Groot feest op ons galgo-plein.  Bezoek, joepie!!! Dan krijgen we allen een dikke extra knuffel.  We geven dan likjes en hebben dolle pret met wie op bezoek komt.  Soms zijn de tweepoters een beetje bang:  we zijn ook met zoveel.  Maar dat duurt niet lang.  We weten heel vlug of iemand lief is voor ons.  Gisteren kwam een heel lieve mevrouw op bezoek bij baasje.  We hebben heel lang gespeeld en geknuffeld.  Fijn hoor dat die mevrouw kwam meespelen met ons.  Zelfs Viento onze oude knorrepot vond het leuk.  In het begin was Belleke een beetje bang.  Belleke houdt niet zo erg van onbekende tweepoters.  Dan blaft ze en rent op haar hoge pootjes in het rond.  Maar zelfs Belleke liet zich strelen.  Ik probeerde zelfs op haar schoot te kruipen, maar die lieve vrouw had het niet direct door.  Spijtig dat ik de tweepoters-taal niet ken.  We gingen ’s avonds doodmoe maar overgelukkig binnen in huis.  Ik viel direct achterover en heb een stevig dutje gedaan.  Dikke poot van Loesje en al haar vriendjes.

20-08-2010 om 22:01 geschreven door jef deklerck

Ik kon het weer niet laten hoor.  Rennen en springen is het liefst wat ik doe.  Dan kijk ik naar niets en niemand om.  Ik ren de tuin door alsof ik op de renbaan een record moet breken.  Niemand buiten Iwan kan me bij houden.  Gisteren had ik pech.  Ik leer nu vliegen over de kleine struikjes.  Dan maak ik reuzesprongen en zweef door de lucht.  Maar deze keer had ik echt pech hoor.  Tijdens het landen kwam ik met mijn achterpoot nogal onzacht tegen iets scherps terecht.  Knal en een klein gaatje in mijn knie.  Pijn man! Baasje probeerde mijn knie te verbinden maar daar moet ik niets van weten.  Hoogstens een zalfje en een beetje wit poeder aan mijn poot.  Ik ren en vlieg nu weer gewoon als altijd.  Mij krijg je niet zo vlug plat hoor.  Groetjes Marie-Carmen.

20-08-2010 om 21:58 geschreven door jef deklerck

Als alle hondjes binnenzijn ’s avonds mag ik nog wat in de tuin spelen.  Ik ren en snuffel in het duister van de vallende avond.  Dan zoek ik in de struiken naar al wat beweegt.  Gisteren zag ik een glibberig springend beestje.  Daar moest ik natuurlijk even aan snuffelen en…proeven.  Bahh, man wat vies.  Ongeloofelijk vies.  Ik kreeg een erg vreemde smaak in mijn muil en keel.  Baasje had het gezien.  Baasje kwam mijn muil spoelen met veel veeeeeeeeel water.  Daar hou ik niet van.  Ik smekte en smekte en er viel schuim op de grond.  Allebei de baasjes kwamen mij spoelen.  Baas anneke had het over die verdomde padden, maar ik weet begot niet dat zo’n glibberig beestje een pad is.  Ik was gewoon nieuwsgierig en…ik jaag heel graag.  Ik heb rustig geslapen en gedroomd van een lekkere hap.  Vanmorgen nog even gaan piepen maar “het beestje” was weg. dikke poot van iwan.

08-08-2010 om 09:26 geschreven door jef deklerck

Eventjes een Primo gekocht.  Staat daar een artikel in over Francesca van Thielen.  Grandioos hoe Greyhounds in Nood probeert in het nieuws te geraken.  De populistische krant van Vlaanderen pikt daar gretig op in zonder nuance en zonder zich grondig te informeren naar wat “werkelijk gezegd” is.  Mevrouw van Thielen op facebook een kutwijf, een “klotenwijf” en nog zoveel moois naar het hoofd gooien getuigt niet van fijn besnaarde mensenliefde op Facebook.  Francesca van Thielen heeft het recht om niet op de kalender van die vereniging te willen staan.  Mireille Broeders heeft echter graag het laatste woord en dat is zacht uitgedrukt.  Dat de presidente van GINB niets wist van de publicatie in Primo is onjuist als je weet dat haar man fotograaf is bij Primo.  Fanatieke dierenliefhebbers hebben inderdaad een vreemde visie op de “mensenwereld”.  Het beeld dat de beestige baasjes hebben is er eentje van dat “de boze mensen de oorzaak zijn van alle dierenleed”.  Ja, de spaanse galgo’s hebben een vreselijk leven in Spanje en daar zouden mijn 8 spaanse galgo’s kunnen van meespreken.  Maar dit is geen reden om alle registers open te trekken en als absolute dierenvriend mensen verrot te schelden voor al wat moois is.  Spijtig genoeg gebeurt dit binnen een vereniging en hun fora veel te vaak.  Gelukkige en gepassioneerde dierenvrienden hebben andere katten te geselen dan zich te verlagen tot platvloerse polemiek.  Ik ga mijn 8 spaanse galgo’s alvast een dikke knuffel geven en daar heb ik Francesca en GINB niet voor nodig.  Dikke poot van Luna, Viento, Belleke, Chica, Loesje, Marie-Carmen, Feetje en Chaska.

