Julius V.E. Dreyfsandt zu Schlamm : Gedichten 1a

18-08-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Collectaneum van een Mens --Deel 2: Interbellum -paragraaf 1

Het Collectaneum van een Mens

deel 2: INTERBELLUM  (1)

 

  

2. INTERBELLUM -- paragraaf 1


hedde nog sin um mie tu gaone
uut gaone me mie
te suuke naor us binne
op unne daach toe beginne

ut sol us bringe
verre in siele en haort
enne die haort gaon singe
me lieve gepaort

so icke ghie segge
lope mie die weghe
ghie vertrouwe mie doch
icke siene dien hogh

gelieke die sonne
umhoch te gaone
ghie wete dis seker
dun wieshiet kumt
me du jaore

Julius: Vitanova hfdst 3 vers 3

gaat heen
vermenigvuldigt u
in woord en daad
komt terug
en vereenvoudigt u
op weg naar
uw bescheiden maat (3)



ik schets u hier
een portret
van een schaduwrijk man

mijn duistere kant
kent een blinde vlek
slechts doorgewinterde neuroten
herkennen die plek
immers zij zijn mijn lotgenoten

u, die blikt naar mijn gezicht
ziet een zelfverzekerd persoon
al ware hij van enig elitair gewicht
maar, de waarheid stellende
vaak door eb en vloed
tijdens het leven is ontwricht

zo schep ik mijn universum
ja, u kijkt naar mijn portret
ik ben een schaduwrijk man
in een onzichtbaar lijstje
voor u neergezet

Julius: Vitanova hfdst 3 vers 1

dit zo zijnde zeg ik u:
ik voeg hier niets aan toe
geen ander dan u zelve
kent mijn woordenschat
als bollige gewelven
neem mij niet serieus
ik ga zo vaak op mijn gat (1)

18-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


17-08-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Collectaneum van een Mens --Deel 2: Interbellum -- paragraaf 2
 

Het Collectaneum van een Mens

Deel 2: INTERBELLUM (2)


2. INTERBELLUM -- paragraaf 2





ik slenter, stelt u zich dat voor
en ga zo mijn weg
vaak in gedachten diep verzonken
dat hoort ook zo
immers een kip neemt ook tijd
voor de leg

ik heb oog voor ernstige zaken
niet dat ik per se tot meer wijsheid
zal geraken
neen, ik denk omdat ik ben
zoals een wijs man
al eerder zei

ik ben een slenteraar, zo een van:
als het nu niet lukt
komt het morgen klaar
zoals in de volgorde
van ieder jaargetij

zo doende denk ik nog aan gister
die dag was nog niet rond
alhoewel het ook kan zijn dat
mijn huidig peinzen wordt gevoed
door onduidelijke woorden
uit uw mond

u begrijpt nu mijn tempo;
beladen met een zwaar hoofd
en vergrijsde slapen
hoef ik me ook niet te haasten

bent u wel een beroemd dichter
nadat u zich met ongeremde passie
zo hebt uitgesloofd?
uw woorden zijn morgen lucht
door verdamping aangetast
uw kritieken uitgedoofd
uw gedichten zoveel lichter

het moge duidelijk zijn
ik orden mijn gedachten,
schep een beeld
van gister en daarvoor

ik strijk dan door mijn haren
en frons mijn gebrild aangezicht
ik ben een slenteraar
een dromer op straat
door innerlijk staren
zo schep ik mijn leven
langzaam,
opdat ik niemand stoor

ik nader mijn bank
in een verlopen park
omgeven door wilde struiken
hier kom ik tot rust
hier kan ik echt onderduiken

plots maak ik mij zorgen
en dat is nieuw
over de dag van morgen
zo u weet is dat een last
zou ik dan toch
door het verwachten
worden aangetast

nee dat nooit
spookte het door mijn hoofd
word ik alsnog
van mijn traagheid beroofd?

besmet met het moeten
nee, daarvoor is mijn
levensgang te traag
tevreden draai ik een sjekkie
dat leidt mij af
van de finale vraag

daar wil ik u
noch mijzelf mee belasten
en blaas de rook
strak voor mij uit

u zult het wel begrijpen
dit zijn die momenten
waarin ik mijn hoofd bevrijd
en mijn wereld kan ontlasten
tot de schemering in mijzelf
wordt ingeluid

als de zon verdwijnt
na een lange pose
achter de toppen van
de lindebomen
en de stilte zo verschijnt
rust mijn oog op een
laatste zichtbare vogel
als hij nader wil komen

twee vreemden bij elkaar
maar stil verbonden
bij het verscheiden van de dag
raakt hij een wezenlijke snaar:
het verstaan zonder monden
dat kende ik al
vertelde een tedere glimlach

ik zette mij aan tot
de weg terug
maar zie deze woorden
niet zomaar als een slot
zo ga ik in bedaarde tred
die mij immer al bekoorde
en waar ik mij nimmer
heb tegen verzet




