verbruikte toekomst
Inhoud blog
  • droomwereld
  • spiegelscherven
  • voor een medemens
  • Lacjeaw
  • verkeerde ochtend
  • nietsnut
  • noma
  • bloemenvrouw
  • maart
  • nostalik
  • schemerschrift
  • vuur
  • zaterdag 21 maart
  • niksniksniks
  • zwerfvuil
  • luchtbelheiligen
  • coiffeur
  • hazenrug
  • speekselgeut
  • zondag vijftien februari tweeduizend en negen
  • wandelstok
  • vraag me af
  • straatsteenCé
  • vrijdag 16 januari 2009
  • lompenvrouw
  • brief
  • rugkeuvel
  • begin 2009
  • simpel
  • vrijdag 26 december 2008
  • ongetiteld
  • ouderschap
  • kil fluistert het weer
  • ongetiteld
  • Dinsdag 15 augustus 2006
  • dinsdag 2 december 2008
  • slapende mens
  • land in
  • amsterdam
  • 25 mei 2006
  • neushoorn
  • parijs
  • zwartwitteveetje
  • ongetiteld
  • zondag 9 november 2008
  • kijken
  • volrond
  • ma
  • heidenspraak
  • neig
  • donderdag 14 oktober 2004
  • dinsdag 11 april 2006
  • zondag 5 oktober 2008
  • blind
  • zondag 9 april 2006
  • zondag 28 september 2008
  • schuw
  • duimreuk
  • mountainbike
  • de laatste mens
  • konijnenvoer
  • demonen
  • bloedneus
  • in opgetroopte hemdsmouwen
  • helaas
  • geur
  • afscheid
  • litteraire droom
  • zondagnacht
  • ietwat verward
  • ze bijt
  • nachtvandaag
  • poken
  • nooit gestopt
  • hoe mijn leven begon
  • roi Albert
  • kilte dampt
  • windstoten
  • hoteldroom
  • flodder
  • papillon
  • tweeling
  • laatste dag
  • zwijg
  • piemonte
  • de lege uitgestrektheid der dingen
  • kostuum
  • onverzonden brief
  • regenboog
  • hoe- hoe ' erkoe
  • vrijheid
  • 1 juni 2008
  • aapneus
  • zeug
  • drie eigenzinnigen
  • katrien
  • ik en de wereld
  • nieuwjaar
  • italië
  • goulash
  • stalen vogels
  • fietstocht
  • ma
  • dertig april 2008
  • aardbei
  • repetitie
  • gele tulp
  • hommel
  • azuurblauwe morgen
  • roofvogel
  • zaterdag twaalf april 2008
  • Brussel
  • droomhuis
  • dampende mest
  • vrijdag 20 augustus 2004
  • schaduw
  • vraag me af
  • hapjetapje
  • bloemenvrouw
  • waterdame
  • caroline
  • mistig
  • donderdag 20 maart 2008
  • vreemd normaal
  • kijk
  • wanhoopsdaad
  • barman
  • dinsdag 4 maart 2008
  • ooit
  • vandaag
  • vandaag
  • verkoudheid
  • geboorte
  • gebroken spiegel
  • verzwegen
  • dinsdag 12 februari 2008
  • naartoe
  • sprekver...
  • sneeuw
  • aftakel
  • konijn
  • lichtwoorden
  • donderdag 24 januari 2008
  • toch
  • theo
  • weetik?
  • duet
  • striem
  • storm
  • geen hout meer
  • maandag 22 mei 2006
  • malschaduw
  • snolwijs
  • mal4
  • mal3
  • mal2
  • mal1
  • volkscafé
  • mosselfriet
  • verstotene
  • kerstavond2007
  • ontbijt
  • dialoog
  • sneeuw
  • vorst
  • evjeke
  • boerweg
  • 2late
  • frietketel
  • ik wil nog wel even
  • woestijnmensen
  • honds
  • onpoeet
  • onnozel
  • weeral hetzelfde
  • zondagsmarkt
  • poker
  • onzin
  • marcel
  • bouwvakkers
  • festijn
  • nog wat tijd
  • pint bier
  • jeke
  • droom1000
  • citeer
  • brunch
  • sjoukroet
  • schouwburg
  • onkruid
  • plvc
  • koeien
  • seizoen
  • witlicht
  • arlette
    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    verbruikte toekomst
    22-06-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.14 juni

