eigenzinnige kijk op het nieuws, onnieuws, tegennieuws en andere onzin.
http://hertevreter.blogspot.com/
28-02-2011
denktanks
ViA (Vlaanderen in Actie) is een initiatief van CD&V en wil zich profileren als het toekomstproject van Vlaanderen. Het doel van ViA is om Vlaanderen tegen 2020 naar de top vijf van Europese regio's te leiden. In de rangschikking van Europese regios per BBP (Bruto Binnenlands Product) uitgedrukt, staan we op de 33ste plaats van 131 Europese regios (lees ook onze blogbijdrage BELGIE, RIJK LAND). Dat moet beter, hebben de hoofdrolspelers besloten. Dat zijn de Vlaamse overheid, het bedrijfsleven en de werknemersorganisaties. De Vlaamse overheid heeft 335 projecten op stapel en daarvoor ruim 43 miljoen euro veil. En dat moet tegen 2020 nog verhoogd worden door een intensieve reclamecampagne dat georchestreerd wordt het Antwerpse Communicatiebureau Germaine, dat instaat voor de communicatiestrategie. Erg origineel lijkt me hun crossmediaal en interactief communicatieconcept niet: radiospots, affiches, bierviltjes (?), Libelle (??), een ViA-roadshow (???)
Hun website blijkt nog in ontwikkeling, maar toont al aan hoe marketing kan raaskallen. Benieuwd hoeveel van het ViA-budget door Germaine afgesnoept zal worden.
Om terug te keren naar ViA. Dat is dus kennelijk een denktank, die gaat uitdokteren wat er met dit land moet gebeuren. Denktank is slecht Nederlands voor think tank. Het leest cooler dan denkgroep of werkgroep, wat het in de grond is.
Buigen we ons dus eens over de denktanks.
Definitie en officieuze uitleg
Een `denktank` is volgens het lexicon een organisatie van adviseurs, wetenschappers of commentatoren die zich in een bepaald onderwerp verdiepen en daarover publiceren. Soms gaat het om een kleine groep van vrijwilligers en soms gaan er grote belangen mee gepaard en zijn er forse budgetten beschikbaar. Seminaries en congressen brengen vertegenwoordigers van verschillende denktanks samen die een paar dagen komen debatteren.
Dit is de officiële uitleg. Maar er gaat heel wat meer onder die vlag schuil. We breiden de definitie uit. Een denktank trekt mensen aan van verschillende strekkingen, die samen het concept onderschrijven. Het is dus in feite het verzamelpunt van de beheerders van een netwerkorganisatie.
Als dit netwerk zijn tentakels kan uitstrekken, kan het gaan lobbyen. Het kan de politiek en het bedrijfsleven bewerken en daardoor een stempel op het algemene beleid drukken. Soms gaan ze in tegen de werking van het systeem of andere belangengroepen en moeten ze hun activiteit uit het openbare leven onttrekken. Ze werken dan achter de schermen. Soms lukt het ze erin een politieke kandidaat voor te schuiven. Bekend voorbeeld is de Amerikaanse president Bill Clinton. Ook Silvio Berlusconi, de moderne Mussolini, is het product van dit lobbywerk.
Er zijn heel wat soorten denktanks. Een denktank van een politieke partij of van lobbyisten zien we niet meteen als bedreigend. Maar als hun doelstellingen regelrecht indruisen tegen de democratische principes, krijgen ze het karakter van geheime genootschappen. We beginnen met deze eerste vorm, zakken dan af naar het Europese lobbywerk om te besluiten met de Vlaamse politieke partijen.
