaan
en hoezeer dat een gevolg is van en de kenmerken draagt van het emotioneel/lichamelijk verdeeld houden van mensen
dat óók die psychologie enz. politieke trucs en machtsmiddelen zijn...;
dat het vervangsmiddelen en verlengstukken van het lieve-moeder-instituut zijn.
Dit zullen ze pas na een jaar of ??? vatten, .. Want in feite worden psychiaters rijk aan problemen die door de 3 structuren veroorzaakt zijn!
Ook dit zullen ze niet kunnen vatten: moeders ongeluk was haar geluk! Dat is een kenmerk van de waarheid: het samenvallen van tegenstrijdigheden... Ze gebruikte haar ongeluk en werd er sterk en wijs en zelfverzekerd van. Al werd dat verkeerd uitgelegd: moeder zou ruzies nodig hebben om zich lekker te voelen. Die uitleg komt vast van Freud. Ze 'kon niet zonder ruzies en dus zocht ze altijd naar aanleidingen,' vond men. Aanleidingen om te proberen dingen recht te zetten, liggen dag in dag uit voor het opscheppen.
Het Helen van de energie !!! Hoe weet je dat je nood hebt aan het Helen van Energie
Eenvoudig. Het zijn UW EIGEN EMOTIES (en gedrag die door die emoties evenals ziekte wordt GEDREVEN of ziekte die door die emoties wordt VEROORZAAKT) die u de toestandvan je geest vertellen - of hoe goed functioneert uw energiesysteem.
Verstoorde emoties (spanning, droefheid, woede, zorg, woede, bezorgdheid, vrees, depressies,enz.) komen direct uit een verstoord energiesysteem.
Een gestoord energiesysteem leidt RECHTSTREEKS tot het gestoorde denken en acties en tenslotte, aan FYSIEKE ZIEKTE.
Als u gelukkig, pro-actief, positief bent, gemotiveerd en BLIJ, dan werkt uw energiesysteem en u hebt energieheling niet nodig.
Indien je het niet bent, dan HEBT u Geen CHEMISCHE MEDICIJNEN (welke in oorsprong fysisch zijn) nodig maar in plaats daarvan, hebt u het HELEN van de ENERGIE nodig
Een ander kan jou nooit gelukkig maken. En jij kan het bij een ander niet! Het is nogal een belasting: van een ander verwachten of eisen dat die jou gelukkig maakt! Hooguit kan die ander jou, of kun jij die ander een paar prettige uren bezorgen, of een heerlijke week, of een fijn cadeau.
Waar ieders geluk werkelijk in zit is: eerlijk met elkaar omgaan. Dat is beslist niet altijd leuk. Maar jij kunt iemand en iemand kan jou geen groter compliment geven, geen grotere eer dan met een gemeend: 'met jou kan ik eer-lijk zijn, mezelf zijn!'
Dit zou eigenlijk de belangrijkste afspraak moeten zijn bij mensen die op de een of andere manier samenwonen en/of samenwerken of wat dan ook. Het is de enige garantie op echt geluk. Het garandeert een maximum aan vrijheid èn tegelijk èn daardoor een maximum aan geborgenheid, en een maximum aan soepelheid, want al je afspraken kunnen per minuut bijgesteld worden.
Je zou zelfs kunnen stellen dat verschil in karakter geen enkele ongelukkige verhouding kan veroorzaken, als mensen eerlijk proberen met elkaar om te gaan. Het betekent tevens een geheel aan kansen dat de muren bol staan van de ruzies. Dat is niet leuk, maar telkens een felicitatie waard.
Aristoteles over geluk Het hoogste goed is ongetwijfeld een einddoel. Dus als er slechts één einddoel is, moet het dat wel zijn wat we zoeken. Zijn er echter meer einddoelen, dan is het meest volledige daarvan object van ons onderzoek. Wat op zichzelf wordt nagestreefd, noemen we vollediger dan wat om iets anders wordt nagestreefd. Wat nooit om iets anders wordt gekozen, is weer vollediger dan wat zowel op zichzelf als met het oog op dat andere doel wordt gekozen en wat altijd op zichzelf wordt gekozen en nooit om iets anders noemen we een einddoel zonder meer.
Algemeen wordt aangenomen dat het geluk meer dan wat dan ook dat karakter heeft. Geluk kiezen we namelijk altijd om het geluk zelf en nooit om iets anders. Eer, genot, intellect en elk vorm van optimaal functioneren daarentegen kiezen we ook wel om henzelf - ook al zou er verder niets uit voortkomen, toch zouden wij ieder van deze kiezen - maar ook met het oog op het geluk, omdat we in de veronderstelling verkeren dat we via die dingen gelukkig worden. Niemand daarentegen kiest geluk om die andere dingen te verwerven omwille van iets anders.
De volgende instructies kunnen je zowel van dienst zijn bij het uitleggen van je eigen dromen als die van anderen. Hoed je in het laatste geval voor overhaaste conclusies. Goed naar iemands verhaal luisteren is al heel wat ; het is een gave of talent waarvan waarzeggers bijvoorbeeld dankbaar gebruik maken. Alleen al het onder woorden brengen van een droom kan bij de ander tot plotselinge inzichten leiden.
