CHRONISCHE DEPRESSIE, PERSOONLIJKHEIDSSTOORNIS,
Foto

Archief per jaar
  • 2013
  • 2012
  • 2011

    Foto

    Mijn naam is Loreanne, afgekort 'Lore'. Die naam verschijnt onder mijn blogjes.
    Mijn bedoeling is mijn belevingen trachten te uiten. A
    ls psychische zieke word je immers vaker de mond gesnoerd dan als de fysisch zieke mens.
    Loreanne


    Foto

  • STICHTING BORDERLINE
  • MOEILIJKE MENSEN
  • PSYCHISCHE PIJN



  • BOEKEN

    CIRCUS DEPRESSIE, Drs. Paul Wisman

    LEVEN MET EEN BORDERLINE PERSOONLIJKHEIDSSTOORNIS, Josephine Giesen-Bloo

    BORDERLINE PERSOONLIJKHEIDSSTOORNIS, een praktische gids voor behandeling, Roy Krawitz, Christine Watson

    GROOTSE PATIENTEN, KLEINE THERAPEUTEN. Narcisme en Psychotherapie, Mark Kinet, Luc Moyson

    ROSALIE NIEMAND, Elisabeth Marain

    HET MOET ERUIT, Marie Cardinal

    ONTSPOORD, Ria van de Ven

    DE UREN, Michael Cunningham

    BORDERLINE STOORNIS. Crises in hechten en onthechten, E. Van Meekeren

    BORDERLINE HULPBOEK. Zelf leren omgaan met, Jaap Spaans en E.Van Meekeren
     
    WAT BORDERLINE MET JE DOET, Arthur Hegger




    Foto

    BOEKEN

    BORDERLINE PERSOONLIJKHEIDSSTOORNIS. Handleiding voor training en therapie', M.Linehan

    VER HEEN, P.C. Kuiper

    MORGEN BEN IK EEN LEEUW. Hoe ik mijn schizofrenie overwon.', Arnhild Lauveng

    DE STILTE VOORBIJ. Mijn weg terug.', Nancy Venable Raine

    ALS LIEFDE IS PIJN DOET EN JE WEET NIET WAAROM, Dr.Susan Forward en Joan Torres

    DILEMMA'S IN DE PSYCHIATRISCHE PRAKTIJK, Kaasenbrood, Kuipers, van der Werf.


    Foto

    De lijst boeken die ik vermeldde, gaan uiteraard niet allemaal over borderline persoonlijkheidsstoornis. Het zijn boeken die me om één of andere reden steun boden al was het door de (h)erkenning van bepaalde gevoelens, gedachten, bedenkingen. Er zijn boeken bij die me een beter inzicht gaven in wat tijdens mijn huwelijk speelde ('Als liefde pijn doet en je weet niet waarom') of over het verworpen worden door die je lief zijn. ('Ontspoord')

    Foto

    Laatste commentaren
  • Een aangename namiddag toegewenst lieverd (Nikki)
        op Af en toe
  • Wens je een fijne Zondag lieve vrienden xxxxx (Nikki)
        op Af en toe
  • Wens je een fijne vrijdag lieverd xxxx (Nikki)
        op Af en toe
  • Een gezellige Woensdag lieverd xxxxx (Nikki)
        op Af en toe
  • Een fijne nieuwe week toegewenst vriendin xxxx (Nikki)
        op Af en toe
  • Aangename zondag toegewenst vriendin (Nikki)
        op Af en toe
  • Een fijne Donderdag toegewenst vriendin (Nikki)
        op Af en toe
  • Een fijne nieuwe week toegewenst vriendin (Nikki)
        op Af en toe
  • Aangename vrijdag vriendin (Nikki)
        op Af en toe
  • Een fijne nieuwe week gewenst vriendin (Nikki)
        op Af en toe
  • Aangename Donderdag lieve vriendin (Nikki)
        op Af en toe
  • Fijne nieuwe week Lieverd xxxxx (Nikki)
        op Wat?
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op Wat?
  • Ik heb mijn Kerstaward mee als dank voor je vriendschap xxxxx (Nikki)
        op Wat?
  • Een fijne nieuwe week gewenst lieverd (Nikki)
        op Wat?
  • 't is hier nu kerstmarkt (Annie & Rogier)
        op Af en toe
  • Fijne namiddag gewenst lieverd (Nikki)
        op Wat?
  • Fijne nieuwe week lieverd xxxxxx (Nikki)
        op Wat?
  • sinterklaasoptocht hier vandaag (Annie & Rogier)
        op Wat?
  • Een aangename vrijdag gewenst lieverd xxxxx (Nikki)
        op Wat?
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op Wat?
  • Lieve midweekgroetjes lieverd xxxxxxx (Nikki)
        op Wat?
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op 2. Nodig
  • Een fijne Zondag gewenst xxxxxx (Nikki)
        op Wat?
  • Lieve groetjes vanwege DEWESTHOEK (Annie & Rogier)
        op Wat?

  • Foto


    Foto


    Blog als favoriet !

    Foto

    films die me aanspreken, me rust geven:

    -The hours
    -La meglio Gioventu
    -Shall we dance?
    -Chocolat
    -Bleu. Blanc. Rouge
    -Milk
    -Altiplano
    -The color purple
    -The terminal
    -Skin
    -Shine, shine, shine
    -Awakenings
    -The piano
    -The pianist


    (wordt vervolgd)

