xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

                           DEP. 4 Financiën

2. Interne hervormingen

- Dat de ontvangsten van de belastingen beter moeten gebeuren wordt door niemand betwist, behalve door diegenen die er baat bij hebben : de fraudeurs (ook de kleine). Het is algemeen aanvaard dat de belastinxml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />gontvangsten niet goed zijn en dat de staatskas daardoor honderden miljoenen en misschien miljarden misloopt. Toch zouden onze diensten méér beambten tewerkstellen als de diensten in het buitenland (ik heb geen statistieken bij de hand). Een serieuze audit is het minste wat men kan doen om te beginnen. In de hoop dat deze zwakke plekken zou duidelijk maken en hervormingen mogelijk. Efficiënter werk leveren dus.

- Maar de kwaal zit dieper dan deze uitvoerende tak van financiën : het ontbreekt op het ministerie van f. zélf de juiste instelling om de belastingen doelmatiger te innen. Met name wanneer het over de grote fraudeurs gaat.

Er hapert iets aan de vaste wil om deze fr. aan te pakken, er moet om te beginnen een minister aangesteld worden met een overtuigde wil daar werk van te maken. en dat zou, zeker voor één keer, geen persoon met ‘liberale’ voorkeuren mogen zijn : zij runnen al te lang dit ministerie. Mede daardoor dragen ze al vooraf de verdenking mee dat ze de ondernemers en de financiers een te warm hart toedragen. Laat het maar eens iemand zijn met sociale voorkeuren. Iemand die al jaren zich verzet tegen de gang van zaken de laatste regeringsperiodes.

Dan pas zal een krachtige aanpak van de fiscale fraude, vooral op grote schaal, denkbaar zijn.

- Om deze hervormingen mogelijk te maken zal wellicht in een eerste fase weer in verhouding meer geld moeten uitgegeven worden dan dat ze zullen binnenbrengen. Alhoewel reeds gebleken is dat kleine aanzetten in die richting vlug hun geld  ‘terug verdienen’, en méér dan dat.

Het gaat er oa om diensten die hun nut bewezen hebben en TOCH afgeschaft werden, te herinstalleren, en hen van het nodige personeel (kwantitatief, maar vooral kwalitatief en qua 'instelling') te voorzien.

- Een dringend onderdeel van de oplossing, zeer technisch maar wellicht doorslaggevend,  is de automatisatie van f.. Daar zijn al aanzetten geweest, maar door onvoldoende kennis en (wellicht ook) wil, zijn die niet van de grond geraakt. Allemaal materie voor de boven vermelde ‘controlecommissie’, die deze hervormingen op de voet moeten volgen en op vaste tijdstippen verslag moeten uitbrengen aan de regering die eventueel kan bijsturen.

- We hadden het hier al herhaaldelijk over controlecommissies. Ook hier zal die noodzakelijk zijn. Ze werd al voldoende beschreven. Een audit is een in de tijd beperkte onstelling. De controlecommissie zou bestendig moeten zijn, en in dit geval zeker regelmatig (om de 4 jaar ?) moeten wisselen.
 
3. Internationale acties

Een derde hoofdstukje bestrijkt een nog hoger niveau, nl het internationale. Het is een vastgesteld feit dat de ‘haute finance’ en ook de maffia, aan elke controle ontkomt door de belastingsparadijzen, die op hun beurt ‘gedekt’ worden door het bankgeheim. Het is een materie die uiteraard ook ‘buitenlandse zaken’ aanbelangt, maar de verantwoordelijke ministers van deze twee departementen zouden de opdracht moeten krijgen van de regering om zich uitdrukkelijk tegen deze praktijken te verzetten. Er zal ook een budget moeten voorzien worden (weeral geld !) om acties en lobbywerk op dit terrein te ondernemen en daar zelfs initiatieven voor te nemen. Een klein land als België (laat staan Vlaanderen) zal daar op zichzelf weinig of niets kunnen aan veranderen, maar we kunnen wel een duidelijk standpunt bepalen en dat ook bekend maken. En bij gelegenheid kunnen wij initiatieven nemen om deze internationale kwaal ook internationaal aan te pakken. Dit is soms voor een klein land zelfs gemakkelijker dan voor een groot (vgl het initiatief van België tegen landmijnen).