Lees door
De gerechtsdeurwaarder (GDW's) is de schakel tussen de schuldeiser en de schuldenaar. Het is zijn taak om achterstallige schulden op te vorderen. Deze taak neemt het grootste deel van zijn werk en zijn inkomsten in beslag. Vooral met de toenemende schuldenberg die de zwakke consument door de stijgende energiekosten opbouwt, blijft hij druk in de weer. Sinds hij van de wet meer bevoegdheden heeft gekregen (hij mag ook incassokantoor spelen en acties zonder tussenkomst van de rechter uitvoeren), is het hek van de dam. Hij mag alle mogelijke scenario's aanwenden om de vordering in handen te krijgen, van intimidatie tot regelrechte schending van de privacy waarbij hij tegelijk als inbreker en heler optreedt. De GDW heeft dus enorm veel macht en kan deze ook misbruiken. Het slachtoffer staat er hulpeloos bij, kan/mag zich niet verweren. Het spreekt vanzelf dat vooral de grote spelers duchtig gebruik maken van GDW's. Zelfs als het om een belachelijk gering bedrag gaat, zullen ze toch alle middelen gebruiken om het op te eisen. De GDW fungeert daarbij als hun dommekracht, de man die de kastanjes uit het vuur moet halen, de man die blind is voor het leed dat hij mee veroorzaakt. Bevel is bevel, ik doe enkel mijn plicht, zou zijn lijfspreuk kunnen zijn. Vanzelfsprekend doet hij dat niet voor niets. Hij is, na de notaris, de rijkste magistraat. Het is een beroep met veel afwisseling.
We zijn van plan om daar eens een doekje over open te doen, vooral wat de misbruiken en flaters betreft. Intussen kunt u de voortreffelijke roman EXPLOTEN lezen, een semi-autobiografisch verhaal over onbekwame rechters, corrupte advocaten, machtsgeile procureurs en hebberige gerechtsdeurwaarders. Het is te koop bij Amazon Kindle als e-boek en uitgegeven door de vereniging De Gedupeerden. Een aanrader!
Lees door
Voor we de materie bespreken eerst wat terminologie om misverstanden te vermijden.
Verkeersongevallen en slachtoffers.
Ongeval: een ongeval tussen twee of meer weggebruikers wordt beschouwd als één ongeval.
Aard van het ongeval: de aard van het ongeval heeft betrekking op de eerste aanrijding.
Dode: Elke persoon die overleed ter plaatse of binnen 30 dagen na de datum van het ongeval.
Zwaargewonde of ernstig gewonde: elke persoon die in een verkeersongeval wordt gewond en wiens toestand zodanig is dat een opname voor meer dan 24 uur in een ziekenhuis noodzakelijk is.
Licht gewonde: elke persoon die in een verkeersongeval wordt gewond en op wie de bepaling van dodelijk of zwaargewonde niet van toepassing is.
Weekendongeval: ongevallen die gebeuren tussen vrijdag 22u00 en maandag 5u59.
De feiten
In Drongen, een deelgemeente van Gent, is zaterdagavond een meisje van vijf aangereden door een auto. De bestuurder reed door, maar werd later opgepakt. Het is echter niet duidelijk of het om vluchtmisdrijf gaat. Het ongeluk gebeurde op de Halewijnkouter in Drongen. Een meisje van vijf is er aangereden door een auto. Ze overleefde het ongeluk niet. De bestuurder reed door, maar belde dan naar zijn ex-vrouw. Via haar kon de politie de man identificeren. Hij is ondertussen opgepakt. Uit de eerste vaststellingen blijkt dat de bestuurder niet sneller reed dan de toegelaten snelheid van 70 kilometer per uur, hij had ook niet gedronken. De man verklaarde dat hij gevoeld had hoe hij iets aangereden had, maar dat hij niet wist dat het om een kind ging. Het parket moet nu uitmaken of er sprake is van vluchtmisdrijf of "het niet ter plaatse blijven bij een ongeval". De man is voorlopig vrijgelaten, zijn rijbewijs is wel voor 15 dagen ingetrokken.
Prins Laurent is maandag zijn rijbewijs kwijtgespeeld. De lokale politie Brussel Hoofdstad-Elsene flitste de Fiat Punto Abarth van de prins aan 82 kilometer per uur waar 50 de norm is. Dat melden de Coreliokranten. Prins Laurent werd geflitst ter hoogte van de Vleurgattunnel aan de gelijknamige laan. De wagen werd door een mobiele patrouille tot stilstand gebracht. Nadat de parketmagistraat op de hoogte werd gesteld, moest de prins zijn rijbewijs inleveren. "Geen commentaar", zei de prins in een reactie bij Corelio. Het parket geeft geen commentaar, maar ontkent de feiten niet. Het voorval staat geboekstaafd als proces-verbaal nummer 437.181-2011 van de Brusselse politie. (belga/odbs). Prins Laurent is zijn rijbewijs even kwijt.
