Aan boord van de dageraad
daar zit Jan Modaal ,de som van twijfels en besluit
Nog voor de zon de hemel beklimt
weet het huwelijk dat het kan
dat het wellicht lukt
het schip te laten vertrekken
Eis niet zoveel wind in de zeilen
geliefden moeten elkaar toeroeien
gedreven door warmte in het woord
het vuur in deromp van het klopppend hart
dat zegt het bestaan
de geliefden bereiken elkaar
na de lauwe bries van maanden bedenktijd
ze blijven dobberen op goed geluk af
wat hen lukt over lange jaren
aan boord van de avond
zal hun schip wellicht binnenvaren
de thuishaven van goed en kwaad.
Ingrid Lenaerts
|