En zo ontdek ik dat er op een ordinaire 'aire' soms prachtige roosjes te vinden zijn, die ik stante pede wil fotograferen.

Ons verblijf in Velles ligt niet ver van de autostrade naar Limoges en Toulouse, maar is toch heerlijk rustig gelegen. De dame des huizes is groot en heeft een zware stem en heeft al ettelijke lichamen opengesneden. Dat denken we toch, want de boekenkast zit vol met annalen uit de chirurgie. Zij woont in een kasteel, wij verblijven in het koetshuis-conciërgewoning. Aangenaam vertoeven. We smullen van de spaghetti die chef kok Michel thuis reeds gemaakt heeft en vlijen ons nog even neer op het terras. De avond is fluweelzacht en muisstil. De kippen zijn op stok en wij ook algauw. Het wordt een nachtelijk gevecht om een te smal laken. Hoe het in de kamer naast ons gesteld is, we weten het niet.