Ver voorbij aan wat ik zie weet jij, kijk jij voor mij een zien niet zoals ik ooit waarnemen zal maar vol beweeglijke bewogenheid zo nabij als jij, zo kan ik nooit bij mezelf komen
De spiegel van mijn ziel is in jouw handen hou die maar vast voor mij zal nooit in scherven vallen je fluistert en luistert naar mijn diepste zijn zo ben jij voor mij een medemens een tegenover
dit blog is mijn leven " een hou vast in een zware strijd... ik kwam veel bommen tegen , die opgeruimt moesten worden. bij vele lukte dit , er zijn er een paar die op scherp staan.
de eerste drie maanden van mijn leven waren geluk. daarna begon een hel" die maakte mij helemaal stuk....
het is een opeen stapeling van gebeurtenissen, het begon bij mijn vader... een vrede lievende man, die wel even helemaal anders was.
al ben ik een echte gezonde vrouw" ik kreeg een stempel voor eeuwige rouw!!!
mijn vader stierf van ellende en verdriet. zijn anders zijn accepteerde men niet.
drie miesjes werden geboren, twee hebben al hun leven verloren.
de laatste dat ben ik, mijn leven leef ik eenzaam , met een snik!!!!
ik was vanmorgen bij een zorgvrager die heel verdrietig was....
ze vertelde!!!!
haar 47 jarige dochter ligt al twee maand in het ziekenhuis. ze werdt opgenomen met een long embolie. na onderzoek blijkt dat haar hart nog voor 7% pompt.
ze kwam in een traject voor een donor hart kreeg alle onderzoeken en prefentie's die nodig zijn om op de lijst te komen.
ze gaat zo hart achter uit dat voor haar leven gevreest word!!!
de wacht tijd is zo'n 3 jaar!!!!
er zijn bijna geen donors ...
waarom zijn er zo weinig mensen die donor zijn, je kunt veel betekenen als je je organen afstaat. als jou leven stopt!!! heb je niets meer aan je organen. je kunt er mensen zoals zij het leven mee redden.....
