Ik ben Elisabeth Dekeijzer, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Elisabeth.
Ik ben een vrouw en woon in Pastorijstraat 362, 3300 Tienen (België) en mijn beroep is zonder.
Ik ben geboren op 22/08/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, pc.
Ik ben Elisabeth, kom uit een gezin van 9 kinderen.
Ben 48jaar, gehuwd met Gerry (Flyboy), we hebben geen
Kinderen. Heb polio (kinderverlamming), na 40j post polio gekregen.
Ben afhankelijk van een Electrische rolwagen. Heb geen ouders meer.
Mijn
>>> Een man gaat naar de huisdokter omdat hij een uitsteeksel krijgt >>> op
>>> zijn voorhoofd. De huisdokter bekijkt hem aandachtig en zegt: "Dit komt >>> héél zelden voor, maar er ontwikkelt zich een tweede penis op je >>> voorhoofd. Ik raad je aan om veel te lezen." >>> Thuis vertelt de man wat de huisdokter gezegd heeft aan zijn >>> vrouw, > >>> die zegt: "Wat is dat voor onzin, en waarom zou je veel moeten lezen >>> tegen deze kwaal?" De man wil een tweede opinie en gaat naar de >>> spoedafdeling van het ziekenhuis. >>> >>> De arts van wacht onderzoekt hem en zegt: "Dit heb ik nog nooit >>> gezien, maar ik heb er al wel over gelezen. Je ontwikkelt een tweede >>> penis op je voorhoofd, dat komt maar voor bij 1 op de 5.000.000 mannen." >>> De man vraagt of er iets aan te doen is en de arts zegt: "Voor zover ik >>> weet niet, maar begin vooral véél te lezen." >>> >>> De man laat het daar niet bij en gaat naar een universitair >>> ziekenhuis. De specialist onderzoekt hem, neemt scans enz. Nadien zegt >>> hij tegen hem: "Dit is zeer uitzonderlijk, maar je ontwikkelt een tweede >>> penis. Je moet onmiddellijk beginnen met zoveel mogelijk te lezen!" >>> >>> Wanhopig roept de man: "Maar waarom moet ik perse zoveel beginnen >>> lezen?" Waarop de specialist antwoordt: "Doe het nu het nog kan, want >>> binnenkort zullen je ballen voor je ogen gaan hangen."
Je bent vaak een groot deel van je leven bezig jezelf en anderen te veroordelen. Stel je eens voor hoe het zou zijn als je alles wat je momenteel veroordeelt of als tekortkoming ziet zou zegenen en bekrachtigen?
Het is heel radicaal om wat er in je leven gebeurt te accepteren precies zoals het is. Zodra je dat doet, houd je ermee op de redelijkheid van je gevoelens in twijfel te trekken.
Aan jou de uitdaging je gevoelens tot je door te laten dringen, of, als je dat niet kunt, je bewust te zijn van je weerstand, je oordeel en je negatieve interpretatie ervan. Als je je bewust wordt van de gedachten die jou afhouden van het leven, bouw je een brug naar de simpele aanvaarding van wat zich op het ogenblik ontvouwt.
Wanneer je je weerstand ziet, veroordeel je die niet. Je geeft jezelf er niet van langs. Je merkt simpelweg zonder oordeel je angst op. Wanneer je de angst als zodanig herkent, kan hij je leven niet langer beheersen. Wanneer je opmerkzaam bent op je eigen angsten, reageer je niet langer op het leven vanuit de angst.
Aanvaarding is een levenslange dans. Hoe meer je het doet, hoe beter je erin wordt. Maar je danst nooit volmaakt. Er blijft angst en weerstand in je opkomen en die hanteer je dan naar beste vermogen. Soms vertragen ze je tempo, maar dat vertragen is wellicht precies wat je nodig hebt. Bij de dans van aanvaarding wordt het onbewuste bewust. Je angst wordt je partner. Je danst met de innerlijke en de uiterlijke situatie. Je danst met wat er gebeurt em met wat jij daarvan vindt en erbij voelt. De innerlijke en uiterlijke dans gaan voortdurend door. Je hebt nooit een moment waarop je van de dansvloer af kunt om een dutje te gaan doen.
Zelfs in onze stilte huist beweging. De stroom houdt nooit op met stromen. Als het niet aan de oppervlakte zichtbaar is, gaat het ondergronds verder.
We leven in een dynamisch universum, immer veranderend, immer bewegend. Soms wordt je moe en wil je de mallemolen uit. 'Ik dans niet meer!' verklaar je eigengereid. Maar dan, onverwacht, word je verliefd, of iemand doet je een zakelijk voorstel dat je niet kunt weigeren.
