Geschroeide aarde onder een staalblauwe lucht
Geen wolk waar de zon haar koninkrijk koestert
Hier en daar dunne hoge grassen op een rotsbodem
Doornbomen verspreid in het grillige decorum
Ze staan er als vreemde reuzen in formatie
verspreid en bij elkaar gezet voor de stoet
Zij wachten slechts nog op het teken van hun leider
die de optocht in goede banen leidt denk je
Hun kruin lijkt net een waaihoofd vol gaten
waar de wind zijn klaaglied van droogte afspeelt
vreemdsoortige armen grijpen de hitte
als visionaire woudgeesten uit de tropen.
Ingrid Lenaerts
|