Iedereen weet dat er aan ons leven een einde komt dus onze gegeven tijd daarvoor is kostbaar en is beter wijselijk te besteden met veel vreugde.
Het is telkens beter om vooraf de juiste keuzes te maken dan achteraf te moeten veranderen maar daar hebben we niet voortdurend kansen of geluk voor daarin heeft iedereen beperkingen.
Vergevensgezind zijn is een belangrijk iets en als wij onszelf een tweede kans wensen moet we die ook aan een ander gunnen.
Wij allemaal maken bewust of onbewust fouten en daar zullen we voor moeten boeten en hopen dat de meesten daar ook van leren met verbeteringen en een ook nieuwe kans krijgen.
Er zijn veel dingen in het leven die wij graag willen maar niet eens de moeite voor nemen om het te doen of het proberen door faalangst, kennis, luiheid, geen tijd of kansen, mogelijkheden.
Daar besteden wij dan niet genoeg aandacht aan, want als wij echt graag iets willen dan zullen wij er voor gaan en er alles aan doen om het voor elkaar te krijgen.
Alle mogelijke kansen dienen wij dan te benutten en daar volledig onze inzet aan geven om het te laten slagen met een goed eindresultaat.
Probleemloos is er bijna niets in het leven, dus iets blijven volhouden wat moeilijk is daar kunnen wij die nodige ervaringen mee op doen om verbeteringen te ontwikkelen.
Er zijn eigenlijk maar weinig dingen waar wij geheel kansloos voor zijn als wij intelligent en gezond zijn waarbij alle ledematen goed functioneren is er altijd een eventualiteit.
En in totaliteit kunnen we het misschien niet in één dag klaren, daarom is er namelijk morgen om een tweede kans met beide armen aan te grijpen en proberen te voldoen.

30-11-2018 om 09:35 geschreven door henri

Velen van ons hebben al kennis gemaakt met de schaduwzijde en de slechte tijden van het leven en in deze periode zonder de aanmoedigende woorden van lotgenoten is bijna niet mogelijk voor ons om verder te gaan. Opbeurende woorden en de gegeven hoop , moed, waar we weer de positieve kant van inzien en verder te oriënteren  voor oplossingen , omdat we soms gewoon vergeten dat wij vergeten iemand te helpen om zen zelfvertrouwen weer terug te krijgen en hen nieuw zelfvertrouwen en optimistisch gaat inzien .  Een hart onder riem steken kan wonderen verrichten en bij het dichtklappen weer opladen om positief te kunnen denken . Daarom is het belangrijk dat we ons bevinden onder de juiste mensen die voor hun zelfde doel komen , door begrip , geduld , respect voor mekander kunnen opbrengen ondersteunen elkaar in verontrustende tijden is dit iets waar iedereen behoefte aan heeft . Elkaar ondersteunen in donkeren dagen een schouderklopje nodig uit om ons verdriet te delen en liefst bij iemand die aanmoediging kan delen .   

19-11-2018 om 10:56 geschreven door henri

Weten wie wijzelf zijn is meer belangrijk dan naar de veroordeling van een ander te luisteren. Wij allemaal vinden het geweldig dat anderen slagen en zo felicitaties aan toevoegen, maar wat wij meestal niet zien is wat er vooraf aan toe gaat om te slagen. We zien eigenlijk alleen de mooie kanten van een nuchter persoon en is te mooi om waar te zijn, omdat de weelde van onze ogen een vizier zien. Maar de keren dat er gefaald is met de nodige frustratie dat is iets wat onze ogen nooit hebben meegekregen, maar is iets wat een weldenkend persoon heeft meegemaakt. Soms falen zal ons naar beneden halen , maar soms moeten we een stap terug doen om vervolgens weer de goede weg. Door te vallen en op te staan kunnen we leren van onze fouten en te corrigeren naar verbetering . Openheid naar elkaar zal het respect en waardering juist verhogen en zal een langdurige relatie nooit in de weg staan als beiden daarmee akkoord gaan.  Omdat samen te brengen in een groep is een trots waar een ieder tevreden mee zal zijn en een waardering van meerdere personen die weten waar zij mee bezig zijn en die niet bang hoeven te zijn voor verassingen. Het zal rust en vrede brengen in ons dagelijkse leven met meer concentratie voor andere dingen er zal altijd een vertrouwd met luisterend oor voor ons zijn waar een discussie alleen maar in ons voordeel zal zijn. Wat is er mooier in het leven als onze wensen in vervulling gaan. Bij bepaalde dingen willen en daar over dromen en ook nog eens realiteit laten worden dat willen we toch allemaal. Alleen moeten wij er geheel achterstaan en onze wil tonen en er alles over te weten komen zodat we verder kunnen met stappen te zetten in de goede richting voor resultaten. Er is altijd wel een manier te vinden om onze wensen te vervullen. Als wij zelf de mogelijkheden niet hebben kunnen we anderen geïnteresseerd daarvoor laten worden door het uit te leggen. En zo samen in een groepsverband onze wensen laten uitkomen.
Want waar een wil is, is een weg en samen sterk willen zijn op de zelfde weg.

