Ik hou niet meer van regendagen.  De laatste bladen waaien verloren in de tuin.  Ik heb lak aan jagende wolken en de stevige wind die mijn vlakke land verzuipt in tristesse.  Ik kan net de regenbuien voor blijven als de honden eten.  Alleen iwan loopt stralend tussen de plensbuien door.  Ik mis het blauw en de warmte van de zon. Helaas.  Het begint na 6 opeenvolgende dagen op mijn “systeem” te werken.  De tuin lijkt herschapen in een modderveld maar daar trekken onze galgo’s zich niets van aan.  Ze hollen en rennen achter elkaar en het slijk spat meters ver in het rond.  Het resultaat nadien mag gezien worden.  Kletsnatte en beslijkte honden van boven tot onder.  Zij amuseren zich “rot” maar ik kan er niet mee lachen.  Je krijgt er zomaar een paar binnen in huis.  Dat wordt dan dweilen met de kraan open.  Loes , luna, feetje en chaska zijn de modderduivels van dienst.  Iwan is zich van niets bewust en houdt van “elk weertje”.  Als hij maar buiten kan spelen dan is alles oké.  Alleen is onze barsoi pup een beetje heel erg onhandig in het remmen en gaat hij dan ook veelvuldig “slippen” met een buiklanding tot gevolg.  Dat geeft wat extra kleur aan zijn pels.  Onze rakker stoort zich nergens aan en geniet met volle teugen.  Nu de houtkachel terug brandt heeft chica, onze blinde galgo, haar plek dicht bij de kachel terug opgeëist. Zalig om haar te zien genieten van de warmte op nauwelijks een halve meter van de kachel met het kinderrekje er lekker tussen.  Voor mij mag het nu wel stoppen met regenen.  Maar ja… ik wik en Frank Deboosere beslist!!!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />