Bij schraal licht zie ik ze lopen ze lijkt goed aangeschoten waggelend ze loopt doelloos op en neer trippelend op hoge hakken met netkousen een nepbontjas en een dunne flodderjurk. Wanneer ik haar kruis klampt ze me aan probeert zich te verkopen voor een belachelijke prijs
Ik vertel haar dat ze zich vergist ik doe geen beroep op haar diensten totaal geen interesse ze begint te huilen ziet het niet meer zitten ze vraagt haar te helpen en dringend zegt ze wat rest me te doen buiten hulp zoeken Zij is van streek en ik schrok me rot De ziekenwagen komt er weldra aan. geen alledaags voorval waarvan ik even moet bekomen.
Ingrid Lenaerts
|