Vergeet echter niet dat het hier gaat om richtingwijzers, niet om kant en klare voorspellingen. Weersta de verleiding om de spontane uitingen van je onderbewuste onmiddellijk te etiketteren. Dromen zijn een permanent proces, een krachtige stroom die zich niet laat inperken. Noteer je conclusies in ieder geval in je droomdagboek
1. Noteer elke dag het droommateriaal. Begin met sleutelwoorden. Sommige dromen onthou je tot in detail, andere ben je zo "vergeten". Noteer dit laatste ook. Ook het proces van vergeten is een uiting van je onderbewuste.
2. Is er een verband tussen de verschillende onderdelen van een droom? Wat is de volgorde van de diverse elementen?
3. Nevelige gestalten zijn vaak "nieuwe" figuren in je droom. Doen ze ook iets wat "nieuw" lijkt? 4. Zijn de personen over wie je droomt in werkelijkheid ook zo? Is de droom misschien bedoeld als een voorbode van een (gewenste) verandering in onze relatie tot die persoon?
5. Probeer door te dringen tot de kern van de droomfiguren. Vergeet niet dat je het zelf bent die ze droomt. Op welke andere toekomstmogelijkheden wil die persoon(en) u wijzen?
6. Hoe is de droomstemming? Ben je bang, blij of voel je niets?
7. Probeer de droomsituatie in beeld te brengen. Liefst in kleur, ook als je niet in kleur droomt.
8. Seksuele beelden zijn niet per definitie seksueel bedoeld. Ze kunnen staan voor de menselijke scheppingsdrang in al zijn vormen. Die drang kan neerslaan in vernieuwing van je dagelijkse werkzaamheden of in hetaanknopen of verbeteren van contacten met andere mensen.
9. Probeer vast te leggen of het gaat om alledaagse, zuiver persoonlijke zaken (verandering in werk, relaties, de komende vakantie) of om zogenaamde oerbeelden,die betrekking hebben op een rijpingsproces. Het laatste klinkt moeilijker dan het in werkelijk is:als je er eenmaal bewuste aandacht aan geeft, zal je het verschil wel degelijk ervaren. Een belangrijk kenmerk van de laatste soort dromen is dat ze slechts zelden voorkomen. Ze vallen je als vanzelf op.
De oerbeelden hebben voorts meestal betrekking op het loslaten van oude patronen;zij verwijzen naar het onbekende - je toekomst. Probeer dat onbekende te verkennen, ook in je dromen. Bewust of zelf sturend dromen behoort tot de mogelijkheden.
10. Het komt heel vaak voor dat we onze dromen eenvoudig niet kunnen verklaren. Als dat meerdere malen achtereen gebeurt, moet je geduld oefenen. De kans is dan groot dat er opeens een serie dromen volgt die allemaal over hetzelfde gaan. Het zal in de meeste gevallen aantonen dat de dromer dan een nieuwe levensfase binnentreedt.
Neem je dagboek nog eens door en probeer erachter te komen wat het verschil is tussen oude en nieuwe droomelementen. Kijk wat je wel en niet kunt veranderen in je leven.
Als jij het middelpunt van je eigen leven bent en beseft dat je het in dit ene leven zelf moet maken, krijg je ook in de gaten dat alleen jij verantwoordelijk bent voor je doen en laten
'Verantwoordelijkheid' betekent: je kunt altijd antwoord geven, verantwoording afleggen op vragen over dat waar je verantwoordelijk voor was/bent, je kunt eerlijk antwoorden op vragen over hoe jij met alles in je leven omgegaan bent en nu omgaat. Je hoeft niemand naar de ogen te zien, je hoeft je mond niet te houden, je kaken niet op elkaar te klemmen, je buik niet vol te laten zitten, niet op je tenen te lopen enz. Je kunt op tijd pissig worden, iemand de huid vol schelden, stevig op je poten staan, iemand de Waarheid in zijn gezicht slingeren, mensen recht in de ogen kijken, niets op je lever hebben enz. Ik zet deze uitdrukkingen vet, omdat ze met emoties, lichaam, energieën enz. te maken hebben.
Dat de verantwoordelijkheid loodzwaar weegt, komt omdat vanaf de eerste kreet ons verantwoordelijkheidsgevoel misvormd is: we leerden ons verantwoordelijk te voelen over wezen-lijk onbelangrijke dingen, dingen buiten onszelf, dingen van andere mensen. Zelfs over dingen die aan de andere kant van de wereld gebeuren. Van iedereen is het verantwoordelijkheidsgevoel verkeerd gericht. Zó is de mens zwak gehouden, hoe 'sterkere persoonlijkheid', hoe zwakker als MENS. Vandaar al die angsten.
Het is noodzakelijk dat je jouw verantwoordelijkheid ként en aan het besef ervan wil voortbouwen. Daarvoor moet je dan wel weten wat verantwoord leven ís. Het zit zó:
je bent uitsluitend verantwoordelijk voor je eigen doen en laten, denken en voelen;
op dit moment. Wat gebeurt is is voorbij, daar valt niets aan te veranderen en je kunt nog geen seconde vooruitzien, dus waarom je druk maken over de toekomst?;
binnen jouw mogelijkheden;
met behulp van je onmogelijkheden;
van dit moment.
jouw verantwoording geldt alleen voor hoe jij nu met de gevolgen omgaat van jouw verleden.
en hoe jij met de gevolgen omgaat van wat anderen deden of lieten in jouw leven.
