Julius V.E. Dreyfsandt zu Schlamm : Gedichten 1c

26-08-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.als de lans valt

een lans
doorsteekt
mijn hoofd
borst
buik
zo alles,
het verwondt

het splijt
mij,
mijn wereld;
een vaste aarde

het pint mij
in de weke grond

de storm
schudt mij
sterk
als speelbal
naar alle
kanten

warrig worden
mijn gedachten
wazig het zicht
op gehavende
restanten

en jij
jij
stroopte
de schellen
van mijn ogen


26-08-2007 om 16:10 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hijgende vlucht
als stilte overgaat
in doelloos zwijgen
en dagen zich van
licht naar
schaduw naar nacht
aan elkander rijgen

dan sterven bladeren
aan de huid
bevriest het levenssap
rond de ziel
stokt de adem
in een wezenloos geluid

zo beschrijft zich
de uitgeholde lach
nog slechts verkrampt
waar te nemen
naast diepe kassen

een afdruk van
voorbij verleden
die vergeefs
de vermeden gebeden
van uitzichtloze hoop
tracht af te tasten

maar zwalkend door
de ijle lucht
gaat het kwetsbare,
onweerhoudbaar,
op de loop
in een hijgende vlucht


26-08-2007 om 16:09 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uitzien naar de horizon
 

een man
van een
enkel woord
staart u aan
beschermt zich
achter stilte
wil niet
dat u
hem hoort


hij wacht
geduldig
op die
ene vraag
waarvan het
antwoord
is vervaagd



adieu...



26-08-2007 om 16:08 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik, de man



ik verhaal u van de man
schouw zijn diepste wezen,
als dat al kan:

naar binnengaan
ofwel mijn ziel
door eigen ogen lezen



in mijn aard
ben ik ziende blind
niet dat ik dat zo wil
of dat intimiteit mij ontgaat
nee, het is de waarneming
van de immer schone vrouw
te paard en het jachtgedrag
waarop ik mij verlaat



het versmalt het zicht
tot oerbeeld van de
perfecte moeder
en maagd
zo zuigend en basaal
ik zie daar voortdurend
de engel galopperen,
de gemalin van
oppergod Baäl



zo ben ik, is de man
als u ons wilt begrijpen
zult u uw verbeelding
moeten rijpen tot het inzicht
van een korrel zand
pas dan raakt u de diepte
van het mannelijk zielenland



26-08-2007 om 09:24 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een woord (1)


een woord
al vaak een teveel
vermoordt
kwetsbare momenten
het grijpt mij
soms naar de keel
het gevoel sterft
dan al in de lente

een woord
vleesgeworden letters
scheppen dan
een nedergang
met tranende spetters
legt boeien aan
waarvan ik mij
niet bevrijden kan

het woord, een teveel
sluit
genadeloos mijn keel

26-08-2007 om 09:21 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de geboorte van de eenzaamheid


geboren uit het paradijs
van warmte en overvloed
teloorgang van de wezenlijke
verbondenheid
ben ik afhankelijk
geworden en gebakerd
mijn ziel is gescheiden,
de Heelheid kwijt


hier is mijn eenzaamheid
geschapen
de mens eigen
en zo fundamenteel
de onvermijdelijke
sterfelijke verlatenheid


ik zoek vaak
doch ben niet
altoos bij machte,
verblindend onbewust,
de weg te vinden
naar de eeuwige liefde
en door verleiding
van al het aardse
soms door dromen
in slaap gesust


mijn echtheid
vertoevend nabij de ziel
kan slechts bloeien
in de tuin van
onvoorwaardelijke
genegenheid
als ik naar de ander wil groeien,
op mijzelf delen voorbereid,

pas dan, ja dan
word ik naar herstellende
zuivere binding geleid




26-08-2007 om 09:16 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de doodsteek


spaar mij jouw woorden
als vlammen slechts
leiden tot as
en de knoesten spetteren
in ogen van steen
waarin ik ooit nog zachtheid las
uit een teder hart van veen



scherpe messen trekken
door merg en been
en als schilden slechts dienen
het onweer te kaatsen
dan raakt de pijn
gevoelloos en verdampt
om zich naar de doodsteek
te haasten



