Awel mannekes, na die snikhete dagen en die zwoele nachten waar ne mens wreed ligt van te zweten in zijne nest, wordt het terug een rustig normaal Belgisch weertje.
Maar naar 't schijnt hadden die mannekes het vagevuur veel te hard aangewakkerd, zodat we hier met nen hittegolf te maken hadden. De hitte van het vagevuur was zo fel aan het branden, dat de wegen begonnen te barsten van de hitte.
Sommigen begonnen al te wreed te smelten, en de opgegoten pek begon overal aan te plakken. 't Was precies pap, klaar om te behangen. En de mensen zich maar afvragen, van waar al die hitte vandaan komt.
Ja mannekes, in het vagevuur hebben die ze geen airco om hun af te koelen hé.
En wij maar zweten, omdat het ginder veel te heet was.
Inmiddels zijn die mannekes al ontslagen, en hebben ze daar twee werklozen aangezet.
Op sommige plaatsen heeft het al wreed geregent en gedonderd, dat komt omdat ze hier boven al wreed bezig zijn geweest aan de grote kuis. Waarschijnlijk waren daar mannen bij die beginnen vechten zijn om als eerste te mogen kuisen zeker, vandaar dat wreed lawaai en die misére.
Maar naar 't schijnt slaan die mannekes daar af en toe ne keer op nen trommel, en dan slaat diene ego naar beneden. Ja mannekes, af en toe wordt er ook gekuist boven onze kop, maar als ze ginder beginnen met de grote kuis, dan zien we hier wreed veel af.
Allé, nu die twee werklozen daar aan dat vuur staan, zal dat toch wel een paar graden schelen, denk ik.
De zwoele nachten zullen weer slaapzame nachten worden, en onze bed zal minder nat worden van de plakkerig zweetdruppels die erop terecht kwamen.
Augustus zal waarschijnlijk beginnen met een normaal Belgisch weertje, waar de dagen korter en korter worden. Ik peis dat die vervelende hitte verhuist is naar andere oorden, maar ook wij gaan stilaan naar andere oorden. Oorden van afvallende bladeren, en deze noemt men de herfst.
't Is maar om u te zeggen, dat we nen ferme hittegolf hebben gehad.
Ik ga u nog een verhaajtje vertellen vanuit den tijd van toen, die erg populair was en waar ge wreed veel geld kon mee verdienen.
Namelijk over rattenvangen. En hoe meer ratten ge kon vangen, hoe minder er nog rond liepen. Alle soorten ratten waren dan ook goed om aan de man te brengen, en zo een centje bij te verdienen.
Achter ons huis lag er ne plas water, wij noemde dat vroeger ne meers.
Awel, op diene meers kwamen die ratten 's avonds bijeen, om te vergaderen.
Die kleine zwarte diertjes spraken onder mekaar af, wat ze de dag nadien gingen doen.
Het waren dan ook echte pestkoppen, en hadden hun plezier om vanalles uit te steken, die in feite niet mochten. Ge had vroeger verschillende soorten ratten hé, en iedereen wist precies wat hij of zij moest doen.
De meeste ratten zijn dan ook vertrokken naar het buitenland, uit verveling zeker.
Zo was er vroeger de zomerrat, de winterrat, de lenterat en de herfstrat. Men noemde ze vroeger ook weleens de seizoenratten, omdat in elk seizoen een paar andere ratten rondliepen.
Dat waren ratten die niet lang bij ons bleven, en dikwijls naar andere oorden trokken om ginder de seizoenen aan te kondigen.
- De zomerratten traden maar alleen in de zomer op, omdat ze veel beter tegen de warmte konden. Af en toe gingen er een paar van die ratten op soldenjacht, om de boel te saboteren.
- De winterratten konden dan ook veel beter tegen de kou, omdat die allemaal nen dikke pelsen frak aan hadden, die ze gepiekt hadden van hun tegenstrevers, die omgekomen waren van de kou zeker.
Sommige van die ratten gingen hun inkopen doen voor de Kerst en Nieuwjaarsdagen.
- De lenteratten, liepen hier rond uit verveling, en om ons te zeggen dat de herfst in aantocht was. Sommige van die ratten wisten zelfs niet eens wanneer de herfst hier begon, vandaar die verveling.
- De herfstratten kon ge het beste herkennen, dat waren ratten met lange flaporens.
Onder al die verschillende ratten, had ge dan ook verschillende naamratten. Zo waren er buidelratten,de waterrat, de moerasrat, de grondrat, de woestijnrat en nog vele andere soorten naamratten.
- De buidelrat is een rat die geregeld op stap gaat achter eten, en dat verstopt in haar warme buidel. Meestal was dat koude pla, omdat ijscreem direct zou smelten hé.