Dit betekent:
dat je niet verantwoordelijk bent voor wat er 2 seconden, of 30 jaar geleden gebeurd is. Dat is voorbij en daar verander je niets aan: hier zit de factor tijd in. Het zit je echter min of meer diep in je lijf ingebakken, en in die zin is het niet voorbij, maar nog kersvers. Dus het is wél noodzakelijk oude dingen uit te pluizen, om oude koeien uit de sloot te halen!;
je bent ook niet verantwoordelijk voor wat anderen wel of niet doen of gedaan hebben. Jij kunt niet verantwoordelijk zijn over doen en laten van anderen of over de groep waar je bij hoort/hoorde. Dat betekent dat hele culturen, hele religies, werksituaties, leefvormen, idealistische actiegroepen enz. ondersteboven gegooid worden. Culturen, religies, werksituaties enz. zitten immers zo vol kuddegeest en groepsdwang, dat iedereen zich verantwoordelijk voelt voor de doelen van de groep en voor mensen uit de groep die een beetje of heel erg uit de boot vallen;
je kunt niet verantwoordelijk gesteld worden voor jouw kind, dat in een onbewaakt ogenblik een knikker door de ruiten van de buren gooit, of een kind van 16 dat ik-weet-niet-wat uithaalt. Trouwens: JOUW kind kan ook al niet: het hoort van zichzelf te zijn;
jouw verantwoording geldt niet voor de gevolgen van wat anderen deden/nalieten buiten jouw leven. Wel over of jij je inzet om anderen bewust te maken van hun eigenwaarde en van hun verleden;
zo ben je ook niet verantwoordelijk voor je gezin, je baan. Wel voor hoe je ermee omgaat;
een ander kan niet verantwoordelijk zijn voor jou, alleen over hoe hij/zij met eigen mogelijkheden en onmogelijkheden, en vandaaruit met jou en gezamenlijke situaties en alles in de wereld omgaat.
Het enige waarin je verantwoordelijk bent voor wat anderen aanrichten, is alleen in hoeverre jijzelf jouw cultuur, jouw religie, jouw kuddenormen en gedragsregels in stand houdt en/of bevordert (tweede inzicht). Dat maakt jouw verantwoording groot, want je móét uit gaan vissen in hoeverre je dat in het verleden gedaan hebt en in hoeverre je dat alledaags nóg doet. Dat bewijst de noodzaak van het tweede inzicht.
Maar jouw verantwoording gaat niet verder. Zo gauw je de gevolgen van jouw eerdere kuddegedrag recht gaat zetten, ben je je schuld aan het afpellen. Bovendien: als je niet beter wist, heb je geen schuld. Als je niet beter wìl weten, heb je wel schuld. Dit is weer iets om in je door te laten werken, want we hebben het precies andersom ingelepeld gekregen. Anders gezegd: misschien voel je je schuldig, lijd je onder wroeging over dingen waar je niet verantwoordelijk voor was. Je hebt geleerd je dagin daguit over dingen verantwoordelijk te voelen, terwijl je er niet verantwoordelijk voor bént:
1.omdat het niet met jouw leven te maken heeft;
2.omdat het verleden tijd is. Dat hoor je zo vaak: 'ik stel jou verantwoordelijk voor wat gisteren, vorige maand, 30 jaar geleden gebeurd is,' maar dat kan dus niet: dat is voorbij, daar kun je niets meer aan veranderen. Je kunt alleen, zoals ik al zei, anders met de gevolgen omgaan.
Anderzijds heb je taken die wel onder jouw verantwoording vallen en waar je niet geleerd hebt je verantwoordelijk over te weten:
1.mannen die een kind verwekt hebben, hebben zich door alle volkeren, culturen, religies heen en door alle eeuwen heen, niet verantwoordelijk geweten over hoe ze met dat kind om moesten gaan: zorg ervoor, zijn/haar voeding, emotionele zorg en opvoeding tot MENS enz. Hier zeg ik even: let wel: ik zeg niet 'verantwoordelijk VOELEN", want dan is er iets mis;
2.je hebt niet geleerd verantwoordelijk te zijn over hoe jij als MENS in je werk-, woon- en al je leefsituaties zit;
3.je hebt niet geleerd verantwoordelijk te zijn voor de afbraak van de emotionele gevolgen en andere beschadigingen van culturen en religies in je eigen lijf en leven. Daar hebben nog steeds miljarden mensen schijt aan;
4.je hebt niet of zeer beperkt geleerd verantwoordelijk te zijn voor hoe jij alledaags met het milieu omgaat: dat doe je als het jou uitkomt. Ook daar hebben nog steeds miljarden mensen schijt aan, enz.
Het is jouw verantwoording of je dingen op dit moment wel kùnt: als je bijvoorbeeld koppijn hebt, kun je je niet concentreren, maak je mogelijk fouten die weer schadelijk kunnen zijn voor jezelf en voor anderen. Het is dan verantwoord als je gaat onderzoeken waar die koppijn vandaan komt en een goede geneeswijze uitzoekt die jou helpt in plaats van dit lichaamssignaal te onderdrukken met allopathisch vergif.
