|
Warme rustdag. Ideaal voor een wandeling langs het strand. Vreemde kust is het toch wel, aan de ene kant heb je de krijtrotsen , die een echte breuk in het landschap veroorzaken, als een afgebeten koek, maar op andere plaatsen is de overgang van land naar water zachtjes aflopend en is er kilometerlang zand, keien, geultjes, schelpen.... Geert is geen watervogel, zijn morfologie spreekt wat dat betreft voor zich, korte stevige benen die liever niet nat worden. Ik daarentegen ben een echte steltloper en verzot op pootje baden. Dat kan hier ongestoord, je zou denken dat de zee van jou alleen is. Ik dus in het water, hij hoog en droog 100 m hogerop en af en toe eens wuiven naar elkaar. En dan hetzelfde scenario maar in de andere richting. Restaurantje gevonden, lekker gegeten voor weinig geld. Alleen, die café Gourmand die ik bestelde, was dat nu wel nodig? Tot de zoetigheid op tafel stond en hij er zijn ogen niet kon afhouden. Daar zat hij dan met zijn schamele café cremeux en één koekje. Haha hoho.
Zondag is het Pentecôte. Niet gemakkelijk om een b&b te vinden dit weekend. We hebben de smartphone plat gezocht en, mits een beetje afwijking van de route, kunnen we toch weer overnachten. Lucky us.
Nu nog wat lezen, terwijl buiten de vogels druk aan het converseren zijn. Ik vraag niet aan Geert welke vogels, want het zullen wel weer winterkoninkjes zijn. Wiezewip tsjuptsjup, zegt de ene. Continjoe continjoe zegt de andere. Wiezewip tsjup tsjup, continjoe in een lang en vrolijk gekwebbel. En drie kippen scharrelen de godganse dag in de immense tuin. Laten we het liever een park noemen. De ene kip is de andere niet. Die drie mogen dik in hun pootjes wrijven dat ze hier beland zijn en als enige tegenprestatie al eens een eitje moeten leggen. Net als de twee honden en de poes. Als er een aards dierenparadijs bestaat, dan wel hier. Zeker weten.
|
de hort op