21-10-2018 om 16:49 geschreven door henri

Stel je eens voor dat het gereedschap in een timmermanswerkplaats een vergadering belegt! Broeder Hamer is de voorzitter, maar een aantal leden vindt eigenlijk dat hij maar moet vertrekken omdat hij te luidruchtig is. Broeder Hamer antwoordt daarop: "Dan moet broeder Schaaf ook vertrekken, die is veel te oppervlakkig, daar zit totaal geen diepte in". "Ja, maar dan moet broeder meetstok ook verdwijnen", zegt broeder Schaaf, want die meet anderen altijd aan zichzelf af. Hij doet net alsof hij altijd gelijk heeft...... Maar op zijn beurt klaagt broeder meetstok over broeder Schuurpapier: "Die is veel te ruw en altijd tegen de draad". En zo gaat de discussie maar door. Broeder Zaag is te rechtlijnig, broeder Beitel te bot, broeder Waterpas te onevenwichtig, broeder Priem te scherp. Aan al het gereedschap ontbreekt wel wat. Terwijl de discussie nog in volle gang is, komt de Timmerman de werkplaats binnen. Hij pakt een blok hout en gebruikt de meetstok, de zaag, de schaaf, het schuurpapier en de hamer om een stoel te maken. Al het gereedschap, hoe verschillend ook, heeft elk zijn eigen functie. In de Handen van De Timmerman is de een niet meer dan de ander. Allen zijn even hard nodig!

20-10-2018 om 14:34 geschreven door henri

Herinneringen

Het is altijd leuk om te fantaseren over wat als, dingen gaan doen waar je altijd over gedroomd hebt. Je kan ook een andere lijst maken in plaats van een lijst maken met dingen die je nog wilt dat er gebeuren…..een lijst van dingen die je al hebt meegemaakt in je leven. Een terugblik op al die mooie momenten die je in je leven hebt gehad. Tal van mooie momenten die je al alleen of met anderen hebt beleefd.

Je moet houden van je eigen leven en met weemoed terugkijken op alles wat je wel hebt bereikt en meegemaakt in je leven. Er zijn geen goede of foute dingen die je kan meemaken, alleen de perceptie verschilt. Min leven is veranderd door de dingen die ik heb meegemaakt je komt er later achter waarom je deze dingen hebt meegemaakt. Mijn ervaringen neem ik mee op mijn levenspad en zullen mij zelf begeleiden bij alles waarin ik geloof.

Soms heb je van die momenten dat je gewoon wilt huilen omdat je het niet meer ziet zitten en soms heb ik een zwaar hoofd en er komt geen schrijfsel uit mijn handen. Indien ik zo´n moment heb dan denk ik weer aan die mooie momenten in mijn leven die me dan weer opbeuren. Ik heb geleerd van de slechte keuzes die ik heb gemaakt en leer van de nieuwe die nog moeten komen. Je wordt ouder en veranderd maar je moet goed voor je zelf zorgen zodat je jezelf ook goed voelt.

Mensen heb je in je leven die je goed laten voelen over jezelf, mensen die je wel kan vertrouwen en niet, want die zijn er ook. Alle veranderingen die ik heb meegemaakt hebben me geleerd meer geduldig te zijn, minder aarzelend, compassie te hebben, meer lief te hebben en meer tijd aan mijn kinderen te besteden. Alle ervaringen in mijn leven hebben mij lessen geleerd.

Ik ben iemand anders geworden door mijn ervaringen in het leven. Je krijgt uitdagingen en accepteert andere levensstijlen en vormen. Fouten en vergissingen hebben mij gemaakt tot de mens die ik vandaag de dag ben. Ik heb mensen leren te vertrouwen weer maar met de nodige voorzichtigheid. Mensen hebben een aard in zich die van nature als wreed kan zijn. Mensen denken anders en handelen anders en liefde is vaak geen onderdeel van de wereld waarin deze mensen leven.