31-07-2010 om 21:04 geschreven door jef deklerck

Wij “genieten” van het zwoele zomerweer in juli.  De baasjes vinden het allemaal te warm en snakken naar de frisheid van een plensbui.  Na de middag krijgt  elke hond een verfrissende douche.  Nadien zoeken we de verfrissing van de haag op om te genieten in de schaduw. Ik zoek bij heet weer “mijn put” op in de perkjes.  Loes, Marie-Carmen en Feetje laten het niet aan hun hart komen in die hitte en rennen dat het stof langs alle kanten opstuift.  We zijn allemaal op vakantie in eigen tuin van ’s morgens tot ’s avonds.  Alleen baasje moet nog werken en dat vind ze in dit mooie weer niet echt leuk.  Ik mag ook mee met baasje op wandel.  Dan loop ik fier als een echte barsoi.  Wat kijken de mensen raar naar mij.  Ze hebben waarschijnlijk nog nooit een barsoi gezien.  Fijn hoor, nog een hele dikke poot van mij, Iwan.

26-07-2010 om 11:44 geschreven door jef deklerck

Plots kwam de zon terug.  Onze honden soezen heerlijk in de zon.  Als het te warm wordt zoeken ze zelf een schaduwplekje.  Onze spaanse windhonden warmen zich om beurt op om dan verfrissing te zoeken onder hun parasol of tegen de haag.  De witte galgo’s blijven het langst in de zon.  Chaska en Marie-Carmen zoeken veel vlugger verkoeling met hun zwarte vacht.  Het is heerlijk om je huisvrienden te zien genieten van dit zomerse weer.  Straks wordt het zwembadje terug gevuld.  Dan kunnen Marie-Carmen en Belleke lekker stoeien in het water.  Op het heetste moment van de dag houden ze samen met de baasjes een zalige siësta binnen in de koelte van het huis.

23-06-2010 om 10:28 geschreven door jef deklerck

De buitentemperatuur duidt 12 graden aan.  Op de kalender prijkt 20 juni 2010.  Grijs, bewolkt en een snijdende wind uit het noorden doen de rest.  Onze roedel wil en moet naar buiten.  Onze windhonden hebben lak aan herfst in juni.  Iwan is zoals altijd niet binnen te houden.  Onze barsoi is een echte buitenhond die geniet met volle teugen van alles wat in de tuin gebeurt.  De baasje hebben hun winterjassen weer uit de kast gehaald.  Uren zitten onze honden buiten te stoeien en te rennen.  We hebben net 5 minuten de zon gezien.  Maar de echte zonnen in ons leven zijn onze 9 windhonden.  Zij kleuren ons leven en daar ga je voor door het vuur.  Iedereen ging daarna doodmoe op haar of zijn kussen dutten.  Luna dacht er echter anders over en verkoos om met baasje nog een paar km te wandelen in de velden.  Misschien komt de zon toch nog eens tevoorschijn.  Wie weet?