- De waterrat leeft meestal in het water, omdat die op het droge direct zou uit drogen of verbranden, denk ik.
- De grondrat leeft zowel boven als onder de grond. Boven de grond, om af en toe wat frisse gezonde lucht op te snuiven en onder de grond, om te gaan slapen als hij moe is en 't is nog tamelijk donker ook.
-De woestijnrat is een eenzame rat die graag van eenzaamheid houdt, en leeft maar alleen in de woestijn waar er wreed kalm en rustig is
Af en toe ziet ge een grondrat op de straat liggen, omdat ze onze wegcode niet kennen, denk ik. De ratten die in de brandende zon lagen te bruinen of liepen, moesten hun naakte lijf inwrijven met lopende zonne-olie, om toch maar niet te verbranden.
Want verbrande ratten bracht in dienen tijd niveel op hé. Voor een waterrat was dat geen probleem, ze hadden tocht drinken genoeg. Maar voor de andere ratten was dat altijd een wreed groot probleem, en konden die veel gemakkelijker gevangen worden.
Sommige ratten kregen ne zonneslag, en anderen bezweken gewoon van de hitte en vielen flauw.
In dienen tijd moest ge nog tol betalen, om gratis en voor niks binnen te mogen.
Mijne nonkel was ne echte smokkelaar, de dienen kon wreed goed smokkelen zeg.
Hij smokkelde mij altijd mee naar grote bijeenkomsten, waar ik niveel van verstond.
Allé, zo kwam mijnen nonkel ne keer met vijf steendooie ratten die hij verborgen had onder zijnen oude legerfrak aan een douanepost, waar dan die mannen daar in slaap gevallen waren van vermoeidheid of uit verveling zeker. Maar er was daar énen bij die op wacht stond, waarschijnlijk had diene mens al op voorhand geslapen.
- Ha ha, meneer is weer aan het smokkelen?. - Wat, ik aan het smokkelen. - Nee nee, ik heb een wandeling gemaakt. - Ja ja, een wandeling, ik ken da. - En meneer heeft zeker niks bij?. - Awel, ik heb ginder nen konijnenpoot gevonden, waarschijnlijk van een konijn die onderweg te rap heeft gelopen en zijne poot heeft verloren zeker. - Jamaar, ge weet toch wel dat ge met ne verloren konijnenpoot hier niet voorbij mag hé. - Maar meneer, ik heb diene konijnenpoot meegebracht voor aan u te geven, omdat ik weet dat uw vrouw morgen hutsepot zal klaarmaken. - Allé, 't is goed voor éne keer, geeg mij diene konijnenpoot en loop maar door.
Diene douanier belde direct naar zijn vrouw, om te zeggen dat ze géne konijnenpoot moest gaan halen voor in hare hutsepot te smijten, want dat hij er éne gaat meebrengen.
Toen mijne nonkel thuiskwam met die vijf dooie ratten, hing hij ze te drogen aan de wasdraad,om ze 's anderdaags te stropen.
Het waren maar alleen de konijnenvellen, die veel opbrachten en waar ge ne cent kon mee verdienen hé.
Af en toe werd er éne opgezet of opgevuld, voor op de kast te zetten als pronkstuk.
Mij mijn moeder op de kast staat er nog altijd een opgevulde rat en ze is dan ook zo dood als ne pier hoor.
Awel mannekes, ik heb vandaag voor de zoveelste keer door de Vlaamse Ardennen gefietst, om toch maar zeker te zijn of alles nog op dezelfde plaats ligt.
Want met al die hittedagen en die suptropische tempraturen kan er gemakkelijker ne berg weg smelten, of nen kasseisteen die nog aan het smelten is.
Awel mannekes, ik heb vandaag veel harder moet trappen dan anders, omdat sommige wegen wreed aan het smelten waren en andere waren zodanig aan het krimpen, zodat ik er veel rapper voorbij was dan anders. Van Gent naar Oudenaarde is alles nog plat, uitgenomen een brug die wat naar omhoog loopt.
Als ge in Oudenaarde komt en ge rijd met uwe vélo de hellingen op en af die op het parcour ligt van de Ronde van Vlaanderen dan ziet ge wreed veel af, zeker als ge dat niet gewoon zijt.
Maar ja, ik heb gisteren vijf borden spaghetti naar binnen gespeeld, die mijn moeder in het verleden jaar had klaargemaakt.
Awel mannekes, ik moet u zeggen dat die ik door diene spaghetti veel rapper reed dan anders, omdat diene spagettidraden veel langer bleven hangen.