Je moet nooit wanhopen het gaat altijd om keuzes.

20-10-2018 om 09:34 geschreven door henri

20-10-2018 om 09:30 geschreven door henri

Verleden en vrijheid

Het verleden is geen vrijheid van de vrijheden van heden. Vroeger lieten de mensen mij de vrijheid  om te gaan drinken . De alcohol was de baas . Vandaag heb ik de vrijheid om een gelukkig leven te leiden. Een ander leren genieten van zijn of haar vrijheid is leren gelukkig zijn en vrij zijn van jezelf.

Het verleden gebruiken als een pasfoto om in moeilijke tijden te weten vanwaar we gekomen zijn. Je de vraag stellen , wil je terug naar de baas , de tiran alcohol, of wil je vrij leven in het leven dat je nu beleeft. Wie ben ik , wat wil ik , wat kan ik , de vraag van het verleden , heden de toekomst. Zelfbewust leven in de context van vrij leven volgens jouw geaardheid, jouw nuchterheid.

Hoe vrij voel ik me nu vandaag, ben ik er van betwist dat ik ook nog fouten heb die we nog dikwijls doen. We zijn maar mensen onder mensen, eenvoudig vrij en gelukkig. Laat ons verleden geen passie worden om geen uitvluchten te zoeken, of met deze materie te schermen om als het ons uitkomt om dit verleden goed te praten .

Eerlijkheid in ons nuchter leven is de basis en het fundament om een eerlijke en oprechte vrijheid te mogen proeven als een vogel die vrij vliegt als mens die leeft naar een gelukkig leven . Zoek niet naar het verleden , je baat er niets bij . Zoek niet reeds wat je gevonden hebt . Wat heb je nu vandaag gevonden ….. een weg naar het geluk . Vecht niet want je kunt verliezen. Verleden en vrijheid zijn dingen die leven in ieders hart. Leef vandaag , leef eerlijk en je zult vrij zijn in doen en laten.

07-02-2018 om 09:36 geschreven door henri

Dag

De maand januari is al weer bijna half gepasseerd en de personen die we gelukkig nieuwjaar moeten wensen zin we voorbij. Nu ik al en periode het leven aan een nuchter kant bekijk stel ik me de vraag was is geluk eigenlijk?

Het woordenboek geeft een lange reeks synoniemen voor geluk in de betekenis van kans: bof, lot, buitenkansje, meevaller, fortuin, succes, voorspoed, gunstig toeval. Voor de emotie , geluk heeft men een paar omschrijvingen bedacht: toestand van volkomen tevredenheid en situatie waarin onze diepste behoeften zijn verwezenlijkt.

Deze woorden die hier boven zijn neergeschreven zijn lastig, want wat de een volkomen tevreden maakt, hoeft niet te werken voor de ander. En heeft ieder mens niet juist andere behoeften dan zijn medemens? Sommigen zijn gelukkig met een goede gezondheid, sommigen als de zaken goed gaan en anderen koppelen hun geluksgevoel aan het vinden van een levenspartner. Wat jou gelukkig maakt is dus heel persoonlijk. Daarom zijn zoveel mensen ernaar op zoek. Toch lijkt het of we haast verplicht zijn dit na te streven. Maar is geluk maakbaar?Je hebt een beetje geluk nodig om gelukkig te worden. 

Nu heb ik namelijk geleerd te genieten van ieder moment en denk niet dat je gelukkig bent als je iets bereikt hebt of iets bezit. Het blijkt dat prestaties en bezittingen nauwelijks bijdragen aan ons geluk. Het ontwikkelen van je vaardigheden geeft veel meer geluksgevoelens dan het bereiken van een promotie. Vergeet daarom niet om te genieten van de weg naar het succes toe , houdt je niet al teveel bezig met de toekomst of het verleden. De eerste kun je niet voorspellen en de tweede kun je niet veranderen. Het hier en nu is zeker niet altijd even prettig en daarom wil je er soms misschien aan ontsnappen. Daar is niets mis mee. Vergeet echter niet om de leuke momenten te vieren en te koesteren. Deze emoties moeten we koesteren en aanvaarden.