Julius: Vitanova hfdst 3 vers 4a

ik droom zo vaak
mijn dromen
in het licht van alledag
van mijn lief en ver geluk
dat het mij vermag
zonder enige smuk
nader tot U te komen (4a)





17-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


16-08-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Collectaneum van een Mens --Deel 2: Interbellum -- paragraaf 3

Het Collectaneum van een Mens

Deel 2: INTERBELLUM (3)

 


paragraaf 3

soms ben ik alleen
en heb dan even niets
met dat of jou
of het moet de eenzaamheid zijn
wanneer ik lijd aan het leven
een niet te vatten rouw

*ik hou van rode gladiolen*


ook midden op een zomerse dag
ween ik mijn donkere wolken
gevoelens die niets anders doen
als in mijn lijf steken
met plots verschijnende dolken

* ik hou van gladiolen: met rode
of witte bloem*


als lijkt dat ik mijn grip verlies
en het zicht versmalt
tot een leeg verhaal
wat houdt mij dan nog hier
vertel het mij, in mijn eigen taal

* ik hou van rode gladiolen*


ik weet men heeft mij lief,
afwisselend bezongen,
is dat nu het geluksgerief
waarnaar ik schreeuwde
met mijn geboortelongen

* soms zijn er witte, vind ik ook mooi*


nee, reeds toen
blies ik al "the last post"
het blijft wachten
op de willekeur
totdat ook op mijn afscheid
wordt getoost


*ik hou van gladiolen: kan rood maar ook wit gekleurd*

Julius: Vitanova hfdst 2 vers 1

keer u niet om mijn waarde
als u zich achterwaarts
zou voortbewegen
ook dan ziet u niet
wat achter u geschiedt
u kunt immers niet alles kennen
en dat is een grote zegen (1)


door de muziek van het hart,
de "ouverture" van de ziel,
waarbij zinnensnaren trillen
en ik ver weg kan zien
heb ik niet te willen


als een draaiend wiel
met zoemende tonen
en zilverglanzende spaken
ga ik door het heelal
zonder van mijn plaats te geraken


begeleid door schone klanken
van een engelenpartituur
raakt dit het wonderlijke leven
aan zijn zuivere flanken
een rilling van gelukzaligheid
in de eeuwigheid van even


Julius: Vitanova hfdst 1 vers 7

hoop de hoop op
tot een sterk verlangen
uw oor hoort vanzelf
vreugdevolle gezangen (7)


lief
heb ik, jullie
mijn lieven

voel
ik strooi
mij uit
om jullie
te gerieven

zacht gefluister
een tedere kus
met gloeiend hart

in het andante
van mijn lied
zweef ik omhoog
naar vluchtige wolken
en bemin het zachte
dat ik aldoor zoek
maar niet vind:

ik ben niet bij machte

Julius: Vitanova hfdst 1 vers 7

een leven zonder
compassie
vertraagt uw tred
naar genade
verheft uw hoofd
en leg uw zorgen
in de onderste lade (9)



16-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


15-08-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Collectaneum van een Mens --Deel 3 Finale

Het Collectaneum van een mens

Deel 3: FINALE

 



 

3. FINALE

overgave
mooi
doch zwaar
aan het ritme
van het leven
kent geen maar
slechts beleven


als ik daar op
kan vertrouwen
en niet
door de waan
word bestoven
pas dan ben
ik in staat
te geloven

pas dan --onbekende psalm--

pas dan
als Gij mijn verweerde hand;
gerimpeld
met aderen beslagen
ontvangt
in de rust van uw schoot
aanvaardt
Gij mijn zware dagen



As icke meuge sterfe
Ick sieje aol werumme
Ende sie freugt ende piene
In haort en lieve geprieme

Icke denke me smarte
Miene lieve von haorte
Sie gaf mie surrig en de werme
Icke danke dich so gerne

So mien jung, moei kieke
Ungelieke en so rieke
t'is recht unne gaeve
Hunne siele te laeven

Miene friende, o so tere
Gelieke vao ende mien mude
Maoke mien so mere
Icke sou so gere die lefe kere

As icke meuge sterfe
Ende alle werumme sie
Laeve mie die stille
Gelieke die dode die ruste wille

Waor dan bluuve die piene
In haort ende lief de miene
Icke groete dich sere
Mien al lieve, so tere

Julius: Vitanova hfdst 1 vers 5

ik wens 'n nieuwe lente
dat de winter sterve
vivat gladiolus
opdat u die erve (5)





15-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


02-08-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Oratorium van de homo sapiens
 
