Welkom, in het leven van mij. Het leven, van mij en mn katten.
10-02-2007
Trots
Vandaag, zaterdag, mochten wij (mn moeder en ik) vroeg op bezoek bij Marjolijn. In de ochtend, dus. Dat was nog niet eerder voorgekomen! Konden we nu ook dat eens zien, hoe het daar gaat. Verleden keer, lag ze nog alleen, in haar twee-persoonskamer. Daarvoor lag er een mevrouw, in dat andere bed. En verleden keer was het dus leeg! Maar nu, lag er weer een man in. De keren dat we tot nu toe elke keer kwamen, straalde Marjolijn uit dr ogen, als ze mijn moeder de kamer zag binnenstappen. Want die gaat altijd als eerste, daarachter kom ik dan. En dan zie je Marjolijn gewoon kijken, of ik ook wel echt achter mn moeder aan kom. Dus het doet haar veel en heel veel goeds, als ze mij ziet. Wat ons opviel, was dat haar bed anders stond en haar tafel, waar ze nu ook weer aan zat. Ze had er volgens mij zelfs, een tafel bijgekregen. Die stond er tegenaan, zodat het nu net een buro leek. Maar dat was zon handig rij-geval. Ik maakte het grapje meteen, dat ik de volgende keer mn pc zou meenemen. Kon ze die daar neerzetten. Dat brak het ijs weer even, maar zij zag daar de humor wel van in. We gingen als eerste even met Marjolijn en de rolator, wandelen. Een stukje op en neer, door de gang. Dat deed ze goed! We bleven ook wat praten en daar praatte zij (op haar manier) ook mee mee. Dat wil zeggen, nu communiceerde ze wel gewoon, maar op zachtte toon. Dus je moest goed luisteren! Maar we waren veel te blij, dat we weer gewoon met dr konden praten. Toen we weer terug waren op haar kamer, gingen we weer met zn drieën zitten en kletste we verder. Mijn moeder, had weer fotos meegenomen. Fotos van vroeger, toen zij allebei op dezelfde opleiding zaten. Marjolijn vond dat heel leuk. Ze herkendde heel veel en moest ook om veel dingen, lachen. Dat deed ze die keer hiervoor ook hoor, alleen toen was het geen echte lach en zeker geen Marjolijn-lach. Maar nu wel! Zeer, duidelijk. En daar waren wij zo blij om, want dat was weer zo mooi om te zien. Dit was gewoon, de ouwe Marjolijn weer. Dus de revalidatie, ging heel goed. Iets wat ik verleden keer, ook al zei. Maarja, dat is niet alles he, want dan zijn we er nog niet. Omdat ze gewoon is en blijft ziek. En om dat beter te maken, daar moeten ze nog aan gaan beginnen. En wie weet, krijgt ze dan wel terug-slagen. En word ze weer zo erg, dat we haar niet meer terug kennen. Ja, het kan allemaal.Maar het hoeft natuurlijk niet. Alleen ik ben zo bang daarvoor. Door al die blij-heid en dat optimisme, zouden we dit haast vergeten. Trouwens, dit was de laatste dag van het rijtje datums dat Walter had opgegeven, om te bellen voor een nieuwe afspraak. Maar we hadden nog geen volgend rijtje datums gehad, dat was mij wel opgevallen. Maar goed, dat had Walter natuurlijk niet voor niets gedaan. Want in overleg met de artsen, moesten ze even kijken wanneer ze nu weer zouden doorgaan met de behandeling en wanneer Marjolijn dan bezoek zou kunnen krijgen, daar tussendoor. Dus beldde mijn moeder vlug nog even, voor dat we het ziekenhuis in zouden gaan. Mijn moeder kreeg dus het hier boven geschreven verhaaltje te horen, waarom er dus niet weer nieuwe datums waren genoemd om te bellen en een afspraak te maken voor bezoek. Maar er was nog een open dag! Alleen als er bijvoorbeeld nog iemand zou bellen, die misschien nog nooit op bezoek was geweest, die kreeg dan voorang. Maar anders zouden wij mogen. Alleen daar zou mn moeder nog voor worden teruggebeld. En inderdaad, daar werd ze ook voor teruggebeld, met de mededeling dat die open plaats, nog steeds open stond en zij ons dus wel op die plaats wou zetten. Dat is nu al weer over een paar dagen. Want dat is woensdag al en het is nu zaterdag! Gaaf he? Cool joh! Ja swij zijn daar allebei zo blij mee, want we wildde nu al niet weg. Omdat dit gewoon weer de Marjolijn leek te zijn, die we al zo lang hebben gemist.
Reacties op bericht (0)
Over mijzelf
Ik ben Ari..., en gebruik soms ook wel de schuilnaam Smokey.
Ik ben een vrouw en woon in Amsterdam (Nederland) en mijn beroep is Huisvrouw.
Ik ben geboren op 17/01/1964 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Mn katten, de computer, muziek luisteren, tv kijken, lezen, schrijven en nog veel meer..
Ik ben biseksueel. Heb donker-blond haar, licht-blauwe ogen en ben 1 meter 65 lang/kort (klein/groot)
