Knipoog

Een tijdje terug heb ik een knipoog geschreven over meer ‘mogen’ voor mezelf kiezen en niet meer ‘moeten’ voor mezelf kiezen. Daarin leg ik uit dat je vanuit liefde voor jezelf iets mag gaan doen, en niet vanuit je ego, want dan krijg je eerder moeten iets doen of iets niet doen.

Een hele openbaring voor mij, maar nadien was er toch nog een klemmend stukje in mij dat zich afvroeg waarom ik zo nodig ‘MOEST’ iemand helpen of iets oplossen...

Ook in deze knipoog wil ik graag met jullie mijn stukjes delen. Hopelijk mogen ze voor jou ook aanvullend zijn beste lotgenoten.

Waarom zouden we iets moeten doen?

Dus, waarom had ik zo een drang om die ene persoon te helpen of wijzer te maken en tot inzicht te brengen. Na een nachtje slapen besefte ik dat ik met een enorme zorgreflex zat naar die persoon. Ik zoomde even uit en besefte dat ik als lotgenoten” dit doen naar iedereen”...

En op hun beurt zijn deze ook aangetrokken tot mij en dumpen hun bak bij mij. En ik maar het beste van mezelf geven. Hun bakje leeg, het mijne boordevol… en mijn energie weg...

Herken jij dit ook? Dan nodig ik je uit om verder te lezen.

Ik hoef niet meer te zorgen voor anderen, ik moet niets meer oplossen, want ik mag vanaf nu dit deeltje van mezelf loslaten en meer voor mij zorgen , zo zij zien hoe ik het heb gedaan . Wat niet wil zeggen dat ik anderen niet meer ga of wil helpen. Ik blijf dat doen, maar ik wil het niet meer in mijn handen nemen, ik laat het in hun handen. Op die manier moet ik ook niets terugleggen, want ik eigen het mezelf in de eerste plaats niet meer toe. Snap je? 

Je mag als lotgenoten je medemensen begeleiden, maar je kan het niet voor hen oplossen. En zelfs als je het zou kunnen, moet je het voor hen niet gaan oplossen, want dan gaan ze aan hun levenslessen en groeiprocessen voorbij en dat zou zonde zijn. Je mag dit gewoon lekker loslaten.

Hun problemen zijn niet jouw verantwoordelijkheid. Dat is iets wat volledig bij hen ligt. En je zal dit vast wel weten, maar toch heb je je vaak onbewust verantwoordelijk gevoeld om het voor hen op te lossen of voor hen te zorgen. 

Geloof me, hierin zit een win-winsituatie voor alle betrokkenen. De begeleider mag begeleidend advies geven en de juiste vragen stellen. De persoon die begeleid wordt MAG (lees goed!) het dan zelf oplossen. Op die manier treedt het zelfhelend vermogen van deze persoon in gang en dat is nog altijd het meest krachtige wat die persoon kan ervaren. Vanuit de eigen groei en expertise, zo word je tenslotte een nuchter persoon en zo kan je je verhalen delen met anderen. Mooi toch hoe wij mensen elkaar kunnen helpen!

Dus wanneer jij iets denkt te ‘MOETEN’ doen, probeer dan eerst over te gaan naar ‘MOGEN’ 

Zodra je die klik hebt gemaakt, probeer dan ook eens te kijken vanwaar die oorspronkelijke MOETEN kwam. Misschien zit er bij jou ook een helperscomplex? Misschien wil jij ook heel graag zorgen voor anderen en dingen oplossen voor hen?

Ik hoop dat je dichter bij jezelf kan komen met deze knipoog . Voor mij was het althans een hele openbaring. Ik mocht een oud hoofdstuk eindelijk afsluiten, de pagina’s omdraaien en weer aan een nieuw hoofdstuk starten.

Welke levenslessen komen er nu op mijn pad? Spannend!!!

Henri