    donderdag 14 juni 2007

    Hier gloeit geen uitbundigheid waar ik alles bij elkaar kan grabbelen. Hier kan ik mijn gedachten erbij houden, de redenering volgen, de verblinding van eigen gedoe ontwijken. Zie die jan-van-genten in hun vlucht het water induiken. Vliegende vissers. Mijn pen zwalpt in mijn hand. En die zwarte zeezwanen die galant over het water vliegen. We blijven hier nog een dag. Ik wil de ganse dag deze uitgestrektheid bekijken.
        Mag ik de deur open zetten?
    Doe maar, maar zie wel dat de houten vloer droog blijft.
    Ze zet een stoel onder de dakoversteek. Daar blijft het droog.
        Mag ik je aansteker?
    Ja. Straks gaan we inkopen doen. Lamskotteletten met look, gestoofd witloof en nieuwelingen.
    De stilte slaakt een kreet op de grens van dit water en land. Ze lacht terwijl ze leunend op mijn schouder leest wat ik schrijf. Al schrijvend ben je in staat de waarheid te veranderen, zegt ze.
    Daarna fiets ik op een dertig meter brede hellende dijk naar een lege horizon met de illusie dat alles verdwijnt in oneindigheid. Links de zee, rechts een hellende grasberm en daartussen asfalt. Het licht is verblindend, zelfs met die mist in de lucht. Je ziet de zon niet eens.
    Tegenwind doorklieven. Ik pis in de zee. Met ontzag kijk ik naar de meeuwen. Slenteren op een grasduin nu. Vogels vliegen graag. De tijd speelt geen rol. Hij beweegt alleen maar de beleving.
    Niet voor jou, niet voor iemand. En geef toe; iets is altijd herkenbaar.

    22-06-2007, 23:08 Geschreven door warket
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.13 juni
    woensdag 13 juni 2007

    Om van Vlieland naar Texel te gaan moet je door een zandvlakte wat ze hier de Noordelijke Sahara noemen. Daar kan je met een beladen fiets onmogelijk door. We zetten onze fiets op een vrachtwagen die één keer heen en weer over die zandvlakte rijd tot aan een houten stijger langswaar je op een wachtende omgebouwde visserssloep gaat die naar Texel vaart.
    Texel zijn we bijna rechtlijnig doorgefietst. We nemen de boot naar Den Helder. Zo komen we terug op het vaste land.
    Vanop het dek zie ik meeuwen die zonder vleugelslag boven de boot meevliegen. Ze zweven op een luchtstroom. Er zijn ook twee kraaien bij. Zij rusten af en toe op het dek.
    19h: we hebben nog geen slaapplaats gevonden. Gelukkig schijnt de zon en rijden we niet meer in die hardwaaiende tegenwind. Ik tracht haar te troosten door te zeggen dat we elke dag een slaapplaats vonden. Eerst die wanhopige spanning om iets te vinden en dan de euforie om alles uit te pakken, een fles schuimwijn te ontkurken en bruin brood met haring op een tabouret te serveren.
    20h30: euforie!
    Hier kolkt de noordzee aan de rand met land. Zij wil rusten. Ik ga alleen weg. Weg over een grasdijk. Geen mens te zien in deze wijdse verte. Alleen een vrachtschip dat vertrekt en de kustlijn volgt. Er is ook een vuurtoren. Hij staat vlakbij.

    22-06-2007, 10:56 Geschreven door warket
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.12 juni
    dinsdag 12 juni 2007

    7h: aan de kaaien liggen driemasters aangemeerd. Een van hen is van hout gemaakt. Ik kijk naar de vrouw die over de loopbrug loopt. Ze hoort bij het houten schip. Ze heeft broodjes bij een warme bakker gehaald. Mooie vrouw. Mooi schip. Rustige zee. Blauwe hemel. Wie weet komt ze naar me toe gelopen en vraagt ze me om mee uit te varen. Ontbijt op zee, getwee.
    Immense zee. Ik kijk naar vliegende zwanen en meeuwen die over daken scheren, hoe ze feilloos opstijgen en landen. Ik kijk in t-shirt aan de rand van de Waddenzee.
    11h30: we varen mee met een schip. Op het eiland eten we zeevruchten en vis. De meeuwen en raven eten mee. De raaf tippelt tot dicht bij mijn voeten. De meeuwen zijn schuchtiger. Ze krijsen tegen mekaar. Twee van hen doen een paringdans. Vleugels gespreidt en hels gekrijs dat geen toonhoogte verandert.
    Een vrouw bestuurt een driemaster. Het houten roerwiel staat buiten. De dochter kijkt links, zij rechts en vooruit. De boot neemt langzaam een sierlijke bocht.