Anders gezegd: het enige waar je verantwoordelijk voor bent is:
hoe ga jij alledaags, met je mogelijkheden en je onmogelijkheden van dat ogenblik om met wat jou overkomt,
met jouw situaties, met de mensen om je heen; hoe ga je NU om met de gevolgen van je eerdere doen, zeggen, nalaten en verzwijgen; hoe ga jij om met de gevolgen van wat anderen jouw leven en jouw wereld aandeden en/of onthielden; wat leer je eruit als mens?
En verder:
laat jou geen verantwoordelijkheden op je nek schuiven door mensen die eigen verantwoording kwijt willen;
laat je echter ook geen verantwoording afpakken door mensen die het beter menen te weten en die jou menen te kunnen zeggen hoe jij leven moet: religies en culturen. Religies en culturen verzwaren de verantwoordelijkheid van mensen. Hun hele bestaan is daarop gebouwd.
Alles heeft bewustzijn, mineralen, planten, dieren en mensen. In onze evolutie hebben we deze weg doorlopen tot wat we nu zijn, mens met een zeker bewustzijn. De mens onderscheidt zich van dieren en planten doordat hij of zij zich bewust is van zijn of haar bewustzijn. Mineralen, dieren en planten hebben bewustzijn, maar weten dat niet van zichzelf, wij wel. Hoe groter ons bewustzijn is, hoe meer we tot het besef komen dat er meer is dan eten en drinken en werken. Met miljarden medemensen zijn we aan het reïncarneren, met als doel het Licht te bereiken.
Toch hebben al deze medemensen verschillende persoonlijkheden, verschillende omstandigheden en zij spelen in verschillende gezelschappen. Dat zijn de verschillen. Maar allemaal zijn ze, op hun eigen wijze, op weg naar het Licht. Niet anders dan jij en ik. En wat je afkeurt in je medemens, denk je dat jij in een van je honderden vorige levens niet hetzelfde hebt gedaan.
Sla de krant open en zoek alle berichten over mensen, die jij veroordeelt. Word je bewust waarom je ze veroordeelt. Denk dan aan je eigen honderden vorige levens en schrap al die mensen van je lijstje waarvan jij niet zeker weet of jij ook niet "ooit" in de fout bent gegaan. Als er niets aan je lange lijst verandert, dan ben je erg onwetend en lichtgelovig ten aanzien van jezelf en is je bewustzijn nog niet erg ontwikkeld.
Er is geen verschil tussen ik en de ander. WIJ zitten in het zelfde schuitje. Wat jij het meest veroordeelt bij een ander, is ALTIJD een gevoelige plek bij jezelf. Het zegt meer over onszelf dan over de ander. Als een op de vijf kinderen incestervaring heeft, denk je dan dat jij met je honderden levens achter je, schone handen hebt? Denk je nou heus dat je in al die levens nooit iemand om zeep gebracht hebt? Wees voorzichtig met een ander, om welke reden dan ook, te veroordelen. Zou je in al die tijd nooit vreemd zijn gegaan, nooit gestolen hebben, niemand hebben opgelicht? Alles wat je in dit leven overkomt zijn gevolgen van jouw eerdere levens. Maakt dat je milder voor je medemens? Het is maar goed dat we ons niets van vorige levens herinneren, want dat zou ons niet blij maken. Dat ingebouwde geheugenverlies is een cadeautje van het universum, dat is onvoorwaardelijke liefde.
Wij zijn op weg naar het Licht en ondanks ons gestuntel komen wij er allemaal, niemand uitgezonderd, dus jij ook. Dat is onvoorwaardelijke Liefde. Dat mag je je bewust worden en als je dat bewust geworden bent, misschien kan je dan overwegen jouw gedrag naar anderen te veranderen. En zit niet in zak en as als veranderen moeilijker is dan je dacht. Accepteer dat het een proces is van vallen en opstaan. Je kracht is iedere keer weer op te staan, ondanks alles. Vergeef jezelf voor je verleden, dat kan je toch niet terug draaien en begin aan 'n betere toekomst.
Toch is de ene mens - wat bewustzijn betreft - verder dan de ander. Dat betekent, dat hoe verder je stijgt, hoe minder gelijken je tegen komt. Wil je met hen communiceren pas je dan aan.
Paramahansa Yogananda werd omschreven door zijn geliefde leerling Rajarsi Janakananda als een Premavatar ofwel een incarnatie van Liefde. In het volgende stuk proza, geschreven in 1936 spreekt Paramahansa over zijn eigen zoektocht naar goddelijke Liefde, gevolgd door zijn verzoening, zijn eenwording, met God als Liefde.
Paramhansa:
Ik zocht liefde in vele levens. Bittere tranen van afscheiding en berouw heb ik vergoten om eindelijk te weten wat Liefde is. Ik offerde alles op, alle gehechtheden en illusies om tenslotte tot de ontdekking te komen dat ik alleen maar de Liefde van God heb. Toen dronk ik Liefde door alle ware harten. Ik zag dat Hij het Enige alomvattende Kosmische Wezen is die Liefde geeft, die Lief heeft; die éne trillende Geur die hangt en naar boven komt in alle bonte soorten bloemen van liefde in de tuin van het leven.