 
 
ik spreek over de mens
Andro de Geworpene
hij ontwaarde licht
onbekend met een
gekozen of bewuste wens,
gevallen als een wicht


oh, Andro, jij wordt een held
jij bevecht het leven
maar wordt door het heilig sterven
uiteindelijk geveld


bevrucht door genot
en drijvende in een vrouw
totdat de natuur besloot
over een verkrampende dauw
en Andro zo wezenbloot
in een armzalig heldendom goot


oh, Andro, jij wordt een held
jij bevecht het leven
maar wordt door het heilig sterven
uiteindelijk geveld


zie hier, de Geworpene
willoos, door driften
voortgedreven
om een weg te gaan langs
zogende borsten
en beschermende handen
uit het eeuwig niets
tot een stoffelijk lijf geweven


oh, Andro, jij wordt een held
jij bevecht het leven
maar wordt door het heilig sterven
uiteindelijk geveld


als jij dan, tot denken
veroordeeld wordt
tot het slagveld
van goed en kwaad
van licht en donker
en voortplantend zaad,
kruis jij de degens
splijt jij je eigen
en andermans ziel
al doorzeefd met
vermeende levensraad


oh, Andro, jij wordt een held
jij bevecht het leven
maar wordt door het heilig sterven
uiteindelijk geveld


stuurloos voortdaverend
gezadeld op het paard
van de vrije wil
door het Opperwezen
ongevraagd geaard
groeit jouw heldendom
door onstuimig hartenleed
en afstervende ledematen
soms tot een kunst,
verheven of fijnbesnaard


oh, Andro, jij wordt een held
jij bevecht het leven
maar wordt door het heilig sterven
uiteindelijk geveld


ik aanschouw jou, Andro
nu als lijk uitgestreken,
de handen gekruist,
in een ongelijke strijd
het leven verloren,
gevochten voor de vrije
doodgeboren keus
hoe kan jouw dood
mij nu zo bekoren


oh, Andro, jij wordt een held
jij bevecht het leven
maar wordt door het heilig sterven
uiteindelijk geveld


zie hier de held, jij Andro
met open ogen gestreden
en het stervend leven
overwonnen en beleden
held, jij was mens
zo maar van uit de eeuwigheid
zo maar even


oh, Andro, jij wordt een held
jij bevecht het leven
maar wordt door het heilig sterven
uiteindelijk geveld





02-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


01-08-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.foto
Klik op de afbeelding om de link te volgen









fotografie: cornelia ettl

01-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm




  • Gedichten 1

  • Inhoud blog
  • er zij licht (1)
  • er zij licht (2)
  • foto
  • verlate vlinders
  • getijden
  • over velden
  • dit moment
  • verjongd
  • mijn geliefde
  • even
  • mijn kleine lieve
  • verjongd (2 )
  • mijn nachtland
  • doods
  • als woorden schuren
  • beklemming
  • verblindend licht
  • "het einde"
  • vervolg dialoog Heer Julius en Vrouwe Triestiana
  • nous deux
  • zij komt niet dichterbij
  • midden in de nacht
  • de verleiding
  • op zijn tijd
  • het ijzer spoorde
  • foto
  • slaap maar
  • foto
  • foto
  • ditten en datten
  • foto
  • zwarte mantel
  • gebroken spiegel
  • carnaval des visages
  • als jij
  • de levende moeder
  • heb mij lief
  • in perspectief
  • eenakter
  • sterven bij leven
  • die fiereheit (iegene taole)
  • voel je me nog
  • letters voegen
  • het licht gaat uit
  • jij en ik
  • Jantje
  • ik, de man
  • Channanja
  • rode roos
  • een heer van stand
  • jantje (3)
  • dialoog: Heer Julius en Vrouwe Triestiana
  • Jantje (2)
  • doorschoten schaduw
  • het paard achter de wagen
  • toekomstvlucht
  • zij en ik
  • ik ga maar
  • een gepasseerd station
  • ik riep nog
  • vanaf de overkant
  • vanaf de overkant (2)
  • over licht en donker
  • zomaar
  • duisternis
  • gezwollen borsten
  • de skyline als mistig verleden
  • verwachting
  • sterfelijke vrijheid
  • opstijgen om te dalen
  • Hanse panse knoeiertje
  • Zoete Lieve-Vrouwe van Den Bosch
  • de man in het zwart
  • staren naar de einder
  • hoogtij
  • ik, het kunstwerk
  • verstild
  • lege stoel
  • uitgeblust
  • high in the sky
  • ik vlucht
  • onkruid
  • de band verbroken
  • nieuwe lente
  • ik blijf achter
  • hé?
  • moeras
  • Mokum
  • de dichter
  • marathon
  • Het Collectaneum van een Mens --Deel 1: Creatie
  • Het Collectaneum van een Mens --Deel 2: Interbellum -paragraaf 1
  • Het Collectaneum van een Mens --Deel 2: Interbellum -- paragraaf 2
  • Het Collectaneum van een Mens --Deel 2: Interbellum -- paragraaf 3
  • Het Collectaneum van een Mens --Deel 3 Finale
  • Oratorium van de homo sapiens
  • foto



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!