    22-06-2007, 10:13 Geschreven door warket
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    21-06-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.11 juni
    maandag 11 juni 2007

    6 h 's ochtends: mist. Het is niet belangrijk dat die er is maar wel dat we er zijn om het te zien, ronddolend in een alledaagse wereld. Vannacht heeft het in de verte gedonderd. Ik was opgestaan om  de spits van de wigwam dicht te vouwen. Dat ging met koorden en stokken. Het vuur smeulde nog. Ik kon moeilijk mijn evenwicht bewaren in het donker. Zij kwam buiten om te plassen. Ik zei: pas op voor die geul met stilstaand water.
    We trekken verder. Onze kleren rieken naar houtskool. De tegenwind zal die geur wegblazen.
    19h: zeshonderd kilometer noordwaarts gefietst. We zijn waar we wilden zijn. Vanop het terras kan ik de zonsondergang zien. De scheepsmasten steken boven de daken uit. Het krioelt hier van de zwaluwen. Acrobaten die duizelingwekkend jagen op een prooi niet groter dan een mug. Daar kan je lang naar kijken.

    21-06-2007, 22:52 Geschreven door warket
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.10 juni
    zondag 10 juni 2007

    Langs veenpoelen, rivieren en bos. Ze wordt ambetant omdat we in de vooravond nog geen slaapplaats vonden. Als ik alleen op reis ben heb ik geen slaapplaats nodig. Dan slaap ik buiten uit goede gewoonte en wordt ik wakker door klamme dauw.
    Als een leeuwin speurt ze tevergeefs de omgeving af naar een overnachtingsteken langs de weg.
        Laten we een varkenshaasje eten in afwachting. Daarna zien we wel. Het weer is mild.
    Euforie na het eten. Er staat een wigwam in een wei. Ze is nog vrij. Een echte indianentent met een vuurhaard in het midden. De rook verdwijnt langs de open spits. Achter de wigwam is een geul met stilstaand water.
    Turen over weilanden bedekt met strijklicht. Ik zie het gebladerte bewegen en kan de wind niet horen. Bijna tijdloos zijn deze dagen. Zij bij mij, ik bij haar in traagheid klieven door het landschap. Onze huid begint te tanen. We zitten rond het vuur.
    Ik vraag haar of er storende achtergrondgeluiden zijn.
        Neen.
    Dan doe ik mijn hoorapparaten aan.

    21-06-2007, 15:03 Geschreven door warket
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.9 juni
    zaterdag 9 juni 2007

    Zullen we een broodje paling eten op die boot?
        Neen, laten we verder rijden.
    Een uur later, in het volgende dorp, eten we vette haring met roggebrood. We krijgen er een ijsgekoelde genever bij. Zij gaat in het dorp. Ik drink nog een genever.
    Zie die volborstige Friese fietsende vrouwen met boodschappenkorf voorbijrijden. Fietsend volk. De straten zijn hier niet voor autos gemaakt.
    20h30: we hebben een caravan gehuurd om te overnachten. Soep, raviolli en aardbeiendessert. Het begint te regenen. Prachtig is dat. Ook hier fluiten de merels in overdaad.
    Ik blijf verscholen onder een parasol tot het donker wordt. Ze is in slaap gevallen met een boek op haar schoot. Saai boek. Heeft ze zelf gezegd.
    De omgeving is afgekoeld en riekt naar nat stof. Menslief, er vliegt een uil door windstil donker.

    21-06-2007, 10:34 Geschreven door warket
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vrijdag 8 juni
    Zwolle, vrijdag 8 juni 2007
    23h; hotelkamer in het centrum. Het oranje straatlicht glipt langs het openstaand venster naar binnen en raakt haar naakt lichaam in platte rust. De lichten in deze stad doven niet. Alleen het lawaai verstilt in een nachtelijke adempauze. Terwijl jonksheid her en der nog door straten sluipt zit ik mijn eigen naaktheid in het vensterglas te bekijken. Meer en meer zie ik het leven in al zijn absurditeit onder ogen zonder de troostende illusies die ik vroeger maakte. Mijn vrijheid is een dienaar te zijn. Ik volg haar ritme. Als ze er genoeg van heeft stoppen we.