De politierechter heeft een man uit Berlare veroordeeld tot 3 maanden voorwaardelijke celstraf voor een dodelijk ongeluk met vluchtmisdrijf. In november 2009 reed de man een 18-jarig meisje aan in Torhout. Het meisje stak samen met haar vader en haar vriendin de Rijselstraat in Torhout over, op weg naar een feestje. Ze werd gegrepen door een wagen die met hoge snelheid kwam aangereden en enkele meters meegesleurd. Ze overleed in het ziekenhuis. De bestuurder ging ervandoor en probeerde de schade aan zijn wagen te verdoezelen door opzettelijk tegen een paal te rijden. De garagist waar hij langsging om de schade te laten herstellen, rook onraad en waarschuwde de politie. Zo kon de aanrijder, een 28-jarige man uit Berlare, worden geïdentificeerd en opgepakt. De man is nu door de rechter veroordeeld tot 3 maanden cel met uitstel, 550 euro boete en 6 maanden rijverbod voor het ongeval. Voor het vluchtmisdrijf kreeg hij 250 uren werkstraf, 5.500 euro boete en 5 jaar rijverbod. De man moet bovendien in totaal 32.300 euro aan schadevergoedingen betalen aan de familie van het slachtoffer. De rechter tilde heel zwaar aan het vluchtmisdrijf, maar sprak in zijn vonnis wel over een gedeelde verantwoordelijkheid: zowel de dader als het slachtoffer heeft de situatie verkeerd ingeschat. De aanrijder had meer aandacht moeten hebben voor de weg, maar ook het meisje had niet goed opgelet bij het oversteken.
Glenn Janssens, de vriend van Ilse De Meulemeester, heeft van de politierechter in Gent een rijverbod van drie maanden en drie weken gekregen. In 2008 knalde Janssens met zijn Bentley met hoge snelheid tegen de gevel van een huis in Zeveneken. Na het ongeval zette Janssens het op een lopen. Op 1 februari 2008 verloor de voormalige zaakvoerder van het signalisatiebedrijf Janssens de controle over het stuur. Hij ramde een betonnen paal, een distributiekast, een hek en de gevel van een huis. Zijn Bentley werd herleid tot schroot, maar van Janssens zelf was na het ongeval geen enkel spoor. Hij nam de benen velen zeggen dat hij te veel gedronken had en ging zichzelf een dag later aangeven bij de politie. Na de feiten kwam Janssens echter met het verhaal dat zijn vriendin, Ilse De Meulemeester, achter het stuur had gezeten. Zij beaamde dat verhaal, maar ze vielen later door de mand. Dat hij de benen heeft genomen, vond de politierechter nog erger. Hij veroordeelde Janssens tot een rijverbod van drie maanden en drie weken en een boete van 2.750 euro.
Lees door
De Post (bPost) staakt.
De post is afgelopen nacht niet in de postkantoren geraakt. Woensdagavond brak er een spontane staking uit aan het postsorteercentrum Antwerpen X aan de Noorderlaan. Daar wordt de post voor Limburg en Antwerpen gesorteerd. En ook Gent X sloot zich nadien bij de actie aan. De meeste brievenbussen bleven vrijdag leeg.
Volgens de christelijke vakbond ACV heeft 90 procent van de werknemers tijdens de nacht van donderdag op vrijdag het werk neergelegd. "De staking is nu al een succes", luidt het. De vakbonden bij BPost riepen op tot een algemene staking uit protest tegen het strategische plan van BPost, dat een herziening inhoudt van de organisatie van de brieven- en pakjespost. Voor zover het krantenbericht.
Uitgerekend dus op de laatste werkdag moeten we onze correspondentie ontberen. Het wachten op belangrijke stukken zal dus drie dagen in beslag nemen, of meer, want de postbode moet nu een dubbele lading rondbrengen. Waarvoor eigenlijk? Omdat BPost wil moderniseren? Omdat de pakjespost, die tussen haakjes verlieslijdend is, zal worden gereorganiseerd? Wat hebben u en ik ermee te maken?