De stilte is niet leeg hij staat vol antwoorde,

Henri

13-01-2018 om 10:35 geschreven door henri

Ik heb vandaag en slecht gevoel , een oude wonde word weer opengerukt door achterom kijken naar de waardeloze momenten uit het verleden dit is verloren tijd en zal geen vreugde geven maar alleen een onprettig gevoel en beroerde gedachten. Hierdoor moet ik me niet laten onderdrukken . Het leven is nog zo interessant door de vele verschillende variaties waar wij steeds mee te maken krijgen in ons dagelijkse zodat het geen sleur of eentonig word.
We hebben allemaal onze uitstekende momenten zonder te hoeven klagen en de ineffectieve ogenblikken.
De onplezierige gelegenheden in ons leven maken het ingewikkeld, doordat vaak ons hart geraakt word en er emotionele frustraties worden opgewekt wat pijn doet.
Zelfverzekerdheid en de controle over onszelf is dan zeer belangrijk op zo’n moment, omdat er een kans bestaat dat we ons zelfrespect verliezen.
Door de getroffenheid en vertedering geeft het ons een gevoelsaandoening waardoor we vernederd worden in onze gevoelswaarde en dan emotioneel zwaar geprikkeld zijn.
Op zo’n moment kunnen de stoppen doorslaan en zijn we tot alles in staat, maar dat zou alleen maar onszelf ruïneren en tenietdoen wat zeer onverstandig zal zijn.
Daar zouden we ook weleens de ander mee kunnen helpen, omdat wij de controle verliezen en zo van slachtoffer een dader kunnen worden.
Zeer onverstandig is dat op zo’n moment dus alle kalmte en beheersing is ten zeerste aanbevolen en de beste verdediging tegen zulke feitelijkheden.
Overheersing van de situatie met zelfcontrole is het enige wat een overwinning zou kunnen worden, alle andere oplossingen met kwade bedoelingen of geweld zullen onszelf te gronde richten.
En daarmee komt dan ook de mogelijkheid dat we dan de opgebouwde goede reputatie kunnen verliezen door de fout van een ander die wij niet goed verwerkt hebben en een verkeerde beslissing hebben genomen door emoties.
Laat het nooit zover komen, deze personen zullen hun zelf vernietigen op de lange duur, neem geen wraak actie die onszelf zal vermorzelen.
Vergeet deze waardeloze actie en ga verder met onze goedwillendheid in het leven, neem afscheid van het verlies en de betrokken personen, de toekomst zal dan in onze handen zijn.
We hoeven alleen maar te denken aan de goede momenten, want de slechte gebeurtenissen zijn al gepasseerd en het is niet verstandig om het in ons geheugen te laten wederkeren.
Erbarmelijke gebeurtenissen maakt iedereen mee in zijn leven, ga daar verstandig mee om en leer ervan, het is niet meer terug te draaien dus laat het ons bestaan niet aantasten en vroeg of laat komen ze zelf de verkeerde persoon tegen.
In het leven krijgen we wat wij verdienen alles is een kwestie van tijd dus laten wijzelf deze tijd nuttig besteden met een goede reputatie.
Onkruid vergaat niet bij zichzelf, maar zonder water loopt het ook teneinde, dus laat ik de eerste maar staan.

24-10-2017 om 10:15 geschreven door henri

Elke dag kan mooi worden , dit klinkt als een echo in de oren . Als we jong zijn word ons al geleerd door onze ouders welke boodschap wij moeten versturen door de wereld.
Naarmate we ouder worden en meer levenservaring hebben passen wij die zelf aan naar een verminderende of betere boodschap.
Ons gedrag naar anderen is het zelfde als een boemerang wat we naar hun gooien zullen we ook altijd terug ontvangen.
Wie goed doet zal ook goedheid terug ontvangen en iemand die een slecht gedrag heeft en anderen benadeeld met voorbedachte raden zal daar ook op afgerekend worden.
In het leven krijgen wij wat we verdienen en als we in een bepaalde gemeenschap leven zal daar ook van mond tot mond over worden gesproken. Wie de hand rijkt naar iemand anders.
En dat gaat als een lopend vuurtje en verspreid zich snel ten goede of ten nadelen.
Er kunnen altijd situaties zich voordoen , die verkeerd worden geïnterpreteerd en niet geheel onder controle hebben. Maar als we dan met elkaar overleggen en vragen wat er eigenlijk bedoeld word komen we altijd tot een goed resultaat.
Tenminste als we daar de kans voor krijgen en hebben , want sommige mensen begrijpen iets verkeerds en gaan gelijk conclusies trekken die vaak een negatieve uitwerking hebben.
Terwijl het vaak niet zo bedoeld is maar er een communicatie stoornis is.
Iemand die goede bedoelingen in het leven heeft neemt daar ook de tijd voor om het correcte wat er bedoeld word weer te geven.
Sommigen zullen daar de tijd niet voor hebben omdat ze te druk met zichzelf hebben en daar moet ook begrip voor zijn en hopen dat ze niet veroordeeld worden.
Maar personen die anderen helpen zullen zelf ook altijd geholpen worden.
Er zou niets mooiers in de wereld zijn als we elkaar allemaal zouden helpen met een vriendelijke lach en een eerlijk positief karakter. 
Dan zouden we allemaal in een echo leven waar we alleen maar het goede en positieve van de mens zouden blijven ontmoeten.