Tijdens mijne fietstocht door de Vlaamse Ardennen, heb ik toch 't één en 't ander gezien die ik niet elke dag zie. Zo ben ik ne keer voorbij een weide gereden, waar de zwartgevlechte koeien wreed aan het zweten waren, precies of ze hadden nen lange marathon gelopen.
Tijdens de beblimming van de Muur van Geraardsbergen heb ik halverwege drie uur moeten wachten, om boven te komen en boven zaten die mensen daar al drie uur te wachte op mij.
Amai zeg, azo een trage slag die daar op haar duizend gemakske naar boven kroop.
Maar ik peis dat die trage slak al van deze morgen aan het klimmen was, ofwel was ze niet gewoon van te klimmen. Toen ik eindelijk boven kwam in 't hemelrijk om van een frisse cola te genieten, waren er daar een paar wielertoeristen bij die al zaten te wachten om volgend jaar te mogen starten.
Amai zeg, die mannekes zijn er tegenwoordig heeeeeel vroeg bij hoor, terwijl ik juist op tijd toekom om zeker te zijn dat ik nog dezelfde dag mag vertrekken en aankomen. Maar wat ik heel raar vind, is dat al de kasseien van de beroemde Bosberg platgesmolten waren, of was hij soms gedraaid.
Wat ik wel raar vind, zijn de namen die ze aan nen berg geven.
- Molenberg: Maar boven staat er helemaal geen molen. - Wolvenberg: Ik ben daar nog geen wolf tegengekomen hoor. - Oude Kwaremont: Ik peis niet dat diene berg al zo oud is hoor. - Patersberg: Daar wonen helemaal geen paters. - Koppenberg: Awel mannekes, ik heb daar boven toch een paar kale koppen gezien hoor. - Steenbeekdries-ik vraag mij af waar die beek ligt ??. -Taaienberg: Dat hij taai is dat is wel waar, want ik heb daar al mijn valse tanden op stuk gebeten. - Eikenberg: Awel mannekes, ik heb daar toch ne eik zien staan hoor. - Steenberg: Awel mannekes, diene oplopende berg is wel echt van steen hoor. - Leberg: Waarschijnlijk wonen er boven een paar lepe mensen. - Berendries: Ik denk niet dat er daar beren zitten, maar wat ik wel weet is dat er triestige wonen. - Valkenberg: Waarschijnlijk wordt diene berg dikwijls beklommen door valkenniers. - Muur van Geraardsberge: Waarschijnlijk omdat hij in Geraardsbergen ligt, denk ik. - Kapelmuur: Awel mannekes, daar staat inderdaad een kapel op . - Bosberg: Ik vraag mij af waar diene grote bos ligt.
Zo heeft elke berg zijne naam, maar waar komen die wreemde namen allemaal vandaan?.
Maar één ding is zeker, naam of geen naam, erover moet ge toch.
Awel mannekes, ik heb nog ne goeie raad voor degene die er wel over moeten en dat is:
Pomp uw achterste band ietske harder dan uwe voorsten band, en neem zeker niet teveel gewicht mee. Wat ge zeker niet moogt doen, is te groot rijden, anders sta ge stil en moeten ze u naar boven trekken met nen takelwagen.
Maar het allerbeste is, op eigen tempo naar boven te fietsen. Het beste seizoen is in de winter, omdat ze dan beginnen te krimpen van de kou en minder lang zijn.
Deze morgen ben ik druipnat van 't zweet opgestaan, maar ik peis dat ik niet de enige ben. Velen onder ons klagen van deze verdomde hitte, en kunnen 's nachts niet slapen omdat het binnen te zwoel is. Maar ja, wat kunt ge daaraan doen, niks hé.
Ge kunt overdag best in de schaduw gaan zitten, of op een terraske onder de parasol kruipen om van een beetje afkoeling te kunnen genieten met een frisse cola of een welverfrissend biertje.
Dat ne mens geen al te zware inspanningen mag doen, om zeker te zijn dat ge niet meer gaat krimpen dan normaal, heb ik dan maar besloten om een wandeling te maken in de vrije natuur.
En ik moet u wel zeggen dat ik zo vrij was als nen eenzame vogel, die daar hoog in de blauwe lucht genoot van de kleurrijke natuur en van het mooie weer. Maar ook een eenzame vogel kan wreed afzien van de hitte en van de warmte.
Hoe meer hij vloog, hoe meer hij begon te zweten. Zo heb ik gisteren een eenzame kruisvogel zien zitten op nen uitgedroogde tak van nen oude treurende treurwilg, die waarschijnlijk zat te wachten om aan zijne lange kruistocht te kunnen beginnen zeker.
Awel mannekes, ge gaat niet niet geloven, maar diene eenzame kruisvogel zijn beide zweefvleugels ware aan elkaar geplakt, waarschijnlijk van het plakkerig zweet die fel begon te plakken zeker.
