Terwijl ik naar buiten staar en de sneeuwvlokken zie neerdalen ervaar ik, zoals elk jaar, het grote loslaten. Loslaten geeft me inzicht over hetgeen ik stevig vasthoud (men nuchterheid ). Het zijn geen grote zaken, die ik in mijn bezit wil houden. Het zijn eigenlijk die kleine dingen, die zoveel groots vertegenwoordigen.
Eén ervan is dit jaar, dat weer voorbij is gegaan. De tijd die steeds maar de aandacht vraagt. Wat hebben wij beleefd. Wat is er gebeurd en wat zal de tijd brengen. Tevens is elke dag die voorbij gaat, weer een dag, zonder alcohol . De leegte is door dezelfde tijd verweven in mijn leven en heb ik dikwijls weer vrij moeten geven. Ik heb daarbij geleerd me over te geven aan wat er is. Niet meer met heimwee terugkijken naar een onbezorgde tijd, niet meer kijken en dromen van een toekomst. Ik heb geleerd in het NU te zijn.
Ik leerde om vast te houden aan vandaag. Met mijn programma verbind ik de dagen aan elkaar en laat deze 12 stappen nooit los. Ik hou het vast want daarmee ben ik verbonden. Vandaag is nu en door de rode programma voel ik wie ik ben en welke ervaringen ik heb opgedaan. Dit programma is mijn leidraad, verbonden met de liefde. De liefde voor het leven. Ik heb de pijn van alcohol losgelaten. Ik heb de eenzaamheid achtergelaten. Ik heb de wond verzorgd en de tranen laten stromen.
Succes heeft een andere betekenis gekregen, voor mij geldt op dit moment, “er het beste van maken”. In elke situatie kijken en voelen wat er mag komen. Is het de bedoeling om mezelf te blijven en enige afstand te houden, dan probeer ik daar het beste van te maken. Wordt er van mij verwacht om me min of meer aan te passen, dan probeer ik daar het beste van te maken..
Henri