    21-06-2007, 09:24 Geschreven door warket
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    20-06-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.donderdag 7 juni 2007
    donderdag 7 juni 2007

    Ik voelde iets in mijn keel. Ik kon er niet aan. Ik trok eraan. Het was een soort vel van salami. Het kwam eruit. Ik bleef maar trekken. Meterlang was dat lint.
    Voordien had ik een kind gezien dat zo jong was dat het amper kon lopen. Ik stond in een winkel toen het tastend aan de mensen binnen kwam. Iedereen ging afgrijnzend opzij.
    Toen het me aanraakte boog ik me voorover en nam het in mijn armen. Het kind was blind.
    Ik probeerde te weten te komen waar het vandaan kwam maar het brabbelde iets onverstaanbaars.
    De omstaanders hadden er een agent bijgehaald. Toen hij het kind zag liep hij weg. Dan begon het kind te kotsen. Ik nam mijn fiets en spurtte weg waarna ik door een wegversperring in het donker verloren reed.
    De dag voordien had ik een invasie van kakkerlakken overleefd. Elke maand probeerden ze massaal in het huis te dringen. Je hoorde ze van ver afkomen. Ik had net de tijd om alle kieren en gaten in het huis dicht te maken. Mijn grootmoeder woonde naast mij. Op een keer hebben de kakkerlakken haar opgegeten.
    Op het einde van mijn tocht ging ik naar een voordracht van een jeugdvriend die nu beroepsschrijver is. Toen hij het podium opstapte begon hij tot mijn verbazing te zingen. Zijn lichaam kronkelde en tolde tot hij op zijn rug viel. Eindelijk begon hij dan zijn gedichten voor te dragen. Het was muisstil in de zaal.
    Vandaag is de temperatuur tot meer dan dertig graden gegaan.
    Het is avond nu. Aan de kathedraal staat een bank. Daar eten en drinken we tot benevels toe zonder te overdrijven. Ze scheurt een kruiswoordraadsel uit de krant. Heerlijk is dat hier, zegt ze voldaan. Ik kijk naar spelende kinderen met een luidruchtige vader op een plein.

    20-06-2007, 21:13 Geschreven door warket
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.dinsdag
    Dinsdag vijf juni tweeduizendenzeven zeer vroeg in de ochtend een zitbank aan de Maas.
    Zachte bries, muisstil, hongerige maag. Er komt een wandelaar voorbij. Hij draagt een velouren kniebroek, een rugzak en halfbejaarde botinnen.
    Hier aan het water begint de dag vroeg. Ook voor de vissers.
    Ik probeer de dag te voorspellen zonder te weten wat me te wachten staat. We rijden straks in tegenwind verder naar het Noorden.
    14 h terras. Op de fles staat geschreven: 'sterven in de kroeg is mijn heilig streven. Ach, geef mij bier genoeg zolang als ik mag leven. Wees hem die als een zuiplap gedraagt genadig, en weet hem te vergeven'.
    Kijk, zegt zij bij mij. Die vrouw van boven de zestig heeft een tatou op haar schouder.
        Dat zal van vroeger zijn.
    Niet noodzakelijk. Ik zou dat ook wel willen.
        Jij bent nog maar eenenvijftig. Als je boven de zestig bent zal die tatou dan ook iets van vroeger zijn.
    17h. De vliegen plagen me. Ik zet de asbak op mijn glas wijn om te voorkomen dat ze erin verzuipen.
    Zotte zatte kittelende vliegen. Je kan er zelfs geen foto van nemen.
    Ze leest een boek in de hoek. Af en toe kijkt ze voor zich uit vanachter haar zonnebril. Haar grijs haar beweegt met de wind. Ze is blij dat we een rustplaats vonden.
        Maak me morgenvroeg weeral niet om zes uur wakker om te weten waar de tandenborstels liggen, zegt ze.
    Het gras beweegt in de wind. De zon staat laag.
    22h. Mijn buik hangt over de onderkant van dit dagboek. Buikdagboek vol gesprokkelde zotternij in momenten van geluk.

