Kronkels in het hoofd ,hoe hebben jullie dat ervaren? " 

In 't kort , onvolledig dus en eerder algemeen .
Mijn Eerste jaar nuchter doorbrengen noem ik gemakkelijk halve mijn jaar van het nuchter worden .
En ' gewoon ' omdat ik ook eerst alle gebeurtenissen die op een jaar zoal tevoorschijn komen sowieso voor de eerste maal zelf nog nuchter moest beleven .
Bijvoorbeeld dan : - Alle feestdagen , - alle verjaardagen , - mijne verlof , - enz ... , - enz ... , - enz ... .

Het tweede jaar was dan voor mijzelf weer de start van het nuchter blijven .
En niet om iemand , wie dan ook ? , te willen ontmoedigen was dat eigenlijk , en tot hiertoe , nog mijn moeilijkste jaar . 

Niet omdat ik dan ' toen' eventueel terug zou willen gaan drinken . 
Zeker niet !!! 

Maar toen kwam het wel duidelijk naar voren dat - Nuchter zijn en blijven - , en daar dan nog content mee kunnen zijn ook , meer inhoud dan dat - niet drinken - alleen .

Vanaf het derde jaar , en tot hiertoe dan , is het - meer en meer - echt kunnen genieten geworden van mijn eigen nuchter zijn , maar wel met het besef dat het nuchter leven een leven van - DOEN wat nodig is - inhoud . 

Alert blijven inbegrepen !!! 

Toch is dat nog steeds geen onoverzichtelijk gebeuren want ook nu kan dit met alle gemak - Dag per Dag - bezien worden .

- Dag per Dag - blijvend mijn eigen nuchterheid verlengen bijvoorbeeld .
Dat is nog steeds het plan .

En zowat ' niets' komt ' zomaar' vanzelf !!!
En het leven zelf , zelfs nuchter , is geen leven van : " enkel maar Rozengeur en Maneschijn . "

Maar ' Ook vandaag ' is mijn vertrouwen in mijn eigen planning om ZELF nuchter te kunnen blijven weer zeer groot .

En dat gaat me op deze manier dan ook veel beter af sinds ik , en dankzij dat blijvend volhouden , die schrik om eventueel weer te hervallen - vooral in mijn begin dan - en de vraag : " Zal ik dit wel kunnen ? " ondertussen achter mij heb kunnen laten .

Maar ook dat kwam niet 'zomaar' vanzelf .
Ook dat was dan ' gewoon' een kwestie van blijven DOEN en blijven volhouden .

Ook dit houdt me echt wel alert .
Zonder dat het me ( nog) schrik aanjaagt .

Er zijn immers voorbeelden van ' lotgenoten ' die - zelfs na jaren niet meer te drinken - toch terug hervallen .
Wie het zou willen , en met alle respect en zonder verwijten naar die mensen toe , vind er ook op dit forum voorbeelden van .
En dat dan omdat die mensen zo moedig en fair zijn geweest om dit hier te willen plaatsen .
Ook dat respecteer ik dan enorm .

Met kronkels in ons hoofd zijn we bezig om ons te ontwikkelen met fantasieën over de toekomst en spelenderwijs komen we op een punt dat we het weten en moeten besluiten nemen.
Maar we zijn 65jaar en zoals we nu weten kan er ook na onze besluiten nog van alles veranderen maar om dat besluit te nemen is moed en zelfverzekerdheid nodig.
Een wijs persoon is ook een gewoon mens alleen één met buitengewone vastberadenheid en een richtpunt om op te focussen.
Het ingegeven ogenblik weten we het volledig en hebben direct bepaald om iets te doen, we zullen daarna altijd 100% inzet geven, zodat niemand ons gemakkelijk meer kan stoppen. Onvermurwbaar is het in onze gedachten en gaan we het ten uitvoer brengen met een doordacht plan waar we niet meer vanaf gaan wijken.
Enthousiasme en krachtsinspanningen geven ons de moed om het doorzettingsvermogen dat wij hebben maximaal te gebruiken.
Zo bepalen wij wat we willen en bereiden alles voor om tegenwerking te vermijden zodat er met goede ambities kan worden door gewerkt.
Wat nodig is om ons doel te verwezenlijken en we niet zullen afwijken van ons opgezette plan en dit zo gestructureerd kunnen voortzetten.
Volgens een uitgestippeld plan werken in combinatie met de 12 stappen een uitgedokterde formule zal dit onze inspanningen uiteindelijk belonen bij ons bereikte doelwit.