    Foto



    Inhoud blog
  • Af en toe
  • Erg moe. Onbekend wezen... nam een onbekende start.
  • dank je wel...
  • Stappen
  • Stabiel
  • Overrompelend
  • Een beeld
  • Stilletjes bezig blijven.
  • Waarom?
  • ommezwaai
  • onzin
  • hinderlijk
  • paniek
  • willen delen
  • Dat deed ik al even...
  • Dank je
  • Ochtend.
  • Je huid
  • Zwijgzaam.
  • vroeg op
  • Alles in het leven
  • alle dagen vroeg wakker
  • Wat doet leven pijn...
  • Beter
  • Titel kan ik niet bedenken
  • Wegkruipen
  • Door een en ander down
  • Hij is niet bang
  • diep
  • Geen gedichten meer... voorlopig... wel blogs.
  • ommuurd (NA DIT BLOGJE HOU IK EVEN PAUZE-WIL JULLIE DEZE ZWAARTE NIET AANDOEN)
  • allerlei
  • Ontheemd
  • ?
  • DOODgezwegen
  • reacties op...
  • Dank je
  • .....
  • Rustig aan
  • Besef
  • Zweeg
  • Wat heeft het voor zin
  • Neen.
  • Moeilijk te beschrijven
  • Goed... de hitte...
  • Doodmoe
  • hun kracht
  • maalstroom van gedachten, de weg is weg
  • Terug van weggeweest?
  • Stand van zaken?
  • beleef-loos
  • er is nog ander bedrog dan 'gezichtsbedrog'...
  • in shock
  • ding
  • onherkenbaar en onbereikbaar
  • Moe
  • blogstop
  • Heel stil
  • millimeters
  • Vrienden
  • Op deze manier...
  • Eindelijk...
  • Moeite
  • Dit is therapie én psychiatrische hulp...
  • een kort berichtje
  • Sorry nogmaals
  • comfortabel
  • wat er aan de gang is
  • moe
  • bedankt
  • sorry nogmaals
  • dank je wel
  • Bedankt
  • Sorry
  • De stilte
  • aKeLiG eN gEk
  • Tijdens een droom
  • Armzalige poging
  • tjonge... vergeten dat het voor sommige mensen een vakantiedag was... beuh...
  • Sorry maar ik ga toch even verder herplaatsen.
  • stil
  • Droommarathon ?
  • Er is verandering op til... neen, dat klopt niet helemaal
  • dAT was me de reactie wel ANTI-KLIK !!!!!!!!!!!!
  • Gemengde gevoelens
  • zeer vreemd
  • Het is beslist een voordeel dat ik terug 'VOEL'...?! :-) :-(
  • voor één keer
  • gevoel
  • we zullen dooooorgaan...
  • remedie
  • ondanks
  • moeilijk
  • een kaas met gaatjes
  • De gekste dromen
  • op mijn hoede
  • 't lijkt wel avond, zo donker is het al...
  • verdriet
  • allerlei
  • Tollend
  • met het verstand op nul
  • verloren
  • moeilijk
  • heel erg down
  • dankbaar
  • ontgoochelend
  • begrijpen
  • na het lichtere
  • het niet te beschrijven toch pogen beschrijven
  • ......
  • vandaag was het een moeilijke dag...
  • goed... weer wat moed
  • NIEMANDSLAND
  • Als ik al ziek was...
  • Door de gebeurtenissen
  • Verbazingwekkend dat ik net diezelfde avond dit aankloeg ...
  • KRIJGEN EN ZWIJGEN wat betreft misbruik door priesters....
  • Dan denk je....
  • psychische kanker
  • Op een rustig tempo
  • Alweer enkele oude blogjes kunnen plaatsen...
  • Wat was eerst, de kip of het ei?
  • Iemand in zijn/haar waarde laten.
  • Ook dat voelt 'anders' sinds...
  • veranderd
  • Onverwacht
  • ogenschijnlijk
  • Veel gas terugnemen... :-(
  • geen probleem vandaag om...
  • voelen
  • indrukken
  • Titelloos...
  • twee voor de prijs van één haha
  • Omdat
  • rusteloos
  • Het gaat weer...
  • ach
  • stil
  • Een beetje verdwaasd.
  • Een wonder...
  • Goed bezig... ?
  • Ik val in herhaling.. maar het is dan ook herhaling van het zijnde...
  • Weg, weg, weg...
  • Wat...
  • verward
  • Erg moe
  • Zware problemen
  • 't Gaat...
  • Vanmorgen, een duisternis met sterretjes...
  • Een overheerlijke dag...
  • Daaraan kan je het merken...
  • Ziezo, opgeruimd staat netjes...
  • in stukjes gehakte nachtrust
  • Bericht aan die zich hier 'moi' noemt... (én William én Wim....) (asjemenou... )
  • Een stap...
  • Wat me in zulke perioden helpt...
  • vroeg uit de veren
  • nuchter verslag van de dag
  • vertalen
  • blijven drijven
  • Zo moe
  • altijd hetzelfde?
  • beduusd
  • rusten
  • Ben erg moe
  • waarom of waar vandaan
  • Gruwelijk besef..!
  • Als ik kon ik schoot mezelf naar de maan...
  • ontwaakmomenten
  • bewogen, fijn, vermoeiend
  • Lol?
  • Het is opnieuw 'klassieke muziek-tijd'... Schubert dit keer.
  • beter
  • naderende herfst
  • steeds
  • geen goede ingrediënten
  • een hele week
  • wantrouwen
  • Scherp
  • beschrijving
  • Omdat
  • heftig
  • de atmosfeer
  • pijnlijk maar nodig...
  • eerst de dumping verwerken
  • ontwaakt
  • Beter
  • onverwacht
  • De herfst
  • Donker
  • Momenteel gaat het niet zo goed met me...
  • pijn en verdriet
  • angstig
  • Er gebeurt
  • Op dagen als deze...
  • Een brij
  • Dan maar opgestaan.
  • Het huilen staat me nader dan...
  • De hitte


     


    Niets van deze teksten mag zonder toestemming van de auteur gebruikt worden.
    over depressie en persoonlijkheidsstoornis
    16-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De stilte
    Klik op de afbeelding om de link te volgen




















    Zoekend naar woorden
    die je niet vindt
    zoek je naar iets
    wat je opnieuw doet voelen
    en je met leven verbindt.

    Zoekend naar woorden
    om te vertellen
    wat onverklaarbaar
    onverwacht
    steeds opnieuw
    komt kwellen.

    Geen beeld kan je vinden
    dus blijft het vaag en stil
    straks wordt het misschien beter
    maar nu is alles
    nog doods
    droef en kil.