    20-06-2007, 13:46 Geschreven door warket
    Reageren (2)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    01-06-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.coiffeur
    donderdag 31 mei 2007

    Ik had een afspraak bij de kapper. Wassen en snijden om 17 h. Mijn haar laat ik knippen in een kapperszaak hoofdzakelijk voor vrouwen bedoeld. Ik heb een hekel aan een man die mijn haar doet. Die klappen teveel.
    Deze vrouw zwijgt, en als ze dan toch iets zegt is het welgemeend, of ben ik naief misschien?
    In elk geval, zij die mijn haar knipt tot iets dat ik niet meer moet kammen, zwijgt tegen mij. Dat is perfect.
    Wanneer het water à point over mijn hoofd stroomt sluit ik mijn ogen en voel ik die masserende fijne vingers over de huid van mijn schedel gaan.
    Daarna beleef ik het haarknippen als een lust. Ik krijg dan een ijskoffie met een strootje. Het is als gekietel op een blote rug.
    Zwijgzaam wordt mijn haar geknipt. Zwijgzame haarknippende vrouw met een glimlach in haar ogen.
    Knip...knip...fluistert de schaar zo dicht bij mij.
    Daarna ga ik buiten en doe ik mijn hoorapparaten aan. Het leven krioelt en zingt in zijn eigen taal.
    Nu stokt dit schrijven in een voorlopig zwijgsel.

    01-06-2007, 17:09 Geschreven door warket
    Reageren (2)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    29-05-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.twijfelende zekerheid
    Toen ik naar huis keerde had ik een gevoel van twijfelende zekerheid.
    De zekerheid was ons bestaan.
    Niet ons als wij, maar ook de vogels in de lucht, konijnen en kraaien in het veld,
    bomen en gras...dat wij vernietigend doorkruisen als apparte overheersers in eenzaamheid.
    Zie dat gedierte in het gebladerte in vier seizoenen overleven. Ze hebben schrik van ons.
    De twijfel komt vanuit een droom van vorige nacht.
    Ik zweefde in een bol door het heelal. Heerlijk was dat. Het was doofstil en buiten was het pikkedonker
    tussen de sterren. Ik zweefde door de hemel waar ik als kind altijd naar zat te kijken.
    Er was iemand bij mij waarvan ik zijn gestalte niet meer kan herinneren.
    De onzichtbare gestalte wees naar een blauwe schijn in de ruimte en  zei:  kijk, dat  is de  aarde.
    Volgens de oude geschriften zou daar leven geweest zijn.
    Dan gingen we in een blauw verlichte ruimte volgestapeld met bokalen gevuld met gesteriliseerde mensenhersenen.
    Dat is wat er gelukkig nog van overblijft. Zo kunnen we de geschiedenis ontrafelen. 


    29-05-2007, 23:57 Geschreven door warket
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    28-05-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vervallenkerk
    niets is ooit een laatste keer
    ze pitste een duivelshaartje weg
    terwijl ze met haar ogen vertelde over onzekerheden
    ik kon ook de waarheid niet weten
    en vertelde iets over ouderdom
    we gingen in een vervallen kerk
    waar iemand zich nog de communiebank herinnerde, geknield
    naast drie verbruinde bloedvlekken op het arduinen plaveisel
    als een niet loslatende droom
    voor de eerste keer zag ze het interieur van een klokkentoren
    we liepen over de gewelven
    en op de wenteltrap vroeg ik om de spinnenwebben te laten
    en niets aan te raken in deze verlaten kerk


    28-05-2007, 00:15 Geschreven door warket
    Reageren (1)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nachtkatten
     
    Als katten de nacht inzwerven. Het is koud en de mist blijft hangen. Volle maan en zo stil dat je het lawaai alleen nog in je binnenste kan horen. De wereld staat nu verder van de zon dan in de zomer. We stuiven terug in de herfst.
    Ik zit me uit te puren met koptelefoon in popmuziek en drink een meergranenbier.
    Dansend gezeten op mijn stoel schrijvend en hoor een prachtig lied

    nachtkatten....

    evieblik

    28-05-2007, 00:00 Geschreven door warket
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    26-05-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zwetsen

    onbelangrijk
    wat belangrijk was
    ben binnenshuis
    alleen
    toch blijft rivier afwaarts vloeien
    zwerven katers langs de kant
    geruisloos potelen
    onzichtbaar in nacht
    mens riekt aan duim
    en denkt: het is nog geen tien uur
    neus tussen duim en wijsvinger
    riekt naar voorbije dag
    het leven heeft een geur
    zou willen zwerven in new jork
    kan niet
    alhoewel
    met geld koop je mogelijkheid
    een propere onderbroek, vlieger, new jork
    hier sta ik in new jork
    zonder onderbroek maar dat zien ze niet eens
    oh, wat is dit multicultureel
    net zoals brussel vergroot
    ik heb mijn lief vergeten en geen onderbroek aangedaan
    nu sta ik hier in new jork
    hulpeloos zonder lief en half naakt
    keer terug naar schrijverstafel
    hier ben ik weer
    was maar wat fantasie
    ja, was, gelukkig maar

