Uiteindelijk is het dan na enkele maanden een beetje tot een verzoening gekomen. Ondertussen had ik al meerdere malen met die vriendin ( Kathy ) gepraat. Van haar ben ik dus alles te weten gekomen hoe zij Dirk behandelde. Zij is daar heel erg van geschrokken dat ik van niets op de hoogte was. Dirk is dan terug naar zijn eigen huis mogen gaan. Nu werd hij natuurlijk nog meer gekontroleerd . Ondertussen waren wij met een zaak bezig die we wilde openen. Daar stond Dirk ook volledig achter en wilde ons ook komen helpen met het helemaal te veranderen. Ondertussen was ik ook volop bezig met mijn jongste broer te steunen en hem te helpen. Hij had keelkanker en moest gedurig naar de kliniek voor onderzoeken , chemo, bestralingen enz. Dan op een gegeven avond kreeg ik op het telefoneren naar mijn mama geen antwoord. Toen dit te lang duurde heb ik Bart ernaar toe gestuurd. Mijn mama lag naakt op de grond in een plas bloed. Ze leefde nog. Ben daar dan naartoe gegaan, ambulance was al aanwezig en hebben haar na de eerste zorgen naar de kliniek overgebracht. Heb dan enkele familieleden opgebeld en hebben zitten wachten in de kliniek. Het duurde hemeltergend lang. Dan werd ik en mijn oudste broer geroepen. Ik dacht we mogen er ff bij. Niets was minder waar, in de gang werd me gezegd dat ze was overleden. Dat was op 19 november. Parket enz erbij. Groot onderzoek want het was geen gewone dood. Volgens mij is ze vermoord en ben er tot op heden nog mee bezig.Heb ook haar dossier in mijn bezit.Heb ze niet mogen laten verassen, op 3 december wel laten begraven. Daar zat Dirk ook heel erg mee in. Dirk was van mijn mama hare God. Dan na een lijdensweg van mijn broer , is hij gestorven in januari. Dan zat ik er haast door. Maar we moesten verder met de zaak. Daar is ook Dirk en natuurlijk eveneens mijn andere kinderen heel veel in komen werken. Het resultaat mag echt gezien worden. Maar Dirk kwam dan en zegde op een keer, ik heb een mooi geschenk gekocht voor Sindy. Ik dacht " Oei ben ik iets vergeten, verjaardag ofzo?" Neen Dirk had dit gekocht gewoon ter compensatie voor haar omdat hij ons kwam helpen, en minder bij haar kon zijn. Dan had mijn ander zoon Ray zoiets van, allee kom jong uw ouders helpen en dan een geschenk gaan kopen. Maar zo was Dirk hé. Hij werkte samen met zijn broer Ray op hetzelfde fabriek, Nynas , En daar was Dirk altijd bezig over het cafeetje dat zijn ouders gingen opendoen. Dat gaat er marcheren en het is heel mooi geworden, want dit en dat hebben we gedaan en veranderd. Hij was vol lof. Zodanig dat die mannen zegde, van we zullen ens samen afspreken en eens iets komen drinken. Ondertussen hadden wij ook met zen allen al tegen Dirk bezig geweest. Dirk ge gaat nu terug naar Sindy , maar laat je aub niet meer zo doen. Neem ook een ander rekening voor bv je vervoersonkosten die daar kunnen worden op gestort.Dat moet zij niet weten en heb je altijd iets van jezelf en moet je altijd niet meer smeken om wat geld. Dat heeft hij één keer gedaan op mijn rekening. En sta er ook op dat je loon op jouw rekening blijft staan en dat zij die niet altijd naar haar eigen rekening doorsluisd. Hij was weer van goede wil en we dachten dat hij dit dus wel zou doen. Onze opening was dus op 2 april 2005. Allen van de partij. Veel positieve kommentaar. Toen Dirk dan nog eens op een avond bij ons was om eens iets te komen drinken, was het weeral ruzie.Hij was in het café niet