    ©Loreanne 2012

    16-11-2012, 08:44 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:de pijn in dichtvorm
    14-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.aKeLiG eN gEk
    Klik op de afbeelding om de link te volgen


















    Gek hoe ik niet veel geef om
    zoveel
    Gek hoe de wereld me kan gestolen worden
    meestal
    Gek hoe de glazen bokaal waarin ik zwem
    heel dik glas kreeg
    Gek... alles gebeurt ver weg van me
    hoe gek is dat zeg.

    Akelig...  zij wil meevoelen
    maar voel niets meer
    Akelig... dat ze leeft
    maar daar weinig van voelt
    Akelig... wie zij werd
    want ik ken haar niet meer.

    ©Loreanne 2012

    14-11-2012, 14:49 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:in dichtvorm
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Tijdens een droom
    Klik op de afbeelding om de link te volgen






















    Tijdens een droom liep de wekker af. Met dikke, rode kikkerogen keek ik even later naar mijn spiegelbeeld. Mijn hoofd leek in twee helften verdeeld die niet met elkaar wilden overeenkomen. Ondertussen is het beter, enkele koppen teerzwarte koffie durven wel helpen.
    De pijn schiet iedere ochtend opnieuw door mijn lijf. Wellicht normaal... omdat er scheuren zijn gekomen in de beschermende bast.
    Dapper wil ik schrijven 'laat maar komen'... Diep in mijn binnenste hoop ik echter dat als het komt het dat heel vluchtig doet.... 
     
    Beelden en herinneringen komen in dromen en overdag. 
    Verwezen constateer ik het. Te moe om het te laten doordringen. Het leven vindt nu al zo lang naast mij plaats, ik lijk er geen deel meer van uit te maken. Het lijkt me daarom moeilijk dit alsnog te kunnen integreren. 

    Leven in het nu, is niet eens meer moeilijk. Ik leef alleen nog maar in het nu, de rest lijkt als een droom nooit werkelijk gebeurd.  

    14-11-2012, 07:35 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:mijn dagelijkse leven
    13-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Armzalige poging
    Klik op de afbeelding om de link te volgen




















    Als een zombie zit je hier
    in een armzalige poging
    toch iets te laten weten
    wat al deze minuten, uren met je deden.

    Hondsmoe
    en zombie als een koe
    Deze dag mag straks vlug in slaap verglijden
    'k kan me daar alleen om verblijden

    Tjonge wat was dit voor een dag
     ik kan er echt niet om lachen...
    deze dag gaf me vanaf de ultravroege ochtend
    ook een ultra harde slag

    Laat de nacht maar vlug verpozing geven
    zodat ik deze uitputtende veldslag kan vergeten
    en mezelf straks in een rustgevende, allesvergetende slaap
    kan lezen.

    ©Loreanne 2012

    13-11-2012, 17:55 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:in dichtvorm
    12-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.tjonge... vergeten dat het voor sommige mensen een vakantiedag was... beuh...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Na enkele klusjes toog ik dapper naar een warenhuisje, had enkele spulletjes nodig om dit huis verder te ordenen.
    Tjonge, 't was daar de hel. Want een volk op een uur dat er normaal geen volk is... en van welke planeet kwamen ze? Ze sjokten met karren door de gangen, vonden mij een obstakel dat ze de weg versperden met die karren zelfs dwars over de gangen te laten staan.
    Ze verroerden zich niet... leken het vanzelfsprekend te vinden dat ik dan maar rechtsomkeer maakte... Lieve mensen, zijn dit nog wel mensen?
    Ik dacht... 'kalm blijven Lore, hier ben je zo weer uit'... maar ze gingen pal voor je neus staan en duwden je opzij... ze staarden je aan met kikkerogen toen je bleef staan waar je stond... Waren zij niet in staat misschien tot net datzelfde geduld als ik??? Duidelijk van niet.
    En toen ik daar in zeven haasten wegging, was ik net niet kirrewiet.
    Ik vond niet wat ik zocht... maar vond wel wat ik niet zocht en wel van pas kwam. Om na die ene boodschappentocht ook nog die andere boodschappen te verrichten, vond ik écht niet de moed.... Nog zo'n koe-achtige meute kon ik echt niet meer aan.
    Ik ben naar die ene kamer getogen en spitte ze verder uit, sorteerde en gooide weg... maakte een nieuw plakboek voor het lieve ukje dat ik regelmatig met mijn gezelschap verblijd.
    En nu ga ik 'Sturm der liebe' zien... een nieuwe idiote verslaving van me... die wellicht ergens goed voor is... en waar ik net zo wellicht enige frustraties kan ventileren.
    Fijne avond al die mij bezoeken... fijne avond ook aan al die me niet bezoeken... al weten ze dan niet dàt ik ze fijne avond wens... maar moet dat dan? Ik weet het, ik ben mesjogge... Maar nu weet jij het ook.

    12-11-2012, 18:11 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:mijn dagelijkse leven
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sorry maar ik ga toch even verder herplaatsen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen




    Daar niemand anders bezwaar maakt wat het herplaatsen van oude blogjes betreft, ga ik opnieuw aan het werk. Die ene die van gedaante verwisselt als was hij/zij een kameleon zoekt het verder zelf maar uit. 
    Wat zou ik me plooien naar zo één zeurpiet of zeurmieke en daardoor nog langer met die oude blogs lopen klooien?
    Dus sorry beste mensen, mijn verontschuldigingen als ik tien blogjes na elkaar plaats en daardoor even telkens op de startpagina verschijn...

    12-11-2012, 10:09 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:mijn dagelijkse leven
    11-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.stil
    Klik op de afbeelding om de link te volgen




    Stil van overdondering
    tranen van binnen
    niet slechts van verdriet
    zoveel ingrijpende gebeurtenissen
    zijn er gebeurd
    en liggen nog in het verschiet.