Hoe hard je ook je best doet, je kunt niet uit het drama weglopen. Je kunt de dans niet stilleggen. Hij gaat door, met jou of zonder jou. Daarom is je enige hoop op een harmonisch leven gelegen in het feit dat je leert met de stroom mee te gaan in plaats van ertegenin.
Wanneer je aanvaardt dat de dans eeuwig duurt, wordt het makkelijker te aanvaarden wat de dans opp een specifiek moment inhoudt. Het kan inhouden dat je een paniekaanval hebt, dat je tegen je man en kinderen staat te schreeuwen, dat je te veel drinkt, of zelfs dat je zelfmoord overweegt. Maar zolang je weet dat het erbij hoort, kun je eruit komen. Je begint nooit aan iets waar je niet ook weer mee op kunt houden, hoe moeilijk dat ook mag lijken. Als je een verkeerde stap doet, haal je adem en je blijft in beweging. Als je uit het ritme raakt, luister je even naar de muziek en pak je het weer op.
Fouten horen erbij. Sommige mensen weten dat echter niet. Hun zaak loopt mis of hun partner gaat bij hen weg en ze gaan door het lint. Ze hebben heel veel op het spel staan. Ze denken dat de dans met succes en falen te maken heeft, met zwart of wit. In feite daat het om beide, voortdurend. De dans is een dans van tegenstellingen, een spel van tegenstrijdigheden. Het is paradoxaal. Het is altijd paradoxaal geweest. Een van de grootste paradoxen is deze: je kunt niet aan de dans deelnemen als je hem probeert uit te dokteren! Wanneer je steeds staat te denken hoe je je voeten moet bewegen, zal dansenje heel moeilijk vallen. Maar als je gewoon je voeten beweegt, dans je. Je doet wellicht niet de dans die een ander doet, maar je danst jouw dans. En jouw dans is even goed als die van ieder ander.
De hoogste vorm van aanvaarding is het besef dat wat er gebeurt perfect is voor jou. Je krijgt niet meer te verwerken dan je aankunt, en er ontbreekt evenmin iets aan je leven. Zeker, je kunt de tuin van je buurman zien en vinden dat het gras daar groener is. Hij heeft wellicht een groter huis en een mooiere auto. Maar jij kunt niet zien wat dat voor hem betekent. Je kunt niet zien os hij blij is met zijn huis of zijn auto. Je kunt alleen zien of jij er blij om bent.
En als je er niet blij om bent, kun je er zeker van zijn dat je je waardeloos en ondergewaardeerd voelt. En dan is dat het waarmee je uit de voeten moet kunnen. Wanneer je het leven niet aanvaardt zoals het is, moet je kunnen dansen met je gebrek aan zelfaanvaarding. Je moet leren je verzet, je afgunst, je jaloezie liefdevol tot je door te laten dringen. En dat is nogal een dans! Hoe ongelukkiger je bent, des te moeilijker het wordt, omdat je dan moet dansen met je ontevredenheid. Dat is de reden dat aanvaarding zo'n belangrijke spirituele oefening is.
Hoe meer je je leven aanvaardt zoals het is, des te makkelijker je er mee uit de voeten kunt.
> Een vrouw had een verhouding terwijl haar man naar > Zijn werk was. > > Op een dag, terwijl zij met haar minnaar tussen de > lakens ligt hoort zij plots de auto van haar > echtgenoot op de oprit stoppen . > > "Haast u !!" > > Roept de vrouw. > > "Neem je kleren en spring uit het venster, mijn man is vroeg naar huis > gekomen." > > "Ik kan niet uit het venster springen zonder kleren aan, want het regent > buiten pijpenstelen!!!" > > "Als mijn man je hier vindt, vermoord hij ons allebei !" > Antwoord zij hysterisch. > > "De regen daarbuiten is het minste wat je kan overkomen." > > "Mijn man kan heel woest te keer gaan, en... heeft altijd een geweer bij > de hand " > > De minnaar schiet uit het bed, grabbelt zijn kleren > onder zijn arm, en springt uit het venster. > > Terwijl hij in de gietende regen de straat uitloopt , > komt hij plots tot de ontdekking dat hij temidden van de > jaarlijkse stads marathon is terechtgekomen > > Daarop besluit hij mee te lopen met de 300 andere deelnemers > > Omdat hij naakt is met zijn kleren onder de arm > probeert hij zo onopvallend mogelijk door de anderen omringd te blijven. > > Maar zo effectief werkte dat niet... > > Na een tijdje, komt een klein groepje atleten, die hem > al een hele tijd van opzij bekeken hadden, naast hem lopen > > "Loop jij altijd naakt in een wedstrijd?" > > Vraag een van de medestanders. > > "Ja hoor!" > > "Het voelt zo goed aan wanneer de wind vrij > rond je lichaam blaast, en de regen je kan afkoelen terwijl je loopt." > > Een andere loper komt naderbij: > > "Zeg draag jij altijd je kleren onder je arm terwijl je loopt?" > > "Jahh!" > > Antwoord hij buiten adem, dan kan ik me aan de > aankomst onmiddellijk aankleden en direct de auto in om naar huis te gaan!" > > > Een derde loper, die zijn ogen wat lager heeft gericht vraagt : > > "Draag jij altijd een condoom als je een wedstrijd loopt?" > > Totaal buiten adem antwoordt hij : > > "Neen, alleen maar als het regent.!!!"
