Uitgestorven ligt de straat er wat aan te modderen
het natte asfalt verguist mijn oren met waterspetters
het vroege roepen van wielertoeristen verschrikt duiven,
die fladderend wegvluchten gestoord in hun rust
Een zwerfhond zie ik rondjes draven van huis tot huis
weet niet wat hij doen moet als verloren stakkerd.
Zijn pelsharen hangen in natte klissen langs zijn lijf.
zieltogend gaat hij op de drempel zitten wachtend op...
Zit er nog altijd verkild en versteven op zondagmorgen
tot ik uiteindelijk besluit dierenrechten in te roepen
Ingrid Lenaerts
|