    Vandaag
    was ik er graag
    tegelijk is er pijn
    al was het nog zo bijzonder, zo fijn

    Vreugde en verdriet vechten als bezeten
    't is nog steeds niet te lijmen dat wat open heeft gereten
    al het onrecht dat telkens weer het levenslicht kwam stelen
    al het vertrouwen verbrijzeld onder leugens, lafheid, niet te verhelen

    Een ding, ben ik absoluut niet kwijt
    mijn zelfrespect, kan mezelf nog in d'ogen kijken
    ik hoef niet al die stinkende rotzooi van ze glad te strijken
    en dat ik in ze allen zoveel jaren bleef geloven, daarvan heb ik geen spijt
    Dat ben ik zelf, mijn eigen wezen
    al hebben ze me daar om bespot en oeverloos lesjes gelezen.
    Ik gedroeg me tenminste niet als een lafaard of een terrorist
    een spottende marginaal of een sadist
    Niet als een krenkende rotgarnaal
    of een in stront getrapte stinkende sandaal
    Ik gedroeg me niet arrogant of wreed
    veroorzaakt geen onnodig leed
    maar bleef mezelf, volgde mijn hart
    daar stampten ze op... en sloegen het plat.

    Een deel van mensen verdween uit mijn leven
    ze gingen zich op zeer bedenkelijke paden begeven
    het maakt mij niet meer uit, ik geef er niet meer om
    soms voel ik medelijden... en vind ze pijnlijk dom
    dat ze niet beseffen hoe kort dit leven is en hoe liefdevol het kan zijn
    als je ophoudt met haat, ophoudt met chagrijn
    ophoudt met jezelf niet zijn
    ophoudt met mensen die jou ooit lief waren
    te vermalen fijner dan fijn

    Ooit komt er een dag dat ze het zich misschien berouwen 
    maar dan is het te laat
    voor spijt van hun hatelijke daad
    te laat 
    voor al wat ze hebben geschaad
    te laat
    voor al dat gewichtig gepraat
    te laat voor de ogen, hart en geweten te gebruiken
    voor al die jaren dat ze de waarheid hebben lopen fnuiken
    te laat want dit hart werd verwond
    het wordt nooit meer gezond
    te laat want vertrouwen kan nooit meer voor die het zo lang en in die mate schonden
    al blijf ik met herinneringen aan ze verbonden.

    Mijn hart gaat nog open
    voor die het niet nu en nooit hebben willen slopen
    De deur van dit huis gaat misschien ooit of nooit nog open
    de deur van mijn hart
    daarvoor zal je een nieuw slot moeten kopen
    die deur die erin stond heeft het moeten bekopen
    door onbedachtzame wreedheid
    lafheid, verraad
    nooit heeft iets in mijn hele leven
    mij zo verwond
    en zo onherroepelijk geschaad.

    © Loreanne 2012

    11-11-2012, 19:47 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:de pijn in dichtvorm
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Droommarathon ?
    Klik op de afbeelding om de link te volgen















    Tjonge, ik lijk s'nachts wel bezig met een droommarathon... De ene droom volgt zowat de andere op... Ze zijn van die aard dat ik pas nadat ik opstond op verschillende vlakken besef dat ik droomde... zo dicht liggen ze bij de werkelijkheid en toch ook weer niet...
    Ik wist bijvoorbeeld niet meteen vanmorgen waarom ik me zo down voelde, zo intens donker... tot ik even later in de woonkamer besefte dat ik over een verlies droomde. Overdag lijk ik het verwerkt... s'nachts in mijn dromen is het duidelijk van niet.
    Ook angsten komen daar boven... ook die kleine bezorgdheden om iets belangrijks te vergeten, worden in die dromen zodanig overbelicht dat ik ze niet meer kan ontkennen.
    Pfff, ik hoop dat dit vlug ophoudt. Ik ben nog steeds down en zal me na dit blogje met bijna plezier op alle klussen gooien die ik vandaag in gedachten heb. Alleen uitkijken dat ik niet al té erg over grenzen ga, het is immers niet de bedoeling dat ik van de ene zooi in de andere beland.
    Ik voel me werkelijk niet goed nadat het toch even de lichtere kant uitging. Moed niet verliezen en doooorgaan... moet ik, wil ik, zal ik.

    11-11-2012, 10:13 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:mijn dagelijkse leven
    10-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Er is verandering op til... neen, dat klopt niet helemaal
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Er is verandering op til?
    Neen... dat klopt niet helemaal... er is al verandering aan de gang. Duidelijk. Ik laat me niet meer doen door zulke snoeshanen of snoeskippen (zie vorig blogje) maar wat nog veel en veel bijzonderderderder is... het doet me ook niet meer wegklappen uit het leven... ik voel me niet meer tot in mijn wezen geraakt... !!! Wellicht omdat ik ook voel welke krielkip of verkapte haan dit schreef.

    Het wijst voor mij op dat wat ik de laatste maanden merkte, ik vertrouw meer en meer op mezelf... Ik heb voor het eerst in mijn leven iets wat ze zelfwaardegevoel noemen. En ik wéét en voél met iedere vezel van mijn wezenlijkheid dat ik dat aan mijn huidige psychiater te danken heb...

    Na een strijksessie... voornamelijk de kleding van die hier nog in huis rondzweven... en enkele stuks van mezelf... nam ik rust... (drie werf hoera) en voel me beter nu, uitgerust...
    Tegenwoordig luister ik terwijl naar de radio... en haak een rand rond een stof te klein om tafellaken te worden... het verstrooit me... en tegelijk brengt het ook rust. Ik denk aan die me lief zijn en voor wie ik ook nog tel... en het geeft me een warm en vredig gevoel. Laat die anderen het zelf maar uitzoeken.

    Na het potje dat ik ondertussen kook... ga ik opnieuw rust nemen. Moeilijk is dat niet... mijn lichaam schreeuwt erom.

    10-11-2012, 19:05 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:mijn dagelijkse leven
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.dAT was me de reactie wel ANTI-KLIK !!!!!!!!!!!!
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
















    Krijg ik me daar zo'n reactie van een zekere anti-klik...