Moet je nu eens weten wat me gisteren is overkomen:
Sta ik bij de kassa in de Gamma, gaan alle sirenes af. U bent de 100.000 klant in onze winkel, gefeliciteerd u krijgt van Gamma een cheque van 1000 Euro. En het mooie is, u hoeft 'm niet hier te besteden. Fantastisch, denk ik, ik ga direct naar de hoeren.
Kom ik aan bij een hoerenkot. Ben ik plots de 500.000ste klant sinds hun opening. U mag onbeperkt gratis neuken en je mag kiezen welke hoer je wilt. Normaal neem ik alleen de goedkope, dus nu had ik wel zin in een dure, eentje uit de Kama Sutra klasse.
Dus ik kies een donkere vrouw uit India, met zo'n stip op d'r voorhoofd. Dus ik lekker van bil met haar. Na een tijdje lig ik boven en al wippend kijk ik steeds maar naar die irritante stip. Dus ik begin de stip eraf te krassen, en wat denk je?
Heb ik nog een frigo gewonnen ook!!
Nu nog thuis uitleggen vanwaar die frigo komt !!!!!
Op een dag vroeg een lerares aan haar leerlingen de namen van alle klasgenoten op een papier te schrijven en naast de naam enige ruimte te laten...
Daarna zei ze tegen deze leerlingen dat ze het beste wat ze over deze klasgenoten zouden kunnen vertellen achter de naam moesten schrijven en dat ze achter iedere naam iets moesten schrijven...
De opdracht duurde het gehele lesuur...
En aan het einde van de les moest de opdracht ingeleverd worden bij de lerares...
In het weekeinde nam de lerares van iedere leerling een blad en schreef per leerling al deze positieve en opbouwende opmerkingen op zijn of haar blad...
Op maandag gaf ze tijdens haar les aan deze klas aan alle leerlingen hun lijst...
Na slechts korte tijd begon iedereen te lezen en te lachen...'Is dat echt zo?', kon je horen fluisteren, 'Ik wist niet dat ik voor iemand anders waarde had!' en 'Ik wist niet dat anderen mij zo leuk vinden', waren
de over het algemeen gehoorde commentaren...
Na enige tijd werd er over deze lijsten niet meer gesproken.Ook wist de leerkracht niet of de leerlingen onderling of met hun ouders hierover gesproken hadden, maar dat was ook niet het belangrijkste...
Die oefening had zijn effect gehad...De leerlingen waren gelukkig met zichzelf en met de anderen...
Enkele jaren later was een van haar leerlingen omgekomen in een oorlogsgebied en de lerares werd uitgenodigd voor de begrafenis en ze ging...
De kerk was overvol met vele vrienden...
Een voor een gingen de mensen die van hem gehouden hadden of hem gekend hadden bij zijn graf voorbij en bewezen hem zijn laatste eer...
De lerares ging als een van de laatste naar zijn graf en bad voor hem...
Nadat zij daarmee klaar was vroeg een collega soldaat van Mark aan haar:..'Bent u Marks wiskunde lerares?'
Zij knikte bedroeft en zei zachtjes; 'ja'.Toen zei hij; 'Mark heeft zeer vaak over u gesproken'...
Na de begrafenis was er gelegenheid tot condoleren en de meeste van Marks vroegere klasgenoten, ook aanwezig, waren bij elkaar gaan zitten...Marks ouders waren blij haar te zien en spraken haar aan...
'We willen u iets laten zien', zei Marks vader en haalde een portefeuille uit zijn broek...
'Dit vonden we toen we door Marks spullen gingen kijken nadat hij gesneuveld was, en we dachten dat u het zou herkennen'...Uit de portefeuille trok hij een sterk verouderd,veelgebruikt, bij elkaar geplakt blad, welke duidelijk zichtbaar vaak opengevouwen en weer dichtgevouwen was...
De lerares wist zonder verder te kijken dat dit het blad was waarop alle goede, opbeurende en positieve dingen stonden die zijn medeklasgenoten opgeschreven hadden en zij bijeen geschreven had...
'Wij willen u hiervoor zeer bedanken, dat u dit gedaan heeft', zei Marks moeder. 'Zoals u kunt zien heeft Mark dit enorm gewaardeerd.'..
