Nu de maan het niet meer ziet zitten
de aarde in haar duisternis gedompeld
de lichten gedoofd om de vooruitgang te vieren
nu kan de blauwe aarde weer zichzelf zijn
al was het maar voor even
signaalfunctie tussen nacht en nacht
nu zal het keerpunt in gedachten geboren worden
dat denken we maar een halt toe te roepen
want zie daarvanaf de berg
bekijk de neonstad met al zijn liefde
voor de spoken der beschaving
Nu de maan het niet meer ziet zitten.
Ingrid Lenaerts
|