Nieuwsbrief 1 Zuid-Afrika

Onderwerp: Onze eerste bevindingen in Z.A.


Hoi allemaal,
inderdaad, we hebben wel enkele dagen recuperatie nodig gehad. De reis is ons werkelijk zwaar bevallen; ikzelf begin nu ook stilaan te beseffen dat de "herfst" is aangebroken, en daarmee zal ik proberen te leven. Maar inderdaad, het was ook niet van de poes. Stress om alles klaar te krijgen. Enervante taxirit naar Brussel, wegens accidenten en opstoppingen op autostrade. omweg gemaakt langs St Niklaas; Willebroek, Mechelen met panische angst of wij het wel zouden halen. Toch gelukt, en vlucht naar Londen. In Londen 5 uur wachten. Dan de vlucht van 11 uur naar Jo'burg. Propvolle machine, vies eten, zetels die zeker al 10 jaar kapotgezeten zijn. Turbulenties van jewelste gedurende meer dan de helft van de vlucht. Dus; bijna niets geslapen. In Jo'burg terug meer dan 4 uur gewacht op verbinding naar Nelspruit. Een aangenaam vluchtje van één uur, en we waren eindelijk daar. Een taxirit van een klein uurtje bracht ons naar "Auberge guesthouse lodge" waar we gelukkig door sympathieke Belgen werden opgevangen. Frank en Martine Verbrugge zijn zeer lieve mensen, zeer bekommerd om hun gasten, en ze baten een aangename guesthouse uit. We beschikken hier over een ruime kamer met alle accomodaties plus kitchenette. Op TV ontvangen we BVN, zodat we dagelijks het "Eén Nieuws" kunnen zien. Tevens overal in de guesthouse gratis "Wifi" verbinding, waardoor ik nu nog aan het zwembad(je) dit mailtje schrijf. Toeval wil ook dat de ouders van onze gastvrouw Martine hier sinds december in vakantie zijn (Bomenaars-ik bedoel inwoners van Boom). Het zijn grote bootliefhebbers, en tevens goede vrienden van Mady en Jos, vrienden van Tante Danielle en Willy. Dus we waren nogal vlug in gesprek... (ge kent me hé!)
In de twee volle dagen die achter de rug zijn hebben we al bij al nog niet veel uitgespookt, met uitzondering van stress afgooien en "herbronnen". Maar we voelen dat het ons heeft "deugd gedaan", en gezien we aan een tamelijk lange expeditie begonnen zijn is dat ook wel belangerijk. Als ik Mama hier zie zitten aan het zwembadje kan ik alleen maar konstateren dat ze in die paar dagen een metamorfose heeft ondergaan. Vermoeidheid weg en bruine (rode...) kleur kan toch wonderen doen.
Morgen maandag zijn we van plan om er nog een rustige dag van te maken, om dan dinsdag aan het grote werk te beginnen.
Wij amuseren ons hier rot aan de sudafrikaanse taal, en vooral de artikels in de dagbladen (welke wij 95% begrijpen) zijn fantastisch. Ook de evolutie van Zuid-Afrika, hun kijk op Europa, en hun eigen problemen zijn boeiende stukjes journalistiek. Ik tracht nu en dan een artikeltje of columm door te sturen.
Laat ons eindigen met onze maaltijd van deze middag, in een gezellig restaurantje op enkele honderden meters van hier.
Hilde bestelde : BEEF LASAGNE WITH SPINACH
                 Lae vars pasta met spinasie wat jou spiere laat bult, vleis versmoor in bolognaise sous; die hele lot word bedek met vars gerasperde kaas.
En ikzelf kreeg volgend lekkers : FILET STEAK 300 gr.
                                  Ons delikate meester vir die ligte karnivoor, om jou vir 'n lang ruk aan die gang te hou.
Wij genoten van die mooie taal, maar ook van het heerlijke dat ons werd voorgeschoteld;
Na die overheerlijke maaltijd, een lange wandeling in de verzengende zon, enkele uurtjes aan het zwembad vielen we weeral bijna in slaap en besloten toen om van een bescheiden maaltijd met kleine hapjes te genieten op de kamer. We zijn gestart met een heerlijk wit bubbelwijntje Nederburg Cuvee Brut Sparkling wine of Sud Afrika.
Geniet ondertussen ook in België van alles wat er te genieten valt, en weet te zeggen wanneer ik me terug mag scheren !!!
Christian en Hilde, Mamie en Papie, Omie en Opie

26-07-2011 om 14:14 geschreven door cede

“Vosjes in Afrika”

De Vosjes uit de titel van deze blog verwijzen uiteraard  naar Hilde en Christian Devos. Reeds enkele jaren droomden we ervan om een groot deel van onze koude  winter te overbruggen in een tropisch land.  Maar telkens,  bij het naderen van het  eindejaar,  hadden we al een overvolle  agenda  voor  de eerstkomende trimester van het nieuwe jaar.  Waardoor afreizen voor langere tijd telkens  onmogelijk werd.

In september 2010 echter  viel ons oog op een publiciteit van Britisch Airways met spotgoedkope tickets naar Zuid-Afrika, maar met  enige voorwaarde van minimum drie maand voor afreis te boeken.   Na korte beraadslaging hebben we toen, op enkele uren  tijd,  de beslissing genomen om twee tickets te kopen. We hebben toen al  januari tot einde maart met “afwezig” aangestipt in ons  agenda van 2011. 

Vanaf het boeken van de tickets,  bijna vier maand voor onze afreis hebben we onze Afrikaanse winter virtueel voorbereid. Zowel reisgidsen als internet sites waren hierbij zeer bruikbaar.  Uiteraard werd met familie en vrienden over onze plannen gesproken, met als onwaarschijnlijk gevolg dat zeer veel mensen één of meerdere vrienden en/of kennissen hebben die in Zuid-Afrika verblijven. Ofwel fulltimers, en deze groep baat in veel gevallen een B&B of een Guesthouse uit. Ofwel halftimers, en deze leven dan als de zwaluwen; van oktober tot maart verblijven ze in het warme Zuid-Afrika en van april tot september genieten ze in België van het beste klimaat dat ons land  te bieden heeft.  Ginds in Afrika noemt men deze groep dan ook “De Zwaluwen”.

Midden januari zijn we dan zeer goed voorbereid naar Johannesburg vertrokken. We hadden zelfs een tweetal afspraken met  vrienden die in dezelfde  periode enkele weken of maanden  aldaar doorbrachten.  En bij elk van hen zouden we een achttal dagen verblijven. 

Om de band met het thuisfront levendig te houden werd er  wekelijks een verslag gemaakt aan de kinderen, en werd hetzelfde relaas ook al eens doorgemaild naar familie en enkele goede vrienden.  Met als gevolg dat we na een paar weken bijna dagelijks vragen kregen van kennissen of vrienden om  die reisverhaaltjes ook naar hen te sturen. Binnen de kortste keren   was ons lezerspubliek  opgelopen tot een veertigtal lezers. Inderdaad viel er in het verre Afrika danig veel te beleven, en werden we ook regelmatig met verrassingen bestookt,  waardoor de verhalen alsmaar uitgebreider werden. 

Daarom werd het  dagboek   volledig opgenomen in deze foto- en leesverslagen.  Hopelijk  wekt  “Vosjes in Afrika”  verlangens op bij  toekomstige Afrikareizigers  en/of overwinteraars. En helpt het hen de drempel voor dergelijke avontuurlijke ondernemingen wat te verlagen.

Veel kijk- en leesgenot.

Hilde en Christian Devos.

Bijlagen:
IMG_7009.JPG (351.5 KB)