Vele zielen vragen zich droevig en hulpeloos af, waarom liefde van het ene naar het andere hart vlucht. Ontwaakte zielen realiseren zich dat het hart niet grillig is in zijn liefde voor andere harten, maar slechts de ene liefde liefheeft die in alle harten huist.
Als vader drink Ik eerbiedige liefde uit de diepe bron van het hart van mijn kind. Als moeder drink Ik de nectar van onvoorwaardelijke liefde uit de zielenbeker van de kleine baby. Als kind drink Ik en voel Ik de beschermende liefde van vaders rechtvaardige rede. Als zuigeling drink Ik zonder enige bijbedoeling uit de heilige graal van moederlijke aandacht. Als meester drink Ik genegenheid uit de veldfles van de bedachtzame attenties van de bediende. Als bediende nip ik eerbiedig van de liefde uit de bokaal van meesters waardering. Als goeroe geniet Ik van de pure liefde uit de kelk van de leerling die zich in devotie geheel overgeeft. Als vriend drink Ik uit de als vanzelf klaterende fonteinen van spontane liefde. Als een goddelijke vriend drink Ik met grote teugen het kristalheldere water van kosmische Liefde die ontspringt uit het reservoir van alle harten die God aanbidden.
Slechts de Liefde heb Ik lief, maar Ik sta mijzelf toe om te worden misleid wanneer Ik als vader of moeder slechts aan het kind denk en voor hem voel; wanneer Ik als geliefde mijn liefde slechts laat uitgaan naar mijn beminde; wanneer ik als bediende alleen leef voor de meester. Maar omdat Ik slechts de Liefde liefheb, breek Ik uiteindelijk door deze misleiding van Mijn ontelbare gezichten van het menselijke zelf heen. Om die reden haal Ik de baby van de borst van de moeder, opdat zij leert dat het Mijn Liefde is die zij in hem aanbad. Ik ontfutsel de beminde weg van hem die zich verbeeldde dat zij het was die hij liefhad, anders dan Mijn Liefde die in haar antwoordde.
Op die manier speelt Mijn Liefde verstoppertje in alle mensenharten, zodat iedereen de kans krijgt om Mijn Liefde zelf te leren ontdekken en vereren en niet de tijdelijke menselijke ontvangers van Mijn Liefde. Zodat iedereen in staat is om Mijn Liefde te ontdekken en vereren die danst van het ene naar het andere hart.
Mensen bedelen bij elkaar vanwege het Hou van mij alleen en dus maak ik hun lippen koud en verzegel ze voor altijd zodat zij die onwaarheid niet meer kunnen uitspreken. Omdat zij allemaal Mijn kinderen zijn, wil Ik dat zij de opperste waarheid spreken: Hou van de Ene Liefde in ieder van ons. Aan een ander te zeggen, ik hou van jou is vals tot het moment dat jij de waarheid beseft: God als de Liefde in mij houdt van Zijn Liefde in jou.
De maan lacht om al die miljoenen goedbedoelende beminden die onbewust en onwetend aan hun geliefden de leugen vertelden: ik hou eeuwig en altijd van jou. Hun schedels zijn verstrooid over de winderige zandvlakte van de Eeuwigheid. Ze kunnen hun adem niet meer gebruiken om te zeggen ik hou van jou. Ze kunnen hun belofte om eeuwig en altijd van elkaar te houden niet meer herinneren noch inlossen.
Zonder één woord te spreken heb Ik jullie altijd liefgehad. Alleen Ik kan zeggen, Ik heb je lief, want Ik hield al van je van voor je was geboren; mijn Liefde geeft jou leven en bezielt je zelfs op dit ogenblik; en alleen Ik kan jou liefhebben nadat de poorten van de dood jou hebben opgesloten waar niemand, zelfs niet degene die jouw grootste liefde was, jou ooit kan bereiken. Mijn Liefde is prachtig waar je eeuwig van kunt genieten wanneer je alleen daarvan houdt; maar de levenslijn van jouw vrede en vreugde wordt afgesneden wanneer je in plaats daarvan verstrikt raakt in menselijke emoties en gehechtheden. Besef, Mijn kinderen, het is Mijn Liefde waarnaar je hunkert!
Diegenen die Mij liefhebben in de vorm van één enkel persoon of die Mij onvolmaakt liefhebben in één persoon, weten niet wat Liefde is. Alleen zij die Mij wijs, onberispelijk, compleet, in totale overgave liefhebben weten wat Liefde is; slechts diegenen die Mij volmaakt en in gelijke mate in alles liefhebben en die Mij volmaakt en in gelijke zin als alles liefhebben, weten wat Liefde is.
Wij leven in en zijn gevormd door het denken. Wanneer het denken stopt, vallen de door het denken gevormde beelden over onze wereld en onszelf weg.
Dat kunnen wij niet door een wils-inspanning. Wij zullen ons denken, en dus het door het denken gevormde ik, willen ontmantelen. Wij kunnen dat niet door mooie ervaringen na te streven. Wij zijn het zelf, zoals wij nu zijn, met al onze goede en slechte eigenschappen. De stilte die in ons is, is de bron, maar die kunnen wij niet horen zolang wij nog dagelijks ons eigen lawaai produceren. Wij kunnen het lawaai laten ophouden door in onszelf te kijken. Niet te bezien hoe wij denken dat wij zijn, maar door het in relatie met anderen doorzien van alle facetten van ons karakter, van onze handelingen, van onze gedachten. Dat wij zien is het probleem niet. Datgene wat wij niet (willen) zien, is het probleem.
Het kan meestal niet in je eentje. Het is jouw omgeving, die je wilt helpen. Maar laat het besef groeien dat die omgeving niet los van je staat..... Elke confrontatie, elk stuk kritiek, elke teleurstelling is een teken, dat je iets ongekends of ongewilds in je karakter kan ontdekken. Zie hoe een ander jou ziet. Doorzie je eigen onbekende delen, je schaduw. Doe er wat mee door het te willen zien, het te willen erkennen. Doe dat serieus, in stilte en laat het dan los. Komt het weer terug? Kijk er weer naar. Laat het toe, ga er geen gevecht mee aan. Erken het bestaan. Onderzoek waar het uit bestaat, hoe het voelt, waar het gevoel zit.
Wees stil zodat jouw innerlijk zich kan laten kennen in datgene wat jouw opdracht is. Wordt niet egoïstisch of hebberig. Het innerlijk streeft eigenlijk alleen maar hoogstaande doelen na gericht op het geheel van het leven. Laat komen wat komt. Dwing niet. Het is allemaal zo vreselijk subtiel:
je moet leren zien ; je moet willen zien ; je moet het in stilte doen; je moet het niet als prestatie willen zien; maak er ook geen emotioneel hoogstaande geschiedenis van; je moet echter ook open en eerlijk zijn, naar jezelf en naar je relaties.
Het is het leven wat je hebt, dat de sleutel vormt. Verlichting of bevrijding is niet het bereiken van het Nirvana, het is het voor 100% accepteren van het leven dat je nu leeft.
Waarom klagen? Ook je vijand is een eye-opener. Heb geen haast, stel geen doelen. Leef bewust. Praat er niet teveel met anderen over. Zoek een vertrouweling die dit allemaal begrijpt en sta hem of haar toe je jou te spiegelen.
Een belangrijke voorwaarde lijkt derhalve te zijn dat jij zelf de spiegels die jou zijn voorgehouden moet willen inzien. Niemand anders dan jij kan dat doen. Alle informatie gaat door jou (jouw geest) heen. Bij jou gebeurt er bewust en ook onbewust van alles met het materiaal. De buitenstaander kan jou voorhouden dat jij niet ziet wat er staat, maar jij moet het zelf inzien. Anders is het geleende kennis.
Inzien komt van binnen uit, en nooit van buiten af. Alleen in-zicht transformeert, want inzichten komen uit een dieper gelegen bron in ons, die uitgaat van-wat-is, de werkelijkheid. Inzicht komt met de jaren. Het enige wat je zelf kunt doen, is voortdurend open staan voor datgene wat op je af komt en voor dat wat zich van binnen uit zich bij jou aandient. Door kijken, door alles te willen zien. Zien geeft inzicht, niet denken. Dat geeft alleen nieuwe oordelen.
Er moet een bereidheid zijn om datgene te willen aanhoren, wat je liever niet wil weten. De pijn van elk zoekproces zit in jou, in het tegenkomen van je eigen schaduwzijde.
Hoe meer je projecteert in een ander, hoe meer je ontkent in jezelf, hoe groter de inhoud van je schaduw zal zijn en hoe pijnlijker het loslaten zal zijn. Betrek alles wat je afwijst, wat je niet wilt zien, op jezelf en wat je veroordeelt in een ander op jezelf. Er is geen persoonlijke schuld. Er is alleen dat wat is.
En wat je niet weet, laat dat dan....... Wees tevreden met de vraag en laat het antwoord maar rusten. Zoek niet. Leef met het mysterie. Wil niks. Ben aanwezig. Laat het maar zijn.
Een van de moeilijkste dingen die we onszelf aan kunnen leren, is tevens het meest essentieel. Leren leven in het NU is de basis voor de verruiming van ons bewustzijn. Want wat is 'bewust-zijn' anders dan 'bewust in het nu zijn'? Hoe kunnen we ons bewust worden van wat we werkelijk zijn als we steeds weer kijken naar wat we in het verleden waren en wat we in de toekomst willen zijn?
Het oefenen van 'bewust in het NU zijn', de eerste stap naar een nieuwe manier van leven. Wat betekent dat in de praktijk? Dat betekent dat we, bijvoorbeeld, 'eten als we eten'. D.w.z. dat we niet onderhand lezen of TV kijken. Dat we als we met iemand praten ook echt bij diegene zijn. D.w.z. niet denken aan de hond die nog moet worden uitgelaten of het telefoontje wat we nog moeten plegen.