Allé, ik heb dan maar ne keer mijn goed hart laten spreken, en dienen eenzame kruisvogel uit medelijden toch maar geholpen. Ik ben direct naar huis gelopen achter nen volle emmer warm water, met twee flinke scheuten zwavelzuur erin.
Awel mannekes, na twee uur is dienen eenzame kruisvogel met fierheid aan zijnen langverwachte kruistocht toch kunnen beginnen.
Ik besloot dan maar om verder te gaan wandelen, want door te blijven staan zou ook mijn korte ledenmaten aan elkaar kunnen plakken.
Bij een weide aangekomen zag ik plots een koe lopen van vermoeidheid of van de hittesymdroom, waarschijnlijk van de vermoeidheid of van de hitte zeker.
Nog een geluk dat ik mijn zonnecréme bij had, en in mijne broekzak een blikske cola zat.
Ik heb die koe direct ingewreven met diene zonnecréme, en haar mijn blikske cola laten opslorpen.
Awel mannekes, na een paar minuten was die koe volledig hersteld van hare hittesymdroom, en schoon bruin dat ze was.
Opeens zag ik daar in de verte nen zwarte blinde mol die uit zijne ondergrondse garage aan het kruipen was, en wreed naar adem lag te snakken, waarschijnlijk bij gebrek aan zuurstof zeker.
Toen diene zwarte blinde mol daar wreed naar adem lag te snakken, viel hij zeker vier keer flauw van den dorst. Nog een geluk dat ik in mijne binnezak van mijn inmiddels gekrompen vest twee flessen plat water zitten had, van het welbekende merk:
Ola Bola, waar ge wreed van opknapt als ge wreed veel dorst hebt.
Ik heb via nen trefter die daar lag, die twee flessen via zijn toegegroeide neusgaten naar binnen gegoten.
Awel mannekes, ge gaat mij niet geloven als ik u zeg dat diene zwarte blinde mol wreed moest niezen, zodanig niezen dat hij er van wakker werdt. Ondertussen was het al middag geworden en zette ik mij daar met mijne kromme rug tegen een alleenstaande kaasrechte boom, om mijn vier goed gevulde boterhammekes op te fretten (opeten).
Ene mee geflambeerde spierkaas, éne mee gesmolten spek van amandelen, éne mee geroosterd kalkoenei en énen mee zelfgemaakte ingesmeerde konfituurvet, waar ik mijn rechthoekige gespierde benen mee inwrijf als ik op training ga. In feite waren het maar twee goed gevulde boterhammen, want die twee andere waren gesmolten en in kruimels veranderd.
Toen ik van goesting in mijne goed gevulde boterham wilde bijten, kwam er plots een uitgehongerd vogelke op mijne kloekke schouter zitten.
Ja mannekes, in feite versta ik niet veel dierentalen, maar door zijne enorme gekwettert maakt hij mij direct duidelijk dat hij ook nen grote honger had. Dat uitgehongerd vogelke had zodanig veel honger, dat op één twee drie al mijn kruimels op waren en het nu gevulde vogelke vloog weg, waarschijnlijk naar wat afkoeling,denk ik.
Ook voor mij werd het stilaan tijd om huiswaarts te gaan, alhoewel ik met zekerheid wist dat de vervelende warmte zich verscholen had in mijn leegstaande woning.
Ja mannekes, in feite is mijn leegstaande woning altijd bewoond als ik niet thuis ben, alhoewel ik er in feite maar alleen in woon.
Verleden week had ik nog in mijne piksplinternieuwe ronde ovalen visboekaal twee gespierde klaargemaakte garnalen zitten, maar die zijn inmiddels uitgedroogd bij gebrek aan nat water, denk ik.
Toen ik thuis kwam van mijn natuurwandeling, kwam de warmte zich om mijn slanke lijf heen wringen, precies of ik kou had. Naarmate de uren verstreken, sloeg de warmte over naar wreed zwoel, zeker als wilt gaan slapen.
Maar ik heb dat ne keer direct opgelost, door in elke lege muur van mijn slaapkamer een groot gat in te boren er er een windmolen in te plaatsen. Lekker fris is het wel, maar ik ben toch al een kleerkast kwijt van teveel wind.
Mijn glazen dak van mijn slaapkamer staat nu open, zodat ik niet meer aan mijn klein beddeke blijf plakken. Mijn twee gebloemde lakens zijn al wreed gekrompen van die vervelende hitte, en mijn geel gekleurd behangpapier is ook al wreed aan het smelten.
't Is maar om u te zeggen, dat ge aan de natuurelementen niet veel kunt aan veranderen hé.
Ik wens ieder van u nog een snikhete dag en een zwoele nacht.
