|
wit bevroren adem op een huid van glasxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
als zacht zoethout en oliebollengeur
- lopen straten leeg -
de jenevertent sluit haar deuren
de lucht van leegte vult mijn dorp en
achter elke deur het klatergoud
en warme wijn
om de koude van oud jaar te vergeten
loop ik als zwerver door de nacht
en adem doodgewoon zalig
tel de sterren verloren aan de hemel
wens ik jou een paradijs in blauw
dan kan de wereld mij gestolen worden
als wit bevroren adem
word ik even zivagho ondergesneeuwd en
kras ik woorden op de ijsruiten
- hou van jou -
|