De Post blijft de grootste werkgever van het land. Dat blijkt uit de jaarlijkse Trends Top 30.000, die het gelijknamige weekblad publiceert. Met 33.775 werknemers is De Post bijna dubbel zo groot als eerste opvolger Fortis, die in 2006 19.949 mensen aan het werk had. De NMBS staat op een derde plaats (18.439), voor Belgacom (13.675) en Delhaize (13.079). Carrefour (12.117), ING (10.924), Colruyt (10.445), KBC (10.230) en Electrabel (8.246) maken de top tien vol.
Lees door
Eerst was er de geschreven pers. Het klinkt zo oubollig, de geschreven pers. Het woord pers stamt nog uit de tijd van Plantin en Moretus. Geschreven is ook al zoiets. Het roept een beeld op van een hand die een ganzenveer vasthoudt. Binnenkort zal zelfs het getik op het klavier moeten inboeten ten voordele van spraakherkenningsoftware.
Maar de geschreven pers blijft hardnekkig aan zijn tradities vasthouden. Het is dan ook een traditie die kan tellen. Zonder de kranten (het dagblad zoals de gangbare term is in Vlaanderen) is er geen democratie mogelijk. Vrije meningsuiting en beperking van onwetendheid, twee van de belangrijkste elementen die een democratisch bestuur uitmaken. De vinger op de wond durven leggen. Kritisch volgen van wat de bewindvoerders, de decision makers, ervan maken. Een blik op de wereld buiten ons dorp.
De geschreven pers koestert deze prestaties en verworvenheden. Ze wil die nobele overlevering voortzetten. Dat is prima, het strekt de krantenuitgevers tot eer.
Maar zij zijn blind voor de ontwikkeling van de informatieverstrekking. Of ze willen het niet weten, maar de krant is stilaan aan het verdwijnen. Een dramatische ontwikkeling die ze niet hadden voorzien. Daar staan ze nu, met hun dure drukpersen, hun dure journalisten en nieuwsagentschappen. Die moeten betaald worden, maar de inkomsten blijven jaar na jaar dalen. De kosten echter blijven stijgen.
Dit is een ontwikkeling die niet reciproceerbaar is. De krant is oubollig. De Facebook generatie vindt die drukinkt die aan je vingers blijft plakken, maar vies, en dat leesformaat is ook niet zo handig.
De weerslag daarvan zien we in de reclame-inkomsten, van oudsher de voornaamste bron naast de verkoop zelf. Ze daalden met 21% in 2009 in vergelijking met 2008. Reden: zowel tv als internet trekken adverteerders aan, en dat gaat ten koste van de krant. Er moeten dus dringend nieuwe bronnen aangeboord worden. We nemen er enkele onder de loep.
Gratis dvds en boeken. Wat hebben die met de berichtgeving te maken? Gaan ze daardoor meer klanten verwerven? I dont think so. De kopers die op deze merchandising springen zullen na de actie niet halsoverkop een abonnement nemen.
Subsidies. Een heikel onderwerp waarover de uitgevers het liefst zwijgen. De staatskas die de dalende inkomsten moet opvangen. Daar zit iets kroms in: vrije meningsuiting en tegelijk eten uit de staatsruif. Je gaat de hand niet bijten die je te eten geeft. Natuurlijk mag de staat geen perscensuur opleggen; dat zou de structuur van het beleid ondermijnen. Maar de staat kan wel de berichtgeving kanaliseren. Soms kan die berichtgeving eenvoudig niet gestopt worden, zoals met de pedofilietoestanden in de Kerk. Maar de hoofdredacteur kan een telefoontje krijgen van een of andere magistraat die hem vertelt niet verder meer te graven als het heetijzer te heet wordt.
Sensatie. Een krant drukt een titel van een hoofdpagina in reuzenletters af. Meestal gaat het om zware criminele feiten. Het belangrijke buitenlandse nieuws verdwijnt ergens in de achterhoek. Dit moet lezers lokken. Impulsaankoop. Een krant kost tenslotte niet zoveel. Er wordt verwezen naar pagina 3. Je gaat die pagina eerst niet zitten lezen voor je hebt betaald. Pagina 3 blijkt niet meer te zijn dan de hoofdtitel uitgesmeerd in een aantal kolommen. Je wordt er niet veel wijzer van. Dit is de techniek van het tabloid. Onderbuikjournalistiek. Het vechten om de gunst van de klanten. De krant als marktkramer. Of als straathoer.
Lees door