24-10-2017 om 08:23 geschreven door henri

Er zijn sommige mensen die een ochtendhumeur hebben en dan langzaam op gang moeten komen om een glimlach tevoorschijn te toveren later in de dag.
Zonde van de tijd het had allang plezierig kunnen zijn of was het misschien tot laat in de avond gezellig en dan kan het wel eens moeilijk zijn in de morgen.
Mijn ouders hebben mij geleerd s’avonds de keizer willen zijn dan ook s’morgens de man wezen, gelukkig is dat tot nu toe gelukt, want ik ben een dromer ha ha ha.
Vrolijkheid siert de mens en niet gelachen is een ongelukkig leven, probeer daarom in ieder geval positief te denken en probleemloos onszelf onder controle te houden met een glimlach.
Als wij daar aan kunnen voldoen zijn we al goed bezig, want zodra als het uitermate slecht of overdadig goed gaat is controle één van de moeilijkste onderdelen van een mensenleven.
Zelfbeheersing het lijkt allemaal zo gemakkelijk en als wij dingen over anderen horen of het bij hun zien denken we misschien waar zijn zij mee bezig zo moet of hoort dat toch niet.
Een oordeel is dan snel volbracht in onze gedachten of uitgesproken doordat wij vaak niet de achtergronden ervan weten en van weinig informatie een uitgangspunt ten uitvoering brengen.
Totdat wijzelf met iets geconfronteerd worden waardoor wij alle fysieke of emotionele controle verliezen en dan starten te begrijpen dat het leven meer gecompliceerder is als alleen maar slapen en weer opstaan.
Op zulke tijdstippen worden wij feitelijk wakker geschud en tot besef gebracht dat wij moeten proberen om iedere minuut dat wij bij kennis zijn te genieten met vreugde.
Door dit alles door eigen ervaringen in oogschouw vernomen te hebben zouden wij ons eigen toch moeten realiseren dat vanaf wij wakker worden tot het slapen gaan er plezier moet zijn.
Laat de tijd aan ons niet voorbij gaan door pas later in de dag te starten met het plezierige leven, geniet er de gehele dag van met een uitstekend humeur en een positieve gedachte en uitstraling.
Zie in hoe mooi het leven kan zijn als we genieten van iedere minuut.