26-08-2007 om 09:10 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ogen gedicht

in de ogen
van mijn
kleine meis
toont liefde
haar gezicht

zo wordt
in stilte een
ongeschreven
vers gedicht

26-08-2007 om 09:10 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een vergulde lans

in het geweten
is vaak het verleden
van ijzige gedachten
opgegeten

het verschraalt
de zachte milde wens
maakt de huid
tot afschermend schild
ziet het verlangen
door een ongeslepen lens

toch straalt, soms heel even
een gloed van zuivere glans
door vermeende muren,
als een vergulde lans

het doet het gevoel
een tel bestormend beven

om dan als het ware afgericht
te sterven als verloren kans

26-08-2007 om 09:09 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Yin en Yang (Acrostichon)
juist nu overduidelijk
uitersten zich alom gewaarworden
langs krimpende ethervelden, zo lijkt,
is de aarde een marktplein
uit menigeen gevormd
sterk met kleur en geur verrijkt


dit zo zijnde en waargenomen
razen wij naar alle hoeken en gaten
Yang, onze Meester willen wij verlaten:
fier ten strijde gaan om van Heer Yin te dromen


slaafs slurpen wij de culturen
aangemoedigd door holle vaten


niet achterblijvend bij onze buren
denderen wij aan ons zelf voorbij
ter ere van de materiële uitbater


26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.femme fatale
Klik op de afbeelding om de link te volgen 












strak strekt
de sluier langs
haar schrale lijf
waar ruimte
krimpt tot
een smalle
engte
en bottenbenen
een lange
weergave zijn
van een
kwetsbare lengte

ene vrouwe met
ontspruitende borsten
in een sobere gratie
op nakende voeten

wie wil niet
haar uitpuilende
pruilende bolle ogen
ontmoeten

doch,
in een
voorbijgaand moment
zal menig man
zichzelf zien krimpen
en niet haar
maar zichzelf
beschimpen



fotografie: Cornelia Ettl

26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.memento mori
ach,
kon ik je maar
een keer
ontmoeten
zonder
iets te willen

slechts
genieten van
uw ziele zoete
een korte reis
door de dromen
van je bestaan


kon ik je maar
een keer raken
en dan weer
verder gaan


26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verwachting
Klik op de afbeelding om de link te volgen 












ik verlang zo naar
de schuchtere geboorte
van een nieuwe lente

ja, het is nog vroeg
en slechts in mijn gedachten
ik weet het

maar
als het weer zo zal zijn
dat mijn neusvleugels
weer trillen van zuivere
grasgroen aroma

waar de sfeer van gouden
verwachtingen
de huidige grijze dagen
grijze mensen
mistig voelen
mij dit alles doen vergeten

ja dan, ja dan, stel ik me voor
geopende doeken
van puur natuurlijk ballet

och, het duurt toch niet
zo lang meer
ergens hoor ik een merel
dat moet een boodschap zijn

toch?

26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de Slag bij Swammerdam
Klik op de afbeelding om de link te volgen









bij het bloed doorlopen zand,
zodanig als bagger geworden,
overzie ik, Julius, Ridder
van de Vergulde Vingerhoed,
het slagveld met lede ogen
en ervaar in mijn gemoed
zwaar mededogen met
de verminkte krijgers,
alom zwaar gehavend,
door sabels en kogels beboet

een geschrei van verre
snijdt mij door het hart
ik spoed mij naar de plek
en tref daar mijn lief
al stervende van smart
met pijnscheuten in haar lijf
zij zakt haast weg in de drek

mijn edele kracht zwelt aan
niets houdt mij tegen
dapper vecht ik, uit alle macht
doch door teveel overmoed bemand
zakken mijn lief en ik
blind beminnend weg
in Swammerdams drijfzand


26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de hel
droog mijn laatste dauwtranen
als de ochtendstond wordt gebaard
uit nachtelijke wanen
waar dromen hebben gepaard

in spelonken zochten zij elkaar
om mijn slaap durend te verwarren
zij bevruchtten op een dodenbaar
stenen eieren zonder erbarmen

duivels braken uit de schalen
vuurspuwend naar mijn keel
ik kon niet anders meer
dan in de hel verdwalen
ontreddering werd mijn deel

26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mijn oude stoel
 
ik wijs hem met mijn hand
in die ontluikende richting
een te volgen weg van vertrouwen
naar mijn beste weten een verlichting
waar stenen weer kunnen bouwen

maar nog niet uit het zicht
draait hij zich langzaam om
met de ogen niet op mij
maar op zijn innerlijk gericht

twijfel beheerst zijn gevoel
en hij vraagt zich bevreesd af
is dit wel mijn juiste weg
naar de gewenste openbaring
of kies ik voor mijn oude stoel

