Sommige mensen rijden met hun levenstrein
Kijkend naar het achterliggende landschap
En merken elk jaar opnieuw
Hoe de levensmijlen voorbij vliegen

Ze zitten in droevige herinneringen
Met verwoeste dagen die voorbij gleden
En vervloeken hun leven voor wat het was
Laten het hoofd hangen en wenen

Ik maak mezelf hier geen zorgen over
Ik neem een andere opening
En bekijk het leven voor wat het nog inhoud
Niet voor wat reeds lang voorbij is

Dit zet me aan tot actie
Met alle vermogen dat ik heb
Ik wil uit die duisternis
En nog zien wat ik kan zien

Ik wil voelen de wind van de verandering
Die blaast in mijn gelaat
Ik wil zien wat het leven zal ontvouwen
Wanneer ik trek van plaats naar plaats

Ik wil zien wat op me afkomt
Zonder te veel te kijken naar het verleden
Daar is het leven veel te kort voor
En de dagen te vlug voorbij

Dus … als de rit te hobbelig wordt
Terwijl je achterom kijkt
Ga aan de voorzijde staan en je zal vinden
Jouw leven in het goede wagenspoor

Het is erg goed jezelf te herinneren
Dat is het deel van de geschiedenis
Aan de voorzijde … daar gebeurt het
Daar zijn zovele nieuwe uitdagingen

De vreugde van het leven
Is niet wat we zijn geweest
Het is gewoon verder kijken
Naar de volgende tien jaar of meer

Het leven zoekt soms bijwegen
Waardoor het nooit in herhaling valt
Maar als jij jouw leven wilt leiden
Zal je zelf jouw levenstrein moeten besturen

                                                                        Alberto Malloma