08-09-2017 om 08:28 geschreven door henri

Omgaan met kwetsbaarheid
Soms kan het leven aanvoelen als een overtocht die ik dagelijks moet maken over een veel te woelige rivier. De angst om te vallen en meegesleurd te worden door het kolkende water is groot. De brug voelt wankel en onzeker. Trillend waag ik het erop: stap voor stap, rillend als een blad haal ik alsnog de overkant. De brug is nét niet bezweken onder mijn gesidder; ik mag van geluk spreken! Eens aan de overkant wacht me een menigte uitgelaten mensen. Ik weet me geen houding te geven, ik ril, ik snak naar stilte en sereniteit. ‘Waarom moet alles toch gepaard gaan met zoveel ophef?’ vraag ik me stilzwijgend af.
Deze brug kwam me spontaan voor de geest toen ik dit onbeschreven blad voor me had liggen. Ik heb er even naar gestaard, naar dat lege blad, en… ik heb er één moment van genoten: het blanco plekje sprak me aan. Ik liet de eenvoud van ‘het niets’, de helderheid in mijn hoofd, in mijn diepe ‘zijn’ toe.
Zo probeer ik het leven te leven. Elke dag is een blanco pagina waarop ik nu eens rillend, dan weer vol goede moed gestalte tracht te geven aan wat er op dat vel papier moet komen. Het geeft me kracht en moed te ervaren dat ik erin lijk te slagen mijn verhaal neer te pennen: niet enkel het verhaal van wat ooit was, maar ook het verhaal dat nu is, en het verhaal dat misschien ooit zal mogen zijn. In oorsprong ging het over een pad met vele bochten, doodlopende wegen, kronkels en putten, kiezels en kasseien, en met een diep karrenspoor, waarvan de groeven het ploegen en ploeteren verraadden.
Als kind al voelde ik me ontzettend kwetsbaar. Ondanks mijn korte bestaansgeschiedenis had ik al talrijke (veld)slagen doorstaan. Een moeilijke thuissituatie in combinatie met een overgevoeligheid aan zowat alles en iedereen bracht me meermaals van mijn stuk. Vaak werd me de mond gesnoerd en mijn stem klonk hoe langer hoe meer gesmoord. Ik ervaarde de wereld als hard, maar toevallig was ik hier geboren en diende ik deze ‘opdracht’ tot een goed einde te brengen. Toch?
Gelukkig kwam ik in een andere wereld van AA , en kon ik geregeld vluchten in een wereld waarin Zorg gedragen werd voor elkaar. Zorg met een hoofdletter! Ik hoorde verhalen waarin ik zelf ook een fijne rol mocht spelen. Waarin Geborgenheid het hoogste goed was en Zorgeloosheid een evidentie. Waarin ik doodeenvoudig Kind mocht zijn.
Ze gaven me de kracht om alsnog verder te gaan.
Ik heb te lang geworsteld, geploeterd, strijd geleverd opdat ik mezelf als volwaardig mens zou kunnen zien hier in dit leven. Het verleden had haar tol geëist, de wonden waren geslagen en gelukkig zijn liet op zich wachten. Ik voelde me compleet verknoeid. Het voelde als zure, bedorven soep die niet meer te redden was met een snuifje zout of een tuiltje kruiden.
Uiteindelijk ben ik opnieuw begonnen aan de soep. Deze keer met verse, eigenhandig geteelde en zelf gekozen groenten!
Daar had ik wel mensen voor nodig die me konden bijstaan, me een beetje vruchtbare grond geven. En water, levensnoodzakelijk om me aan te laven. Zulke mensen heb ik gevonden en ik zal ze eeuwig dankbaar blijven! Ik had het geluk ze op mijn weg te mogen ontmoeten en zie het nog steeds als een wonder.
Mijn broos geworden lichaam kwam geleidelijk aan weer tot leven. De levensvitaminen die ik kreeg, deden me deugd. Ik voelde me sterker worden. De versheid van mijn soepje deed me deugd, de eerlijkheid van de ingrediënten erin nog meer. Mijn wangen (en mijn hart!) kregen voor het eerst een opbloeiend gevoel !
Ik heb geen zin meer om rechtsomkeer te maken. De ballast die ik onderweg droeg, hoeft geen aandacht meer. Ik kijk wel nog even achterom, overschouw een landschap dat er mag zijn. Mijn munitie en mijn herinneringen liggen her en der gezaaid. Niemand graait ernaar. Mensen passeren schuchter de stille getuigen van het verleden. Ik wil er graag voor kiezen niet te blijven steken in die sporen, maar me samen met mijn geliefden rustig en in alle eenvoud een weg te banen doorheen een glooiend landschap. Ik wil ervoor kiezen dat tijdens die tocht het licht in onze ogen mag schitteren én we onszelf toelaten zo nu en dan een traan weg te pinken. Van ontroering, van verdriet, van geluk, van pijn, …
Af en toe maakt de weemoed zich nog van mij meester. Vooral het gevoel een vreemde eend in gezelschap te zijn, overvalt mij nog; het is een beleving van fundamentele eenzaamheid. Het valt niet op aan de buitenkant, maar het leeft diep vanbinnen. Ik heb het vaak verfoeid, dat gevoel. Toch doet het nu geen pijn meer. Vaak voel ik me zelfs gesterkt in mijn kwetsbaarheid: ze heeft me de kans gegeven het leven in alle puurheid te proeven en ook ‘puur’ te zijn.
Ik dank het leven om de kansen dat het me gunt. Ik geloof nu in een leven dat ‘goed leefbaar’ mag zijn. Dat stemt me hoopvol. Meer verlang ik niet. De momenten van Grote Kwetsbaarheid neem ik erbij, als deel van mezelf, als deel van het leven.
Ik dank ook graag de mensen die immer aan mijn zijde hebben gestaan en er nog steeds staan als trouwe, stille supporters en ooggetuigen van stukjes en brokjes. Zij geven me het water en de vruchtbare grond die ik nodig heb. Onbevooroordeeld en vol mededogen. Steeds weer voel ik mij thuiskomen in deze wereld. Het is voor mij een plek waar ik ervaar te mogen ‘zijn’ zonder meer. Hoe eenvoudig kan dat zijn, en tegelijk zo moeilijk te vinden!
De 12 stappen heeft voor mij onmiskenbaar het verschil gemaakt: het verschil tussen stil wegkwijnen of stil heropleven. Ik kreeg er alle tijd en ruimte voor.
De 12 stappen hielp me mijn munitie achter te laten en het karrenspoor te aanschouwen met de nodige liefdevolle aandacht. En zo kon ik het moeilijke ook grotendeels achter me laten, net omdat ik erin leerde geloven dat er andere wegen waren. Wegen die nog als nieuw voor me lagen en die ik mocht bewandelen op de manier die bij me paste.
Stil hoop ik erop en geloof ik erin dat we samen nog een mooie weg kunnen afleggen met deze stappen, een weg die bestemd is om onze zielsverwantschap verder te laten uitgroeien tot Liefde, Zorg, Mededogen en Innerlijke Rust.
Zullen we alvast onze krachten verenigen en in verbondenheid en oprechte betrokkenheid hopen op een betekenis volle toekomst ?