                                  

                                                        

                                                          schaduw

    26-05-2007, 00:34 Geschreven door warket
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    25-05-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vrijdag 25 mei 2007
    donderdag 24 mei 2007

    Het was heet vandaag. Er vielen zweetdruppels van mijn kop op dit blad papier. Ik hoop dat ze me overleven, uitgedroogd tussen deze woorden.
    Mijn collega had een bloesje met korte mouwen aan. Ze had haar haar met een elastiek in een vijf centimeter lang staartje ingebonden. Zo fris had ik haar eerder niet gezien.
    Zomerweer onthult, ontluikt, maakt mensen mooi en blij.
    Ook buiten zijn ze licht gekleed. Als een voyeur-mobile rijd ik voorbij.
    Nu zit ik buiten geblust maar wat te stamelen in bloot lijf met pyjamabroek aan. De hond ligt erbij. Zij is binnen. We hebben lang genoeg aan tafel gezeten. Hij is weg. Hij blijft bij zijn broer slapen.
    Ik ben moe en heb geen zin om te slapen. De wereld kijkt scheef.

    vrijdag 25 mei 2007

    Nu is het dertien uur op vrijdag 25 mei en zit ik op een bank aan een veldweg dit te schrijven. De zon prikt aan m'en vel en in mijn ogen. Ik heb een zonnebril aan.
    Vooraleer te soezen in deze gebeurtenis braak ik nog wat woorden uit onverstand
    ...niks is...
    ...alles erweer...
    ...erweer niks...
    Daarna, ja, dan zien we wel. Het is nog niet te laat voor deze wereld.


    25-05-2007, 21:34 Geschreven door warket
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    24-05-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gewoon
    Moet zeker terugkomen om een en ander uit te klaren.
        Wat bedoel je daarmee?

    24-05-2007, 19:01 Geschreven door warket
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    22-05-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verdorie toch
    Vooraleer naar huis te gaan ga ik nog iets drinken aan de teut. Eentje maar. Neergevleid kijken naar voorbijgangers, naar zwijgzame koppels hand in hand, kwetterende jongelingen of hier en daar een enkeling. Ziedaar valt mijn blik niet ver vandaan op iets opmerkelijks.
    Ze is groter dan hij. Dat zie je zo hoe ze daar tegenover mekaar zitten op een terras aan de oude markt. Haar schouders zijn ook breder dan die van hem. Zij zit met een rechte rug. Hij zit voorovergebogen. Misschien lijkt het wel zo dat ze groter is dan hij. Hij luistert terwijl ze spreekt, of kijkt hij maar naar haar? Hij lijkt jonger dan zij net volwassen te zijn. Ze geniet ervan.
    Ze heeft een sigaret aangestoken. Ze inhaleert niet eens. Ik vraag me af of hij dat merkt. Niet dat dat belangrijk is in een kijkend gesprek.
    Ze zit daar a-la Catherine Deneuve tegen  een zwijgzame gebogen rug te keuvelen. Misschien is het wel oprecht.
    Nu keutert hij langdurig met zijn pink in zijn oor. Aai, doe dat niet in deze tête à tête met een beeldschone vrouw op een zomerterras!
    Toch blijft haar aandacht bij deze ongemanierdheid onverschrokken. Waarschijnlijk zijn ze broer en zus.