    Hier is ze nog eens extra... kan je allemaal volgen...
    (want ik begreep het eerst zelf niet, waar die anti-klik het over had)

    -----------------------------------------------------
    zielig..... of gefrustreerd
    en maar wijzigen en voorkruipen ; ben je in het dagelijks leven ook zo die altijd maar aan het drummen is? bvb om de eerste op de bus te zitten en dan nog liefst aan het raampje? Denk dat het niet zou gepast overkomen. het is onbeleefd en wat brengt het finaal op? misschien beter evenveel blogs bezoeken zal beter effect geven

    10-11-2012 om 13:25 geschreven door anti klik


    -------------------------------------------------------------------

    Ik wijzig mijn blogje misschien één keer, om er een prentje bij te zetten... maar zover ik weet verschijn ik dan toch niet opnieuw?
    Ik sla dat eerst op en zet erna een prentje omdat vroeger mijn blogje al wel eens verdween voor ik zover was.
    Toen begreep ik wat anti-klikje bedoelde... Ik probeer sinds een tijdje bij iedere moedige dag meteen een deel van de oude blogjes terug te plaatsen... die wijzig ik niet, die plaats ik één voor één weer op mijn blog... die verschijnen wel in het archief van juni 2011... tot die maand klaar is en ik naar juli kan overgaan en zo
    voort.
    Ik was van plan dagelijks 1 blogje terug te zetten omwille van het werk, want natuurlijk moet ik ze één voor één herlezen om sommige die niet zo meer ter zaken doen voor me meteen weg te laten. Maar omdat één blogje dagelijks er niet van kwam, besloot ik op die moedige dagen er telkens tien te plaatsen....
    Blijkbaar (en dat wist ik niet) kom ik dan telkens weer tevoorschijn op de startpagina of zoiets... en blijkbaar stoort dat sommige mensen.
    Ik begrijp dat niet zo hoor... want of ik nu iedere dag een blogje plaats of op één dag tien... is dat nu zo erg?
    Of moet ik speciaal voor die anti-klik die tien blogjes die ik wil terug plaatsen op iedere moedige dag tien keer over de hele dag dat hele gedoe in gang zetten?
    Wat die anti-klik daar naar voorschuift als bedoeling... zegt misschien iets meer over die anti-klik zelf... wie weet.

    Ik denk dat de meeste blogvrienden hier wel weten dat ik nog steeds bezig ben de oude blogjes te herplaatsen... Voor degene die de blog die ik daarover schreef, niet lazen... bij deze dus nogmaals...

    In het begin was dat natuurlijk duidelijker omdat de herplaatste blogs ook meteen bij de inhoud van mijn blog verschenen. Je kon het zien aan de nummering. Ik zit aan blog 200 van de oude dus... dat wil zeggen dat ik er reeds 200 terug kon plaatsen.
    De herplaatste blogs verschijnen er nu niet meer op omdat de huidigen al niet meer te tellen zijn... Je kan ze wel volgen inmiddels in her archief op de maand 
    6/2011 en moet nog tot 7/2012 geraken )

    Ik probeer terwille van die anti-klik en nog mensen als hij/zij die er aanstoot aannemen dat ik mijn oude blogjes plaats en menen dat ik daarom een 'voorschieter' ben en steeds maar 'verander' en zijn/haar plaatste effekes
    inpik de boel weer wat meer te verdelen... dan duurt het nog maar wat langer.

    Neen, ik schiet in de bus niemand voor, ik sta zelfs als dat me moeilijk valt vaak mijn plaats af, laat mensen die moeilijker te been zijn voorgaan en help ze zelf mee de trappen op en af als de halve buszitters alleen maar gaapt...

    Erg hoor als mensen zo met hun oordeel klaarzitten alleen omdat je jouw oude blogjes herplaatst omdat je je site maanden uit de circulatie haalde... triest eigenlijk... en tegelijkertijd zielig.
    Sorry hoor... dat ik jouw plaatske gedurende een tiental blogjes ongeweten innam... Het zal niet meer gebeuren... ik sta mijn plaats met plezier af om van dit gemekker af te zijn...

    PS. ik heb zonét ook mijn inhoudsopgave gewijzigd... meer dan 200 gaat blijkbaar niet... anders had ik ze er allemaal opgezet... kan je meteen zien dat ik niet 'en maar wijzig' 'en maar voorkruip'... tjonge... is dat hier een kleutertuin of seniorennet, vraag ik me soms af... bij zulke vreemde reacties.

    Verder wens ik niets meer met anti-klikkers te maken te hebben... heb zoals ik al schreef méér dan genoeg van gemekker.

    10-11-2012, 15:15 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:bedenkingen
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gemengde gevoelens
    Klik op de afbeelding om de link te volgen














    Gemengde gevoelens zijn altijd beter dan geen gevoelens.
    Een overvloed soms tegengesteld aan mekaar
    maken het gevoel te leven alvast meer waar.

    Een schijn van opnieuw dat leven aan te kunnen en durven gaan.
    Opnieuw hoop te voelen of toch al vertrouwen.
    Ik wil dat gevoel het liefst zo lang mogelijk vasthouden.
    Ook wanneer het me opnieuw zal ontglippen
    al denk ik van niet
    ik zal het me herinneren
    vergeten wil ik het niet.

    Ergens geloof ik in deze positieve wending
    en roep ik voor de zoveelste keer volmondig uit
    die vorige psychiater was voor mij een onbekwame schavuit
    Duidelijk waar hij zijn behandeling op richtte
    beseft hij niet eens hoeveel schade hij aanrichtte?

    Ik kan slechts blijer zijn met iedere dag
    vanaf ik mijn huidige psychiater op mijn pad zag
    't Vertrouwen in zijn kunde was er van de eerste keer
    ik wéét nu dat het niet aan mijn 'zogenaamd' wantrouwen lag
    dat de eerste niet eens na jaren me dat gevoel van vertrouwen
    en veiligheid kon geven
    nodig om je in een goed therapeutisch proces te begeven.

    Vandaar dat de vorige voor mij niet meer bestaat
    en dat al die jaren bij hem verloren lijken en nooit bestaan
    voornamelijk hoe hij er op het einde nog een schep heeft bijgedaan.

    Of ik hem kan vergeven?
    Dat is nogal moeilijk als hij in mijn herinnering niet meer écht bestaat
    Die acht jaren lijken nu acht jaren dat een schaap ergens in de verte heeft geblaat
    geloofde dat het therapie gaf
    hij was alléén tam, onbedachtzaam, onbekwaam,
    niet alert genoeg, zwak en vooral laf...

