Gisteravond ben ik wat vroeger in mijne nest gekropen, omdat mijn twee slapoogkes toch al toe vielen van de vaak. En na drie uur in mijne warme nest gelegen te hebben, was ik dan ook verplicht van op te staan hé, want ik lag hier toch maar te wroeten en te draaien, dat gans mijne warme nest overhoop lag. Ja mannekes, normaal gezien lig nog wat aan mijn tenen te prussen of wat met mijn vingers aan het spelen, als ik niet kan slapen. Maar ik peis dat ik de nacht daarvoor wat te veel heb geslapen hoor. Maar nu stel ik mij de vraag, wat moet ik doen om de resterende uren te slijten?. Awel mannekes, gewoon voor mijne computer zitten, en af en toe een plezant verhaaltje aanéén breien hé.
Ja mannekes, mijn verhaaltje gaat dan ook over: Open deurdag, want mijn deur altijd open staat hoor. Vroeger moesten de mensen bellen of kloppen om binnen te komen en dan moest ik van uit mijn luie zetel recht staan, om te gaan kijken wie er voor de deur staat. Ik heb daar wreed lang moeten achter zoeken, om die mensen die aan mijn deur komen bellen op kloppen een beetje gemakkelijker te maken. Awel mannekes, na veel zoek en denkwerk heb ik het eindelijk gevonden, ik heb mijn deur afgevezen en daar een schoon gebloemd tafellaken aangehangen. Nu moeten die mensen niet meer bellen of kloppen, om binnen te komen hé. Want om de twee maand was die deurbel toch kapot van het teveel te bellen, en hun kneuten deden zeer van te kloppen. Maar ik heb er wel een groot papier opgeplakt met daarop in grote koeieletters geschreven: Gelieve mij eerst telefonisch teverwittigen, voordat ge op bezoek komt.
Ja mannekes, ik moet u wel zeggen dat da wreed goed marcheerd hoor, want elke dag telefoneerd de fakteur mij op, om te zeggen of diene persoon komt of niet. In feite is het bij mij elke dag een open deurdag. Ik vind dat persoonlijk een heel goed idee hoor, want als ge naar een open deurdag gaat die toe is, dan moet ge nog eerst bellen of kloppen, om te vragen als ge binnen moogt. En als ge niet binnen moogt, dan moogt ge nog terugkeren van waar ge zijt gekomen.
Awel mannekes, ik ben ne keer naar een open deurdag geweest, maar ik moet u wel zeggen dat er daar geen enkele deur te vinden was, op diene opendeurdag. Ik mocht daar zelfs gratis en voor niks binnen, en zolang ik maar wilde. Awel mannekes, dat noem ik echt open deurdag, waar ge gratis en voor niks naar binnen moogt. Er zijn dan ook verschillende open deurdagen, waar ge ook niet op voorhand moet voor bellen hoor. Als ik ne keer goesting heb van naar de rommelmrkt te gaan om iets te kopen of om ne keer rond te lopen, dan moet ik toch ook niet betalen om binnen te mogen. Is die rommelmarkt nu binnen of buiten, binnen moogt ge toch hoor.
Awel mannekes, ik peis dat ik morgen nog ne keer naar een open deurdag zal gaan, want 't is vrijdag en als het vrijdag is, is dat hier in Gent altijd rommelmarkt op de vrijdagsmarkt.
Ja, mannekes, 't is vandaag voor de zoveelste keer vrijdag, en dan denken de meeste mensen aan hun laatste werkdag of aan de gevaren die kunnen gebeuren. Een dag waar iedereen naar uitkijkt, omdat het weekend voor de deur staat en we ons twee dagen kunnen uitslapen. Allé, uitslapen is misschien wat teveel gezegd, vooral als ge iets geplant hebt hé. Voor de werkende mens zijn deze twee rustdagen dan ook welgekomen, om even wat stoom af te laten die we teveel hebben. De vrijdagavond word dan ook beslist, wat me mens in die twee dagen nadien gaan doen hé. Voor degene die ne uitstap gaan maken van twee dagen, worden dan ook de lege valiezen opgevuld met al het nodige erin.
