xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
5. Enkele specifieke problemen
5A. Een ernstige herzienig van de verjaring moet doorgevoerd worden. Sommige misdaden mogen gewoon niet verjaren. Het rekken van procedures door sommige (blijkbaar daarin gespecialiseerde) advocaten(kantoren) moet beteugeld worden en liefst uitgeroeid. Men zou er kunnen aan denken dat elk uitstel dat toegekend wordt afgetrokken wordt van de totale duur van de verjaring. Het geval KBC-Lux is wel een typisch voorbeeld van dit misbruik en meteen een bewijs dat het weer de rijksten zijn die aan het langste eind trekken : als men over voldoende geld beschikt, dan kunnen de beste (?), althans de minst scrupuleuze advocaten ingezet worden en kan het geld dat dom is recht maken wat krom is zoals het spreekwoord zegt. Of, om het met de woorden van Kruithof te zeggen : Ten slotte moet ook justitie onderdoen voor de economische macht (Het neoliberalisme, p. 191. Isbn 90 6445 067 6), hij spreekt ook ergens van standenjustitie. Het feit dat gehaaide advocaten de rechters vaak te slim af zijn, houdt een argument in om de wedden van de rechters eens onder de loep te nemen en te vergelijken met de inkomsten van sommige advocaten. Zoals in financiën , m.n. de belastingen, gebeurt het ook bij justitie dat de vaak minder verxml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />goede ambtenaar of magistraat, ook minder onderlegd is dan die advocaten en sommige accountants die de regels en vooral de mazen tussen de regels vaak beter kennen dan de inspecteurs of de magistraten zélf.
5B. Procedurefouten zijn eveneens een nachtmerrie ivm justitie. Dat ze gemaakt worden is op zichzelf te betreuren, maar veel erger is het misbruik dat van deze regel gemaakt wordt.
Procedurefouten die kunnen aangetoond worden door de verdediging kunnen leiden en leiden in feite soms tot vernietiging van een uitspraak. En als ik het goed voorheb kan een proces niet overgedaan worden. Men kan uiteraard een nieuw proces inspannen, maar dan alleen op grond van andere bewijzen. Niet voor niets liggen advocaten op de loer naar procedurefouten (ik wil het niet hebben over misdadige intrigues die procedurefouten uitlokken of veroorzaken).
Het is op zich goed dat procedurefouten afgestraft worden. Alleen blijkt dat het bepaalde kapitaalkrachtige beschuldigden zijn die deze kunnen achterhalen en gebruiken, denk aan KBCL en aan Beaulieu.
Procedurefouten mogen niet uit wetboek geschrapt worden : het is niet omdat er ergens misbruik van gemaakt wordt dat men het kind met het badwater mag weggooien. Er zou wel een grondige hervorming van dit gebruik moeten gemaakt worden.
Men zou alvast kunnen beginnen met de gevolgen van p. te verkleinen. In de plaats van het hele proces nietig te verklaren zou men, zo mogelijk, alleen dit gedeelte van de uitspraak moeten vernietigen dat door die procedurefout veroorzaakt werd.
Men zou ook kunnen denken aan een vermindering van de straf in de mate van de grootheid van de fout en niet het bestaande alles-of-niks-systeem blijven toepassen.
Er zou een soort gradatie kunnen opgesteld worden waarin het gewicht van bepaalde p. zou kunnen bepaald worden om het nadien in dezelfde verhouding op de uitspraken invloed te laten uitoefenen.
De uitwerking van deze mogelijkheden is uiteraard weer specialistenwerk. Maar de vernietiging van een rechtspraak op grond van p. zou tot een minimum moeten worden herleid.
5C. Het is niet aan de wetgever of aan politieke partijen om advocaten regels op te leggen, maar er zou wel ernstige druk kunnen uitgeoefend worden op de orde der advocaten (of wat daar kan voor doorgaan) om de ethiek van de advocatuur ernstig te bekijken en eventueel te hervormen in het licht van deze twee eikele punten : verjaring en procedurefouten. Advocaten die volgens dit lichaam misbruik maken van die rechten zouden intern door deze orde moeten berispt en eventueel geblaamd worden. In het ergste geval geschorst. Zoals dat ook in de orde der geneesheren kan.
5D. De slachtoffers (nog te schrijven)
5E. Automatisering (nog te schrijven)
|