    Die man en zijn mis-handeling verdwijnt meer en meer uit mijn systeem
    dat voel ik na de verjaring iedere dag meer
    zijn laffe handeling, hoe hij me behandelde als een ding,
    doet niet eens meer zo zeer
    ik zie namelijk scherp wat deze houding zegt over die man
    dat hij niet alleen zijn eigen fout niet toegeven kan
    maar ook niet terugschrok om zich laf af te maken
    van de vlek op zijn blazoen
    Je moet het maar kunnen
    je als professionele hulpverlener tot zoiets verlagen
    zoiets met je patiënte kunnen doen
    lozen als was ze geen mens,
    daarover leugens verspreiden
    ook tegenover een collega.
     
    Mijn diepe wens
    is deze mens
    nooit meer te hoeven horen, zien, kennen.
    Ik ben al aardig op weg... moet ik bekennen.
    Zijn gestalte en lichtzinninge gang vervaagt voor mijn geestesoog
    't lijkt steeds meer alsof ik me nog slechts
    over een stilaan vervagende nachtmerrie boog.

    © Loreanne 2012

    10-11-2012, 11:43 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:in dichtvorm
    09-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zeer vreemd
    Klik op de afbeelding om de link te volgen







    Zeer vreemd, onwerkelijk
    gisteren is al eeuwen voorbij 
    morgen zal nooit bestaan
    alleen vandaag
    dit ene uur
    minuut
    niet even ervoor
    niet even erna
    en vorig jaar..?
    dat weegt op een bizarre manier niet meer zo zwaar
    alsof het om een onbestaande lange nachtmerrie ging
    al was het een feit
    dat mijn leven door de dwaasheid van die psychiater
    een weeklang aan een ultradun draadje hing.

    Onbestaand en zo absurd
    werden hij en alle jaren sessie
    alsof die jarenlange therapie
    nooit heeft plaatsgevonden
    en bestaan
    een enorm trauma door wat hij
    heeft gedaan....

    ©Loreanne 2012


    09-11-2012, 09:52 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:in dichtvorm
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het is beslist een voordeel dat ik terug 'VOEL'...?! :-) :-(
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

























    De wil is veel maar niet alles, de rest moet ook mee en precies die rest vertikte het gisteren op het einde van de dag. Mijn kaarsje was uit. Zelfs de vaat bleef staan. Die neem ik vandaag wel onder handen. En ik zal opnieuw op tijd rust inbouwen, niet als krankzinnig alles in één dag willen doen en liefst zonder rustpauze.

    Vanmorgen werd ik wakker, voelde me niet zo goed... de ellende dook opnieuw op. Toen ik even later een blik buiten wierp en zag hoe prachtig een lichtschijnsel van de naderende ochtend was, voelde ik... 'voelde' (!!!) iets wat ik lang niet meer heb gevoeld... dat zo lang verdwenen gevoel van 'geraakt worden door de pracht van de natuur'...

    Meteen erna voelde ik erg genoeg nog iets anders dat niét zo goed voelde, ik voelde namelijk een felle pijn om het besef hoe de mens die mooie natuur blijft om zeep helpen. Rampen die zich blijven vermeerderen. Nog meer mensen die daardoor in de problemen komen, het leven wordt afgenomen, klimaatvluchtelingen, verlies van familie, huis en levensmiddelen... en toch blijft de overheid vooral eerder mak wat maatregelen betreft. Het een versterkt het ander... zien al die zogenaamde intellectuelen dat dan niet in?
    Waarom luisteren ze niet naar wetenschappers die laten weten dat hoe langer men wacht hoe meer geld ingrepen zullen kosten, want daar draait het toch om, om geld... ze geven liever geld uit voor nutteloze zaken... Ze spreken over crisis die ze grotendeels zelf veroorzaakten want nooit werd er zo verspild in onze maatschappij als de laatste decennia. Nooit werden er zulke milieuvervuilende en beschadigende zaken verder gezet ondanks dat het gemakkelijk anders kan dan nu... De kleine maar ook de grote man...
    Wie, die mobiel genoeg is, weigert immers op een andere manier naar een bakker of slager in de buurt te gaan dan met de auto? Wie verkiest oeverloos vaak zich te verplaatsen met het vliegtuig voor enkele dagen elders als het ook met minder vervuilend vervoer kan? Wie bouwt bruggen en banen, breekt goede gebouwen af om er ultramoderne in de plaats te zetten als enkele ingrepen zouden volstaan? Wie gooit een hoop voeding weg? Wie vervuilt de waterlopen, maait onnodig al dat groen weg? En wie blijft dat toelaten? Wie laat iedere dag zijn auto draaien ook als dat niet nodig is? Waarom blijven fabrieken verpakkingen maken die schadelijk zijn voor het milieu als ze net zo goed die kunnen maken die dat niet zijn? En waarom krijgen zij geen bepalingen opgelegd om dat te veranderen? Waarom wordt de overgrote verantwoordelijkheid bij de gebruiker gelegd? Die mag sorteren... waar dat  niet eens in die mate zou hoeven àls er méér milieuvriendelijke verpakkingen waren of beter nog, waar mogelijk helemaal géén verpakking. Waarom worden spullen uit de mode weggegooid of het nu om kleding gaat of spullen in huis als ze nog degelijk zijn? Je kan nog eindeloos doorgaan...

    Het is geen pleidooi om alle luxe op te geven... gewoon soberder te zijn en even iets meer na te denken... hoe het anders en niet eens echt moeilijker ook en vooral be-ter kan.

    Hoe is het immers mogelijk dat het openbare vervoer net nu besparingen gaat doen? Besparingen die opnieuw meer mensen naar het gebruik van een wagen zullen brengen. Besparingen die voor nog meer 'verlies' zullen zorgen. Hoe kan het dat banken wel gesteund worden door de overheid en door de belasting dus die burgers betalen... maar openbaar vervoer in die mate gaat besparen dat mensen nu minder, een pak minder op het openbaar vervoer kunnen beschikken... ?
    Wie het beter begrijpt... mag het me uitleggen want ik begrijp er hoe langer hoe minder van.