Soms zijn het twee kleerkasten vol met kledij, want ge weet maar nooit wat ge gaat aantrekken hé. Soms neemt me ook nog twee soorten paraplus mee, ne zomer en ne winter paraplu. De zomerparaplu is meestal geschikt, om de laaghangende zon tegen te houden. De winterparaplu daar tegen dient meestal om de neervallende regendruppels tegen te houden, die naar beneden vallen. En voor de geene die het wat rustig aan willen doen, is het meestal een sportieve twee daagse of één dag sportief te zijn en de tweede dag om uit te rusten.
Om even tot rust te komen van al die stress, en de vermoeidheid dat we hebben opgelopen. Om even te pauzeren en de drukte te ontlopen, of om de platte battereien weer op te laden. Om lekker te gaan fietsen of te gaan wandelen, als het weer het toelaat. Met de hond of met de kinderen, er even tussenuit trekken. Of te gaan vissen op paling in 't groen, of makreel is tomatensaus.
Maar voor de vrouw was dat vroeger meestal ne zware dag, van hard labeur. Zij stonden meestal wat vroeger op dan anders, om te kuisen en het overtollige stof naar buiten te jagen. Het stof dat onverwachts naar binnen kwam, zonder kloppen of te bellen. Om alles wreed schoon te doen blinken, voor het onverwachte bezoek die kan komen. En als dat bezoek zo onverwachts aan uw openstaande deur komt bellen en ge hebt geen eten genoeg in huis, dan is dat zeker vervelend he. Wat dat laatste betreft is dat voor mij geen probleem, want ik ben toch niet thuis. Maar voor alle zekerheid,zal ik een papierke aan mijn deur plakken met in grote koeieletters: Gelieve niet te kloppen of te bellen, want ik ben toch niet thuis.
Allé mannekes, ik wens ieder van u een goed weekend, met of zonder zon. Maar neem toch maar voor alle zekerheid ne paraplu mee hoor.
Voor ik mijne tekst begin, wil ik alle moeder uit het Antwerpse, een gelukkig moederdag wensen.
Ja mannekes, in feite is moederdag de tweede zondag van mei, maar ik denk dat ze ergens een fout hebben gemaakt hoor.
Vroeger bestond de taak van een moeder erin, om voor kinderen en in het huishouden te zorgen. Omdat de meeste gezinnen veel groter waren dan nu, daarom was een gezin met zeven kinderen of meer geen uitzondering meer. Dit vroeg dan ook voor de moeders zeer veel inspannig, en was het dan ook een hele en zware karwei om dit tot een goede einde te brengen. Bovendien konden de moeders niet beschikken over de moderne apparaten van nu. Nee, want in diene tijd waren er nog geen vaatwassers, om al de potten en pannen te doen blinken. Ook geen wasmachine, om ons vuile broeken te wassen en de witte hemd van pa schoon wit te houden. Of ne doodgewone droogtrommel, om het water eruit te persen.
Zelf geen moderne keuken, waar we wat meer tijd zouden hebben om het eten klaar te maken, als we honger hadden. Nee nee, de modernisme lag in dienen tijd nog ver achter ons. Al het werk gebeurde dan ook met de blote hand, zodat de moeders dikwijls met blaren op hun handen rondliepen. De ganse dag was moeder de vrouw bezig met wassen en plassen, om toch maar de ruwe vloer proper te krijgen en het vuil van onze overal weg te krijgen. Zelfs met het strijken van vader's hemden, en het poetsen de ramen. En het koken was ook al een hele karwei, zeker als ge met een heeeeeel groot huisgezin was.
De dag van vandaag hebben de moeders in het huishouden, het heel wat gemakkelijker. Niet alleen omdat ze nu over moderne apparaten kan beschikken, maar ook omdat het huishouden niet langer een moederberoep meer is. Vele papa's steken nu een handje toe, om toch maar op een goed blaadje te komen te staan. Dit geeft vele mama's de kans om buitenhuis te gaan werken. Maar ook daar moeten ze zich extra inspannen, om zich te bewijzen.
In feite heeft een werkende moeder een dubbele taak, en toch worden ze nog altijd minder gewaardeerd.