Hierna verzamelden alle voormalige leerlingen rondom de lerares.Charlie lachte een beetje en bekende: 'Ik heb mijn lijst ook nog. Deze ligt in de bovenste lade van mijn bureau'...
Heleen, de vrouw van Joost, zei: ' Joost heeft me gevraagd of ik uw lijst in ons trouwalbum wilde plakken'...
Ik heb mijn lijst ook nog zei Marylin. 'Ik heb hem in mijn dagboek geplakt'...
Toen deed Vicky, een van de andere leerlingen haar handtas open en haalde haar agenda hieruit en toonde haar lijst aan de anderen. Helemaal bijeen geplakt en duidelijk veel gebruikt...'Ik neem hem overal mee naar toe' zei Vicky en voegde er aan toe...Volgens mij heeft iedereen die lijst nog, en onder handbereik'.
De lerares was totaal ontroerd, zo dat ze begon te huilen en moest gaan zitten...
Ze huilde om Mark en al deze vrienden die hij nooit meer zou zien.
DE BOODSCHAP VAN DIT...
In het samenzijn met onze medemensen vergeten wij vaak... dat ieder leven eens eindigt en dat we niet weten wanneer dit zal zijn...
Daarom is het zo belangrijk dat we de mensen die we liefhebben, die ons dierbaar zijn, zeggen dat ze speciaal, bijzonder en belangrijk zijn...Zeg het ze voordat het te laat is...
Je kunt het op verschillende manieren doen, bijvoorbeeld door deze boodschap naar hen te sturen...
Doe je dit niet dan heb je weer een geweldige mogelijkheid laten gaan om iets moois en goeds te doen voor deze mensen...
Als je deze brief ontvangt dan is het daarom, omdat de afzender om je geeft en aan je gedacht heeft...
Het betekent dus dat er tenminste ÈÈn persoon is voor wie je iets betekent...
Wanneer je te druk bent of het te druk hebt om een paar minuten op te
offeren om iemand dit bericht te sturen dan is dit mogelijk.. en hopelijk de eerste keer, dat je niets gedaan hebt om een ander te bemoedigen...
Denk hierom: Wat je oogst is wat je zaait...
De invloed die je in het leven van een ander hebt komt terug in je eigen leven...
Deze dag zou een gezegende dag moeten zijn en ten minste even bijzonder als dat jij dat bent...
Voel je vrij om deze bemoedigende brief aan iemand door te sturen...
Stuur deze brief alleen aan mensen die van betekenis zijn voor jou en het resultaat zal je verbazen...
-Maria,een vrouw uit Nazareth,de moeder van Jezus.-
Maria,wat mij boeit in jou,is je bereidheid om te delen.
Je vindt het zo vanzelfsprekend dat je,je beschikbaar stelt en uitdeelt
met open handen,al wat je hebt,al wat je bent,al wat je kunt.
Maria,wat mij boeit in jou,is je spontane dienstbaarheid.
Je vindt het vanzelfsprekend dat je tijd maakt om te luisteren,
dat je tijd maakt om te helpen,dat je tijd maakt om lief te hebben.
Maria wat mij boeit in jou,is je verwijzing naar God.
Je vindt het zo vanzelfsprekend dat wat je denkt,wat je zegt,
wat je doet,één dankgebed wordt voor de Heer.
(Bron : Okra-bedevaart Lourdes 2006)
--------------------------------
Een echte moeder is een wonderbaar iemand.
Ze is het hart van elk gezin.
de band die allen samenhoudt.
Ze is de verzoening,de vrede,
de vreugde,de veilige haven.
Een echte moeder is in staat tot de onmogelijkste dingen
op het gebiedvan de liefde.
(Bron : Phil Bosmans)
Een interessant adres?
Een interessant adres?
Leeuw - 24 juli t/m 23 augustus
De Leeuw is een sterke persoonlijkheid. Hij beschikt over veel wilskracht. Als hij eenmaal een besluit genomen heeft, dan is hij hier niet gemakkelijk van af te brengen: hij zal blijven proberen zijn doel te bereiken. Hij is een harde werker, die in staat is om anderen te laten doen wat hij wil. Dit kan er echter toe leiden dat hij anderen gaat manipuleren.
Hij staat graag in het middelpunt van de aandacht. Hij heeft daar ook een zekere flair voor, alhoewel dat soms wat misplaatst overkomt. Hij is een gevoelig en warm mens, trots en met zelfrespect. Hij sluit geen compromissen: zijn zelfrespect is voor hem net zo belangrijk als het respect van anderen. Eerlijkheid en openheid staan bij hem voorop.
Tijdens zijn leven kan hij, dankzij zijn persoonlijkheid en zijn harde werken, meermalen in een leiderspositie terecht komen.