·   Ik

Ik zou willen, dat mijn kind niet gestorven was. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

 Ik zou willen dat ik hem terughad.

  Ik zou willen, dat je niet zo bang zou zijn om de naam van mijn kind uit te spreken.
Mijn kind leefde en was belangrijk voor me.

Als ik huil of emotioneel word als je over mijn kind spreekt, dan zou ik willen dat je weet dat het niet is omdat jij me hebt pijn gedaan.
De dood van mijn kind is de oorzaak van mijn tranen.

Ik heb best wel eens afleiding nodig en wil graag horen hoe het met jou is; maar ik wil ook graag dat jij weet hoe het met mij is. Het zou kunnen, dat ik bedroefd ben en misschien ga huilen, maar ik zou willen, dat je me over mijn kind laat praten.
Het is elke dag mijn favoriete onderwerp.

Ik zou willen dat je niet verwacht dat mijn verdriet na 6 maanden of 1 jaar over is maar ik zou willen dat je kon begrijpen dat mijn verdriet nooit over zal gaan.
Ik zal verdriet hebben over de dood van mijn kind tot de dag dat ik zelf zal sterven.

Ik werk erg hard om te herstellen, maar ik zou willen dat je begrijpt dat ik nooit helemaal zal herstellen.
Ik zal mijn kind altijd missen en ik zal altijd rouwen om zijn
dood.

Ik zou willen, dat je niet van me verwacht "er niet aan te denken" of om "gelukkig" te zijn.
Het zal nog heel lang duren voor zoiets kan, dus houd jezelf niet voor de gek.

Ik hoef niet beklaagd te worden, maar ik zou willen, dat je me de kans geeft om verdrietig te zijn.
Ik moet door het verdriet heen.

Ik zou willen dat je begrijpt dat mijn leven overhoop gehaald is.

Als ik zeg "Het gaat goed", dan zou ik willen dat je begrijpt, dat ik me niet goed voel en dat ik elke dag moet vechten om op de been te blijven.

Ik zou willen, dat je weet dat alle reacties van verdriet die ik heb, erg normaal zijn.
Depressie, kwaadheid, hopeloosheid en overstelpend verdriet, je kunt het allemaal verwachten.
Dus vergeef me alsjeblieft als ik rustig en teruggetrokken ben of prikkelbaar en humeurig.

Het advies om "van dag tot dag" te leven is een uitstekend advies.
Alleen op het ogenblik is een dag me zelfs te veel.
Ik zou willen, dat je kon begrijpen, dat het al heel wat is, als ik "van uur tot uur" probeer te leven.

Vergeef het me als ik onbeleefd ben, het is absoluut niet mijn bedoeling.

Ik zou willen, dat je begrijpt dat verdriet mensen verandert. Toen mijn kind stierf, stierf een groot deel van mij met hem.
Ik ben niet meer dezelfde persoon die ik was toen mijn kind stierf en ik zal ook nooit meer dezelfde persoon worden.

Ik zou heel graag willen, dat je me zou kunnen begrijpen. Dat je je zou kunnen indenken hoe het voelt: mijn verlies en mijn verdriet, mijn stilte en mijn tranen, mijn leegte en mijn pijn.

16-10-2007 om 11:46 geschreven door Vanessa

10-10-2007 om 22:08 geschreven door Je Dochter