Het zwarte bolletje.
Het is gewaagd om een grap uit te halen met je kleinzoontje, zeker als hij pienter genoeg is. Dat heb ik gisteren nog ervaren.
Als ik het kan plaag ik Eliano en hij mij op zijn beurt, wie de gewiekste van de twee is? Het is moeilijk te zeggen, ik ervaar dat klein manneke met zijn acht jaar hij was op twee januari jarig- mij soms te slim af is.
Zon veertien dagen geleden, Eliano speelde op het salontafeltje met zijn auto s. Ik besloot hem nog eens flink in de maling te nemen.
Ik keek speurend op de vloer.
Eliano, ik heb mijn klein zwart bolletje verloren, zoek jij eens mee.
Eliano begon op de grond te zoeken.
Ik zie niets bompa, hoe ziet het eruit?
Gewoon jongen, een klein zwart bolletje.
Wacht ik zal mijn zaklamp halen,zei hij.
Even later stond hij er terug met zijn zaklantaarn. Minuten lang zocht hij op zijn Knieën de vloer af, onder de zetel, zelfs onder de mat. En ik maar grinniken.
Uiteindelijk gaf hij het op.
Ik kan het niet vinden bompa.
Och, het is niets manneke ik zal er wel een nieuw rollen,zei ik en ik stak een vinger in mijn neus.
Akkes bompa, dat is vals,mopperde hij.
Ik was de grap al lang vergeten tot klein manneke gisteren van school kwam.
Bompa, je kunt nooit raden wat ik heb gevonden.zei hij veelbelovend.
Wat? vroeg ik nieuwsgierig.
Jouw klein zwart bolletje bompa.
Hoezo?
Ja, straf hé, het lag op de grond naast de lessenaar van de juffrouw. Kijk maar ik heb het terug meegebracht voor jou.
Hij haalde een plastic doosje uit zijn broekzak, maakte het open en hielt het voor mij.
Kijk hier is het,zei hij.
Inderdaad op de bodem lag het mysterieuze zwarte bolletje.
Vieze jongen heb jij dat in de klas opgeraapt?
Eliano begon te giechelen.
Neen, hoor bompa,zei hij. Het is eentje van mij, ik heb het zelf gerold.
Ik zat hem achterna en kietelde hem tot hij er vuurrood van zag.
Ik heb je goed beet genomen hé bompa, schaterde klein manneke.
|