nodig alleen, zo was haar gezegde. Dirk is nadien nog iets gaan eten met ons en wij hebben hem dan naar huis gedaan. Bart met zijn auto en ik met D irk met onze auto. Daar stond zij dus ook op dat de auto altijd voor de deur zou staan. Toen is die fucking dag eraan gekomen............................................................... Dirk had dus afgesproken met de mannen van het werk om iets te komen drinken. Hij was zo fier op het gedane werk en er werden dan ook komplimentjes uitgedeeld. Dirk is dan wat beginnen drinken. Bacardi -cola. Dan is zijn gemoed wat vol gekomen en heeft geweend in het toilet. Tegen mij wilde hij nooit iets zeggen. Zijn gezegde was " Mamske gij hebt al zorgen genoeg" Omdat hij al wat had gedronken had zijn beste vriend en tevens werkmakker zijn sleutels al gevraagd dat was ( den enige echte Rudy ) een schat van een man. Ik heb Dirk dan uiteindelijk in zijn zelfde glas de volgende 2 uren gewoon cola gegeven. Rudy had ondertussen aan mij de sleutels van Dirk gegeven. Dan heeft D irk een hele lange tijd bij mij gestaan achter den toog.Meermaals zegde hij tegen zijn makkers, op mijn mamske ben ik fier se, spijtig dat ze nu nog zo hard moet werken. Heeft me meermaals vastgenomen en gezegd dat hij toch van Sindy zou weggaan. Ik schrok daar natuurlijk van. Ik vroeg naar het waarom. Hij had geen leven meer zegde hij, nu was juist zijn verlofgeld gestort en enkele uren nadien had zij het weeral op haar rekening laten doorstorten. Ik heb die moment tegen Dirk gezegd, " Jongen als zij dan toch niet veranderd sta ik helemaal achter jou, want ik wil hebben dat je gelukkig word". Het was ondertussen al na 4 uur in de morgen. Hij vroeg me of hij s'middags dan met ons kon komen praten daarover, want zo ging het niet meer. Dat was toch een natuurlijke zaak zeker. Toen vroeg hij achter zijn sleutels en ik gebaarde van kromme haas. Ik weet dat als hij zijn sleutels niet had dat hij kon boos worden. Ondertussen was het bijna 5 uur en zegde tegen hem dat ik hem wel naar huis zou doen zoals de vorige keer, dat dan Sindy niks zou kunnen zeggen want dat de auto dan toch thuis stond. Dirk antwoordde, "" mams , dat haalt toch niks uit de vorige keer was ze even kwaad of de auto er nu staat of niet, en het is al te laat jij moet ook gaan slapen" Dirk zegde, dan zal ik maar ne taxi nemen hé. Dirk is dan doorgegaan. Wij sloten ook juist en wij wonen juist naast de deur. Thuisgekomen heb ik dan vlug naar Dirk gebeld en gevraagd waar hij was. Hij was te voet onderweg naar de taximaatschappij. Ik ken mijn zoon, en omdat hij de laatste uren niets meer had gekregen om te drinken , en hij al een hele tijd met mij had gepraat wist ik dat hij niet meer dronken was.Ik heb Dirk toen gezegd dat ik zijn sleutels had. Hij vroeg ze mij dus terug. Is dan terug naar huis gekomen, en Bart zegde tegen mij, ga je die sleutels nu toch geven? Ik zegde ja, hij is niet meer dronken. Bart zegde, als er dan iets gebeurt is het wel uw schuld zene. Ik vroeg aan de deur aan Dirk om voorzichtig te zijn en me iets te laten weten als hij thuis was, en als zij begon te zagen dat hij er dan maar niks moest op antwoorden. Heeft me nog stevig eens vastgenomen ( deed hij altijd ) en een zoen gegeven. Rond halfzes kreeg ik dan van Dirk een sms, dat hij veilig en wel in de garage stond, en i love you mother, xxx je zoon. Dat was het laatste dat ik van hem heb gehoord. Dit was de auto van Dirk
|