418 Naam

In de heemkundige kring Berla wordt er druk gediscussiëerd over hoe de naam van de vereniging in het staatsblad moet verschijnen.
Voor de fusie, in de oude gemeente Meise, werd de heemkundige kring opgericht. Ze vonden een historische naam in ’t waterken of Berla, een plaats op de August Van Doorslaerlaan.
Men zou de naam Berla kunnen vervangen door een historische plaats, feit of … die terug gaat op de fusiegemeente. Dat zou eventueel heel wat rare oprispingen voorkomen.
Maar daar zitten we met een probleem. Historisch gaat de oude gemeente Meise samen met de geschiedenis van de abdij van Grimbergen. Die van de oude gemeente Wolvertem slaat terug op de abdij van Affligem en Jette. Vanuit historisch perspectief was de fusie dus een miskleum!
Ze beroepen zich nogal eens op de benaming Meise – Oppem – Wolvertem. Dat wekt de indruk dat het om drie gemeenten gaat. Oppem mag dan al een kleine tijd een zelfstandige gemeente geweest zijn, maar op het ogenblik van de fusie was het een parochie van Brussegem.
Onder het motto : “correct en volledig” zou Meise “Fusie Meise – Oppem – Wolvertem” dan ook beter zijn. Gemeenten worden gewoon gespeld en parochies of delen van een gemeente cursief. Natuurpunt gaf hierin het voorbeeld. Zie Natuur.regio N.W. Brabant.
Er werd zelfs jaren geleden een poging ondernomen door gemeenteraadslid Piet De Cuyper, die als drukker instond voor de lay-out van het gemeentelijk infoblad, om orde op zaken te stellen. De cover van het infoblad werd versierd met de 8 kerken van de fusiegemeente. Maar de liberale coalitiepartner (met een aantal vrinjzinnigen) verzette zich omdat kerken de gemeente te veel klerikaal liet uitzien . Zijn partij hield nochtans vast aan de 8 parochies, een meerwaarde (symbolisch en financieel) voor onze gemeente.
De benamingen ontaardden dan ook tot politiek getouwtrek, dat tot vandaag voort duurt. De politieke partijen lijken de benaming van hun eigen gemeente niet te (willen) kennen. De correcte en volledige indeling van de gemeente is zoek.
Mensen leven nu eenmaal onder hun kerktoren, of ze het willen of niet. De toren was een baken en een richtpunt om de weg te vinden, lang voor de Hollandse vrouwenstem van onze GPS de weg wees.

06-08-2014 om 00:00 geschreven door Jef De Cuyper