    Afgelopen week kwam ik op een zender terecht die me zowat misselijk maakte... en waarbij ik zo vlug als ik kon... weggezapt werd. Toch zag ik nog dit... Een hondje werd naar een soort hotel gebracht, een kamer met bed... , kreeg een speciale ober, of verzorgen, noem het hoe je wil... die las hem voor uit een boek...  en bracht het hondje amper een vuist groot een bord met een enorme biefstuk erop... drie van die hondjes zouden niet eens de helft opkrijgen... dat enorme vleselijk geval was bovendien nog getooid met wat groente...
    Echt... ik werd er niet goed van... Daar draait mijn maag van om... Je mag je afvragen of dit hondje dat echt wil... en vraag je ook meteen af of je geweten zoiets toelaat... Is dit geen vorm van onrecht? Ik kan er inkomen dat wanneer je een groot inkomen hebt, je je luxe kan en màg veroorloven... maar op deze manier? Hoe kan je dat voor jezelf rechtvaardigen? Echt... daar is mijn verstand te klein voor... het spijt me echt.
    De wereld is gek... de één gaat met een teveel aan inkomen zulke uitgaven doen... de ander weet niet hoe rond te komen ondanks naarstige arbeid... vroeger voor ze ziek werden... of nog steeds...
    Mensen in een bepaald deel van de wereld mogen oeverloos op hulp blijven wachten... ook al leven ze na de vorige natuurramp nog steeds in tenten... terwijl anderen in een ander deel van de wereld meteen iedere hulp krijgen?

    Het is beslist een voordeel dat ik terug 'voel'...

    09-11-2012, 08:26 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:bedenkingen
    08-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.voor één keer
    Klik op de afbeelding om de link te volgen










    Voor één keer gaf het me niet
    die wereld in watten
    omgeven door water en een hoop zand
    Ik vond het dit keer best comfortabel
    wat niet hetzelfde is als amusant

    Voor één keer kon me het wazige weinig schelen
    al kostte me het dan wel meer moeite
    wat is te delen
    Echter een sessie minder
    voelde door de nevel om me heen
    niet als een ramp, niet eens als een hinder.

    Een substantie vloeibaar en muf
    mijn denken en voelen
    zo oneindig suf
    het deert me geen zier
    zwevend in 't water
    als planten zeewier
    deinend met de stroom
    in heel mijn denken, in heel mijn zijn
    ontzettend loom

    Maar 't kan me niet schelen
    ik geef er niet om
    daar schreeuwt iets van binnen
    en wijst op de leugen
    een pijnscheut die niet laat vergeten
    ooit zal je de rots moeten opensplijten
    en aan je verdrongen verdriet
    moeten beginnen.

    Al was je zo daas
    je bleef de mist toch enigzins de baas
    ondanks de afwezigheid van gevoel
    ging je met andere middelen
    verder op weg naar dat doel
    gaf inkijk in een deel van je leven
    je nam een tekst en zette al lezend
    die deur op een kier.

    © Loreanne 2012

    08-11-2012, 10:25 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:in dichtvorm
    07-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gevoel
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

















    Plots was het daar
    hevig gevoel
    intense angst.
    Het roes
    een troebel meer
    vol kroes.
    Waaruit plots een vis
    opspringt.
    Waarom, waardoor
    soms ga ik verder
    ga ik door
    zonder nog te voelen
    waarom of
    waarvoor.
    Dat kan me niet eens meer schelen
    zolang ik doorga
    schep ik immers tijd
    om wonden
    te kunnen helen.

    ©Loreanne 2012

    07-11-2012, 07:44 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:in dichtvorm
    06-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.we zullen dooooorgaan...
    Klik op de afbeelding om de link te volgen








    Een mengsel
    onbekend de ingrediënten
    geroerd, gemengd
    verzengd.

    Mijn zijn, waaronder mijn brein
    door omstandigheden één substantie
    gemalen, gekneed, geen bruikbare stukken meer
    want één brij, lopend en fijn.

    Zorgen maak ik me niet
    't is immers niet onbekend
    ik ben mezelf simpelweg te veel weken
    voorbijgerend.

    Letten op die grens is als gokken in een duistere tent
    meestal win ik niets
    heel zelden één cent.

    Het verlies is veelal groter
    dagen uitgeteld
    wat ik won weer uitgesteld.

    Of ik er wat van leer?
    Wat ik leerde, pas ik niet altijd toe
    ik ben namelijk heel vaak dat oppassen
    moe.

    ©Loreanne 2012

    06-11-2012, 11:55 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:in dichtvorm
    04-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.remedie
    Klik op de afbeelding om de link te volgen









    Soms word je moe van het anders ingevuld te worden.
    Je woorden dienen plots een ander doel.
    Ik geraak echter niet meer over mijn toeren.
    Mijn hoofd blijft, hoe gek nou, vrij koel.
    Als ze niet weten wat mijn woorden bedoelen,
    nu dat is dan hun zaak
    ze lullen, als ze dat persé willen maar raak.
    Ik hoor alleen maar gekwaak.

    Een leuk gesprek brak de eenzaamheid.
    De droefenis van niet even de bekommernis te kunnen delen
    ben ik alvast kwijt
    Soms doet het me verdriet
    dat mijn woorden en bedoelingen niet worden begrepen
    de ander is gekwetst, precies dat wilde ik niet
    Doch het verschijnsel is me niet onbekend
    ik heb het zelf mijn leven lang gekend.

    Verwar eenzaamheid niet met alleen zijn
    alleen zijn, is best fijn
    liever dan in het gehuwde gezelschap van een kwelduivel te zijn
    geringd en gekooid
    na afloop volledig berooid
    ziek, je gezondheid geknakt
    maar ik behield mijn waarde tenminste
    die van hem is tot VER onder het nulpunt gezakt.

    Eenzaam kan je zijn te midden een menigte
    midden je familie, kennissen of vrienden
    met die je niet echt na staan maar je wel willen binden
    eenzaam kan je je voelen
    die dit kennen,
    weten wellicht wat ik kom te bedoelen
    eenzaam zijn, is alleen blijven met je gedachten
    ondanks je duizend woorden
    je hoeft geen begrip te verwachten
    eenzaam zijn, is dat gevoel op een eiland te leven
    te midden de menigte,
    of tussen liefdadigheidbeoefenaars
    ze voelen zich verheven
    daaronder ga je pas beven.

