490 C.K.B. III
Is die coördinatie en die communicatie echt nodig ? Ieder houdt toch zo graag aan zijn eigenheid !
De tijd is voorbij dat elke kerkfabriek en ook elke parochiegemeenschap onafhankelijk baas speelde onder de eigen kerktoren en zelf zonder enige vorm van inspraak pachten regelde, werken liet uitvoeren, gronden kocht en verkocht en de contacten met de Burgemeester, de Schepenen en de gemeenteambtenaren zo zorgvuldig mogelijk verzorgde in het eigen voordeel. We leven nu in een tijd van overleg en wanneer er maar één pastoor overblijft voor de acht parochies en kerkfabrieken is ook daar één enkele vergadering veel gemakkelijker dan acht verschillende kerkfabriekvergaderingen. Dit overleg heeft dankzij de vroegere voorzitter van ons CKB ertoe geleid dat het gemeentebestuur regelmatig de grasperken rond alle kerken en kapellen onderhoudt, de dakgoten nakijkt met de hoogtewerker en ook de duivenwering onder handen neemt. In het regelmatige overleg met de schepen van Financiën en Openbare Werken wordt ook bepaald welke werken voorrang genieten en welke kunnen wachten, welke grotere werken door de gemeente als opdrachtgevende overheid kunnen worden uitgevoerd en welke de kerkfabrieken zelf kunnen laten uitvoeren. De kerkfabrieken kunnen ook nog meer samenwerken door via het Centraal Kerkbestuur of op initiatief ervan gezamenlijke contracten af te sluiten voor de levering van aardolie, gas en elektriciteit, voor aankoop van papier, verzekeringen, onderhoud, enz. Bij de Centrale Kerkbesturen met rijke kerkfabrieken kan zelfs overwogen worden om een handige klusjesman of een organist aan te werven die dan ten dienste staat van meerdere kerkfabrieken. Binnen het Centraal kerkbestuur kunnen de kerkfabrieken nu veel van elkaar leren hoe ze best hun eigen werking organiseren, coördineren en ook digitaliseren via computer met daartoe geëigende programma’s zoals Religiosoft en – point. Zo kunnen ze in de toekomst nog meer met elkaar samenwerken en tegenover de gemeente leren spreken uit één mond, want de gemeente is ertoe gehouden enkel en alleen met het Centraal Kerkbestuur te onderhandelen, zowel wat de financiering als de uitvoering van werken betreft.
Het Centraal Kerkbestuur van de gemeente Meise heeft er dus al een ruime termijn van meer dan acht jaar opzitten en de pioniers van het begin werden opgevolgd door het huidige bestuur. Thans is de voorzitter Chris Van Assche van St. – Brixius- Rode, die al sinds meer dan een jaar de opvolger is van de vroegere voorzitter Patrick Van Rietvelde uit Meise St. – Martinus. Er is de huidige secretaris Gilbert Hoogsteyns uit Imde, die de penningmeester Leo Letourneur uit Wolvertem opvolgde. Er zijn de leden Ingrid Van Ransbeeck uit Imde, die Johan Claeys uit Imde, de eerste secretaris vervangt en Wilfried Van Campenhout uit Meise St. – Martinus die in de plaats kwam van Guido De Cock uit Wolvertem. De federatiepastoor voor Wolvertem en Meise Jan Lagae is zoals bij de kerkfabrieken de door de bisschop aangestelde verantwoordelijke. Al deze betrokkenen zijn en waren stuk voor stuk mensen die er niet voor terugschrikken om naast het vele werk dat ze al doen voor hun eigen parochie en kerkfabriek nog eens de niet altijd zo gemakkelijke coördinerende taken erbij te nemen en om de betere contacten met de gemeente nu zo goed mogelijk te onderhouden.(Federatiepastoor Jan Lagae).

23-12-2015 om 08:47 geschreven door Jef De Cuyper