26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een verloren hoop
een geestelijk schild
heeft mijn lijf verkrampt
was ik zo even nog mild
en een vooruitzien waardig
nu is mijn gevoel
over de grens getild
ook al wil ik nog zo
ben even 
het ruimtescheppen
niet vaardig
 
soms draagt men
ongewild een juk
opgezadeld
dan wel gekozen
dan lijk ik wel stuk
en zal vastgezette pijn
ademend moeten lozen
 
oh, ik weet van wanten
en al dreigt het
van alle kanten
ik ga op zoek
naar een verloren hoop
het is vaak wachten
in een zwalkend verloop

26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zittend zinnebeeld
op het balkon
van mijn fantasie
aanschouw ik
heimelijk
van achter mijn
mannelijk masker
het groeiend genot


puilend en buigend,
zacht rustend
op haar dijen
scheppen
haar borsten een brug
met tere pijlers


het hoofd
met lang getouwd haar
neigt voorwaarts

de spreidende draden
verbergen deels haar
aanzuigend roze


met zuchtende
meewarige ogen
ziet zij naar het verre
dichtbij
alsof de eeuwigheid
ongrijpbaar spiegelt


langzaam
schuiven haar handen
dalend
met scharende
slanke vingers
langs gladde wegen
en rusten
ten einde
op kleine vlakke velden


de geronde rug
blinkend in een enkel
schemerlicht
telt stippen

rimpels in de schaduw
gelijnd van boven naar beneden
waar twee ronde
doch gerijpte vruchten
haar universum dragen


het spaarzame licht
verdwijnt,
neemt haar op in
mijn afgedwongen
vergetelheid
als een smeltend beeld


zij was even



26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.groeiend blauw

in mijn ochtendrijk
ben ik alleen
zo mooi alleen

donker is nog
het gordijn
naar het licht

maar toch
geluiden van mijn kippen
of nabije hond
kleuren de
bevalling van de dag

dit is rust
na slapen

stilte

balanceren
tussen zwart en wit
nog niets moet
zo luister ik
nog in mijzelve

zie langzaam
de contouren
van de geboorte

het beeld
van de dagelijkse
schepping
omrand met
groeiend blauw


26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.luchten


vandaag een dag
van rechte lijnen
ik zie voorwaarts
met oogkleppen
die mijn kijkers
in een strakke blik
laten schijnen


mijn gedachten
beperken zich
tot een en een
is drie
dat u mij nu
zult verachten
is iets dat ik
thans niet zie


mijn beeld van u
is ook vrij saai
u bent een oen
zo duidelijk,
kant-en-klaar
nee, mijnerzijds,
heden,
geen enkel gedraai


daarbij bent u
een van die vrouwen
die van de privé of libelle
een zondags
kleurloos hoedje vouwen


of een man
van een ding tegelijk
slechts oog voor
werk of ronde bal
dan heb ik het
nog niet over seks
ik vind u gewoon
een zure kwal


deze helderheid
geeft ruimte
aan mijn gemoed
ik raad aan
dat u bij tijd en wijle
het ook eens doet



26-08-2007 om 00:00 geschreven door Julius Dreyfsandt zu Schlamm




  • Gedichten 1

  • Inhoud blog
  • de onzichtbare overkant
  • zielsgebaar
  • missen
  • een dagdroom
  • een broze brug
  • het schaduwrijk
  • hemelse orgelpijpen
  • zachte woordenwind
  • verlichting
  • tevergeefs
  • beminnen
  • voorheen
  • één levenstraan
  • het koningsdrama
  • als de lans valt
  • hijgende vlucht
  • uitzien naar de horizon
  • ik, de man
  • een woord (1)
  • de geboorte van de eenzaamheid
  • de doodsteek
  • ogen gedicht
  • een vergulde lans
  • Yin en Yang (Acrostichon)
  • femme fatale
  • memento mori
  • verwachting
  • de Slag bij Swammerdam
  • de hel
  • mijn oude stoel
  • een verloren hoop
  • zittend zinnebeeld
  • groeiend blauw
  • luchten
  • verstild graf
  • een gang naar binnen
  • het is stil (2)
  • glas in loodzwaar
  • ik laat je gaan
  • naar gister
  • perspectief
  • het schone lot
  • de levensboog
  • de mensendaad
  • draalster (draaikont)
  • ongeboren vrucht
  • overdonderende stilte
  • quatre-mains
  • nussun dorma
  • soecke nie so ferre (iegene taole)
  • eeuwige lente
  • mijzelf ontmoeten
  • dicht bij de roos
  • vraag mij, jou te behoeden
  • crime passionnel



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!