Mak kik binnen , mak ik binnen ik wil ook wel eens iet zingen

Over dingen die ik mij ook nog herinner .

Uit de goede zuipers tijd

Wil ik ‘teen en ’t ander kwijt

Eerst plezant maar later spijt

Heelder dagen potten pakken

En tot de leste blijven plakken

Voor mijn gezin was er geen tijd

Dat mijn vrouw daar zat te wachten

Dat kwam nooit in mijn gedachte

Pinten pakken  goed doorzakken

Ik dacht alleen maar aan mezelf

van mijn pree kreeg zij den helft

’t was zo simpel allemaal

Zo simpel als “ laat maar gaan “

Een maat dat was een “ medeklinker “

Die niet zoop dat was een stinker

Aan den toog dat was toch straf

wisten wij er alles af

van de wereld politiek

en we lachte ons een kriek

met die lompe boeren lullen

die alleen hun zakken vullen

bij ons werd alles opgelost .

Is dat gene straffe kost

Maar stillekes begon da zuipen

Toch wel in mijn lijf te kruipen

’t was ni zo simpel allemaal

‘s morgens met een houten  kop

Kwam dan de gedachte op

Laatzestaan

’t begon zo stilaan door te dringen

Dak iet anders moest verzinnen

En dan liefst nog wel heel gouw

Als ik blijven leven wou

Ik dacht eerst ik ga wa minderen

Maar dat kon toch niet verhinderen

Dat het langzaam tot me doordrong

Dat het zo niet verder kon

Pinten pakken flink doorzakken

Ik ging er langzaam aan kapot

‘k moest wel stoppen

‘k ging naar de knoppen

Omdat ik nu zeker wist

‘ k zuip mij langzaam in de kist

Zo kan dat niet verder gaan

IK LAAT ZE STAAN

Ikske vrij naar de Fikskes