    Eenzaamheid is geen verbinding voelen
    geen uitwisseling van gedachten
    dat duidelijke gevoel gekend te worden
    domme, ongemeende woorden, zullen eenzaamheid
    nooit verzachten

    Gelukkig ben ik niet voortdurend eenzaam
    gelukkig zijn er vrienden en leden van mijn gezin
    die me het gevoel geven, me te kennen
    al is het maar een deel
    van het geheel.

    Anderen jammer voor hun fraaie gedachten
    menen me te kennen... maar ik weet wel beter
    van mij kan niemand na al die vallen in de val
    nog iets anders verwachten
    ik speel terug die ene bal
    die ik niet vertrouw
    erger je maar groen
    voor mijn part ook nog blauw
    alerheid en vertrouwen op mijn eigen gevoel
    dat is de enige stoel
    waar ik nog op ga zitten
    nog tot het oneindige mag je op me lopen vitten
    het zal niet baten
    ik luister niet meer naar schapen
    die maar wat onzin lopen te blaten.

    ©Loreanne 2012

    04-11-2012, 17:29 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:mijn dagelijkse leven
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ondanks
    Klik op de afbeelding om de link te volgen





























    Ondanks het nood hebben aan rust en alleen zijn
    scheurt eenzaamheid door dagen als vandaag
    de vertwijfeling kunnen delen
    dat wat je stil maakt
    en verdrietig.
    Op zulke ogenblikken mis je een goede, bevrijdende babbel met iemand die je vertrouwt. Die komt er binnenkort.

    Toch mis je die vorm van sociaal contact waarbij je in vertrouwen en rust die zaken die je bezwaren even kwijt kan, zonder angst die ander te beroven van zeldzame vrije momenten en dat ook die andere dat kan bij jou. In evenwicht. In harmonie. Dat mis ik.

    Om dan toch in de spreekwoorden, gezegden en de volksmondwijsheden te blijven 'gedeelde smart, is halve smart, gedeelde vreugde is dubbele vreugde'.

    Ik probeer wel op mijn blogje zaken te delen... maar niet meer zoveel als vroeger. Dat  heeft diverse redenen. Vertrouwen is en blijft belangrijk waar en met wie je dan ook in contact komt. Vertrouwen op jezelf en je eigen aanvoelen, daaruit vertrek ik sinds... diverse beschadigingen van dat vertrouwen.
     

    04-11-2012, 10:48 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:mijn dagelijkse leven
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.moeilijk
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Dan laat je je vermurwen... en ga je toch over die grens. Je haast je uit de naad. Hoe moeilijk is hetom 'neen' te zeggen als er emoties bij te pas komen.... als het voelt of iemand dan triest gaat zijn of teleurgesteld. Ik negeerde op dat ogenblik zowel mijn verstand als mijn fysieke toestand met de gevolgen van dien. Wie niet luisteren wil, moet het maar voelen, zeggen ze in de volksmond... Het klopt als een bus, zegt alweer die volksmond. Die volksmond verspreidt al decennia wijsheden die je best in je hersenpan kan opslaan. Immers, liever 'voorkomen dan genezen' vertelt je ook nog eens een gezegde...

    Het leven zit vol illusies. Het voelt als zovele zeepbellen, ze spatten één na één stuk. Misverstanden uit de weg ruimen, je nader verklaren, soms lijkt het pure energieverspilling. Het volstaat dat ik weet, denk ik dan, hoe het zit, al het andere doet er niet werkelijk toe. Ik zit er niet meer zo mee als ooit. Ook dat lijkt me een vooruitgang. Het is nu eenmaal zo... mensen en de relatie met mekaar is complex, zo vaak complex. Het goede blijven zien van mekaar is best wel oké, begrip voor ieders kwetsbaarheden, jawel, zonder verwachtingen, want ook dan kan het fout lopen. Het is zoals het is... je hebt nu eenmaal niet alles onder controle, onmogelijk...  Verbeter de wereld, begin met jezelf, dat zegt een ander spreekwoord. Ook daarin schuilt heel veel wijsheid. 
    Als ieder voor zijn eigen deurtje keert, is heel het straatje schoongeveegd, zegt ongeveer hetzelfde...




    04-11-2012, 08:32 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:mijn dagelijkse leven
    03-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een kaas met gaatjes
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Ik lijk wel een kaas met gaatjes, mijn hoofd dan toch. Ben ik eindelijk op de goede weg met mijn bezoekjes brengen maar het moment dat ik er ben, vloeit alle inspiratie weg door de gaatjes in mijn kaashoofd .
    Er is in huize Lore allerlei aan de hand. Al weken in feite. Dat maakt haar overstuur of ze wil of niet (ze wil niet).
    De gaatjes die er zonder dat al zijn, hebben zich wellicht vergroot waarvoor mijn excuus.
    Morgen beter. En als het morgen niet beter is, nu dan overmorgen... enzovoort.
    Eén feit is me duidelijk... de grenzen bewaken is noodzakelijk... niet over mijn eigen grenzen gaan net zo. Want oooh ik wil zoveel doen, er voor al die me nodig hebben zijn... maar mijn gestel denkt daar blijkbaar anders over. Op alle mogelijke vlakken. Leuk hoor? Niet echt.

    Het liefst gooide ik de heleboel hermetisch dicht, hier en overal.
    Altijd dook die ene wens telkens weer op... kluizenaar zijn.
    Ik verbaas me er al lang niet meer om.
    Mijn hersenen voelen momenteel niet eens meer als kaas met gaatjes maar smeerkaas.
    Ik wil sla-pen. In slaag er niet in de nachtrust tot een goed einde te brengen... Ze wordt in segmenten gehakt door dromen die net die graad akeligheid hebben die de verdere slaap gedurende te lange tijd saboteren. Vandaag rustte ik heel lang... omdat ik tot niet veel meer in staat was. Tussendoor even dat donkere, verdoofde gemoed luchten hier. That's it.

    03-11-2012, 18:02 geschreven door Lore

    Reageer (0)

    Categorie:mijn dagelijkse leven
    >

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!