    Nu schreeuw ik iets nieuws tegen een kennis in een ver buitenland:
    Hier wat nieuws uit het buitenland.
    Na de aanhoudende droogte en recordtemperaturen van voordien heeft het deze maand geregend. De temperatuur is zacht. Ik fiets al drie dagen in mijn hemd met opgestroopte mouwen naar het stadhuis.
    Vanmorgen hing er mist in het veld maar die was rond negen uur al verdwenen.
    Rond een uur of vier zei Julien dat er regen vanuit de walen op komst is. Ge kunt beter op tijd vertrekken zei hij bezorgd.
        Neen jong, het is windstil. Die regen komt hier pas toe in een laatavonduur.
    Nu is het kwart voor elf en buiten is het nog altijd windstil zonder regen.
    In de tuin groeien druiven aan de druivelaar. Het graan zit in het veld te wassen en de vroege patatten zijn bijna rijp. De maaiïs staat al tien centimeter hoog en in de holten van veldwegen staan plassen van eerdere regen. Aan de campus leren eenden hun jongen overleven en de Dijle stroomt. De groendienst zit in de stad te verplanten en aan elk stoplicht zie je een camionet van de technische dienst. De stadswachters staan 's morgens aan crusiale plaatsen het schoolverkeer voorrang te geven.
    Jozef heeft zijn functie opgegeven van de ene dag op de andere zonder boe of ba. Genoeg krediet voor onopgebruikt ziekteverlof na al die jaren. Vakantie tot aan het pensioen.
    Ik ben met haar aan iets bezig. De samenwerking loopt goed. Ze heeft iets van u. Dat zit in de genen.
    Nu ben ik moe. Binnen een kwartier is het middernacht.

    22-05-2007, 23:58 Geschreven door warket
    Reageren (2)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    21-05-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.maandag 21 mei 2007

    's Middags zat ik op een lage kerkhofmuur een boterham te eten. Nadien, toen ik iets over een Lernout en Hauspie-souflé begon te lezen, dwaalde mijn blik toevallig naar de arduinen deksteen waarop ik zat. Deze krioelde van grijze beestjes die leken op een kruising van een kakkerlak en een duizendpoot. Ik had die grijze insecten op die grijze arduin niet gezien. Ze bewogen ook al niet snel.
    Ze kwamen uit een open voeg tussen twee dekstenen. Daaronder zat een kolonie van een nest. Ik zag hoe ze langs de spleet piepjonge lieveheersbeestjes versjouwden. Met afgrijzen sprong ik recht. Ik heb namelijk een hekel aan kleine insecten die niet kunnen vliegen met zoveel poten. De plaats waar eerder mijn zitvlak gezeten was lag vol doodgeplette kadavers.
    Terwijl ik mijn achterwerk sta af te schudden komt er een vrouw met een minipoedel langs.
         Hangen er geen insecten aan mijn broek?
    Ze voelt zich blijkbaar ongemakkelijk door mijn vraag want ze doet alsof ze me niet hoort en gaat haastiger dan voordien verder.
    Ik kan haar begrijpen. Ze kent de context niet.
    Dan ga ik verder naarwaar ik naartoe ging en noteer mijn plaatsbezoek: acht nieuwe ramen, vier nieuwe toegangsdeuren met dorpel, nokken in slechte staat vervangen, dak in goede staat, luiken van de dakkapellen vervangen, aanwerken dakvlakken tegen opstanden, er ontbreekt een hanggoot, hermetsen daktorentje in witte steen, pater is akkoord om aftapwater maar vraagt standpijp op binnenplein, nazien of elektrabord in orde is, elektrameter laten openen.
    Nu terug naar de stad. Het is verdorie warm. Alhoewel de zon niet schijnt doet de bewolking pijn aan mijn ogen.
    Vooraleer ik daarna naar huis fiets klim ik nog eens in de toren. Het is windstil. De stijger beweegt niet meer. 

    21-05-2007, 17:43 Geschreven door warket
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    19-05-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zaterdag 19 mei 2007
    Atelier of woonkamer, woonkamer of atelier. Voor haar maakt het niets uit. Ze leeft wellicht in het atelier en werkt in de woonkamer.
    Op het schab staan penselen en schrijfpennen bedekt met opgedroogde inkt. Het salon dient de verzameling van bijeengereigde voorwerpen en kunstenaarsschap. Ik kijk naar de instrumenten die ze gebruikt om uiting te geven aan haar gedachten en emoties die me verbazen en verwarren.
    Gevangen in zichzelf met het hoofd verheven, ronddwalend op zoek naar open deuren.
        Ik heb twee stenen meegebracht.
    Mooi! Waar heb je die gevonden?
    Ze legt ze in de keuken te drogen.
        Jaren geleden vanuit Bretagne meegebracht. Ze zijn duizenden jaren geboetseerd door erosie.
    Bijna woonde ik recht tegenover jou maar dat kerkhof zonder bomen was er teveel aan met al die geesten.
        Geloof jij dan in geesten?
    Ja.
        Ik niet. Ik denk dat het verbeelding is.Ik ga voort.
    Wil je iets drinken?
        Een pint aan de teut. Leef jij van de kunst?
    Neen, ik doe nog iets anders voor de kost.
    Ze vertelt iets over iemand met problemen waar ze elke week drie dagen bij blijft.