13-08-2017 om 08:47 geschreven door henri

Accepteren:

In tegenstelling tot wat het titel misschien wel suggereert is dit geen uitleg over hoe je jezelf kunt accepteren. Het is mijn gedachtegang over mijn persoonlijke stappen die wellicht andere kan helpen.

Vanochtend deed ik men post open en las een spreuk ,” Niet de jaren maken je oud , je wordt oud door het loslaten van je idealen “. Terwijl ik deze gedachte rustig begon te lezen begon ik te denken..."Wat laat ik achter als ik er niet meer ben".

Deze gedachte heb ik laatste tijd wel vaker. Het is een heel vreemd besef dat de eerste paar keer toen ik erover nadacht ik eigenlijk geen antwoord had. "Ik laat niks achter" was mijn conclusie. Toch ben ik daar al iets verder in gekomen, ik laat wel iets achter. ik laat mijn partner achter waar ik heel veel van houd, ik laat mijn familie achter die me ondanks alles wat er ooit gebeurd is me altijd gesteund hebben, ik laat mijn vrienden achter bij wie ik altijd terecht kon. Hoe meer ik erover na ging denken hoe meer ik kon noemen en uiteindelijk had ik een lijst van positieve en negatieve punten die ik achterlaat. Wegen de positieve punten op tegen de negatieve?

Toen ik iets later die lijst erbij pakte en alles begon terug te lezen besefte ik me dat ik enorm veel negatieve zaken achterlaat. Ben ik blij ermee dat ik negatieve zaken achterlaat als ik er ooit misschien wel niet ben? Ben ik tevreden met het leven dat ik tot nu toe geleid heb en zou ik aan het einde kunnen zeggen dat ik geen spijt gehad heb van mijn keuzes?

Uiteindelijk heb ik enorm veel keuzes gemaakt in mijn leven. Keuzes waar ik trots op ben, keuzes waar ik minder trots op ben. Heb veel momenten gehad waarbij ik wilde dat ik beter geluisterd had naar de adviezen die ik kreeg. Heb veel momenten waarbij ik ze graag over wil doen puur zodat alles ging zoals ik zou willen. Heb veel geleerd waarvan ik had gewild dat ik het eerder geweten had en zou maar al te graag terug gaan om de ik in het verleden die informatie te geven. Misschien dat ik uiteindelijk een heel ander persoon had willen zijn of wil ik juist de perfecte 'ik' zijn?

Ik ben geen ongelukkig persoon, sterker nog, heb eigenlijk bijna alles wat mijn hartje begeert. Ik heb een familie die om me geeft en de vrienden die ik heb zullen door het vuur gaan voor me. Ondanks dat alles heb ik regelmatig een leeg gevoel. Het gevoel dat ik niks heb om voor te vechten, het gevoel dat mijn leven eigenlijk maar heel leeg en nietsbetekenend is. Als ik praat over dat lege gevoel snappen niet veel mensen het directe gevoel dat ik dan heb. Het is nu eenmaal een heel vreemd en lastig uit te leggen gevoel. Het is een gevoel van frustratie en ontevredenheid. Iets dat ik wil veranderen?