21-06-2010 om 12:00 geschreven door jef deklerck

Anpu

in het duister van de nacht

je spitse oren gericht naar de maan

met helgroene ogen tuur je over de onderwereld

duizenden jaren waak jij over heersers

sterfelijken en zwakkeren

zwart als een eenzame nacht

drager van eeuwig leven

behoeder van toekomst

zwarte honden huilen met je mee

blinkende zwarte honden

met ogen vol verwachting

altijd op de allerlaatste plaats

vergeten en vaak verwenst

beladen met bijgeloof

word je vervolgd en vermoord

omdat je zwart bent

lieve zwarte honden

voor altijd

Anubis

20-06-2010 om 11:23 geschreven door jef deklerck

Zwarte windhonden zijn niet gegeerd bij adoptie.  Rond deze galgo’s hangt een waas van geheimzinnigheid en bijgeloof.  Als je er mee gaat wandelen dan valt het op dat mensen op een veilige afstand van je hond blijven.  Toegegeven ze zien er niet poeslief uit als een witte of gestroomde.  Toch zijn het grote loebassen die best aardig zijn.  Wij hebben er drie Chaska, Chica en Marie-Carmen.  Chaska is totaal zwart, Chica heeft een witte borst en witte poten en Marie-Carmen witte borst en witte sokjes en zwart ruitje bovenop haar kop.  Als het donker wordt dan ziet Chaska er behoorlijk dreigend uit omdat je haar ogen niet ziet.  Marie-Carmen is een echte “destroyer” en van niets bang.  Chica is volledig blind sinds haar geboorte en gaat uitsluitend voort op haar gehoor, reukzin en haar uiterst scherp gehoor.  Binnen de roedel worden ze heel goed geaccepteerd en soms wel ook eens gevreesd.

18-06-2010 om 10:04 geschreven door jef deklerck

Vandaag hebben “de kleintjes” fonkelnieuwe speeltjes gekregen.  Marie-Carmen en Iwan waren wat fier met hun nieuwe speelgoedjes.  Maar dat was zonder onze “destroyer” Marie-Carmen gerekend.  Wat eerst een stevig speeltje leek werd na twee minuten aangevallen en professioneel uiteengerafeld.  Iwan hielp Marie-Carmen om een echte wedstrijd touwtrekken te houden.  Alle truken waren goed om het touw in het bezit te krijgen. Feetje en Belleke koesterden het speeltje als was het unieks.  Dat weten we dan ook weer.  Marie-Carmen is en blijft een verschrikkelijke destroyer die gewoon tot het uiterste gaat.  De knots gaat morgen naar Chica.  Ze heeft zich rot geamusseerd met het speeltje.

04-06-2010 om 09:18 geschreven door jef deklerck

Er moet mij toch iets van het hart.  En het doet verdomme pijn.  We hebben eerder toevallig vanavond een video bekeken van onze spaanse honden van de laatste 3 jaar.  In die drie en een half jaar hebben we onze Luna 4 keer een demotex aanval zien overleven en een …”gezwel”.  Viento is een half uur schijndood geweest.  Hij heeft het wonderlijk overleefd.  Trueno is stilletjes uitgegaan als een kaarsje.  Chaska verliest haar en dat doet het ergste vermoeden.  Onze pups Marie-Carmen, Loes,waren meer dood dan levend toen ze bij ons aankwamen en het was een harde strijd om ze er door te halen.  Wat zullen ze ervan overhouden?  Chica, onze blinde galga, kan op haar dode oogjes een tumor ontwikkelen en dan? Belleke komt met gebroken pootjes bij ons aan als een getraumatiseerd hondje die na anderhalf jaar eindelijk een beetje zelfvertrouwen gekweekt heeft.  Feetje is een echte zotte doos en we hebben het er raden naar wat ons straks te wachten staat.  Dan stellen we ons vragen naar de geloofwaardigheid van een vereniging die spaanse galgo’s aanbiedt ter adoptie.  Het lijkt allemaal goed bedoeld maar is hier niet meer in het spel?  We zullen en willen het ook niet weten.  Voor ons was dit het moment om definitief af te haken van hun forum waar we een buitenbeentje waren die durfden iets in vraag stellen en hevige tegenstanders waren van “ we hebben ze toch enkele maanden een goed leven kunnen geven”.  Een hond verdient een heel hondenleven een goed leven. Ja, we weten wel dat spaanse windhonden een zwaar leven vol mishandelingen achter de rug hebben maar ze slepen ook een hele boel ziektes, gezwellen… met zich mee.  Het waren in Spanje gebruiksvoorwerpen.  Wij houden ons hart vast hoeveel spaanse galgo’s we van onze tien we binnen het jaar nog zullen overhouden en we vrezen het ergste.  We kunnen gewoon niet meer verder met deze vereniging en hebben hun forum verlaten na vele aanvallen op onze berichten en ons lidmaatschap opgezegd, hoe erg dat ook pijn doet.  Sorry mensen bezint eer ge begint.  We hebben gedacht dat we de wereld van de galgo’s gingen redden, maar o wee.  We zijn triestig en toch een beetje “boos”.

31-05-2010 om 22:50 geschreven door jef deklerck

24-05-2010 om 20:50 geschreven door jef deklerck