    Nu, sprankelende ochtend met strijklicht in de tuin in het zuidwesten. Blauwe hemel waarin vliegtuigen condensstrepen maken. De bruine merel is er niet. Daarvoor moet je vroeger opstaan. Die is allang op zoek naar zijn gerief. Merels fluiten bij het krieken van de dag. Het licht glijdt over de tafel. Mijn pen trekt schaduwen over een blad papier.
    Ze heeft last van claustrofobie. Ze durft zich haast niet meer te  verplaatsen in huis. Het gaat op en af, de ene dag al wat beter. We gaan wandelen. Meteen wentelt ze zich uitbundig in een plas. Het slijk druipt van haar buik. Dan rolt ze door het gras. De open ruimte doet haar deugd. 
    Het zomerweer lokt de mensen buiten. Thuisblijvers, gepensioneerden, half-timers, vrouwen met postnataal verlof.... ze snoeien, keuteren in voor- en achtertuinen en de durvers stoken vuurtjes.
    De pen heeft nu een vlijmscherpe schaduw, zo omlijnd dat het schrift er  beter van wordt. Schrijven in laag
    zonlicht wordt driedimensioneel met de gedachte in een vierde dimensie.  Het verkleint de woorden.
    De eerste bijen brommen rond mijn hoofd. Ik heb ook een vlieg gezien.  Als je aandachtig kijkt zoemt het
    leven rond je kop. Blijven stilzitten en kijken in het tegenlicht. Wonderlijk, dat nauwelijks zichtbare geroezemoes. Het is het niets doen  waard.
    De zon zakt naar het westen. De schaduw op het blad papier is verschoven naar het noorden. Ik zit op dezelfde plaats als vanmorgen met mijn aangezicht naar het zuidwesten.  Straks ga ik een kip braden om mijn luiheid in deze lentedag goed te maken en daarna, als het bijna donker is, luisteren naar de bruine merel.

    19-05-2007, 15:48 Geschreven door warket
    Reageren (1)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    18-05-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vrijdag 18 mei 2007
    Als een dronkaard duik ik duizelig in de dag. In de nachtelijke uren had ik mij lallend ontpopt als een waarachtig filosoof en gevestigde waarden vernederd. Ik wou erkenning. Ik wou laten herkennen wat in mijn diepste wezen aanwezig is. Het allesverslindende beest van de werkelijkheid dat met niemand rekening houd moest eruit.
    Nu wil ik weten waar ik aan toe ben. Ik wil weten waarom zoveel concepten hun betekenis verloren hebben. Ik wil de illusie van innerlijke vrijheid opnieuw koesteren in de schemerzone van droom en bestaan, een heroïsche strijd aanbinden voor gratie en gezond verstand in deze samenleving geterroriseerd door efficiëntie.
    Ik wou dat wie deze zinnen leest niet alleen de woorden hoort maar ook mijn ziel. Beiden zijn onafscheidelijk als een instrument dat het gevoel tot leven brengt.

    18-05-2007, 14:24 Geschreven door warket
    Reageren (0)

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Foto

    Over mijzelf
    Ik ben warket, en gebruik soms ook wel de schuilnaam warket.
    Ik ben een man en woon in de wereld (de wereld) en mijn beroep is zien bouwen.
    Ik ben geboren op 11/09/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: vanalles.

    Archief
  • Alle berichten

    Mijn favorieten
  • website
  • kerima_ellouise
  • Kaatje Wharton
  • Marleen De Smet
  • fotos
  • warket

  • Foto

    Blog als favoriet !

    Foto

    Laatste commentaren
  • geen titel (maart)
        op verkeerde ochtend
  • Vele groetjes uit Zonhoven (sloefke)
        op droomwereld
  • ongetiteld (warket)
        op verkeerde ochtend
  • Ja inderdaad, (Michelly)
        op verkeerde ochtend
  • ongetiteld (warket)
        op zaterdag 21 maart
  • Gastenboek
  • groetjes terug
  • Groetjes.
  • fijne avond
  • vriendelijke groetjes van uit Tessenderlo
  • WANDELGROETJES UIT BORGLOON

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Foto


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!