Een weinig bekende term uit de blues-taal is een Griot (spreek uit “graaiot”). De griots waren oorspronkelijk West-Afrikaanse muzikaanse die ten tijde van de slavernij in Amerika gezongen blues brachten, voornamelijk vrij traditionele tekesten over: familie, dorp, leiders. Dit gebeurde door op een zingende wijze histories en verhalen te brengen. De Griots begeleidden zichzelf meestal op een snaarinstrument. Volgens vele musicologen waren de Griots een essentieel onderdeel bij het ontstaan van de akkoestische blues binnen de Afro-Amerikaanse gemeenschap

Groeten,

Jay

20-12-2005 om 15:47 geschreven door Jay Stanton  

"Go ahead and play the blues if it'll make you happy."

20-12-2005 om 15:36 geschreven door Jay Stanton  

Soul is een stijl die hier nog niet of nauwelijks aan bod is geweest. Bij deze breng ik jullie de biographie van een van de (in mijn ogen) beste soulzangers aller tijde: OTIS REDDING.

De Amerikaanse soulzanger Otis Redding (1941-1967) wordt door velen als de meest invloedrijke soulzanger van de jaren zestig gezien. Na zijn vroege dood in 1967 steeg zijn ster tot legendarische hoogten.

Otis Redding werd geboren in Dawson, Georgia en groeide op in Macon. Met Johnny Jenkins and the Pinetoppers kreeg Otis Redding in 1959 plaatselijk succes. Duidelijk is in zijn muziek de invloed te horen van Little Richard en Sam Cooke. In 1960 nam Otis Redding een nummer "Shout bamalama" op, waarop de invloed van Little Richard onmiskenbaar aanwezig is. Na een kort verblijf in Los Angeles in 1961, waar hij enkele singles opnam, keerde Otis Redding teleurgesteld terug naar Macon en sloot zich weer aan bij The Pinetoppers.

Tijdens opnamen met The Pinetoppers nam Otis Redding ook enkele solonummers op. Deze ballads sloegen goed aan en zijn ster steeg snel. In Engeland namen The Rolling Stones enkele nummers van Otis Redding op: "Pain in my heart" en "That's how strong my love Is". Hierdoor raakte Otis Redding ook bekend bij het Engelse publiek.

In 1967 werd Otis Redding door het Engelse blad Melody Maker uitgeroepen tot zanger van het jaar. In de Verenigde Staten breekt Otis Redding pas tijdens het popfestival in Montery door naar het blanke publiek.

Otis Redding kwam in 1967 bij een vliegtuigongeluk om het leven. Postuum bereikte Otis Redding met "Dock of the bay" in 1968 voor het eerst de eerste plaats van de hitparade.

20-12-2005 om 15:22 geschreven door Jay Stanton  

De Amerikaanse blueszanger Jimmy Witherspoon werd in 1923 geboren in Gurdon, Arkansas. Jimmy zong reeds op jonge leeftijd in het koor van de Baptistenkerk van zijn gemeente. Tussen 1941 en 1943 werkte Jimmy Witherspoon bij de koopvaardij. Na terugkomst ging hij op tournee met de band van Jay McShann.

In 1949 had Jimmy Witherspoon zijn eerste hit met "Tain't nobody's business if I do". In de jaren hierna nam Witherspoon veel R&B-materiaal op. Hij maakte grote indruk op het Monterey Jazz Festival in oktober 1959. Tijdens dit festival trad Jimmy Witherspoon op met Ben Webster. Opnamen van dit concert verschenen onder de titel "At the Monterey Jazz Festival" (1959). In het verlengde hiervan ligt "Some of my best friends are the blues", met arrangementen voor blazers en strijkers van Benny Golson.

In de jaren zestig toerde Jimmy Witherspoon veel door de Verenigde Staten en Europa. In Europa liet Witherspoon diepe sporen na. Veel, vooral Engelse bands gebruikten zijn muzikale ideeën. Aan het begin van de jaren zeventig stopte hij met optreden en werd diskjockey bij een radiostation in Los Angeles. Op aandrang van de van The Animals bekende zanger/gitarist Eric Burdon keerde Jimmy Witherspoon terug naar de concertzalen. Met "Love is a five letter word" verscheen hij weer in de hitlijsten.
Jimmy Witherspoon overleed in september 1997.

14-12-2005 om 00:00 geschreven door Jay Stanton  

De Engelse bluesmuzikant John Mayall werd geboren in 1933 te Macclesfield. Mayall wordt als de vader van de Engelse blues beschouwd. Hij ontdekte veel nieuw talent. Voor veel muzikanten betekende de Bluesbreakers een springplank aan het begin van hun carrière: Eric Clapton, Jack Bruce, Mick Taylor, Keef Hartley, Aynsley Dunbar, Peter Green, Mick Fleedwood, John McVie en vele anderen.

Vanaf zijn dertiende speelde John gitaar en piano. Hij was beroepsmilitair en vocht in Korea. Na terugkomst formeerde hij The Powerhouse Four. John Mayall richtte aan het begin van de jaren zestig zijn Bluesbreakers op. Het eerste album "John Mayall plays John Mayall" werd live opgenomen in een Londense club.

In de jaren zestig speelde John Mayall vooral elektrische blues met glansrollen voor de gitaristen Eric Clapton en Mick Taylor. Rond 1968 brak hij ook door in de Verenigde Staten en kocht een huis in de buurt van Los Angeles.
Aan het begin van de jaren zeventig kwamen er langzamerhand meer jazz-invloeden in zijn muziek. "Jazz-blues fusion" (1972) is daar een goed voorbeeld van.

John Mayall bleef platen opnemen en concerten geven in de jaren die volgden. Wat niet veranderde was de immer wisselende samenstelling van zijn band.

Belangrijke albums van John Mayall zijn onder meer: "London Blues (1964-1969)", "Blues Breakers With Eric Clapton" (1966), "A Hard Road" (1967), "Blues From Laurel Canyon" (1968), "Turning Point" (1969), "USA Union" (1970), "Jazz Blues Fusion [LIVE]" (1972), "A Sense Of Place" (1990) en "Spinning Coin" (1995).

13-12-2005 om 16:57 geschreven door Jay Stanton