Kortom: bezig zijn met datgene waarmee we op dat moment bezig zijn. Waar we dan ook mee bezig zijn. Of dat nu stofzuigen, het toilet schoonmaken, lezen, je dieren verzorgen, eten, drinken, autorijden, vrijen of mediteren is. Dat is pure concentratie, dat is verblijven in het NU. De vele gedachten, gevoelens en zintuiglijke gewaarwordingen die we hebben, komen en gaan, in een constante stroom. En ze belemmeren ons om te verblijven in het NU. We horen geluiden, zien dingen, hebben dorst, trek of zin in seks.
We kunnen ons leven zien als een rivier: soms kabbelt hij voort en mogen we genieten van onze rust en het mooie uitzicht. Dan zijn en stroomversnellingen of watervallen en hebben we het gevoel dat het leven met ons op de loop gaat; dan moeten we heel alert zijn en onze kalmte bewaren. En soms is hij bezaaid met rotsblokken en moeten we behendig sturen om ze te ontwijken. Mensen passeren ons en we hebben - voor kortere of langere tijd - contact. Dan gaan ze ons voorbij of blijven achter. Een rivier denkt niet na over wat hij achter zich heeft gelaten of wat hem om de volgende bocht te wachten staat. Hij stroomt slechts van zijn bron naar de zee.
Om open te staan voor alles wat we tegenkomen op onze reis, is het nodig dat we bewust leven. Bewust leven wil zeggen dat we aanwezig zijn in het huidige moment. Dat we zien waar we zijn en wat we doen. Dat we onze angsten en verlangens zien en loslaten. Dat we net als een rivier stromen, zonder herinneringen aan het verleden en verwachtingen t.a.v. de toekomst. En dat is iets wat voor ons heel moeilijk is, en soms zelfs onmogelijk.
Soms voel je je heel blij, soms voel je je juist verdrietig. Je huid kan ook voelen. Je huid kan voelen of iets hard, zacht, harig of ruw is. In je huid zitten hele kleine celletjes, zenuwen, die dat kunnen voelen. Die zenuwen sturen de prikkels door naar je hersenen, zodat je weet wat je voelt.
Doe de test met twee personen
1. Kriebel eens met een kwastje over je huid. Waar voel je het kwastje het best? Op je arm, op je hand, op je rug of op je lippen?
Als je met een kwastje over je huid gaat, dan voel je dat het best op je lippen. Daar zitten de meeste zenuwcellen.
2. Vul een bad met warm water. Wat voelt warmer aan, als je je hand in het bad steekt of als je je voet in het bad steekt?
Als je met je voet in een bad warm water staat, dan lijkt het veel heter dan dat je je hand in hezelfde bad met water steekt. Dat komt omdat er in de huid van je voet meer zenuwcellen zitten dan in de huid van je hand.
Warmte en kou
Je huid voelt ook of je het warm of koud hebt. Het is de taak van de huid om er voor te zorgen dat je het niet te warm of te koud krijgt. Als je het koud krijgt, trekt het bovenste laagje van je huid samen. Hierdoor gaan je haartjes op je huid overeind staan. Je hebt dan kippenvel, zoals je op het plaatje ziet. Dit doet de huid om tussen de haartjes warmte vast te houden.
Als je het warm hebt dan scheiden de zweetkliertjes in je huid vocht af. Je gaat dan zweten. Het vocht op je huid koelt af door koude lucht. Zo koel je op een slimme manier weer af.
Een voelproefje met warm en koud.
Neem drie bakken met water
Vul een bak met warm water, een bak met ijskoud water en een bak met lauw water. Steek je ene hand in de warme bak en de andere in de ijskoude bak. Wacht een poosje en doe dan beide handen in de bak met lauw water.
Wat voel je nu ?
Met je hand uit de koude bak voel je het lauwe water als warm. Met je hand uit de warme bak voel je het lauwe water als koud.
Dit komt doordat je hand gewend raakt aan de temperatuur van de omgeving, het water in de bak dus. Je hand die uit het koude water komt is gewend aan koude. Als je deze in een bak met warmer water doet, zul je dus warmte voelen. Je hand die uit het warme water komt, is gewend aan de warmte. Stop je deze in een bak met kouder water, voel je dus kou.
Pijn
Als je je hand tegen een hete kachel houdt, doet dat pijn. Je zenuwcellen in je huid voelen een enorme hitte. Zij sturen heel snel een boodschap naar je hersenen: dit doet pijn. Je hersenen sturen gauw een boodschap naar de spieren in je arm en je hand: trek je hand terug! Zo beschermen de zenuwcellen in je hand je tegen pijn.
Ja, spiritualiteit is mooi. Je gaat een oceanisch leven tegemoet. Maar er blijft altijd het probleem van het individueel en collectief sterven.
Auschwitz, Hiroshima, de Goelag Archipel, Mao met zijn miljoenen slachtoffers ..Al die ellende, al die oorlogen, al die ziekten
Waar doen we het allemaal voor wat is er aan de hand. We moeten sterven anders vallen we straks van de aarde af. Souperen we alle natuurlijke bronnen op.
Bij het zien van een film over Australië gaan je ogen toch wel even open: de film die heet:
Australia, The Great Outback
Wat je o.m. te zien kreeg was het effect in de Woestijn van de komst van de Moesson eens in de 7 jaar of zo . Rivierbeddingen vulden zich, woestijnen werden bloemenvelden. Er ontstond een enorm meer dat zich vulde met miljoenen vissen. Vanuit het niets verschenen duizenden pelikanen. Hadden ze GSM-etjes?