Vaak als ik het heb over dat ik wil veranderen zeg ik dat ik zekerder van mezelf wil zijn, dat ik iets wil doen aan dat luie gedrag van me, dat ik niet zo negatief wil zijn. Uiteindelijk geef ik veel van al mijn doelen om te veranderen gauw op, maar de frustratie wordt alsmaar groter. Sta ik mezelf toe negatiever te worden terwijl ik eigenlijk positiever wilde worden? Uiteindelijk sta ik zelf bij elke keuze die ik maak en zorgt elke keuze die ik maak ervoor dat er een nieuwe weg open gaat, of dat nu een weg is waar ik blij mee ben of niet, dat is het resultaat van mijn keuzes. Uiteindelijk wil ik toch de goede keuzes maken? waarom maak ik de beste keuzes niet?

Eigenlijk heb ik niet zo heel lang geleden al besloten om mezelf langzaam te gaan veranderen. Ik wil een betere liefde voor mijn vrienden ,partner en kinderen zijn.. Ik wil een betere zoon voor mijn ouders die er jammer genoeg er niet meer zijn en ik wil dat de mensen om me heen het fijn vinden om bij mij in de buurt te zijn. Ik wil een bron van positiviteit zijn voor mijn lotgenoten. Een bron van inspiratie voor mijn vrienden en het belangrijkste een bron van liefde voor mijn omgeving.

Hoe meer ik nadenk over het lijstje over dingen die ik achterlaat zie ik eigenlijk dat ik wel wat werk te doen heb om de negatieve dingen weg te kunnen strepen, maar als ik het lijstje van 2jaar terug erbij pak zie ik dat ik zoveel verandert ben dat ik alleen maar trots op mezelf kan zijn. Ik ben niet perfect, ik ben niet de perfecte ik, maar ik werk eraan om perfect te worden voor alles en iedereen om me heen, om te worden wie ik zelf wil zijn. Uiteindelijk is het enige dat ik kan doen om mezelf te accepteren is door aan mezelf te blijven werken.

henri

05-08-2017 om 12:11 geschreven door henri

Opgeven zal een grote fout zijn.

Dag………… ik weet niet hoe ik het moet neerschrijven , ik weet wel dat opgeven niet in men woordenboekje staat . Geloven en in blijven geloven , moed hebben om te kunnen veranderen, dit zijn de eigenschappen van me in volgorde zoals ze neergeschreven zijn.
We komen allemaal voor verrassingen en tegenslagen te staan in ons leven, voor niemand zal daar een uitzondering zijn.
Het voornaamste is wat voor impact het op ons heeft en hoe we het kunnen verwerken, zodat het weinig schade aan onze gemoedsrust zal geven.
Het kan soms erg ingrijpend zijn als we iets meemaken wat onze emotionele gevoelens aantast die we moeilijk kunnen onderdrukken en soms ook niet de vrije loop willen geven.
Materialistische problemen zijn gemakkelijker te aanvaarden en is een geheel ander verwerkingsproces met niet zulke diepgaande gevoelens.
Family aangelegenheden waar liefde mee gemoeid is kunnen in sommige gevallen met tragische gevolgen eindigen.
Meestal doordat er niet genoeg kan worden gepraat en er zo geen controle meer is over het verwerkingsproces en er een paar seconden niet meer helder gedacht kan worden en er gehandeld word vanuit emoties.
Maar zoek altijd een excuus voor onszelf om geen domme dingen te doen, want we verpesten niet alleen ons eigen leven maar ook dat van de vele personen die hun hart en liefde hebben gegeven en houden van ons.
Bij een inzinking moeten we juist voorzichtig zijn en tien keer nadenken voordat wij onze emoties laten overheersen en de grootste fout in ons leven maken. Want spijt zal daarna geen invloed meer hebben op onze gedane acties en dit kan ons gehele leven een nasleep hebben in gedachten bij ons en anderen.
Geef nooit iets op en overtreffen van zelfbeheersing is beter ben een winnaar van onszelf, want een opgever kan nooit winnen en een winnaar geeft nooit op.
Emotionele gevoelens kunnen pijnlijk zijn maar besef dat bij domme acties van onszelf wij anderen ook die emotionele pijn en verdriet geven.
Ben de winnaar van het leven en geef dit nooit op maar verbeter het. Je zult moeten gaan zoeken wie je dit geschreven heeft dit kun je alleen door de eerste te laten staan. Je weet de deuren staan voor je open maar je moet het zelf doen.

20-07-2017 om 15:07 geschreven door henri