In de commentaren op de verkiezingsoverwinning van Trump, wordt meer dan een keer gewaarschuwd voor de kracht van het populisme en hoe dit bestaansrecht heeft verworven in onze samenleving in Europa. Men denkt daarbij aan uiterst rechtse partijen die het overal goed doen bij verkiezingen. Zeer juist, maar vergeten we ook niet die partijen die de naam uiterst rechts niet dragen maar die onderhuids meewerken aan een klimaat waarin populisme goed kan gedijen. De angstkultuur die bv NVA kweekt voor vreemdelingen, vluchtelingen en de culpabilisering van de Walen door NVA is even verwerpelijk, en werkt als een sluipend gif in onze samenleving. Niemand merkt het en een meerderheid van de Vlamingen denkt dat de partij groot gelijk heeft. Arm Vlaanderen.
De federale regering gaat twee kleinere vakbonden aan banden leggen: als ze oproepen tot staking doen ze dit illegaal. Veronderstel eens dat Erdogan zoiets zou doen: het kot zou te klein zijn. Als Charles Michel en zijn regering zoiets doen, is het een fait divers. Buiten furieuze reacties van de twee betrokken bonden, wordt er geen aandacht aan besteed. Gekke samenleving waarin we leven.
In zijn wekelijkse maandagcolumn in de Standaard besteedt Rik Torfs nog maar eens aandacht aan de plaats van de religie in de samenleving. Als je tussen de regels leest, heeft religie in de samenleving een plaats omdat ze de irrationaliteit vertegenwoordigt. Een gezonde samenleving geeft zowel aan de rationaliteit (de rede) als aan de irrationaliteit een plaats. Kan ik mee akkoord gaan. Zoals altijd: zoek in zijn column niet naar zijn persoonlijke inzichten over geloof of godsdienst: die geeft hij nooit prijs.