Een paradijs in een normaal uitgedroogd gebied. Waar kwam dat leven zo snel vandaan? Die planten allemaal de zaadjes worden kennelijk goed beschermd in de woestijn, maar die vissen Het was weer het oude liedje. Eten en gegeten worden. Toen kwam de droogte weer terug, de rivieren droogden weer op en de meren werden poelen met miljoenen voor hun leven vechtende vissen. Zij stierven massaal in enkele dagen. De pelikanen trokken vervolgens weg en stierven bij bosjes in de uitgedroogde woestijn ..
Wat een verspilling van leven of niet? het leven kwam op en verdween. Waar was het?
Ineens kon je als het ware een openbaring zien, glashelder, als in een 3D panorama! Nu maar in woorden, het blijft behelpen:
Het Zelf, God, Brahman bevat alle leven. Is alle leven. Onze bron is Een. Het leven dat ogenschijnlijk wordt voortgebracht is het Zelf in expressie. Er is geen individueel leven dat geschapen wordt. Het Zelf zit in elk stukje levende natuur, het is alle natuur. Het hele Universum is zijn/haar zichtbare leven. Jou zelf=mijn zelf. Wij lijken verschillend maar wij zijn hetzelfde leven, dat Een is. Toen die miljoenen vissen in dat meer verschenen kwamen er geen miljoenen individuele stukjes leven bij, het was een en al leven in de vorm van vissen, planten, bloemen, insecten en toen de droogte kwam werden die verschijningen teruggenomen in het leven zelf.
En wat mensen betreft, het leven in de mens wordt voorzien van gedachten die gekoppeld zijn aan het lichaam en de omgeving van het lichaam. Maar zonder het leven is er geen mens. Ook bij al die oorlogen en rampen verdwenen geen individuele stukjes autonoom leven.
Er verdween geen individueel leven, want dat is er niet.
Zoals Sri Ramana Maharshi antwoordde op de vraag waar hij na zijn sterven zou zijn: "Hier en in jullie....waar anders zou ik kunnen zijn?"
Hoe komt het dat de ene man in de loop van zijn leven, wakker, milder en wijzer wordt en de andere man juist eenzamer en meer gesloten ? Hoe komt het dat de ene vrouw levensvreugde blijft ervaren tot op oudere leeftijd, terwijl de andere vrouw in de greep geraakt van eigen controle en levensangst en hoe komt het dat deze tegengestelde ontwikkelingen zich kunnen voordoen onder quasi dezelfde levensomstandigheden ?
Wat houdt ons tegen om te leven in het huidige moment? Tijdens onze reis dragen we onze positieve en negatieve ervaringen uit het verleden (uit dit leven maar ook vorige levens) mee in onze rugzak. Uit deze ervaringen zijn onze denk- en gedragspatronen ontstaan. En zelfs als we die niet meer nodig hebben, halen we ze nog regelmatig tevoorschijn! We kunnen er maar geen afscheid van nemen, zelfs niet als ze ons steeds weer pijn doen (Stel je eens voor dat de rivier alle rotsen, stroomversnellingen en andere objecten met zich mee zou nemen!
Hij zou niet meer kunnen stromen. En zo is dat ook met ons. We dragen in onze rugzak onze angsten en verlangens (onze emoties) ten aanzien van de toekomst mee. Deze zijn gebaseerd op onze ervaringen uit het verleden. Goede ervaringen willen we herhalen, slechte ervaringen willen we voorkomen. Maar die zware last (onze angsten en verlangens) belemmert ons vooruit te komen.
Wanneer we in staat zijn onze ervaringen uit het verleden en onze verwachtingen ten aanzien van de toekomst los te laten, bevinden we ons in het NU. Dan is alles wat ons 'toevalt' niet 'toevallig' maar precies zoals het is. Zo 'stromen' we, zonder te beïnvloeden in welke richting. Alles draait om dat wat is te laten zijn zoals het is. Bij het 'loslaten' was het het loslaten van 'wel willen hebben' en 'niet willen hebben'. Hier betreft het (zowel de mooie als minder mooie) herinneringen uit het verleden en (zowel de angstige als hoopvolle) verwachtingen ten aanzien van de toekomst.
Hoe kunnen we leren alles wat in ons leven komt te accepteren? Ten eerste: het is belangrijk dat we het woord 'accepteren' op de juiste manier interpreteren. Accepteren wil niet zeggen dat we geen actie ondernemen. Het wil ook niet zeggen dat we altijd het gedrag van anderen moeten goedkeuren. Het betekent slechts dat we accepteren dat iets of iemand in ons leven is. Vervolgens maken we de keuze hoe we erop zullen reageren. We kunnen op verschillende manieren reageren op dat wat we tegenkomen in ons leven. We kunnen ons opstellen als slachtoffer, aanvaller of neutraal. Kiezen we voor de laatste manier dan gaan we mee op de stroom van het leven. We laten onze uitzinnige emoties niet langer onze keuzes bepalen.
