Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
de hort op
30-09-2017
canal du midi, pluie l'apres-midi
Het zwembad is Johan niet genadig, gisteren sloot het net toen de fietsers eindelijk arriveerden (Johan stond al gereed om een duik te nemen, maar werd terug gefloten), vanmorgen opent het maar om 10 u en dan moeten ze al vertrokken zijn, willen ze een geschikt avonduur halen. Er staan 80 km op het fietsprogramma, ik ben benieuwd of ze de foutenlast kunnen beperken tot tien.procent. Het begint alweer hilarisch, in Vias raken ze niet de weg, maar elkaar kwijt. Geert verliest zijn maten uit het oog op de drukke markt, ik geef de boodschap door (die mannen hebben elkaars telefoonnummer niet). Michel heeft impermeable sloefjes over zijn schoenen getrokken, de meteo belooft vandaag niet veel goeds. Bij de lunch aan het Canal du Midi zullen die waterdichte sloefjes vol gedroogd gras (en hondestront?)komen zitten , hetgeen hem een potsierlijk zicht bezorgt, maar dat weet hij nu nog niet. Nu is hij zeer trots op die vernuftige sloefjes. De weg naast het kanaal is niet te best, smal, hobbelig, het gaat niet goed vooruit.
Maar we komen mekaar alweer tegen op het juiste moment, tijd om te eten. Rechtstaand, in buffetvorm, het eten uitgestald op een grote steen, met een beetje fantasie is dit een walking dinner, ware het niet dat het begint te miezeren. We houden nog even vol, is het nat?, bwa neen, het is niet nat, ik voel geen nat. Maar de regen zet door, inpakken die handel en voorwaarts. Ze maken zich uit de voeten, 20 meter op de fiets en hop, daar staan ze al te schuilen. Dat lijkt de processie van Echternach, daar langs het Canal de l'apres-midi! En dan staat de Corbieres nog te wachten, met zijn nijdige ruggen en kromme heuvels. Het wordt een lastige klus, de pret is nu ver te zoeken. Volgens de ene is de kortste weg langs links, de ander denkt net het tegenovergestelde. Nummer drie moet de knoop doorhakken zeker? Als het maar vooruit gaat, met een enkele gedachte in het hoofd : straks een.hete douche en droge kleren. En hoera, het is klokslag 17 uur als de drie verzopen kuikens aankomen. Allemaal rap het bad in, Nadia, de gastvrouw zal hun rug wel schrobben. Ik heb een kilo gehakt gekocht, klaar om spaghettisaus te maken in la cuisine commune, maar die cuisine is er niet en Nadia heeft gasten vanavond, haar keuken is niet zo beschikbaar. Daar zitten we dan met onze kilo gehakt. De frigo in, de saus maken zal voor morgen zijn. We gaan eten in een pizzarestaurant, het smaakt ons, zeker de eclair op zijn profiterolles met caramel beurre salee. Wat een lekkernij.
de hort op
