402 Jos Chabert

Deze jonge advocaat met een uitzonderlijk redenaarstalent werd door Jef Claes in de gemeenteraad gehaald. Jean Pierre De Cuyper stond zijn plaats als K.W.B.-afgevaardigde voor hem af. Toen waren er nog geen nationale partijen in de lokale politiek, maar een allegaartje van de zetelende meerderheid tegen de oppositie.
Hij werd na verschillende café-meetings met Jules Van Campenhout, waarbij hij vanachter de toog op een bierbak de aanwezigen toesprak verkozen met 294 voorkeurstemmen en werd schepen van onderwijs en cultuur.

Hij liep al snel met een vrij vernieuwend idee rond, om mensen zich beter te laten verstaan door het leren van de andere talen. Hij opteerde voor een talenpracticum.  Op de trappen van de St.-Martinuskerk in Meise, na de hoogmis, sprak hij mij, als jong onderwijzer en voorzitter van de Jeugdraad aan. Ik had met de het Oudercomité een studiedag bijgewoond over het talenpracticum als nieuw didactisch instrument en zo werd ik de medeoprichter van het audiovisueel Centrum voor volwassenenonderwijs in Meise.
Zijn tweede grote realisatie was het Willy Van den Berghecentrum. Onder zijn beleid barstte de Gemeentelijke Jongensschool snel uit haar voegen. In de Jeugdraad stonden wij ons speelplein af, om de realisatie van de school (met talenpracticum), sporthal en zwembad mogelijk te maken. Toen de voorzitter van de C.V.P.-Meise overleed werd het complex op zijn voorstel naar hem genoemd : Willy Vanden Berghecentrum.
Al snel werd hij verkozen als parlemenair in 1968 voor de CVP met Paul Van den Boeynants. Ik had de eer om zijn echtgenote Cecile Boon, die les volgde in het Audiovisueel Centrum, via het kommandopneel mee te delen dat haar man verkozen was en dat zij dringend naar huis moest.
Daarna werd hij minister van Cultuur en later van Verkeerswezen. Hij stapte later over naar de Brusselse politiek.
Hij werd 81 jaar.